Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἁρπάζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: harpazō

Principal Part: ἁρπάζω ἁρπάξω ἥρπαξα ἥρπακα ἥρπασμαι ἡρπάχθην

Structure: ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From Root ΑΡΠ, come also ἅρπη, Ἅρπυιαι, cf. Lat. rapio.

Sense

  1. to snatch away, carry off
  2. to seize hastily, snatch up
  3. to seize, overpower
  4. to plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁρπάζω ἁρπάζεις ἁρπάζει
Dual ἁρπάζετον ἁρπάζετον
Plural ἁρπάζομεν ἁρπάζετε ἁρπάζουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἁρπάζω ἁρπάζῃς ἁρπάζῃ
Dual ἁρπάζητον ἁρπάζητον
Plural ἁρπάζωμεν ἁρπάζητε ἁρπάζωσι(ν)
OptativeSingular ἁρπάζοιμι ἁρπάζοις ἁρπάζοι
Dual ἁρπάζοιτον ἁρπαζοίτην
Plural ἁρπάζοιμεν ἁρπάζοιτε ἁρπάζοιεν
ImperativeSingular ἅρπαζε ἁρπαζέτω
Dual ἁρπάζετον ἁρπαζέτων
Plural ἁρπάζετε ἁρπαζόντων, ἁρπαζέτωσαν
Infinitive ἁρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαζων ἁρπαζοντος ἁρπαζουσα ἁρπαζουσης ἁρπαζον ἁρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁρπάζομαι ἁρπάζει, ἁρπάζῃ ἁρπάζεται
Dual ἁρπάζεσθον ἁρπάζεσθον
Plural ἁρπαζόμεθα ἁρπάζεσθε ἁρπάζονται
SubjunctiveSingular ἁρπάζωμαι ἁρπάζῃ ἁρπάζηται
Dual ἁρπάζησθον ἁρπάζησθον
Plural ἁρπαζώμεθα ἁρπάζησθε ἁρπάζωνται
OptativeSingular ἁρπαζοίμην ἁρπάζοιο ἁρπάζοιτο
Dual ἁρπάζοισθον ἁρπαζοίσθην
Plural ἁρπαζοίμεθα ἁρπάζοισθε ἁρπάζοιντο
ImperativeSingular ἁρπάζου ἁρπαζέσθω
Dual ἁρπάζεσθον ἁρπαζέσθων
Plural ἁρπάζεσθε ἁρπαζέσθων, ἁρπαζέσθωσαν
Infinitive ἁρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαζομενος ἁρπαζομενου ἁρπαζομενη ἁρπαζομενης ἁρπαζομενον ἁρπαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁρπάξω ἁρπάξεις ἁρπάξει
Dual ἁρπάξετον ἁρπάξετον
Plural ἁρπάξομεν ἁρπάξετε ἁρπάξουσι(ν)
OptativeSingular ἁρπάξοιμι ἁρπάξοις ἁρπάξοι
Dual ἁρπάξοιτον ἁρπαξοίτην
Plural ἁρπάξοιμεν ἁρπάξοιτε ἁρπάξοιεν
Infinitive ἁρπάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαξων ἁρπαξοντος ἁρπαξουσα ἁρπαξουσης ἁρπαξον ἁρπαξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁρπάξομαι ἁρπάξει, ἁρπάξῃ ἁρπάξεται
Dual ἁρπάξεσθον ἁρπάξεσθον
Plural ἁρπαξόμεθα ἁρπάξεσθε ἁρπάξονται
OptativeSingular ἁρπαξοίμην ἁρπάξοιο ἁρπάξοιτο
Dual ἁρπάξοισθον ἁρπαξοίσθην
Plural ἁρπαξοίμεθα ἁρπάξοισθε ἁρπάξοιντο
Infinitive ἁρπάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαξομενος ἁρπαξομενου ἁρπαξομενη ἁρπαξομενης ἁρπαξομενον ἁρπαξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁρπαχθήσομαι ἁρπαχθήσῃ ἁρπαχθήσεται
Dual ἁρπαχθήσεσθον ἁρπαχθήσεσθον
Plural ἁρπαχθησόμεθα ἁρπαχθήσεσθε ἁρπαχθήσονται
OptativeSingular ἁρπαχθησοίμην ἁρπαχθήσοιο ἁρπαχθήσοιτο
Dual ἁρπαχθήσοισθον ἁρπαχθησοίσθην
Plural ἁρπαχθησοίμεθα ἁρπαχθήσοισθε ἁρπαχθήσοιντο
Infinitive ἁρπαχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαχθησομενος ἁρπαχθησομενου ἁρπαχθησομενη ἁρπαχθησομενης ἁρπαχθησομενον ἁρπαχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἥρπαζον ἥρπαζες ἥρπαζε(ν)
Dual ἡρπάζετον ἡρπαζέτην
Plural ἡρπάζομεν ἡρπάζετε ἥρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡρπαζόμην ἡρπάζου ἡρπάζετο
Dual ἡρπάζεσθον ἡρπαζέσθην
Plural ἡρπαζόμεθα ἡρπάζεσθε ἡρπάζοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἥρπαξα ἥρπαξας ἥρπαξε(ν)
Dual ἥρπαξατον ἡρπᾶξατην
Plural ἥρπαξαμεν ἥρπαξατε ἥρπαξαν
SubjunctiveSingular ἁρπάξω ἁρπάξῃς ἁρπάξῃ
Dual ἁρπάξητον ἁρπάξητον
Plural ἁρπάξωμεν ἁρπάξητε ἁρπάξωσι(ν)
OptativeSingular ἁρπάξαιμι ἁρπάξαις ἁρπάξαι
Dual ἁρπάξαιτον ἁρπαξαίτην
Plural ἁρπάξαιμεν ἁρπάξαιτε ἁρπάξαιεν
ImperativeSingular ἅρπαξον ἁρπαξάτω
Dual ἁρπάξατον ἁρπαξάτων
Plural ἁρπάξατε ἁρπαξάντων
Infinitive ἁρπάξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαξας ἁρπαξαντος ἁρπαξασα ἁρπαξασης ἁρπαξαν ἁρπαξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡρπάξαμην ἡρπάξω ἥρπαξατο
Dual ἥρπαξασθον ἡρπᾶξασθην
Plural ἡρπάξαμεθα ἥρπαξασθε ἡρπάξαντο
SubjunctiveSingular ἁρπάξωμαι ἁρπάξῃ ἁρπάξηται
Dual ἁρπάξησθον ἁρπάξησθον
Plural ἁρπαξώμεθα ἁρπάξησθε ἁρπάξωνται
OptativeSingular ἁρπαξαίμην ἁρπάξαιο ἁρπάξαιτο
Dual ἁρπάξαισθον ἁρπαξαίσθην
Plural ἁρπαξαίμεθα ἁρπάξαισθε ἁρπάξαιντο
ImperativeSingular ἅρπαξαι ἁρπαξάσθω
Dual ἁρπάξασθον ἁρπαξάσθων
Plural ἁρπάξασθε ἁρπαξάσθων
Infinitive ἁρπάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαξαμενος ἁρπαξαμενου ἁρπαξαμενη ἁρπαξαμενης ἁρπαξαμενον ἁρπαξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡρπάχθην ἡρπάχθης ἡρπάχθη
Dual ἡρπάχθητον ἡρπαχθήτην
Plural ἡρπάχθημεν ἡρπάχθητε ἡρπάχθησαν
SubjunctiveSingular ἁρπάχθω ἁρπάχθῃς ἁρπάχθῃ
Dual ἁρπάχθητον ἁρπάχθητον
Plural ἁρπάχθωμεν ἁρπάχθητε ἁρπάχθωσι(ν)
OptativeSingular ἁρπαχθείην ἁρπαχθείης ἁρπαχθείη
Dual ἁρπαχθείητον ἁρπαχθειήτην
Plural ἁρπαχθείημεν ἁρπαχθείητε ἁρπαχθείησαν
ImperativeSingular ἁρπάχθητι ἁρπαχθήτω
Dual ἁρπάχθητον ἁρπαχθήτων
Plural ἁρπάχθητε ἁρπαχθέντων
Infinitive ἁρπαχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁρπαχθεις ἁρπαχθεντος ἁρπαχθεισα ἁρπαχθεισης ἁρπαχθεν ἁρπαχθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἥρπακα ἥρπακας ἥρπακε(ν)
Dual ἡρπάκατον ἡρπάκατον
Plural ἡρπάκαμεν ἡρπάκατε ἡρπάκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἡρπάκω ἡρπάκῃς ἡρπάκῃ
Dual ἡρπάκητον ἡρπάκητον
Plural ἡρπάκωμεν ἡρπάκητε ἡρπάκωσι(ν)
OptativeSingular ἡρπάκοιμι ἡρπάκοις ἡρπάκοι
Dual ἡρπάκοιτον ἡρπακοίτην
Plural ἡρπάκοιμεν ἡρπάκοιτε ἡρπάκοιεν
ImperativeSingular ἥρπακε ἡρπακέτω
Dual ἡρπάκετον ἡρπακέτων
Plural ἡρπάκετε ἡρπακόντων
Infinitive ἡρπακέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἡρπακως ἡρπακοντος ἡρπακυια ἡρπακυιας ἡρπακον ἡρπακοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἥρπασμαι ἥρπασαι ἥρπασται
Dual ἥρπασθον ἥρπασθον
Plural ἡρπάσμεθα ἥρπασθε ἡρπάσαται
ImperativeSingular ἥρπασο ἡρπάσθω
Dual ἥρπασθον ἡρπάσθων
Plural ἥρπασθε ἡρπάσθων
Infinitive ἥρπασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἡρπασμενος ἡρπασμενου ἡρπασμενη ἡρπασμενης ἡρπασμενον ἡρπασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἀπεπήδησεν εἷς τῶν σκύμνων αὐτῆς, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθε τοῦ ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 19:3)
  • καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσῳ λεόντων, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 19:6)
  • τὴν δὲ πόλιν αὐτὴν ὁρῶν ὀλιγωρίᾳ τῶν προεστώτων διεφθαρμένην, τῶν πολλῶν κλεπτόντων, μᾶλλον δὲ ἁρπαζόντων τὰ κοινά, ὑδάτων τε ἐπιρροίαις ἀνεκτησάμην καὶ οἰκοδομημάτων ἀναστάσεσιν ἐκόσμησα καὶ τειχῶν περιβολῇ ἐκράτυνα καὶ τὰς προσόδους, ὅσαι ἦσαν κοιναί, τῇ τῶν ἐφεστώτων ἐπιμελείᾳ ῥᾳδίως ἐπηύξησα καὶ τῆς νεολαίας ἐπεμελούμην καὶ τῶν γερόντων προὐνόουν καὶ τὸν δῆμον ἐν θέαις καὶ διανομαῖς καὶ πανηγύρεσι καὶ δημοθοινίαις διῆγον, ὕβρεις δὲ παρθένων ἢ ἐφήβων διαφθοραὶ ἢ γυναικῶν ἀπαγωγαὶ ἢ δορυφόρων ἐπιπέμψεις ἢ δεσποτική τις ἀπειλὴ ἀποτρόπαιά μοι καὶ ἀκοῦσαι ἦν. (Lucian, Phalaris, book 1 3:5)
  • πάλιν αὖ ἐνταῦθα ἤκουον τῶν νόμων τἀναντία τοῖς ποιηταῖς κελευόντων, μήτε μοιχεύειν μήτε στασιάζειν μήτε ἁρπάζειν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 3:6)
  • φησὶ γὰρ αὕτη τοὺς μὲν ἔχοντας καὶ πλουτοῦντας δεῖπνον κατὰ μῆν ἀποπέμπειν, τοὺς δὲ πένητας τῶν ἀνθρώπων ἁρπάζειν πρὶν καταθεῖναι. (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme 1:44)

Synonyms

  1. to snatch away

  2. to seize

  3. to plunder

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION