Dinarchus, Speeches, Κατὰ Φιλοκλέους 2:

καὶ δῶρα τολμήσασ λαβεῖν κατὰ πάντων ὑμῶν καὶ τῆσ χώρασ καὶ παίδων καὶ γυναικῶν, καὶ ἐπιωρκηκὼσ ὃν ὤμοσεν ὁρ́κον μεταξὺ τοῦ ἕδουσ καὶ τῆσ τραπέζησ, καὶ γράψασ καθ’ ἑαυτοῦ ψήφισμα, καὶ θανάτου τιμησάμενοσ ἐὰν εἰλήφῃ τι τῶν χρημάτων ὧν Ἅρπαλοσ εἰσ τὴν χώραν ἐκόμισεν, ὅμωσ ἐτόλμησεν εἰσ τοὺσ εἰδότασ ὑμᾶσ ἐξεληλεγμένον ἑαυτὸν ἅπασι τούτοισ ἔνοχον γεγενημένον ἐλθεῖν καὶ δεῖξαι ἑαυτόν, οὐ τῷ δικαίῳ πιστεύων, ὦ Ἀθηναῖοι, ‐ τί γὰρ τούτῳ δικαιοσύνησ μέτεστιν;