Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακτείνω?

Non-contract Verb; Transliteration: katakteinō

Principal Part: κατακτείνω κατακτενῶ κατεκτάθην κατέκτονα

Structure: κατα (Prefix) + κτείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fut. mid. in pass. sense κατακτανέεσθε

Sense

  1. to kill, slay, murder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακτείνω κατακτείνεις κατακτείνει
Dual κατακτείνετον κατακτείνετον
Plural κατακτείνομεν κατακτείνετε κατακτείνουσι(ν)
SubjunctiveSingular κατακτείνω κατακτείνῃς κατακτείνῃ
Dual κατακτείνητον κατακτείνητον
Plural κατακτείνωμεν κατακτείνητε κατακτείνωσι(ν)
OptativeSingular κατακτείνοιμι κατακτείνοις κατακτείνοι
Dual κατακτείνοιτον κατακτεινοίτην
Plural κατακτείνοιμεν κατακτείνοιτε κατακτείνοιεν
ImperativeSingular κατακτείνε κατακτεινέτω
Dual κατακτείνετον κατακτεινέτων
Plural κατακτείνετε κατακτεινόντων, κατακτεινέτωσαν
Infinitive κατακτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακτεινων κατακτεινοντος κατακτεινουσα κατακτεινουσης κατακτεινον κατακτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακτείνομαι κατακτείνει, κατακτείνῃ κατακτείνεται
Dual κατακτείνεσθον κατακτείνεσθον
Plural κατακτεινόμεθα κατακτείνεσθε κατακτείνονται
SubjunctiveSingular κατακτείνωμαι κατακτείνῃ κατακτείνηται
Dual κατακτείνησθον κατακτείνησθον
Plural κατακτεινώμεθα κατακτείνησθε κατακτείνωνται
OptativeSingular κατακτεινοίμην κατακτείνοιο κατακτείνοιτο
Dual κατακτείνοισθον κατακτεινοίσθην
Plural κατακτεινοίμεθα κατακτείνοισθε κατακτείνοιντο
ImperativeSingular κατακτείνου κατακτεινέσθω
Dual κατακτείνεσθον κατακτεινέσθων
Plural κατακτείνεσθε κατακτεινέσθων, κατακτεινέσθωσαν
Infinitive κατακτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακτεινομενος κατακτεινομενου κατακτεινομενη κατακτεινομενης κατακτεινομενον κατακτεινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέκτεινον κατέκτεινες κατέκτεινε(ν)
Dual κατεκτείνετον κατεκτεινέτην
Plural κατεκτείνομεν κατεκτείνετε κατέκτεινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκτεινόμην κατεκτείνου κατεκτείνετο
Dual κατεκτείνεσθον κατεκτεινέσθην
Plural κατεκτεινόμεθα κατεκτείνεσθε κατεκτείνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καίτοι πόλιν σὴν σύγγονοι πρεσβεύομεν Μοῦσαι μάλιστα κἀπιχρώμεθα χθονί, μυστηρίων τε τῶν ἀπορρήτων φανὰς ἔδειξεν Ὀρφεύς, αὐτανέψιος νεκροῦ τοῦδ ὃν κατακτείνεις σύ: (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 3:2)
  • ἀπεννέπω σε μὴ κατακτείνειν ἐμὲ ὑπέρ τ ἐμαυτῆς τοῦ θεοῦ θ ἵν ἕσταμεν. (Euripides, Ion, episode, iambics 1:1)
  • ὀψὲ δέ σοι πάϊς ἧκε φόνῳ γενέτῃ προσαμύνων, καί σε κατακτείνει ματρὸς ὑπὲρ Μερόπας. (Unknown, Greek Anthology, book 3, chapter 54)
  • οἱ δὲ ἀπροσδόκητοί τε ἐπιπεσόντες καὶ φάλαγγι κατὰ κέρας, ᾗπερ ἀσθενεστάτοις αὐτοῖς καρτερωτάτῃ τῇ ἐμβολῇ προσμίξειν ἔμελλον, τοὺς μὲν ἔτι ἐν ταῖς εὐναῖς κατέκτεινον, τοὺς δὲ φεύγοντας εὐμαρῶς αἱροῦντες, ὥστε πολλοὶ μὲν αὐτοῦ ἐγκατελήφθησαν καὶ ἀπέθανον, πολλοὶ δὲ ἐν τῇ ἀποχωρήσει ἀτάκτῳ καὶ φοβερᾷ γενομένῃ: (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 6 10:3)
  • ἐκ τοῦ δὴ Ὀδυσῆα Ποσειδάων ἐνοσίχθων οὔ τι κατακτείνει, πλάζει δ ἀπὸ πατρίδος αἰής. (Homer, Odyssey, Book 1 7:6)

Synonyms

  1. to kill

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION