Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προμαχέω προμαχήσω

Structure: προμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pro/maxos

Sense

  1. to fight in front

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμάχω προμάχεις προμάχει
Dual προμάχειτον προμάχειτον
Plural προμάχουμεν προμάχειτε προμάχουσιν*
SubjunctiveSingular προμάχω προμάχῃς προμάχῃ
Dual προμάχητον προμάχητον
Plural προμάχωμεν προμάχητε προμάχωσιν*
OptativeSingular προμάχοιμι προμάχοις προμάχοι
Dual προμάχοιτον προμαχοίτην
Plural προμάχοιμεν προμάχοιτε προμάχοιεν
ImperativeSingular προμᾶχει προμαχεῖτω
Dual προμάχειτον προμαχεῖτων
Plural προμάχειτε προμαχοῦντων, προμαχεῖτωσαν
Infinitive προμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαχων προμαχουντος προμαχουσα προμαχουσης προμαχουν προμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμάχουμαι προμάχει, προμάχῃ προμάχειται
Dual προμάχεισθον προμάχεισθον
Plural προμαχοῦμεθα προμάχεισθε προμάχουνται
SubjunctiveSingular προμάχωμαι προμάχῃ προμάχηται
Dual προμάχησθον προμάχησθον
Plural προμαχώμεθα προμάχησθε προμάχωνται
OptativeSingular προμαχοίμην προμάχοιο προμάχοιτο
Dual προμάχοισθον προμαχοίσθην
Plural προμαχοίμεθα προμάχοισθε προμάχοιντο
ImperativeSingular προμάχου προμαχεῖσθω
Dual προμάχεισθον προμαχεῖσθων
Plural προμάχεισθε προμαχεῖσθων, προμαχεῖσθωσαν
Infinitive προμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαχουμενος προμαχουμενου προμαχουμενη προμαχουμενης προμαχουμενον προμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμαχήσω προμαχήσεις προμαχήσει
Dual προμαχήσετον προμαχήσετον
Plural προμαχήσομεν προμαχήσετε προμαχήσουσιν*
OptativeSingular προμαχήσοιμι προμαχήσοις προμαχήσοι
Dual προμαχήσοιτον προμαχησοίτην
Plural προμαχήσοιμεν προμαχήσοιτε προμαχήσοιεν
Infinitive προμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαχησων προμαχησοντος προμαχησουσα προμαχησουσης προμαχησον προμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προμαχήσομαι προμαχήσει, προμαχήσῃ προμαχήσεται
Dual προμαχήσεσθον προμαχήσεσθον
Plural προμαχησόμεθα προμαχήσεσθε προμαχήσονται
OptativeSingular προμαχησοίμην προμαχήσοιο προμαχήσοιτο
Dual προμαχήσοισθον προμαχησοίσθην
Plural προμαχησοίμεθα προμαχήσοισθε προμαχήσοιντο
Infinitive προμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προμαχησομενος προμαχησομενου προμαχησομενη προμαχησομενης προμαχησομενον προμαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρομᾶχουν ἐπρομᾶχεις ἐπρομᾶχειν*
Dual ἐπρομάχειτον ἐπρομαχεῖτην
Plural ἐπρομάχουμεν ἐπρομάχειτε ἐπρομᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρομαχοῦμην ἐπρομάχου ἐπρομάχειτο
Dual ἐπρομάχεισθον ἐπρομαχεῖσθην
Plural ἐπρομαχοῦμεθα ἐπρομάχεισθε ἐπρομάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦσαν δὲ καὶ τοῖσ τοῦ Πτολεμαίου προμαχοῦσιν ἐπίχαλκοι αἱ ἀσπίδεσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 418:2)

Synonyms

  1. to fight in front

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION