Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁρμαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁρμαίνω

Structure: ὁρμαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in pres., imperf. and aor1 w(/rmhna

Sense

  1. to turn over or revolve anxiously in the mind, to debate, ponder, to ponder over, meditate
  2. he debated with himself
  3. to debate whether . . , or . ., to debate, ponder how
  4. to long, desire, wish
  5. to set in motion, to gasp out, to excite, urge
  6. to be eager, to chafe, fret, eagerly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρμαίνω ὁρμαίνεις ὁρμαίνει
Dual ὁρμαίνετον ὁρμαίνετον
Plural ὁρμαίνομεν ὁρμαίνετε ὁρμαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ὁρμαίνω ὁρμαίνῃς ὁρμαίνῃ
Dual ὁρμαίνητον ὁρμαίνητον
Plural ὁρμαίνωμεν ὁρμαίνητε ὁρμαίνωσιν*
OptativeSingular ὁρμαίνοιμι ὁρμαίνοις ὁρμαίνοι
Dual ὁρμαίνοιτον ὁρμαινοίτην
Plural ὁρμαίνοιμεν ὁρμαίνοιτε ὁρμαίνοιεν
ImperativeSingular ό̔ρμαινε ὁρμαινέτω
Dual ὁρμαίνετον ὁρμαινέτων
Plural ὁρμαίνετε ὁρμαινόντων, ὁρμαινέτωσαν
Infinitive ὁρμαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρμαινων ὁρμαινοντος ὁρμαινουσα ὁρμαινουσης ὁρμαινον ὁρμαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρμαίνομαι ὁρμαίνει, ὁρμαίνῃ ὁρμαίνεται
Dual ὁρμαίνεσθον ὁρμαίνεσθον
Plural ὁρμαινόμεθα ὁρμαίνεσθε ὁρμαίνονται
SubjunctiveSingular ὁρμαίνωμαι ὁρμαίνῃ ὁρμαίνηται
Dual ὁρμαίνησθον ὁρμαίνησθον
Plural ὁρμαινώμεθα ὁρμαίνησθε ὁρμαίνωνται
OptativeSingular ὁρμαινοίμην ὁρμαίνοιο ὁρμαίνοιτο
Dual ὁρμαίνοισθον ὁρμαινοίσθην
Plural ὁρμαινοίμεθα ὁρμαίνοισθε ὁρμαίνοιντο
ImperativeSingular ὁρμαίνου ὁρμαινέσθω
Dual ὁρμαίνεσθον ὁρμαινέσθων
Plural ὁρμαίνεσθε ὁρμαινέσθων, ὁρμαινέσθωσαν
Infinitive ὁρμαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρμαινομενος ὁρμαινομενου ὁρμαινομενη ὁρμαινομενης ὁρμαινομενον ὁρμαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̔ρμαινον ώ̔ρμαινες ώ̔ρμαινεν*
Dual ὡρμαίνετον ὡρμαινέτην
Plural ὡρμαίνομεν ὡρμαίνετε ώ̔ρμαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρμαινόμην ὡρμαίνου ὡρμαίνετο
Dual ὡρμαίνεσθον ὡρμαινέσθην
Plural ὡρμαινόμεθα ὡρμαίνεσθε ὡρμαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὣσ πίνοντοσ ὁρμαίνει κέαρ, Σοφοκλῆσ δέ φησι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 10 1:4)
  • τοιαῦτ’ ἀλύων ταῖσ ὑπερκόμποισ σαγαῖσ βοᾷ παρ’ ὄχθαισ ποταμίαισ, μάχησ ἐρῶν, ἵπποσ χαλινῶν ὣσ κατασθμαίνων μένει, ὅστισ βοὴν σάλπιγγοσ ὁρμαίνει μένων. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode12)
  • οὕτω τὸν αὑτοῦ θυμὸν ὁρμαίνει πεσών· (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 6:10)
  • οὐκέτι πυργωθεὶσ ὁ φαλαγγομάχασ ἐπὶ δῆριν ἄσχετοσ ὁρμαίνει μυριόδουσ ἐλέφασ, ἀλλὰ φόβῳ στείλασ βαθὺν αὐχένα πρὸσ ζυγοδέσμουσ, ἄντυγα διφρουλκεῖ Καίσαροσ οὐρανίου. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2851)

Synonyms

  1. to long

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION