Ancient Greek-English Dictionary Language

προσφιλοκαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσφιλοκαλέω προσφιλοκαλήσω

Structure: προς (Prefix) + φιλοκαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to add from a love of splendour

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφιλοκαλῶ προσφιλοκαλεῖς προσφιλοκαλεῖ
Dual προσφιλοκαλεῖτον προσφιλοκαλεῖτον
Plural προσφιλοκαλοῦμεν προσφιλοκαλεῖτε προσφιλοκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular προσφιλοκαλῶ προσφιλοκαλῇς προσφιλοκαλῇ
Dual προσφιλοκαλῆτον προσφιλοκαλῆτον
Plural προσφιλοκαλῶμεν προσφιλοκαλῆτε προσφιλοκαλῶσιν*
OptativeSingular προσφιλοκαλοῖμι προσφιλοκαλοῖς προσφιλοκαλοῖ
Dual προσφιλοκαλοῖτον προσφιλοκαλοίτην
Plural προσφιλοκαλοῖμεν προσφιλοκαλοῖτε προσφιλοκαλοῖεν
ImperativeSingular προσφιλοκάλει προσφιλοκαλείτω
Dual προσφιλοκαλεῖτον προσφιλοκαλείτων
Plural προσφιλοκαλεῖτε προσφιλοκαλούντων, προσφιλοκαλείτωσαν
Infinitive προσφιλοκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφιλοκαλων προσφιλοκαλουντος προσφιλοκαλουσα προσφιλοκαλουσης προσφιλοκαλουν προσφιλοκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφιλοκαλοῦμαι προσφιλοκαλεῖ, προσφιλοκαλῇ προσφιλοκαλεῖται
Dual προσφιλοκαλεῖσθον προσφιλοκαλεῖσθον
Plural προσφιλοκαλούμεθα προσφιλοκαλεῖσθε προσφιλοκαλοῦνται
SubjunctiveSingular προσφιλοκαλῶμαι προσφιλοκαλῇ προσφιλοκαλῆται
Dual προσφιλοκαλῆσθον προσφιλοκαλῆσθον
Plural προσφιλοκαλώμεθα προσφιλοκαλῆσθε προσφιλοκαλῶνται
OptativeSingular προσφιλοκαλοίμην προσφιλοκαλοῖο προσφιλοκαλοῖτο
Dual προσφιλοκαλοῖσθον προσφιλοκαλοίσθην
Plural προσφιλοκαλοίμεθα προσφιλοκαλοῖσθε προσφιλοκαλοῖντο
ImperativeSingular προσφιλοκαλοῦ προσφιλοκαλείσθω
Dual προσφιλοκαλεῖσθον προσφιλοκαλείσθων
Plural προσφιλοκαλεῖσθε προσφιλοκαλείσθων, προσφιλοκαλείσθωσαν
Infinitive προσφιλοκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφιλοκαλουμενος προσφιλοκαλουμενου προσφιλοκαλουμενη προσφιλοκαλουμενης προσφιλοκαλουμενον προσφιλοκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφιλοκαλήσω προσφιλοκαλήσεις προσφιλοκαλήσει
Dual προσφιλοκαλήσετον προσφιλοκαλήσετον
Plural προσφιλοκαλήσομεν προσφιλοκαλήσετε προσφιλοκαλήσουσιν*
OptativeSingular προσφιλοκαλήσοιμι προσφιλοκαλήσοις προσφιλοκαλήσοι
Dual προσφιλοκαλήσοιτον προσφιλοκαλησοίτην
Plural προσφιλοκαλήσοιμεν προσφιλοκαλήσοιτε προσφιλοκαλήσοιεν
Infinitive προσφιλοκαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφιλοκαλησων προσφιλοκαλησοντος προσφιλοκαλησουσα προσφιλοκαλησουσης προσφιλοκαλησον προσφιλοκαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφιλοκαλήσομαι προσφιλοκαλήσει, προσφιλοκαλήσῃ προσφιλοκαλήσεται
Dual προσφιλοκαλήσεσθον προσφιλοκαλήσεσθον
Plural προσφιλοκαλησόμεθα προσφιλοκαλήσεσθε προσφιλοκαλήσονται
OptativeSingular προσφιλοκαλησοίμην προσφιλοκαλήσοιο προσφιλοκαλήσοιτο
Dual προσφιλοκαλήσοισθον προσφιλοκαλησοίσθην
Plural προσφιλοκαλησοίμεθα προσφιλοκαλήσοισθε προσφιλοκαλήσοιντο
Infinitive προσφιλοκαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφιλοκαλησομενος προσφιλοκαλησομενου προσφιλοκαλησομενη προσφιλοκαλησομενης προσφιλοκαλησομενον προσφιλοκαλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν γὰρ βασιλέων ἕκαστοσ ὥσπερ τοῖσ κοινοῖσ ἀναθήμασι προσεφιλοκάλει τινὰ κόσμον, οὕτω καὶ οἴκησιν ἰδίᾳ περιεβάλλετο πρὸσ ταῖσ ὑπαρχούσαισ, ὥστε νῦν τὸ τοῦ ποιητοῦ ἐξ ἑτέρων ἕτερ’ ἐστίν· (Strabo, Geography, book 17, chapter 1 16:4)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION