Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνταποκτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνταποκτείνω

Structure: ἀνταποκτείν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to kill in return

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταποκτείνω ἀνταποκτείνεις ἀνταποκτείνει
Dual ἀνταποκτείνετον ἀνταποκτείνετον
Plural ἀνταποκτείνομεν ἀνταποκτείνετε ἀνταποκτείνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνταποκτείνω ἀνταποκτείνῃς ἀνταποκτείνῃ
Dual ἀνταποκτείνητον ἀνταποκτείνητον
Plural ἀνταποκτείνωμεν ἀνταποκτείνητε ἀνταποκτείνωσιν*
OptativeSingular ἀνταποκτείνοιμι ἀνταποκτείνοις ἀνταποκτείνοι
Dual ἀνταποκτείνοιτον ἀνταποκτεινοίτην
Plural ἀνταποκτείνοιμεν ἀνταποκτείνοιτε ἀνταποκτείνοιεν
ImperativeSingular ἀνταπόκτεινε ἀνταποκτεινέτω
Dual ἀνταποκτείνετον ἀνταποκτεινέτων
Plural ἀνταποκτείνετε ἀνταποκτεινόντων, ἀνταποκτεινέτωσαν
Infinitive ἀνταποκτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταποκτεινων ἀνταποκτεινοντος ἀνταποκτεινουσα ἀνταποκτεινουσης ἀνταποκτεινον ἀνταποκτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταποκτείνομαι ἀνταποκτείνει, ἀνταποκτείνῃ ἀνταποκτείνεται
Dual ἀνταποκτείνεσθον ἀνταποκτείνεσθον
Plural ἀνταποκτεινόμεθα ἀνταποκτείνεσθε ἀνταποκτείνονται
SubjunctiveSingular ἀνταποκτείνωμαι ἀνταποκτείνῃ ἀνταποκτείνηται
Dual ἀνταποκτείνησθον ἀνταποκτείνησθον
Plural ἀνταποκτεινώμεθα ἀνταποκτείνησθε ἀνταποκτείνωνται
OptativeSingular ἀνταποκτεινοίμην ἀνταποκτείνοιο ἀνταποκτείνοιτο
Dual ἀνταποκτείνοισθον ἀνταποκτεινοίσθην
Plural ἀνταποκτεινοίμεθα ἀνταποκτείνοισθε ἀνταποκτείνοιντο
ImperativeSingular ἀνταποκτείνου ἀνταποκτεινέσθω
Dual ἀνταποκτείνεσθον ἀνταποκτεινέσθων
Plural ἀνταποκτείνεσθε ἀνταποκτεινέσθων, ἀνταποκτεινέσθωσαν
Infinitive ἀνταποκτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταποκτεινομενος ἀνταποκτεινομενου ἀνταποκτεινομενη ἀνταποκτεινομενης ἀνταποκτεινομενον ἀνταποκτεινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠνταπόκτεινον ἠνταπόκτεινες ἠνταπόκτεινεν*
Dual ἠνταποκτείνετον ἠνταποκτεινέτην
Plural ἠνταποκτείνομεν ἠνταποκτείνετε ἠνταπόκτεινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠνταποκτεινόμην ἠνταποκτείνου ἠνταποκτείνετο
Dual ἠνταποκτείνεσθον ἠνταποκτεινέσθην
Plural ἠνταποκτεινόμεθα ἠνταποκτείνεσθε ἠνταποκτείνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐσ ὀμμάτων μὲν ὄψιν οὐκ εἰών περᾶν οὐδ’ εἰσ ἀπάντημ’, ὅστισ αἷμ’ ἔχων κυροῖ, φυγαῖσι δ’ ὁσιοῦν, ἀνταποκτείνειν δὲ μή. (Euripides, episode, iambic 8:4)

Synonyms

  1. to kill in return

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION