Homer, Odyssey, Book 17 3:

(호메로스, 오디세이아, Book 17 3:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· ἕκαθεν δέ τε ἄστυ φάτ’ εἶναι. "ὦ φίλοσ, οὐδέ τοι αὐτὸσ ἐρύκεσθαι μενεαίνω· πτωχῷ βέλτερόν ἐστι κατὰ πτόλιν ἠὲ κατ’ ἀγροὺσ δαῖτα πτωχεύειν· δώσει δέ μοι ὅσ κ’ ἐθέλῃσιν. οὐ γὰρ ἐπὶ σταθμοῖσι μένειν ἔτι τηλίκοσ εἰμί, ὥστ’ ἐπιτειλαμένῳ σημάντορι πάντα πιθέσθαι. ἀλλ’ ἔρχευ· ἐμὲ δ’ ἄξει ἀνὴρ ὅδε, τὸν σὺ κελεύεισ, αὐτίκ’ ἐπεί κε πυρὸσ θερέω ἀλέη τε γένηται. αἰνῶσ γὰρ τάδε εἵματ’ ἔχω κακά· μή με δαμάσσῃ στίβη ὑπηοίη·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION