Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοκαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλοκαλέω φιλοκαλήσω

Structure: φιλοκαλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from filo/kalos

Sense

  1. to cultivate a taste for the beautiful
  2. to be eager

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλῶ φιλοκαλεῖς φιλοκαλεῖ
Dual φιλοκαλεῖτον φιλοκαλεῖτον
Plural φιλοκαλοῦμεν φιλοκαλεῖτε φιλοκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιλοκαλῶ φιλοκαλῇς φιλοκαλῇ
Dual φιλοκαλῆτον φιλοκαλῆτον
Plural φιλοκαλῶμεν φιλοκαλῆτε φιλοκαλῶσιν*
OptativeSingular φιλοκαλοῖμι φιλοκαλοῖς φιλοκαλοῖ
Dual φιλοκαλοῖτον φιλοκαλοίτην
Plural φιλοκαλοῖμεν φιλοκαλοῖτε φιλοκαλοῖεν
ImperativeSingular φιλοκάλει φιλοκαλείτω
Dual φιλοκαλεῖτον φιλοκαλείτων
Plural φιλοκαλεῖτε φιλοκαλούντων, φιλοκαλείτωσαν
Infinitive φιλοκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλων φιλοκαλουντος φιλοκαλουσα φιλοκαλουσης φιλοκαλουν φιλοκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλοῦμαι φιλοκαλεῖ, φιλοκαλῇ φιλοκαλεῖται
Dual φιλοκαλεῖσθον φιλοκαλεῖσθον
Plural φιλοκαλούμεθα φιλοκαλεῖσθε φιλοκαλοῦνται
SubjunctiveSingular φιλοκαλῶμαι φιλοκαλῇ φιλοκαλῆται
Dual φιλοκαλῆσθον φιλοκαλῆσθον
Plural φιλοκαλώμεθα φιλοκαλῆσθε φιλοκαλῶνται
OptativeSingular φιλοκαλοίμην φιλοκαλοῖο φιλοκαλοῖτο
Dual φιλοκαλοῖσθον φιλοκαλοίσθην
Plural φιλοκαλοίμεθα φιλοκαλοῖσθε φιλοκαλοῖντο
ImperativeSingular φιλοκαλοῦ φιλοκαλείσθω
Dual φιλοκαλεῖσθον φιλοκαλείσθων
Plural φιλοκαλεῖσθε φιλοκαλείσθων, φιλοκαλείσθωσαν
Infinitive φιλοκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλουμενος φιλοκαλουμενου φιλοκαλουμενη φιλοκαλουμενης φιλοκαλουμενον φιλοκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλήσω φιλοκαλήσεις φιλοκαλήσει
Dual φιλοκαλήσετον φιλοκαλήσετον
Plural φιλοκαλήσομεν φιλοκαλήσετε φιλοκαλήσουσιν*
OptativeSingular φιλοκαλήσοιμι φιλοκαλήσοις φιλοκαλήσοι
Dual φιλοκαλήσοιτον φιλοκαλησοίτην
Plural φιλοκαλήσοιμεν φιλοκαλήσοιτε φιλοκαλήσοιεν
Infinitive φιλοκαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλησων φιλοκαλησοντος φιλοκαλησουσα φιλοκαλησουσης φιλοκαλησον φιλοκαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοκαλήσομαι φιλοκαλήσει, φιλοκαλήσῃ φιλοκαλήσεται
Dual φιλοκαλήσεσθον φιλοκαλήσεσθον
Plural φιλοκαλησόμεθα φιλοκαλήσεσθε φιλοκαλήσονται
OptativeSingular φιλοκαλησοίμην φιλοκαλήσοιο φιλοκαλήσοιτο
Dual φιλοκαλήσοισθον φιλοκαλησοίσθην
Plural φιλοκαλησοίμεθα φιλοκαλήσοισθε φιλοκαλήσοιντο
Infinitive φιλοκαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοκαλησομενος φιλοκαλησομενου φιλοκαλησομενη φιλοκαλησομενης φιλοκαλησομενον φιλοκαλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοκάλουν ἐφιλοκάλεις ἐφιλοκάλειν*
Dual ἐφιλοκαλεῖτον ἐφιλοκαλείτην
Plural ἐφιλοκαλοῦμεν ἐφιλοκαλεῖτε ἐφιλοκάλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοκαλούμην ἐφιλοκαλοῦ ἐφιλοκαλεῖτο
Dual ἐφιλοκαλεῖσθον ἐφιλοκαλείσθην
Plural ἐφιλοκαλούμεθα ἐφιλοκαλεῖσθε ἐφιλοκαλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be eager

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION