Dinarchus, Speeches, Κατὰ Δημοσθένους

(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους)

ὁ μὲν δημαγωγὸσ ὑμῖν, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ θανάτου τετιμημένοσ ἑαυτῷ ἐὰν ἐξελεγχθῇ ὁτιοῦν εἰληφὼσ παρ’ Ἁρπάλου, οὗτοσ φανερῶσ ἐξελήλεγκται δῶρ’ εἰληφὼσ παρὰ τούτων, οἷσ ἐναντία πράττειν ἔφη τὸν ἄλλον χρόνον. ὑπόλοιπον ἡμῖν, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ταῦτ’ ἀγωνιζομένοισ ἀγῶνα τηλικοῦτον ἡλίκοσ οὐδεπώποτε γέγονε τῇ πόλει, κοινῇ πᾶσιν ὑμῖν παρακελεύεσθαι, πρῶτον μὲν τοῖσ λοιποῖσ ἡμῖν συγγνώμην ἔχειν, ἂν τῶν αὐτῶν ἐνίοισ περιπίπτωμεν ‐ οὐ γὰρ ἵν’ ἐνοχλῶμεν ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἵν’ ὀργίζεσθαι μᾶλλον παροξύνωμεν, δὶσ περὶ τῶν αὐτῶν ἐροῦμεν ‐ , ἔπειτα μὴ προί̈εσθαι τὰ κοινὰ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ δίκαια, μηδὲ τὴν κοινὴν σωτηρίαν ἀντικαταλλάξασθαι τῶν τοῦ κρινομένου λόγων.

ὁρᾶτε γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι παρὰ μὲν ὑμῖν Δημοσθένησ οὑτοσὶ κρίνεται, παρὰ δὲ τοῖσ ἄλλοισ ὑμεῖσ·

οἳ σκοποῦσι τίνα ποτὲ γνώμην ἕξετε περὶ τῶν τῇ πατρίδι συμφερόντων, καὶ πότερον τὰσ ἰδίασ τούτων δωροδοκίασ καὶ πονηρίασ ἀναδέξεσθ’ εἰσ ὑμᾶσ αὐτούσ, ἢ φανερὸν πᾶσιν ἀνθρώποισ ποιήσετε διότι μισεῖτε τοὺσ κατὰ τῆσ πολιτείασ δῶρα λαμβάνοντασ, καὶ οὐχ ἵν’ ἀφῆτε ζητεῖν προσετάξατε τῇ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῇ, ἀλλ’ ἵν’ ἀποφηνάντων τούτων ὑμεῖσ τιμωρήσησθε τῶν ἀδικημάτων ἀξίωσ. νυνὶ τοίνυν τοῦτ’ ἐφ’ ὑμῖν ἐστι. ζητεῖ ἡ βουλή, οὐκ ἐκ τῶν προκλήσεων μαθοῦσα τὸ δίκαιον, οὐδὲ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὴν πίστιν τὴν περὶ αὑτῆσ ἐπὶ σοῦ καταλῦσαι βουλομένη, ἀλλ’, ὅπερ καὶ αὐτοὶ οἱ Ἀρεοπαγῖται εἶπον, προορῶσα <μὲν> ἡ βουλή, ὦ ἄνδρεσ, τὴν τούτων ἰσχὺν καὶ τὴν ἐν τῷ λέγειν καὶ πράττειν δύναμιν, οὐκ οἰομένη δὲ δεῖν οὐδεμίαν ὑπολογίζεσθαι τῶν περὶ αὑτῆσ ἐσομένων βλασφημιῶν, εἴ τισ μέλλει τῇ πατρίδι αὐτῆσ αἰτία μοχθηρὰ καὶ κίνδυνοσ ἔσεσθαι.

τούτων ὡσ ἐδόκει τῷ δήμῳ καλῶσ καὶ συμφερόντωσ πεπραγμένων, αἰτίαι νῦν καὶ προκλήσεισ καὶ συκοφαντίαι παρὰ Δημοσθένουσ ἥκουσιν, ἐπειδὴ οὗτοσ ἀποπέφανται εἴκοσι τάλαντα ἔχων χρυσίου·

καὶ ἡ τῶν ἐκ προνοίασ φόνων ἀξιόπιστοσ οὖσα βουλὴ τὸ δίκαιον καὶ τἀληθὲσ εὑρεῖν, καὶ κυρία δικάσαι τε περὶ τοῦ σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ ἑκάστου τῶν πολιτῶν, καὶ τοῖσ μὲν βιαίῳ θανάτῳ τετελευτηκόσι βοηθῆσαι, τοὺσ δὲ παράνομόν τι τῶν ἐν τῇ πόλει διαπεπραγμένουσ ἐκβαλεῖν ἢ θανάτῳ ζημιῶσαι, νῦν ἐπὶ τοῖσ κατὰ Δημοσθένουσ ἀποπεφασμένοισ χρήμασιν ἄκυροσ ἔσται τοῦ δικαίου; ναί·

κατέψευσται γὰρ ἡ βουλὴ Δημοσθένουσ· τουτὶ γάρ ἐστιν ὑπερβολὴ τοῦ πράγματοσ. σοῦ κατέψευσται καὶ Δημάδου; καθ’ ὧν οὐδὲ τἀληθὲσ εἰπεῖν, ὡσ ἐοίκεν, ἀσφαλέσ ἐστιν; οἳ πολλὰ πρότερον τῶν κοινῶν ἐκείνῃ ζητεῖν προσετάξατε καὶ διὰ τὰσ γενομένασ ζητήσεισ ἐπῃνέσατε; οὓσ δ’ ἡ πόλισ ἅπασα οὐ δύναται ἀναγκάσαι τὰ δίκαια ποιεῖν, κατὰ τούτων ἡ βουλὴ ψευδεῖσ ἀποφάσεισ πεποίηται; ὦ Ἡράκλεισ.

διὰ τί οὖν ἐν τῷ δήμῳ συνεχώρεισ, ὦ Δημόσθενεσ, ἐὰν ἀποφήνῃ <κατὰ> σοῦ ἡ βουλή, θάνατον ἑαυτῷ τὴν ζημίαν; καὶ διὰ τί πολλοὺσ ἀνῄρηκασ σὺ ταῖσ τῆσ βουλῆσ ἰσχυριζόμενοσ ἀποφάσεσιν; ἢ ποῖ νῦν ἐλθὼν ὁ δῆμοσ ἢ τίσι προστάξασ ζητεῖν περὶ τῶν ἀφανῶν καὶ μεγάλων ἀδικημάτων εὑρ́ῃ τὴν ἀλήθειαν; τὸ μὲν γὰρ συνέδριον, τὸ πρότερον δοκοῦν εἶναι πιστόν, σὺ καταλύεισ, ὁ δημοτικὸσ εἶναι φάσκων, ᾧ τὴν τῶν σωμάτων φυλακὴν ὁ δῆμοσ παρακαταθήκην ἔδωκεν, ᾧ τὴν πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν πολλάκισ ἐγκεχείρικεν, ὃ διαπεφύλαχε τὸ σὸν σῶμα τοῦ βλασφημεῖν περὶ αὐτοῦ μέλλοντοσ πολλάκισ, ὡσ σὺ φῄσ, ἐπιβουλευθέν, ὃ φυλάττει τὰσ ἀπορρήτουσ διαθήκασ, ἐν αἷσ τὰ τῆσ πόλεωσ σωτήρια κεῖται.

δίκαια μὲν οὖν, δίκαια τρόπον γέ τινα πάσχει τὸ συνέδριον·

εἰρήσεται γὰρ ἃ γιγνώσκω. δυοῖν γὰρ θάτερον ἐχρῆν αὐτούσ, ἢ καὶ τὴν προτέραν ζήτησιν τὴν ὑπὲρ τῶν τριακοσίων ταλάντων τῶν παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ ἀφικομένων ζητεῖν, καθάπερ συνέταξεν ὁ δῆμοσ, ἵνα τότε δόντοσ δίκην τοῦ θηρίου τούτου, καὶ τῶν μερισαμένων ἐκεῖνα τὰ χρήματα φανερῶν γενομένων, καὶ τῆσ περὶ Θηβαίουσ προδοσίασ ἐξελεγχθείσησ ἣν οὗτοσ προδέδωκεν, ἀπηλλάγμεθα τούτου τοῦ δημαγωγοῦ δίκην ἀξίαν δόντοσ· ἤ, εἰ ταῦθ’ ὑμεῖσ ἐβούλεσθε Δημοσθένει συγχωρεῖν καὶ πολλοὺσ ἐν τῇ πόλει τοὺσ καθ’ ὑμῶν δωροδοκήσοντασ εἶναι, τὴν περὶ τῶν νῦν ἀποπεφασμένων ζήτησιν χρημάτων μὴ προσδέχεσθαι, πεῖραν ὑμῶν ἐν τοῖσ πρότερον εἰληφότασ·

ὅπου γ’ οὕτω καλῶσ καὶ δικαίωσ τῆσ ἀποφάσεωσ τῆσ κατὰ τούτου καὶ τῶν ἄλλων νυνὶ γεγενημένησ, καὶ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ οὔτε τὴν Δημοσθένουσ οὔτε τὴν Δημάδου δύναμιν ὑποστειλαμένησ, ἀλλὰ τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τἀληθὲσ προὐργιαίτερον πεποιημένησ, οὐδὲν ἧττον περιέρχεται Δημοσθένησ περί τε τῆσ βουλῆσ βλασφημῶν καὶ περὶ ἑαυτοῦ λέγων οἷσπερ ἴσωσ καὶ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτίκα χρήσεται λόγοισ ἐξαπατῶν ὑμᾶσ, ὡσ "ἐγὼ Θηβαίουσ ὑμῖν ἐποίησα συμμάχουσ. " οὔκ·

ἀλλὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἀμφοτέραισ ἐλυμήνω ταῖσ πόλεσιν, ὦ Δημόσθενεσ. "ἐγὼ παρέταξα πάντασ εἰσ Χαιρώνειαν. " οὔκ· ἀλλ’ ἔλιπεσ μόνοσ αὐτὸσ τὴν ἐκεῖ τάξιν. "ἐγὼ πολλὰσ ὑπὲρ ὑμῶν ἐπρέσβευσα πρεσβείασ. ἐφ’ αἷσ οὐκ οἶδ’ ὅ τι ποτ’ ἂν ἐποίησεν ἢ τίνασ ἂν εἶπε λόγουσ, εἰ συνέβη κατορθῶσαι αὐτῷ ἃ συνεβούλευσεν, ὃσ ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ ἀτυχήμασι καὶ κακοῖσ ἅπασαν ἐπεληλυθὼσ τὴν οἰκουμένην ὅμωσ ἀξιοῖ δωρεὰσ αὑτῷ δεδόσθαι τὰσ μεγίστασ, λαμβάνειν δῶρα κατὰ τῆσ πατρίδοσ καὶ λέγειν καὶ πράττειν κατὰ τοῦ δήμου ἃ ἂν βούληται.

καὶ Τιμοθέῳ μέν, ὦ Ἀθηναῖοι, Πελοπόννησον περιπλεύσαντι καὶ τὴν ἐν Κερκύρᾳ ναυμαχίαν νικήσαντι Λακεδαιμονίουσ καὶ Κόνωνοσ υἱεῖ τοῦ τοὺσ Ἕλληνασ ἐλευθερώσαντοσ καὶ Σάμον λαβόντι καὶ Μεθώνην καὶ Πύδναν καὶ Ποτείδαιαν καὶ πρὸσ ταύταισ ἑτέρασ εἴκοσι πόλεισ, οὐκ ἐποιήσασθ’ ὑπόλογον, οὐδὲ τῆσ τότ’ ἐνεστώσησ κρίσεωσ οὐδὲ τῶν ὁρ́κων, οὓσ ὀμωμοκότεσ ἐφέρετε τὴν ψῆφον, ἀντικατηλλάξασθε τὰσ τοιαύτασ εὐεργεσίασ, ἀλλ’ ἑκατὸν ταλάντων ἐτιμήσατε, ὅτι χρήματ’ αὐτὸν <Ἀριστοφῶν> ἔφη παρὰ Χίων εἰληφέναι καὶ Ῥοδίων·

τὸν δὲ κατάπτυστον τοῦτον καὶ Σκύθην ‐ ἐξάγομαι γάρ ‐ , ὃν οὐχ εἷσ ἀνὴρ ἀλλὰ πᾶσ’ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσασ’ ἀποπέφαγκε χρήματ’ ἔχειν καθ’ ὑμῶν, καὶ ὃσ ἀποπέφανται μισθαρνῶν καὶ δωροδοκῶν κατὰ τῆσ πόλεωσ καὶ ταῦτ’ ἐξελήλεγκται, τοῦτον οὐ τιμωρησάμενοι παράδειγμα ποιήσετε τοῖσ ἄλλοισ;

ὃσ οὐκ ἐκ τῶν βασιλικῶν μόνον εἰληφὼσ χρυσίον φανερόσ ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῆσ τῆσ πόλεωσ κεχρηματισμένοσ· ὁ νῦν οὐδὲ τῶν ὑφ’ Ἁρπάλου κομισθέντων χρημάτων εἰσ τὴν πόλιν ἀποσχόμενοσ. καίτοι τί μέροσ ἐστὶ τῶν ὑπὸ Τιμοθέου πεπραγμένων ἀγαθῶν ἃσ Δημοσθένησ ἐπρέσβευσεν εἰσ Θήβασ πρεσβείασ;

ἢ τίσ οὐκ ἂν καταγελάσειεν ὑμῶν τῶν τούτου τολμώντων ἀκούειν, ἀντιθεὶσ ἐφ’ αἷσ οὗτοσ σεμνύνεται πράξεσιν ἐκείνασ ἃσ Τιμόθεοσ ὑμᾶσ καὶ Κόνων εὐεργέτησαν; ἀλλὰ γὰρ οὐ πρὸσ τοῦτο τὸ κάθαρμα παραβάλλειν δεῖ τοὺσ ἄξια καὶ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν προγόνων ὑπὲρ ὑμῶν πράξαντασ. παρασχόμενοσ οὖν τὸ ψήφισμα τὸ Τιμοθέῳ γενόμενον πάλιν ἐπὶ τοὺσ περὶ τούτου λόγουσ βαδιοῦμαι. λέγε. ὁ τοιοῦτοσ, ὦ Δημόσθενεσ, πολίτησ, ὃσ δικαίωσ ἂν καὶ συγγνώμησ καὶ χάριτοσ ἐτύγχανε παρὰ τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ συμπεπολιτευμένων, οὐ λόγοισ ἀλλ’ ἔργοισ μεγάλα τὴν πόλιν ἀγαθὰ ποιήσασ, καὶ διαμείνασ ἐπὶ τῆσ <αὐτῆσ> πολιτείασ καὶ οὐκ ἄνω καὶ κάτω μεταβαλόμενοσ ὥσπερ σύ, ἐτελεύτησεν οὐ τηλικαύτασ τὸν δῆμον αἰτήσασ δωρεὰσ ὥστε τῶν νόμων εἶναι κρείττων, οὐδ’ οἰόμενοσ δεῖν τοὺσ ὀμωμοκότασ κατὰ τοὺσ νόμουσ οἴσειν τὴν ψῆφον ἄλλο τι προὐργιαίτερον ποιεῖσθαι τῆσ εὐσεβείασ, ἀλλ’ ὑπομένων καὶ κρίνεσθαι, εἰ δόξειε τοῖσ δικασταῖσ, καὶ οὐ καιροὺσ λέγων, οὐδ’ ἕτερα φρονῶν καὶ δημηγορῶν.

οὐκ ἐτόλμησεν ὁ μιαρὸσ οὗτοσ καὶ ἀσεβὴσ καὶ αἰσχροκερδὴσ ἀπὸ τῶν πολλῶν χρημάτων ὧν εἶχε δέκα μόνον τάλαντα δοῦναι, τοσαύτασ ὁρῶν ἐλπίδασ ὑποφαινούσασ εἰσ τὴν Θηβαίων σωτηρίαν, ἀλλὰ περιεῖδεν ἑτέρουσ δόντασ τοῦτο τὸ ἀργύριον, ὥσπερ καὶ Στρατοκλῆσ εἶπεν, ὑπὲρ τοῦ πάλιν ἀπελθεῖν οἴκαδε τοὺσ ἐξεληλυθότασ Ἀρκάδων καὶ μὴ βοηθῆσαι τοῖσ Θηβαίοισ.

ἆρ’ ὑμῖν δοκεῖ μικρῶν κακῶν ἢ τῶν τυχόντων ὅλῃ τῇ Ἑλλάδι αἴτιοσ γεγενῆσθαι Δημοσθένησ καὶ ἡ τούτου φιλαργυρία;

ἢ προσήκειν αὐτὸν ὑφ’ ὑμῶν ἐλέου τινὸσ τυγχάνειν τοιαῦτα διαπεπραγμένον, ἀλλ’ οὐ τῆσ ἐσχάτησ τιμωρίασ καὶ ὑπὲρ τῶν νῦν καὶ ὑπὲρ τῶν πρότερον γεγενημένων ἀδικημάτων; ἀκούσονται τὴν κρίσιν, ὦ Ἀθηναῖοι, τὴν ὑφ’ ὑμῶν ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ γεγενημένην πάντεσ ἄνθρωποι· θεωρήσουσιν ὑμᾶσ τοὺσ κρίνοντασ, ὅπωσ χρῆσθε τῷ τὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένῳ. ὑμεῖσ ἔσθ’ οἱ διὰ πολλῷ τῶν ὑπὸ τούτου πεπραγμένων ἀδικημάτων ἐλάττω μεγάλασ καὶ ἀπαραιτήτουσ ἐνίοισ ἐπιτεθηκότεσ τιμωρίασ.

ὑμεῖσ Μένωνα μὲν τὸν μυλωθρὸν ἀπεκτείνατε, διότι παῖδ’ ἐλεύθερον ἐκ Πελλήνησ ἔσχεν ἐν τῷ μυλῶνι· Θεμίστιον δὲ τὸν Ἀφιδναῖον, διότι τὴν Ῥοδίαν κιθαρίστριαν ὕβρισεν Ἐλευσινίοισ, θανάτῳ ἐζημιώσατε, Εὐθύμαχον δέ, διότι τὴν Ὀλυνθίαν παιδίσκην ἔστησεν ἐπ’ οἰκήματοσ. διὰ δὲ τοῦτον τὸν προδότην παῖδεσ καὶ γυναῖκεσ αἱ Θηβαίων ἐπὶ τὰσ σκηνὰσ τῶν βαρβάρων διενεμήθησαν, πόλισ ἀστυγείτων καὶ σύμμαχοσ ἐκ μέσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνήρπασται, ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ Θηβαίων ἄστυ τῶν κοινωνησάντων ὑμῖν τοῦ πρὸσ Φίλιππον πολέμου.

ἀροῦται, φημί, καὶ σπείρεται· καὶ οὐκ ἠλέησε, φημί, ὁ μιαρὸσ οὗτοσ πόλιν οἰκτρῶσ οὕτωσ ἀπολλυμένην, εἰσ ἣν ἐπρέσβευσεν ὑφ’ ὑμῶν ἀποσταλείσ, ἧσ ὁμόσπονδοσ καὶ ὁμοτράπεζοσ πολλάκισ γέγονεν, ἣν αὐτόσ φησι σύμμαχον ἡμῖν ποιῆσαι. ἀλλὰ πρὸσ οὓσ εὐτυχοῦντασ πολλάκισ ἦλθε, τούτουσ ἀτυχοῦντασ προδέδωκεν. κἀκεῖνοι <μέν>, ὡσ οἱ πρεσβύτεροι λέγουσι, καταλελυμένησ τῆσ δημοκρατίασ τῆσ παρ’ ἡμῖν καὶ συνάγοντοσ ἐν Θήβαισ Θρασυβούλου τοὺσ φυγάδασ ἐπὶ τὴν Φυλῆσ κατάληψιν, καὶ Λακεδαιμονίων ἰσχυόντων καὶ ἀπαγορευόντων μηδέν’ Ἀθηναίων ὑποδέχεσθαι μηδ’ ἐκπέμπειν, ὅμωσ συνέπραττον τῷ δήμῳ τὴν κάθοδον καὶ τὸ πολλάκισ ἀνεγνωσμένον παρ’ ὑμῖν ἐψηφίσαντο ψήφισμα, [μὴ] περιορᾶν ἐάν τισ ὅπλα διὰ τῆσ χώρασ [τῆσ] Ἀθηναίων ἔχων πορεύηται·

οὗτοσ δὲ ὁ κοινὸν αὑτὸν τοῖσ συμμάχοισ, ὡσ αὐτίκα φήσει, παρέχων οὐδὲν τοιοῦτον ἔπραξεν, οὐδὲ τῶν χρημάτων ὧν ἔλαβεν εἰσ τὴν τούτων σωτηρίαν οὐδὲν ἠθέλησε προέσθαι.

ὧν ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ, μνησθέντεσ, καὶ τὰ ἀτυχήματα τὰ γιγνόμενα διὰ τοὺσ προδότασ θεωρήσαντεσ ἐν ταῖσ Ὀλυνθίων καὶ Θηβαίων συμφοραῖσ, ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν ὀρθῶσ νυνὶ βουλεύεσθε, καὶ τοὺσ δωροδοκεῖν ἐθέλοντασ κατὰ τῆσ πατρίδοσ ἀνελόντεσ ἐν ὑμῖν αὐτοῖσ καὶ τοῖσ θεοῖσ τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ ἔχετε. μόνωσ γὰρ οὕτωσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μόνωσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποιήσετε βελτίουσ, ἐὰν τοὺσ ἐνδόξουσ τῶν πονηρῶν ἐξελέγξαντεσ κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίωσ.

τοὺσ μὲν γὰρ τυχόντασ τῶν κρινομένων, ὅταν ἁλῶσιν, οὐδεὶσ οἶδεν οὐδὲ ζητεῖ πυθέσθαι τί πεπόνθασι· τοὺσ δ’ ἐνδόξουσ πάντεσ πυνθάνονται, καὶ τοὺσ δικάζοντασ ἐπαινοῦσιν, ὅταν τὸ δίκαιον μὴ προῶνται ταῖσ τῶν κρινομένων δόξαισ. ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμα τὸ Θηβαίων. λέγε τὰσ μαρτυρίασ. ἀναγίγνωσκε τὰσ ἐπιστολάσ. ΨήφισμαΜαρτυρίαιἘπιστολαί μισθωτὸσ οὗτοσ, ὦ Ἀθηναῖοι, μισθωτὸσ οὗτόσ ἐστι παλαιόσ. οὗτοσ ἦν ὁ τὴν πρεσβείαν τὴν παρὰ Φιλίππου πορευομένην ὡσ ἡμᾶσ ἐκ Θηβῶν καλέσασ, καὶ τοῦ λυθῆναι τὸν πρῶτον πόλεμον αἴτιοσ γενόμενοσ· οὗτοσ Φιλοκράτει συναπελογεῖτο τῷ γράψαντι πρὸσ Φίλιππον εἰρήνην, δι’ ἣν ὑμεῖσ ἐκεῖνον ἐξεβάλετε, καὶ ζεύγη τοῖσ πρέσβεσιν ἐμισθώσατο τοῖσ μετ’ Ἀντιπάτρου δεῦρ’ ἐλθοῦσιν, ἀναλαμβάνων αὐτοὺσ καὶ τὸ κολακεύειν τοὺσ Μακεδόνασ πρῶτοσ εἰσ τὴν πόλιν εἰσάγων.

μὴ ἀφῆτε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἀφῆτε τὸν ἐπὶ τοῖσ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀτυχήμασιν ἐπιγεγραμμένον ἀτιμώρητον, εἰλημμένον ἐπ’ αὐτοφώρῳ δῶρα ἔχοντα κατὰ τῆσ πόλεωσ, μηδὲ τῆσ ἀγαθῆσ τύχησ ὑμᾶσ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἀγούσησ, καὶ τὸν μὲν ἕτερον τῶν τὴν πατρίδα λελυμασμένων ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐκβεβληκυίασ, τοῦτον δ’ ὑμῖν ἀποκτεῖναι παραδούσησ, αὐτοὶ τοῖσ πᾶσι συμφέρουσιν ἐναντιωθῆτε, ἀλλὰ μετοιωνίσασθε τὰσ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, εἰσ τούτουσ τοὺσ ἡγεμόνασ τὰσ ἀποτυχίασ τρέψαντεσ.

εἰσ ποῖον γὰρ καιρὸν ἀποθήσεσθε τοῦτον ὑπολαβόντεσ χρήσιμον ὑμῖν αὐτοῖσ ἔσεσθαι;

ἔχοι τισ ἂν εἰπεῖν ἢ ὑμῶν ἢ τῶν περιεστηκότων, εἰσ ποῖα οὗτοσ πράγματα εἰσελθὼν ἢ ἴδια ἢ κοινὰ οὐκ ἀνατέτροφεν; οὐκ εἰσ μὲν τὴν Ἀριστάρχου οἰκίαν εἰσελθών, βουλεύσασ μετ’ ἐκείνου τὸν Νικοδήμῳ θάνατον κατασκευασθέντα, ὃν ἴστε πάντεσ, ἐξέβαλε τὸν Ἀρίσταρχον ἐπὶ ταῖσ αἰσχίσταισ αἰτίαισ; καὶ τοιούτῳ φίλῳ Δημοσθένει ἐχρήσατο, ὥστε δαίμονα αὐτῷ τοῦτον καὶ τῶν γεγενημένων συμφορῶν ἡγεμόνα νομίσαι προσελθεῖν; οὐκ ἐπειδὴ τῷ δήμῳ συμβουλεύειν ἤρξατο, ὡσ μήποτε ὤφελεν ‐ ἀφήσω γὰρ αὐτοῦ τὰ ἴδια·

ὁ γὰρ χρόνοσ οὐκ ἐπιδέχεται μακρολογεῖν ‐ , ἀγαθὸν μὲν ἁπλῶσ εἰπεῖν οὐδὲν γέγονε τῇ πόλει, ἐν κινδύνοισ δὲ καὶ κακοῖσ καὶ ἀδοξίᾳ πᾶσ’ ἡ Ἑλλάσ, οὐ μόνον ἡ πόλισ, καθέστηκε; καί, πλείστοισ καιροῖσ ἐν ταῖσ δημηγορίαισ χρώμενοσ, ἅπαντασ ἀφῆκε τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν καιρούσ; καὶ ἐν οἷσ τισ ἂν φιλόπολισ ἀνὴρ καὶ κηδεμὼν προείλετό τι πρᾶξαι, τοσοῦτον ἐδέησεν ὁ δημαγωγὸσ καὶ χρήσιμοσ αὐτίκα φήσων ὑμῖν γεγενῆσθαι πρᾶξίν τινα προφέρειν, ὥστε καὶ τοὺσ πράττοντασ ὑπὲρ ὑμῶν τι τῆσ αὑτοῦ τύχησ ἀνέπλησεν. ἀπῆρε Χαρίδημοσ πρὸσ τὸν Περσῶν βασιλέα, χρήσιμοσ ὑμῖν οὐ λόγοισ ἀλλ’ ἔργοισ βουλόμενοσ γενέσθαι, καὶ τοῖσ ἰδίοισ τοῖσ αὑτοῦ κινδύνοισ ὑμῖν καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησι βουλόμενοσ τὴν σωτηρίαν παρασκευάσαι·

περιιὼν οὗτοσ κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐλογοποίει καὶ τῶν πραττομένων εἰσεποίει κοινωνὸν αὑτόν· οὕτω κατέστρεψεν ἡ τύχη ταῦτα ὥστ’ ἐναντία γενέσθαι τοῖσ προσδοκωμένοισ. ἐξέπλευσεν Ἐφιάλτησ, μισῶν μὲν τοῦτον, ἀναγκαζόμενοσ δὲ τῶν πραγμάτων κοινωνεῖν·

ἀφείλετο καὶ τοῦτον ἡ τύχη τῆσ πόλεωσ. Εὐθύδικοσ προῃρεῖτο τὰσ ὑπὲρ τοῦ δήμου πράξεισ· ἔφη τούτῳ Δημοσθένησ φίλοσ εἶναι· <καὶ> οὗτοσ ἀπώλετο. καὶ ταῦθ’ ὑμεῖσ ὁρῶντεσ καὶ ἐπιστάμενοι πολὺ βέλτιον ἢ ἐγὼ οὐ λογίζεσθε, οὐ σκοπεῖσθε πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ, τεκμαιρόμενοι τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγενημένων, ὅτι οὐδὲν οὗτοσ χρήσιμοσ ἀλλ’ ἢ τοῖσ ἐχθροῖσ κατὰ τῆσ πόλεωσ; συστῆσαι κατασκευὴν ἑτέραν οἱά ἐπ’ Ἄγιδοσ ἐγένετο, ὅτε Λακεδαιμόνιοι μὲν ἅπαντεσ ἐξεστράτευσαν, Ἀχαιοὶ δὲ καὶ Ἠλεῖοι τῶν πραγμάτων ἐκοινώνουν, ὑπῆρχον δὲ ξένοι μύριοι, Ἀλέξανδροσ δ’, ὡσ οἱ λέγοντεσ, ἐν Ἰνδοῖσ ἦν, ἡ δ’ Ἑλλὰσ ἅπασα διὰ τοὺσ ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων προδότασ ἀχθομένη τοῖσ παροῦσι πράγμασιν ἠσμένει μεταβολήν τινα τῶν κακῶν τῶν περιεστηκότων.

τί οὖν;

ἐν τούτοισ τοῖσ καιροῖσ Δημοσθένησ τίσ ἦν, ὁ τοῦ συμβουλεῦσαι καὶ γράψαι κύριοσ καὶ φήσων αὐτίκα δὴ μισεῖν τὰ καθεστῶτα πράγματα; ἐῶ γὰρ τοὺσ ἄλλουσ κινδύνουσ. ἔγραψάσ τι περὶ τούτων [κινδύνων]; συνεβούλευσασ; ἐπόρισασ χρήματα; μικρόν τι χρήσιμοσ ἐγένου τοῖσ ὑπὲρ τῆσ κοινῆσ σωτηρίασ πράττουσιν; οὐδ’ ὁτιοῦν, ἀλλὰ περιῄεισ κατασκευάζων λογοποιούσ, καὶ παρ’ αὑτῷ γράφων ἐπιστολήν, καὶ καταισχύνων τὴν τῆσ πόλεωσ δόξαν, ἐκ τῶν δακτύλων ἀναψάμενοσ περιεπορεύετο, τρυφῶν ἐν τοῖσ τῆσ πόλεωσ κακοῖσ, καὶ ἐπὶ φορείου κατακομιζόμενοσ τὴν εἰσ Πειραιᾶ ὁδόν, καὶ τὰσ τῶν πενήτων ἀπορίασ ὀνειδίζων. εἶθ’ οὗτοσ εἰσ τοὺσ μέλλοντασ ὑμῖν καιροὺσ ἔσται χρήσιμοσ, παραβεβηκὼσ ἅπαντασ τοὺσ παρεληλυθότασ;

τοιούτων, ὦ δέσποιν’ Ἀθηνᾶ καὶ Ζεῦ σῶτερ, συμβούλων καὶ ἡγεμόνων ὤφελον τυχεῖν οἱ πολεμήσαντεσ τῇ πόλει, καὶ μηδεπώποτε βελτιόνων. οὐκ ἀναμνήσεσθε, ὦ ἄνδρεσ, τὰσ τῶν πρεσβυτέρων πράξεισ;

οἳ μεγάλων καὶ πολλῶν κινδύνων καταλαμβανόντων τὴν πόλιν ἀξίωσ τῆσ πατρίδοσ καὶ τῆσ αὐτῶν ἐλευθερίασ καὶ τῆσ δόξησ τῆσ δικαίασ ὑπὲρ τῶν τοῦ δημοσίου συμφερόντων ἐκινδύνευσαν; ὧν τοὺσ μὲν ἀρχαίουσ ἐκείνουσ μακρὸν ἂν εἰή λέγειν, Ἀριστείδην καὶ Θεμιστοκλέα, τοὺσ ὀρθώσαντασ τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ καὶ τοὺσ φόρουσ εἰσ ἀκρόπολιν ἀνενεγκόντασ παρ’ ἑκόντων καὶ βουλομένων τῶν Ἑλλήνων· ἀλλὰ ταυτὶ τὰ μικρὸν πρὸ τῆσ ἡμετέρασ ἡλικίασ γεγενημένα ὑπὸ Κεφάλου τοῦ ῥήτοροσ καὶ Θράσωνοσ τοῦ Ἑρχιέωσ καὶ Ἠλείου <καὶ> Φορμισίου καὶ ἑτέρων ἀνδρῶν ἀγαθῶν, ὧν ἐνίων ἔτι καὶ νῦν ζῇ τὰ σώματα.

τούτων γὰρ οἱ μὲν φρουρουμένησ ὑπὸ Λακεδαιμονίων τῆσ Καδμείασ βοηθήσαντεσ τοῖσ εἰσ Θήβασ κατιοῦσι τῶν φυγάδων τοῖσ ἰδίοισ κινδύνοισ ἠλευθέρωσαν πόλιν ἀστυγείτονα καὶ πολὺν χρόνον δουλεύουσαν, οἱ δὲ πείσαντοσ ἐξελθεῖν ὑμῶν τοὺσ προγόνουσ Κεφάλου τοῦ τὸ ψήφισμα γράψαντοσ, ὃσ οὐ καταπλαγεὶσ τὴν Λακεδαιμονίων δύναμιν, οὐδὲ λογισάμενοσ ὅτι τὸ κινδυνεύειν καὶ τὸ γράφειν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐπισφαλέσ ἐστιν, ἔγραψεν ἐξιέναι βοηθήσοντασ Ἀθηναίουσ τοῖσ κατειληφόσι τῶν φυγάδων Θήβασ· καὶ ἐξελθόντων ἐκεῖσε τῶν ὑμετέρων πατέρων ὀλίγαισ ἡμέραισ ἐξεβλήθη ὁ τῶν Λακεδαιμονίων φρούραρχοσ, ἠλευθέρωντο Θηβαῖοι, διεπέπρακτο ἡ πόλισ ἡ ὑμετέρα ἄξια τῶν προγόνων.

ἐκεῖνοι ἦσαν, ἐκεῖνοι, ὦ Ἀθηναῖοι, ἄξιοι σύμβουλοι καὶ ἡγεμόνεσ ὑμῶν καὶ τοῦ δήμου·

μὰ Δί’ οὐ τὰ τοιαῦτα κινάδη, οἳ πεποιήκασι μὲν οὐδὲν οὐδὲ πράξουσιν ἀγαθὸν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, τὴν δὲ αὑτῶν ἀσφάλειαν τηροῦντεσ καὶ πανταχόθεν ἀργυριζόμενοι καὶ πεποιηκότεσ τὴν πόλιν ἀδοξοτέραν ἑαυτῶν, καὶ νῦν εἰλημμένοι δῶρα καθ’ ὑμῶν εἰληφότεσ, παρακρούονται ὑμᾶσ, καὶ ἀξιοῦσι τοιοῦτοι γεγενημένοι περὶ τῆσ ἑαυτῶν πλεονεξίασ παραγγέλλειν. οὓσ χρῆν τεθνάναι πάλαι κατὰ τὸ ἑαυτῶν ψήφισμα, τοιαῦτα διαπεπραγμένουσ. οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένουσ τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν;

οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆσ πόλεωσ ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον τύχην γεγενημένην; ἀπὸ ποίων ψηφισμάτων οὗτοσ ἢ ποίων νόμων οὐκ εἴληφεν ἀργύριον; εἰσί τινεσ ἐν τῷ δικαστηρίῳ τῶν ἐν τοῖσ τριακοσίοισ γεγενημένων, ὅθ’ οὗτοσ ἐτίθει τὸν περὶ τῶν τριηράρχων νόμον;

οὐ φράσετε τοῖσ πλησίον ὅτι τρία τάλαντα λαβὼν μετέγραφε καὶ μετεσκεύαζε τὸν νόμον καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν, καὶ τὰ μὲν ἐπώλει ὧν εἰλήφει τὴν τιμήν, τὰ δ’ ἀποδόμενοσ οὐκ ἐβεβαίου; εἴπατέ μοι πρὸσ Διόσ, ὦ ἄνδρεσ, προῖκα τοῦτον οἰέσθε γράψαι Διφίλῳ τὴν ἐν πρυτανείῳ σίτησιν, καὶ τὴν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἀνατεθησομένην εἰκόνα;

ἢ τὸ ποιῆσαι πολίτασ ὑμετέρουσ Χαιρέφιλον καὶ Φείδωνα καὶ Πάμφιλον καὶ Φείδιππον, ἢ πάλιν Ἐπιγένην καὶ Κόνωνα τοὺσ τραπεζίτασ; ἢ τὸ χαλκοῦσ ἐν ἀγορᾷ στῆσαι Βηρισάδην καὶ Σάτυρον καὶ Γόργιππον τοὺσ ἐκ τοῦ Πόντου τυράννουσ, παρ’ ὧν αὐτῷ χίλιοι μέδιμνοι τοῦ ἐνιαυτοῦ πυρῶν ἀποστέλλονται τῷ οὐδ’ ὅποι καταφύγῃ αὐτίκα φήσοντι εἶναι; ἢ τὸ γράψαι Ταυροσθένην Ἀθηναῖον εἶναι, <τὸν> τοὺσ μὲν αὑτοῦ πολίτασ καταδουλωσάμενον, τῆσ δ’ Εὐβοίασ ὅλησ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ Καλλίου προδότην Φιλίππῳ γεγενημένον;

ὃν οὐκ ἐῶσιν οἱ νόμοι τῆσ Ἀθηναίων χώρασ ἐπιβαίνειν, εἰ δὲ μή, τοῖσ αὐτοῖσ ἔνοχον εἶναι κελεύουσιν οἷσπερ ἄν τισ τῶν φευγόντων ἐξ Ἀρείου πάγου κατίῃ. καὶ τοῦτον οὗτοσ ὁ δημοτικὸσ ὑμέτερον ἔγραψε πολίτην εἶναι. περὶ τούτων οὖν μάρτυρασ ὑμῖν δεῖ καλεῖν, ἢ περὶ τῶν ἄλλων ὅσουσ οὗτοσ γέγραφε προξένουσ εἶναι καὶ Ἀθηναίουσ;

<εἶτα>, πρὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ, οἰέσθ’ αὐτὸν ἀργύριον μὲν χαίρειν λαμβάνοντα, χρυσίου δ’ εἴκοσι τάλαντ’ οὐκ ἂν λαβεῖν; ἢ κατὰ μικρὸν μὲν δωροδοκεῖν, ἁθρόον δ’ οὐκ ἂν προσδέξασθαι τοσοῦτον λῆμμα; ἢ τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν Δημοσθένην καὶ Δημάδην καὶ Κηφισοφῶντα ζητήσασαν ἓξ μῆνασ ἀδίκωσ εἰσ ὑμᾶσ πεποιῆσθαι τὰσ ἀποφάσεισ; ἐπιωρκηκὼσ μὲν τὰσ σεμνὰσ θεὰσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὓσ ἐκεῖ διόμνυσθαι νόμιμόν ἐστι, κατάρατοσ δὲ καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν γιγνόμενοσ, ἐξεληλεγμένοσ δῶρα κατὰ τῆσ πόλεωσ εἰληφώσ, ἐξηπατηκὼσ δὲ καὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν βουλὴν παρὰ τὴν ἀράν, καὶ ἕτερα μὲν λέγων ἕτερα δὲ φρονῶν, ἰδίᾳ δὲ συμβεβουλευκὼσ Ἀριστάρχῳ δεινὰσ καὶ παρανόμουσ συμβουλάσ, ἀνθ’ ὧν ‐ εἴπερ ἐστί που δικαία τιμωρία κατὰ τῶν ἐπιόρκων καὶ πονηρῶν, ὥσπερ ἔστι ‐ δώσει δίκην οὗτοσ ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ.

ἀκούσατ’, ἄνδρεσ δικασταί, τῆσ ἀρᾶσ. Ἀρά ἀλλ’ ὅμωσ, ἄνδρεσ δικασταί, οὕτω Δημοσθένησ τῷ ψεύδεσθαι καὶ μηδὲν ὑγιὲσ λέγειν ἑτοίμωσ χρῆται, καὶ οὔτ’ αἰσχύνησ οὔτ’ ἐλέγχου οὔτ’ ἀρᾶσ οὐδὲν αὐτῷ μέλει, ὥστε καὶ περὶ ἐμοῦ τολμήσει λέγειν, ὡσ ἀκούω, ὡσ ἄρα κἀμοῦ κατέγνω πρότερον ἡ βουλή· καὶ ποιῶ πάντων ἀτοπώτατον, ὡσ οὗτόσ φησι, πρότερον μὲν ἐναντίον τῇ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσει ἀγῶνα ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ, νυνὶ δὲ συνηγορῶν αὐτῇ, κατηγορῶν τούτου περὶ τῆσ γεγενημένησ ἀποφάσεωσ·

πρᾶγμα κατασκευάζων οὐ γεγενημένον, ἀλλὰ ψεύδεσθαι πρὸσ ὑμᾶσ τολμῶν.

ἵν’ οὖν, ἐὰν ἐπὶ τοῦτον ἰῄ τὸν λόγον, μὴ ἐπιτρέπητ’ αὐτῷ, ἀλλ’ εἰδῆτ’ ἀκριβῶσ ὅτι οὔτε μ’ ἀπέφηνεν ἡ βουλὴ οὔτ’ ἐμέλλησεν, ἠδικήθην δὲ ὑφ’ ἑνὸσ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ δίκην δεδωκότοσ παρ’ ὑμῖν, ἀκούσατέ μου βραχέα· ἔπειτ’ ἐπὶ τοῦτον πάλιν βαδιοῦμαι. ἀνάγκη τὴν βουλήν, ὦ ἄνδρεσ, τὴν ἐξ Ἀρείου πάλου κατὰ δύο τρόπουσ ποιεῖσθαι τὰσ ἀποφάσεισ πάσασ.

τίνασ τούτουσ; ἤτοι αὐτὴν προελομένην καὶ ζητήσασαν, ἢ τοῦ δήμου προστάξαντοσ αὐτῇ. χωρὶσ τούτων οὐκ ἔστιν ὅντιν’ ἂν τρόπον ποιήσειεν. εἰ μὲν τοίνυν φῄσ, ὦ μιαρὸν σὺ θηρίον, τοῦ δήμου προστάξαντοσ ζητήσασαν τὴν βουλὴν περὶ ἐμοῦ ποιήσασθαι τὴν ἀπόφασιν, δεῖξον τὸ ψήφισμα, καὶ τίνεσ ἐγένοντο μου κατήγοροι γενομένησ τῆσ ἀποφάσεωσ, ὥσπερ νῦν ἀμφότερα γέγονε, καὶ ψήφισμα καθ’ ὃ ἐζήτησεν ἡ βουλή, καὶ κατήγοροι χειροτονήσαντοσ τοῦ δήμου, παρ’ ὧν νῦν οἱ δικασταὶ τἀδικήματα πυνθάνονται. κἂν ᾖ ταῦτα ἀληθῆ, ἀποθνήσκειν ἕτοιμόσ εἰμι.

εἰ δ’ αὐτὴν προελομένην ἀποφῆναί με φῄσ, παράσχου μάρτυρασ τοὺσ Ἀρεοπαγίτασ, ὥσπερ ἐγὼ παρέξομαι ὅτι οὐκ ἀπεφάνθην. καταψευσάμενον μέντοι κἀμοῦ καὶ τῆσ βουλῆσ ὥσπερ σὺ καὶ πονηρὸν καὶ προδότην ἕν’ εἰσαγγείλασ, καὶ ἐξελέγξασ ἐν πεντακοσίοισ καὶ δισχιλίοισ τῶν πολιτῶν ὅτι μισθώσασ αὑτὸν Πυθοκλεῖ κατ’ ἐμοῦ ταῦτ’ ἔπραξεν, ἐτιμωρησάμην μετὰ τῶν τότε δικασάντων.

λαβέ μοι σὺ τὴν μαρτυρίαν, ἣν καὶ πρότερον παρεσχόμην μαρτυρουμένην τοῖσ δικασταῖσ καὶ οὐδεὶσ ἐπεσκήψατο ὡσ ψευδεῖ οὔσῃ, ἣν καὶ νῦν παρέξομαι. λέγε τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία εἶτ’ οὐ δεινόν, ὦ Ἀθηναῖοι, εἰ, ὅτι μὲν εἷσ ἀνὴρ ἔφησε Πιστίασ Ἀρεοπαγίτησ ὢν ἀδικεῖν με, καταψευδόμενοσ κἀμοῦ καὶ τῆσ βουλῆσ, ἴσχυσεν ἂν τὸ ψεῦδοσ τῆσ ἀληθείασ μᾶλλον, εἰ διὰ τὴν ἀσθένειαν τὴν τότε καὶ τὴν ἐρημίαν τὴν ἐμὴν ἐπιστεύθησαν αἱ κατ’ ἐμοῦ ψευδεῖσ γενόμεναι κατασκευαί· ἐπειδὴ δὲ τἀληθὲσ παρὰ πάσησ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ ὁμολογεῖται, Δημοσθένην εἰληφέναι εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καθ’ ὑμῶν καὶ ταῦτα πεποιηκότ’ ἀδικεῖν, καὶ ὁ δημαγωγὸσ ὑμῖν, ἐν ᾧ τὰσ ἐλπίδασ ἔχουσί τινεσ, ἐπ’ αὐτοφώρω χρήματα λαμβάνων εἴληπται, νῦν τὰ νόμιμα τἀκεῖθεν καὶ τὰ δίκαια καὶ τἀληθῆ ἀσθενέστερα γενήσεται τῶν Δημοσθένουσ λόγων, καὶ ἰσχύσει μᾶλλον τῆσ ἀληθείασ ἡ παρὰ τούτου ῥηθησομένη κατὰ τοῦ συνεδρίου διαβολή, ὡσ ἄρα πολλοὺσ ἡ βουλὴ ἀποπέφαγκεν ἀδικεῖν τὸν δῆμον, οἳ ἀποπεφεύγασιν εἰσελθόντεσ εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ἡ βουλὴ ἐπ’ ἐνίων τὸ πέμπτον μέροσ οὐ μετείληφε τῶν ψήφων;

τοῦτο δὲ ὃν τρόπον γίγνεται, ῥᾳδίωσ ἅπαντεσ μαθήσεσθε.

ἡ βουλή, ὦ ἄνδρεσ, ζητεῖ τὰ προσταχθένθ’ ὑφ’ ὑμῶν καὶ τὰ γεγενημένα παρ’ αὑτοῖσ ἀδικήματ’ οὐχ ὡσ ὑμεῖσ ‐ καί μοι μὴ ὀργισθῆτε ‐ δικάζειν ἐνίοτε εἴθισθε, τῇ σῇ γνώμῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ ἀπονέμοντεσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ τὸν ἔνοχον ὄντα τοῖσ ζητουμένοισ <ἀποφαίνει> καὶ τὸν ὁποιονοῦν ἠδικηκότα <παρὰ> τὰ πάτρια, νομίζουσα τὸν ἐν τοῖσ μικροῖσ συνεθιζόμενον ἀδικεῖν τοῦτον τὰ μεγάλα τῶν ἀδικημάτων εὐχερέστερον προσδέξεσθαι.

διόπερ τὸν παρ’ αὑτῶν ἀποστερήσαντα τὸ ναῦλον τὸν πορθμέα ζημιώσασα πρὸσ ὑμᾶσ ἀπέφηνε·

πάλιν τὸν τὴν πεντεδραχμίαν ἐπὶ τῷ τοῦ μὴ παρόντοσ ὀνόματι λαβεῖν ἀξιώσαντα, καὶ τοῦτον ὑμῖν ἀπέφηνε, καὶ τὸν τὴν μερίδα τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου τολμήσαντ’ ἀποδόσθαι παρὰ τὰ νόμιμα τὸν αὐτὸν τρόπον ζημιώσασ’ ἐξέβαλε. τούτουσ ὑμεῖσ κρίναντεσ ἀφήκατε, οὐ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ καταγιγνώσκοντεσ ψεύδεσθαι, ἀλλὰ τῇ συγγνώμῃ μᾶλλον ἢ τῷ δικαίῳ προσθέμενοι, καὶ τὴν τιμωρίαν μείζω νομίζοντεσ εἶναι τῆσ ὑπὸ τῶν κρινομένων γεγενημένησ ἁμαρτίασ.

ἦ που ἄρα ἡ βουλή, Δημόσθενεσ, τὰ ψευδῆ ἀπέφηνεν; οὐ δήπου. τούτουσ μέντοι, ὦ ἄνδρεσ, καὶ τοιούτουσ ἑτέρουσ ἀδικεῖν παρ’ ἑαυτοῖσ ἀποφηνάσησ τῆσ βουλῆσ ὑμεῖσ ἀφήκατε. πολύευκτον δὲ τὸν Κυδαντίδην τοῦ δήμου προστάξαντοσ ζητῆσαι τὴν βουλήν, εἰ συνέρχεται τοῖσ φυγάσιν εἰσ Μέγαρα, καὶ ζητήσασαν ἀποφῆναι πρὸσ ὑμᾶσ, ἀπέφηνεν ἡ βουλὴ συνιέναι.

κατηγόρουσ εἵλεσθε κατὰ τὸν νόμον, εἰσῆλθεν εἰσ τὸ δικαστήριον, ἀπελύσαθ’ ὑμεῖσ, ὁμολογοῦντοσ τοῦ Πολυεύκτου βαδίζειν εἰσ Μέγαρ’ ὡσ τὸν Νικοφάνην· ἔχειν γὰρ τὴν αὑτοῦ μητέρα τοῦτον. οὐδὲν οὖν ἄτοπον οὐδὲ δεινὸν ἐφαίνεθ’ ὑμῖν ποιεῖν τῷ τῆσ μητρὸσ ἀνδρὶ διαλεγόμενοσ ἠτυχηκότι καὶ συνευπορῶν, καθ’ ὅσον δυνατὸσ ἦν, ἀπεστερημένῳ τῆσ πατρίδοσ. αὕτη, Δημόσθενεσ, τῆσ βουλῆσ ἡ ἀπόφασισ οὐκ ἐξηλέγχθη ψευδὴσ οὖσα, ἀληθινῆσ δὲ αὐτῆσ οὔσησ ἔδοξε τοῖσ δικασταῖσ ἀφεῖναι τὸν Πολύευκτον·

τὸ μὲν γὰρ ἀληθὲσ τῇ βουλῇ προσετάχθη ζητεῖν, τὸ δὲ συγγνώμησ ἄξιόν φημι τὸ δικαστήριον ἔκρινε. διὰ τοῦτ’ οὐ πιστευτέον τῇ βουλῇ περὶ τῶν γιγνομένων ἀποφάσεων, ἐπειδή σε καὶ τοὺσ μετὰ σοῦ τὸ χρυσίον ἔχοντασ ἀποπέφαγκε; δεινὸν μέντ’ ἂν εἰή. δεῖξον γὰρ τοῖσ δικασταῖσ σύ, Δημόσθενεσ, νυνὶ ὡσ τούτων τι τῶν ἁμαρτημάτων ὅμοιόν ἐστι τοῖσ σοῖσ ἀδικήμασι, καὶ ὡσ τὸ δῶρα λαμβάνειν κατὰ τῆσ πατρίδοσ συγγνώμησ ἐστὶν ἄξιον, ὥστ’ ἀποφύγοισ ἂν παρὰ τούτοισ εἰκότωσ.

ἀλλ’ οἱ νόμοι περὶ μὲν τῶν ἄλλων ἀδικημάτων τῶν εἰσ ἀργυρίου λόγον ἀνηκόντων διπλῆν τὴν βλάβην ὀφλεῖν κελεύουσι, περὶ δὲ τῶν δωροδοκούντων δύο μόνον τιμήματα πεποιήκασιν, ἢ φάνατον, ἵνα ταύτησ τυχὼν τῆσ ζημίασ ὁ λαβὼν παράδειγμα γένηται τοῖσ ἄλλοισ, ἢ δεκαπλοῦν τοῦ ἐξ ἀρχῆσ λήμματοσ τὸ τίμημα τῶν δώρων, ἵνα μὴ λυσιτελήσῃ τοῖσ τοῦτο τολμῶσι ποιεῖν. ἢ τοῦτο μὲν οὐκ ἐπιχειρήσεισ λέγειν, ὅτι δὲ τῶν πρότερον ἀποφανθέντων ὑπὸ τῆσ βουλῆσ, τοῖσ μὲν ἄλλοισ ὡμολογηκέναι συμβέβηκεν ἀξίαν εἶναι τὴν τῆσ βουλῆσ ζημίαν, σοὶ δὲ μόνῳ τὰ περὶ αὐτῆσ ἠναντιῶσθαι.

ἀλλὰ μόνοσ σὺ τῶν πώποτ’ ἀποπεφασμένων ἠξίωσασ ἑκὼν σεαυτῷ τούτουσ κριτὰσ καὶ ζητητὰσ γενέσθαι, καὶ ἔγραψασ κατὰ σαυτοῦ τὸ ψήφισμα, καὶ τὸν δῆμον ἐποιήσω μάρτυρα τῶν ὡμολογημένων, ὁρισάμενοσ σεαυτῷ ζημίαν εἶναι θάνατον, ἐὰν ἀποφήνῃ <σ’> ἡ βουλὴ τῶν χρημάτων εἰληφότα τι τῶν εἰσ τὴν χώραν ὑφ’ Ἁρπάλου κομισθέντων. ἀλλὰ μὴν πρότερον ἔγραψασ σύ, ὦ Δημόσθενεσ, κατὰ πάντων τούτων καὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων κυρίαν εἶναι τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν κολάσαι τὸν παρὰ τοὺσ νόμουσ πλημμελοῦντα, χρωμένην τοῖσ πατρίοισ νόμοισ·

καὶ παρέδωκασ σὺ καὶ ἐνεχείρισασ τὴν πόλιν ἅπασαν ταύτῃ, ἣν αὐτίκα φήσεισ ὀλιγαρχικὴν εἶναι· καὶ τεθνᾶσι κατὰ τὸ σὸν ψήφισμα δύο τῶν πολιτῶν, πατὴρ καὶ υἱόσ, παραδοθέντεσ τῷ ἐπὶ τῷ ὀρύγματι· ἐδέθη τῶν ἀφ’ Ἁρμοδίου γεγονότων εἷσ κατὰ τὸ σὸν πρόσταγμα·

ἐστρέβλωσαν Ἀντιφῶντα καὶ ἀπέκτειναν οὗτοι τῇ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσει πεισθέντεσ· ἐξέβαλεσ σὺ Χαρῖνον ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ προδοσίᾳ κατὰ τὰσ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσεισ καὶ τιμωρίασ. κατὰ δὲ σαυτοῦ καὶ ταῦτα γράψασ αὐτὸσ τὸ ψήφισμ’ ἀκυροῖσ; καὶ ποῦ ταῦτα δίκαια ἢ νόμιμά ἐστι; μαρτύρομαι τὰσ σεμνὰσ θεάσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὸν τόπον ὃν ἐκεῖναι κατέχουσι, καὶ τοὺσ ἡρ́ωασ τοὺσ ἐγχωρίουσ, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Πολιάδα καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οἳ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν εἰλήχασιν, ὅτι τοῦ δήμου παραδεδωκότοσ ὑμῖν τιμωρήσασθαι τὸν εἰληφότα τι τῶνκατὰ τῆσ πατρίδοσ, τὸν λελυμασμένον καὶ ἐφθαρκότα τὴν τῆσ πόλεωσ εὐδαιμονίαν, τὸν περικεχαρακωμένην προδεδωκότα τὴν πατρίδα ταῖσ αὑτοῦ συμβουλίαισ, [ὃν] οἱ μὲν ἐχθροὶ καὶ κακόνοι τῇ πόλει ζῆν ἂν βούλοιντο, συμφορὰν ἡγούμενοι τῆσ πόλεωσ εἶναι, ὅσοι δὲ εὖνοι τοῖσ ὑμετέροισ πράγμασι, καὶ μεταπεσούσησ τῆσ τύχησ ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ βέλτιον ἂν τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματ’ ἐλθεῖν, τὴν ἀξίαν δίκην δόντα τῶν πεπραγμένων ἀπολωλέναι βούλονται, καὶ ταῦτ’ εὔχονται τοῖσ θεοῖσ·

οὓσ κἀγὼ συμπαρακαλῶ σῶσαι τὴν πατρίδα, κινδυνεύουσαν ὁρῶν ὑπὲρ σωτηρίασ, ὑπὲρ παίδων, ὑπὲρ γυναικῶν, ὑπὲρ δόξησ, ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἁπάντων.

τί γὰρ ἐροῦμεν, ὦ Ἀθηναῖοι, πρὸσ τοὺσ περιεστηκότασ ἐξελθόντεσ ἐκ τοῦ δικαστηρίου, ἐάν, ὃ μὴ γένοιτο, παρακρουσθῆτε ὑπὸ τῆσ τούτου γοητείασ;

τίσιν ὀφθαλμοῖσ ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πατρῴαν ἑστίαν οἴκαδ’ ἀπελθὼν ἰδεῖν τολμήσει, ἀπολελυκότεσ μὲν τὸν προδότην τὸν πρῶτον εἰσ τὸν ἴδιον οἶκον εἰσενεγκάμενον τὸ δεδωροδοκημένον χρυσίον, κατεγνωκότεσ δὲ μηδὲν ἀληθὲσ μήτε ζητεῖν μήθ’ εὑρίσκειν τὸ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἶναι σεμνότατον νομιζόμενον συνέδριον; τίνασ δ’, ὦ Ἀθηναῖοι, ‐ σκοπεῖτε γὰρ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ ‐ , τίνασ τὰσ ἐλπίδασ ἕξομεν, ἐὰν κίνδυνόσ τισ καταλάβῃ τὴν πόλιν, τὸ μὲν δῶρα λαμβάνειν κατὰ τῆσ πατρίδοσ ἀσφαλὲσ εἶναι πεποιηκότεσ, τὸ δὲ τὴν φυλακὴν ἔχον συνέδριον τῆσ πόλεωσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ κινδύνοισ ἀδόκιμον καταστήσαντεσ;

τί δ’ ἐάν ‐ τιθῶμεν γὰρ ταῦτα ‐ , ἐὰν κατὰ τὸ ψήφισμα τὸ Δημοσθένουσ ἀπαιτῇ πέμψασ ἡμᾶσ Ἀλέξανδροσ τὸ χρυσίον τὸ κομισθὲν εἰσ τὴν χώραν ὑφ’ Ἁρπάλου, καὶ πρὸσ τῷ γεγενῆσθαι τὴν τῆσ βουλῆσ ἀπόφασιν τοὺσ παῖδασ καταπέμψῃ πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ νῦν ὡσ ἑαυτὸν ἀνακεκομισμένουσ, καὶ τούτων ἀξιοῖ πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν ἡμᾶσ, πρὸσ θεῶν, ὦ ἄνδρεσ, τί ἐροῦμεν;

γράψεισ σύ, Δημόσθενεσ, πολεμεῖν ἡμᾶσ, ἐπειδὴ καὶ τοὺσ πρότερον πολέμουσ καλῶσ διῴκησασ;

καὶ πότερόν ἐστι δικαιότερον, ἂν ταῦτα δόξῃ καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἀθηναίοισ, εἰσ τὸν πόλεμον ὑπάρχειν μετὰ τῶν ἄλλων καὶ τὸ παρὰ σοῦ χρυσίον, ἢ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἀπὸ τῶν ἰδίων κτημάτων ἕκαστον εἰσφέρειν, καὶ καταχωνεύειν τὸν ἴδιον κόσμον τῶν γυναικῶν, καὶ τὰ ἐκπώματα, καὶ πάντα τὰ ἐν τῇ χώρᾳ ἀναθήματα τῶν θεῶν, ὥσπερ ἔφησθα σὺ γράψειν, αὐτὸσ εἰσενεγκὼν πεντήκοντα δραχμὰσ ἀπὸ τῆσ οἰκίασ τῆσ ἐν Πειραιεῖ, καὶ τῆσ ἐν ἄστει; τοσοῦτον γὰρ κατὰ τὴν προτέραν εἰσφορὰν εἰσενηνοχώσ, εἴκοσι τάλαντ’ ἔχεισ. ἢ πολεμεῖν μὲν οὐ γράψεισ, ἀποδιδόναι δὲ κατὰ τὸ γεγραμμένον ὑπὸ σοῦ ψήφισμα κελεύσεισ Ἀλεξάνδρῳ τὸ κεκομισμένον χρυσίον;

οὐκοῦν ὑπὲρ σοῦ τὸν δῆμον ἀποδιδόναι δεήσει. καὶ ποῦ τοῦτ’ ἐστὶ δίκαιον ἢ κοινὸν ἢ δημοτικόν, τοὺσ μὲν ἐργαζομένουσ εἰσφέρειν, σὲ δ’ ἁρπάζειν καὶ κλέπτειν; καὶ τοὺσ μὲν φανερὰν κεκτῆσθαι τὴν οὐσίαν καὶ ἀπὸ ταύτησ εἰσφέρειν, σὲ δὲ πλείω ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τάλαντα, τὰ μὲν ἐκ τῶν βασιλικῶν, τὰ δ’ ἐκ τῶν Ἀλεξάνδρου πραγμάτων, εἰληφέναι, μηδὲν δὲ φανερὸν ἐν τῇ πόλει κεκτῆσθαι, ἀλλὰ διεσκευάσθαι πρὸσ τὸν δῆμον ὡσ οὐ πιστεύοντα τοῖσ ἑαυτῷ πολιτευομένοισ; καὶ τοὺσ μὲν νόμουσ προλέγειν τῷ ῥήτορι καὶ τῷ στρατηγῷ, <τῷ> τὴν παρὰ τοῦ δήμου πίστιν ἀξιοῦντι λαμβάνειν, παιδοποιεῖσθαι κατὰ τοὺσ νόμουσ, γῆν ἐντὸσ ὁρ́ων κεκτῆσθαι, πάσασ τὰσ δικαίασ πίστεισ παρακαταθέμενον οὕτωσ ἀξιοῦν προεστάναι τοῦ δήμου·

σὲ δὲ τὴν <μὲν> πατρῴαν γῆν πεπρακέναι, τοὺσ δ’ οὐ γεγενημένουσ υἱεῖσ σαυτῷ προσποιεῖσθαι παρὰ τοὺσ νόμουσ τῶν ἐν ταῖσ κρίσεσιν ἕνεκα γιγνομένων ὁρ́κων, ἐπιτάττειν δὲ τοῖσ ἄλλοισ στρατεύεσθαι λιπόντ’ αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν. ὦ Ἀθηναῖοι, παρὰ τί οἰέσθε τὰσ πόλεισ τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλωσ πράττειν;

οὐδὲν εὑρήσετ’ ἄλλο πλὴν παρὰ τοὺσ συμβούλουσ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ. ἐπιβλέψατε δ’ ἐπὶ τὴν Θηβαίων πόλιν. ἐγένετο πόλισ, ἐγένετο μεγίστη· καὶ τίνων τυχοῦσα ἡγεμόνων καὶ στρατηγῶν; ὅτε Πελοπίδασ, ὥσ φασιν, ἡγεῖτο τοῦ ἱεροῦ λόχου καὶ Ἐπαμινώνδασ ἐστρατήγει καὶ οἱ μετὰ τούτων, τότε τὴν ἐν Λεύκτροισ μάχην ἐνίκησεν ἡ τῶν Θηβαίων πόλισ, τότ’ εἰσ τὴν ἀπόρθητον νομιζομένην εἶναι Λακεδαιμονίων χώραν εἰσέβαλον, κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ πολλὰ καὶ καλὰ διεπράξαντ’ ἔργα, Μεσσήνην τετρακοσιοστῷ ἔτει κατῴκισαν, Ἀρκάδασ αὐτονόμουσ ἐποίησαν, ἔνδοξοι παρὰ πᾶσιν ἦσαν.

πότε δ’ αὖ τοὐναντίον ταπεινὰ καὶ τοῦ φρονήματοσ ἀνάξια διεπράξαντο;

ὅτ’ ἐδωροδόκει μὲν λαμβάνων χρήματα παρὰ Φιλίππου Τιμόλαοσ ὁ τούτου φίλοσ, ἐπὶ δὲ τοῖσ ξένοισ τοῖσ εἰσ Ἄμφισσαν συλλεγεῖσι Πρόξενοσ ὁ προδότησ ἐγένετο, ἡγεμὼν δὲ τῆσ φάλαγγοσ κατέστη Θεαγένησ, ἄνθρωποσ ἀτυχὴσ καὶ δωροδόκοσ ὥσπερ οὗτοσ. τότε διὰ τρεῖσ γ’ ἀνθρώπουσ οὓσ εἶπον ἅπασ’ ἡ πόλισ ἐκ τῶν Ἑλλήνων ἀπώλετο καὶ διεφθάρη. οὐ γὰρ ψεῦδόσ ἐστιν ἀλλὰ καὶ λίαν ἀληθὲσ τὸ τοὺσ ἡγεμόνασ αἰτίουσ ἁπάντων γίγνεσθαι καὶ τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐναντίων τοῖσ πολίταισ. θεωρήσατε δὴ πάλιν καὶ ἐπὶ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐξετάσαντεσ.

ἡ πόλισ ἡμῶν ἦν μεγάλη καὶ ἔνδοξοσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησι καὶ τῶν προγόνων ἀξία, μετά γε τὰσ ἀρχαίασ ἐκείνασ πράξεισ, ὅτε Κόνων, ὡσ οἱ πρεσβύτεροι λέγουσιν, ἐνίκησε τὴν ἐν Κνίδῳ ναυμαχίαν, ὅτ’ Ἰφικράτησ ἀνεῖλε τὴν Λακεδαιμονίων μόραν, ὅτε Χαβρίασ ἐν Νάξῳ κατεναυμάχησε τὰσ Λακεδαιμονίων τριήρεισ, ὅτε Τιμόθεοσ τὴν ἐν Κερκύρᾳ ναυμαχίαν ἐνίκησε. τότε, ὦ Ἀθηναῖοι, τότε οἱ μὲν πρότερον ὄντεσ λαμπροὶ διὰ τοὺσ ἡγεμόνασ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑπὸ τοῖσ ἐκείνων ἤθεσι τραφέντεσ ταπεινοὶ πρὸσ τὴν πόλιν ἡμῶν ἧκον, δεόμενοι τῆσ παρὰ τῶν προγόνων ἡμῶν σωτηρίασ, ὁ δὲ καταλυθεὶσ ὑπ’ ἐκείνων δῆμοσ διὰ τοὺσ τότε γενομένουσ παρ’ ἡμῖν συμβούλουσ πάλιν ἡγεμὼν ἦν τῶν Ἑλλήνων, δικαίωσ οἶμαι, στρατηγῶν μὲν τοιούτων τετυχηκὼσ οἱών εἶπον ἀρτίωσ, συμβούλουσ δ’ ἔχων Ἀρχῖνον καὶ Κέφαλον τὸν Κολλυτέα.

μία γὰρ αὕτη σωτηρία καὶ πόλεωσ καὶ ἔθνουσ ἐστί, τὸ προστατῶν ἀνδρῶν ἀγαθῶν καὶ συμβούλων σπουδαίων τυχεῖν. διόπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, δεῖ ταῦθ’ ὑμᾶσ ὁρῶντασ καὶ λογιζομένουσ μὴ μὰ Δία τὸν πλείω χρόνον τῆσ Δημοσθένουσ δωροδοκίασ καὶ ἀτυχίασ κοινωνεῖν, μηδ’ ἐν τούτῳ τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ ἔχειν, μηδ’ οἰέσθαι ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀγαθῶν καὶ συμβούλων σπουδαίων, ἀλλὰ τὴν τῶν προγόνων λαβόντασ ὀργὴν τὸν ἐπ’ αὐτοφώρῳ κλέπτην εἰλημμένον καὶ προδότην, τὸν οὐκ ἀπεχόμενον τῶν εἰσ τὴν πόλιν ἀφικνουμένων χρημάτων, τὸν εἰσ τὰσ δεινοτάτασ ἀτυχίασ ἐμβεβληκότα τὴν πόλιν, τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀλιτήριον ἀποκτείναντασ ἐξόριστον ἐκ τῆσ πόλεωσ ποιῆσαι, καὶ μεταβαλέσθαι τὴν τῆσ πόλεωσ τύχην ἐᾶσαι, καὶ προσδοκῆσαι τούτων γενομένων βέλτιον πράξειν.

ἀκούσατε, ὦ Ἀθηναῖοι, κἀκείνου τοῦ ψηφίσματοσ τοῦ γραφέντοσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, ὃ τεταραγμένησ τῆσ πόλεωσ μετὰ τὴν ἐν Χαιρωνείᾳ μάχην ἔγραψεν ὁ δημοτικὸσ οὗτοσ, καὶ τῆσ μαντείασ τῆσ ἐλθούσησ ἐκ Δωδώνησ παρὰ τοῦ Διὸσ τοῦ Δωδωναίου·

σαφῶσ γὰρ ὑμῖν πάλαι προείρηκε φυλάττεσθαι τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ τοὺσ συμβούλουσ. λέγε τὴν μαντείαν πρῶτον. Μαντεία λέγε δὴ τὸ καλὸν ψήφισμα τούτου. Ψηφίσματοσ Μέροσδημοτικόσ γ’ ὁ διατάττων ἑαυτὸν μέν, ἐπειδὴ ἀνδρεῖοσ καὶ εὔψυχόσ ἐστιν, ἐν τοῖσ ὅπλοισ μένειν, οὓσ δ’ ἂν οὗτοσ ἀποδοκιμάσῃ τῶν πολιτῶν, ἐπὶ τὰ ἔργα ἀπιέναι, καὶ ἐάν τι ἄλλο τούτῳ δόξῃ ἐπιτήδειον εἶναι, τοῦτο ποιεῖν.

λέγε τὰ λοιπά. Τὸ Λοιπὸν τοῦ Ψηφίσματοσ ἀκούετε, ἄνδρεσ δικασταί. ἀπιέναι φησὶ τὸ ψήφισμα τὰσ ᾑρημένασ πρεσβείασ. ἐπειδὴ <γὰρ> ἤκουσε μετὰ τὴν μάχην τὴν ἐν Χαιρωνεία Φίλιππον εἰσ τὴν χώραν ἡμῶν μέλλειν εἰσβάλλειν, αὐτὸσ ἑαυτὸν πρεσβευτὴν κατασκευάσασ, ἵν’ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀποδραίη, <ᾤχετο> συσκευασάμενοσ <ἐκ> τῆσ διοικήσεωσ ὀκτὼ τάλαντα, οὐδὲν φροντίσασ τῆσ τότε παρούσησ ἀπορίασ, ἡνίχ’ οἱ ἄλλοι πάντεσ ἐκ τῶν ἰδίων ἐπεδίδοσαν εἰσ τὴν ὑμετέραν σωτηρίαν.

τοιοῦτοσ ὑμῖν ὁ σύμβουλοσ, καὶ δύο ταύτασ μόνασ ἐν τῷ βίῳ Δημοσθένησ πεποίηται ἀποδημίασ, μετὰ τὴν μάχην ὅτ’ ἀπεδίδρασκεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, καὶ νῦν εἰσ Ὀλυμπίαν, ἐπεὶ Νικάνορι διὰ τῆσ ἀρχεθεωρίασ ἐντυχεῖν ἐβούλετο.

ἐπειδὴ δὲ πρεσβεύειν ἔδει περὶ τῆσ εἰρήνησ, οὐκ ἂν ἔφασκεν ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελθεῖν οὐδὲ τὸν ἕτερον πόδα, ἐπειδὴ δὲ τοὺσ φυγάδασ Ἀλέξανδρον ἔφασαν κατάγειν καὶ Νικάνωρ εἰσ Ὀλυμπίαν ἧκεν, ἀρχεθεωρὸν αὑτὸν ἐπέδωκε τῇ βουλῇ.

τοιοῦτοσ οὗτοσ, ἐν μὲν ταῖσ παρατάξεσιν οἰκουρόσ, ἐν δὲ τοῖσ οἴκοι μένουσι πρεσβευτήσ, ἐν δὲ τοῖσ πρεσβευταῖσ δραπέτησ ἐστίν. λέγε δὴκαὶ τὸ περὶ ζητήσεωσ τῶν χρημάτων ψήφισμα, ἃ ἔγραψε Δημοσθένησ τῇ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῇ περὶ αὑτοῦ τε καὶ ὑμῶν, ἵνα παρ’ ἄλληλα θεωρήσαντεσ εἰδῆτε τὴν Δημοσθένουσ ἀπόνοιαν.

Ψήφισμα ἔγραψασ σὺ τοῦτο, Δημόσθενεσ; ἔγραψασ·

οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν. ἐγένετο ἡ βουλὴ κυρία σοῦ προστάξαντοσ; ἐγένετο. τεθνᾶσι τῶν πολιτῶν ἄνδρεσ; τεθνᾶσι. κύριον ἦν τὸ σὸν ψήφισμα κατ’ ἐκείνων; ἀδύνατον ἀντειπεῖν. λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένησ κατὰ Δημοσθένουσ ἔγραψε.

προσέχετε, ὦ ἄνδρεσ. Ψήφισμα ἡ βουλὴ εὑρ́ηκε Δημοσθένην. τί δεῖ πολλῶν λόγων;

ἀποπέφαγκεν, ὦ Ἀθηναῖοι. τὸ μὲν τοίνυν δίκαιον ἦν ὑφ’ ἑαυτοῦ κεκριμένον εὐθὺσ ἀποθνῄσκειν· ἐπειδὴ δ’ εἰσ τὰσ ὑμετέρασ ἥκει χεῖρασ τῶν ὑπὲρ τοῦ δήμου συνειλεγμένων καὶ τῶν ὀμωμοκότων πείσεσθαι τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ τοῦ δήμου ψηφίσμασι, τί ποιήσετε; προήσεσθε τὴν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσέβειαν καὶ τὰ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ δίκαια νομιζόμενα; μή, ὦ Ἀθηναῖοι, μή·

αἰσχρὸν γὰρ καὶ δεινόν, ἑτέρουσ μὲν ὑπὸ τῶν Δημοσθένουσ ψηφισμάτων, οὐδὲν ὄντασ τούτου χείρουσ οὐδὲ τοσαῦτ’ ἠδικηκότασ ὅσαπερ οὗτοσ, ἀπολωλέναι, τουτονὶ δὲ καταφρονοῦντα ὑμῶν καὶ τῶν νόμων ἀτιμώρητον ἐν τῇ πόλει περιιέναι, αὐτὸν ὑφ’ ἑαυτοῦ καὶ τῶν ψηφισμάτων ὧν ἔγραψεν ἑαλωκότα. ταὐτὸ συνέδριον, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ὁ αὐτὸσ τόποσ, καὶ ταὐτὰ δίκαια. ὁ αὐτὸσ ῥήτωρ ἐκείνοισ τ’ αἴτιοσ ἐγένετο τῶν συμβάντων κακῶν καὶ αὑτῷ τῶν νῦν συμβησομένων.

ἐπέτρεψεν [ὁ] αὐτὸσ οὗτοσ ἐν τῷ δήμῳ τῷ συνεδρίῳ τούτῳ κρῖναι περὶ αὑτοῦ, μάρτυρασ ὑμᾶσ πεποιημένοσ. ἔθετο συνθήκασ μετὰ τοῦ δήμου, γράψασ τὸ ψήφισμα καθ’ ἑαυτοῦ παρὰ τὴν μητέρα τῶν θεῶν, ἣ πάντων τῶν ἐν τοῖσ γράμμασι δικαίων φύλαξ τῇ πόλει καθέστηκε. διὸ καὶ οὐχ ὅσιον ὑμῖν ἐστὶ ταύτασ ἀκύρουσ ποιεῖν, οὐδὲ τοὺσ θεοὺσ ὀμωμοκόσι περὶ ταύτησ τῆσ κρίσεωσ ταῖσ αὐτῶν τῶν θεῶν πράξεσιν ἐναντίαν τὴν ψῆφον ἐνεγκεῖν. κρίσεωσ Ποσειδῶν ἀποτυχὼν τῆσ ὑπὲρ Ἁλιρροθίου πρὸσ Ἄρη γενομένησ ἐνέμεινεν·

<ἐνέμειναν> αὐταὶ αἰ σεμναὶ θεαὶ τῇ πρὸσ Ὀρέστην ἐν τούτῳ τῷ συνεδρίῳ κρίσει γενομένῃ καὶ τῇ τούτου ἀληθείᾳ συνοίκουσ ἑαυτὰσ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον κατέστησαν. ὑμεῖσ δὲ τί ποιήσετε οἱ πάντων εἶναι φάσκοντεσ εὐσεβέστατοι; τὴν τοῦ συνεδρίου γνώμην ἄκυρον καταστήσετε τῇ Δημοσθένουσ ἐπακολουθήσαντεσ πονηρίᾳ; οὐκ, ἐὰν σωφρονῆτε, ὦ Ἀθηναῖοι· οὐ γὰρ περὶ μικρῶν οὐδὲ τῶν τυχόντων ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ δικάζετε, ἀλλὰ περὶ σωτηρίασ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ καὶ πρὸσ τούτοισ περὶ δωροδοκίασ, ἔθουσ πονηροῦ καὶ πράγματοσ ἀλυσιτελοῦσ ὑμῖν καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀπολωλεκότοσ.

<ὃ> εἰ μέν, καθ’ ὅσον ἐστὲ δυνατοί, ἐκβαλεῖτ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ παύσετε τοὺσ ῥᾳδίωσ καθ’ ὑμῶν χρήματα λαμβάνοντασ, σωθησόμεθα θεῶν βουλομένων· εἰ δ’ ἐπιτρέψετε τοῖσ ῥήτορσι πωλεῖν ὑμᾶσ αὐτούσ, περιόψεσθε τὴν πόλιν ἀνατραπεῖσαν ὑπὸ τούτων. ἔγραψεν αὐτὸσ ἐν τῷ δήμῳ Δημοσθένησ, ὡσ δηλονότι δικαίου τοῦ πράγματοσ ὄντοσ, φυλάττειν Ἀλεξάνδρῳ τὰ εἰσ τὴν Ἀττικὴν ἀφικόμενα μετὰ Ἁρπάλου χρήματα.

οὕτωσ οὖν, ὦ ἄριστε, εἰπέ μοι, φυλάξομεν, ἐὰν σὺ μὲν εἴκοσι τάλαντα λαβὼν ἔχῃσ ἰδίᾳ, ἕτεροσ δὲ πεντεκαίδεκα, Δημάδησ δ’ ἑξακισχιλίουσ χρυσοῦ στατῆρασ, ἕτεροι δ’ ὅσα δή ποτε ἀποπεφασμένοι εἰσί; τέτταρα γὰρ τάλαντ’ ἐστὶ καὶ ἑξήκοντα ἤδη εὑρημένα, ὧν οἰέσθε τὴν αἰτίαν τούτοισ δεῖν ἀναθεῖναι. καὶ πότερα κάλλιόν ἐστι, πρὸσ δὲ δικαιότερον, ἅπαντ’ ἐν τῷ κοινῷ φυλάττεσθαι, ἑώσ ἄν τι δίκαιον ὁ δῆμοσ βουλεύσηται, ἢ τοὺσ ῥήτορασ καὶ τῶν στρατηγῶν ἐνίουσ διηρπακότασ ἔχειν;

ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι τὸ μὲν ἐν τῷ κοινῷ φυλάττειν παρὰ πάντων ὁμολογούμενον εἶναι δίκαιον, τὸ δὲ τούτουσ ἔχειν μηδέν’ ἂν εἰπεῖν ὡσ ἔστι καλῶσ ἔχον. πολλοὺσ οὗτοσ εἴρηκε καὶ παντοδαποὺσ λόγουσ, ὦ ἄνδρεσ, καὶ οὐδεπώποτε τοὺσ αὐτούσ.

ὁρᾷ γὰρ ὑμᾶσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐλπίσι κεναῖσ καὶ ψευδέσι λόγοισ ἐξηπατημένουσ ὑφ’ ἑαυτοῦ, καὶ μέχρι τούτου μνημονεύοντασ τὰσ ὑποσχέσεισ μέχρι ἂν ῥηθῶσιν. εἰ μὲν οὖν ἔτι δεῖ τὴν πόλιν τῆσ Δημοσθένουσ πονηρίασ καὶ ἀτυχίασ ἀπολαύειν, ἵνα πλείω κακοδαιμονῶμεν ‐ οὐ γὰρ ἔχω τί ἄλλο εἴπω ‐ ,στερκτέον <ἂν> εἰή τοῖσ συμβαίνουσιν· εἰ δέ τι κηδόμεθα τῆσ πατρίδοσ καὶ τοὺσ πονηροὺσ καὶ δωροδόκουσ μισοῦμεν καὶ μετοιωνίσασθαι τὴν τύχην καὶ μεταλλάξασθαι βουλόμεθα, οὐ προετέον ἐστὶν ὑμᾶσ αὐτούσ, ὦ Ἀθηναῖοι, ταῖσ τοῦ μιαροῦ καὶ γόητοσ τούτου δεήσεσιν, οὐδὲ προσδεκτέον τοὺσ οἴκτουσ καὶ τοὺσ φενακισμοὺσ <τοὺσ> τούτου·

ἱκανὴν γὰρ εἰλήφατε πεῖραν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων καὶ τῶν λόγων καὶ τῆσ τύχησ. τίσ οὕτωσ εὐέλπισ ὑμῶν ἐστιν, ὦ Ἀθηναῖοι, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ, τίσ τῶν προγεγενημένων καὶ νῦν ἐνεστηκότων πραγμάτων ἄπειροσ, ὅστισ ἐλπίζει τὸν ἐκ τοσαύτησ εὐδαιμονίασ εἰσ τοσαύτην ἀδοξίαν καταστήσαντα τὴν πόλιν, δι’ ἡντιναδήποτε αἰτίαν ἢ τύχην ‐ ἐῶ γὰρ τοῦτο ‐ νῦν, ἐπειδὴ πρὸσ ταῖσ ἄλλαισ ἀπορίαισ καὶ τοῖσ περιεστηκόσιν ἡμᾶσ κινδύνοισ καὶ ἡ τῶν ἐξ αὐτῆσ τῆσ πόλεωσ δωροδοκία προσγέγονε, καὶ περὶ αἰσχρᾶσ αἰτίασ κοινῇ πάντεσ ἀγωνιζόμεθα καὶ περὶ τοῦ μὴ δοκεῖν τὰ ἰδίᾳ παρά τισιν ὄντα χρήματα κοινῇ τὸν δῆμον ἔχειν, τηνικαῦτα συμβουλεύοντα καὶ διοικοῦντα τοῦτον σώσειν ὑμᾶσ;

ἐῶ γὰρ τἆλλα ὅσα μεταβαλλόμενοσ ἐν τοῖσ πράγμασι καὶ δημηγορῶν οὐδὲν ὑγιὲσ διατετέλεκε, καὶ τοτὲ μὲν γράφων καὶ ἀπαγορεύων μηδένα νομίζειν ἄλλον θεὸν ἢ τοὺσ παραδεδομένουσ, τοτὲ δὲ λέγων ὡσ οὐ δεῖ τὸν δῆμον ἀμφισβητεῖν τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ τιμῶν Ἀλεξάνδρῳ, ὅταν δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ’ ὑμῖν, Καλλιμέδοντα εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροισ τοῖσ φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου, καὶ ταύτην τὴν εἰσαγγελίαν εὐθὺσ παραχρῆμα ἀναιρούμενοσ, ἐν δὲ τῇ ἐκκλησίᾳ ταύτῃ τῇ πρώην γεγενημένῃ προσάγων καὶ κατασκευάζων ψευδῆ μηνυτὴν ὡσ ἐπιβουλευομένων τῶν νεωρίων, καὶ περὶ τούτων γράφων μὲν οὐδέν, αἰτίασ δ’ ἕνεκα τοῦ παρόντοσ ἀγῶνοσ παρασκευάζων·

τούτων γὰρ ἁπάντων ὑμεῖσ τούτῳ μάρτυρέσ ἐστε.

γόησ οὗτοσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μιαρὸσ ἄνθρωπόσ ἐστι, καὶ οὔτε τῷ γένει τῆσ πόλεωσ πολίτησ οὔτε τοῖσ πεπολιτευμένοισ αὐτῷ καὶ πεπραγμένοισ. ποῖαι γὰρ τριήρεισ εἰσὶ κατεσκευασμέναι διὰ τοῦτον, ὥσπερ ἐπὶ Εὐβούλου, τῇ πόλει;

ἢ ποῖοι νεώσοικοι τούτου πολιτευομένου γεγόνασι; πότε οὗτοσ ἢ διὰ ψηφίσματοσ ἢ νόμου ἐπηνώρθωσε τὸ ἱππικόν; τίνα κατεσκεύασε δύναμιν τοιούτων καιρῶν παραγενομένων μετὰ τὴν ἐν Χαιρωνείᾳ μάχην, ἢ πεζὴν ἢ ναυτικήν; τίσ ἀνενήνεκται τῇ θεῷ κόσμοσ εἰσ ἀκρόπολιν ὑπὸ τούτου; τί κατεσκεύακεν οἰκοδόμημα Δημοσθένησ ἐν τῷ ἐμπορίῳ τῷ ὑμετέρῳ ἢ ἐν τῷ ἄστει ἢ ἄλλοθί που τῆσ χώρασ; οὐδεὶσ ἂν οὐδαμοῦ δείξειεν. ἔπειτα τὸν ἐν μὲν ταῖσ πολεμικαῖσ πράξεσιν ἄπιστον γεγενημένον, ἐν δὲ ταῖσ κατὰ τὴν πόλιν οἰκονομίαισ ἄχρηστον, περιεορακότα δὲ τοὺσ ἀντιπολιτευομένουσ ἅπαντα διαπεπραγμένουσ ὅσ’ ἐβουλήθησαν, μεταβεβλημένον δ’ αὐτὸν καὶ τὰσ ὑπὲρ τοῦ δήμου πράξεισ ἐγκαταλελοιπότα, τοῦτον περιποιῆσαι βουλήσεσθε;

οὐκ, ἐὰν σωφρονῆτε καὶ καλῶσ καὶ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῆσ πόλεωσ βουλεύησθε·

ἀλλὰ δέξεσθε τὴν ἀγαθὴν τύχην, ἣ τιμωρήσασθαι παρέδωκε τῶν ῥητόρων τοὺσ τὴν πόλιν διὰ τὴν αὑτῶν δωροδοκίαν ταπεινὴν πεποιηκότασ, καὶ φυλάξεσθε, καθάπερ οἱ θεοὶ προειρήκασιν ὑμῖν ἐν ταῖσ μαντείαισ πολλάκισ, τοὺσ τοιούτουσ ἡγεμόνασ καὶ συμβούλουσ. ἀκούσατε δ’ αὐτῆσ τῆσ μαντείασ. λέγε τὴν μαντείαν. Μαντεία πῶσ οὖν μίαν γνώμην ἕξομεν, ὦ Ἀθηναῖοι; πῶσ ὁμονοήσομεν ἅπαντεσ ὑπὲρ τῶν κοινῇ συμφερόντων, ὅταν οἱ ἡγεμόνεσ καὶ οἱ δημαγωγοὶ χρήματα λαμβάνοντεσ προϊῶνται τὰ τῆσ πατρίδοσ συμφέροντα, καὶ ὑμεῖσ μὲν καὶ ὁ δῆμοσ ἅπασ κινδυνεύῃ περὶ τοῦ ἐδάφουσ τοῦ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν ἱερῶν τῶν πατρῴων καὶ παίδων καὶ γυναικῶν, οἱ δὲ διηλλαγμένοι πρὸσ αὐτοὺσ ἐν μὲν ταῖσ ἐκκλησίαισ λοιδορῶνται καὶ προσκρούωσιν ἀλλήλοισ ἐξεπίτηδεσ, ἰδίᾳ δὲ ταὐτὰ πράττωσιν ἐξαπατῶντεσ ὑμᾶσ τοὺσ ῥᾷστα πειθομένουσ τοῖσ τούτων λόγοισ;

τί γάρ ἐστι ῥήτοροσ δημοτικοῦ καὶ μισοῦντοσ τοὺσ κατὰ τῆσ πόλεωσ λέγοντασ καὶ γράφοντασ;

ἢ τί φασι τοὺσ πρὸ ὑμῶν γεγενημένουσ, ὦ Δημόσθενεσ καὶ Πολύευκτε, διατελεῖν ποιοῦντασ; καὶ ταῦτ’ οὐδενὸσ δεινοῦ τότε τὴν πόλιν περιεστηκότοσ. οὐ κρίνειν ἀλλήλουσ; οὐκ εἰσαγγέλλειν; οὐ γράφεσθαι παρανόμων; ἔστιν οὖν ὅ τι πεποιήκατε τούτων ὑμεῖσ οἱ φάσκοντεσ τοῦ δήμου κήδεσθαι καὶ τὴν σωτηρίαν ὑμῖν ἐν τῇ τούτων εἶναι ψήφῳ; γέγραψαι ψήφισμα, Δημόσθενεσ, πολλῶν ὄντων καὶ δεινῶν παρανόμων ὧν Δημάδησ γέγραφε;

κεκώλυκασ τινὰ πρᾶξιν ὧν ἐκεῖνοσ προελόμενοσ κατὰ τοῦ δήμου πεπολίτευται; οὐδ’ ἡντινοῦν. εἰσήγγελκασ τὸν παρὰ τὰ τοῦ δήμου ψηφίσματα καὶ τοὺσ νόμουσ πολλὰ διαπεπραγμένον; οὐδεπώποτε, ἀλλὰ περιεῖδεσ αὐτὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ χαλκοῦν σταθέντα καὶ τῆσ ἐν πρυτανείῳ σιτήσεωσ κεκοινωνηκότα τοῖσ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ἀπογόνοισ. ἔπειτα ποῦ τῆσ εὐνοίασ τῆσ σῆσ ὁ δῆμοσ ἔλαβε πεῖραν, ἢ ποῦ τὴν τοῦ ῥήτοροσ βοήθειαν καὶ δύναμιν ἐξεταζομένην εἴδομεν;

ἢ ἐνταῦθα φήσετ’ εἶναι δεινοί, εἰ παρακρούεσθε τούτουσ ἀεὶ λέγοντεσ ὡσ οὐκ ἔστιν ἔξω τῆσ πατρίδοσ ὑμῖν ἐξελθεῖν, οὐκ ἔστιν ἄλλη καταφυγὴ χωρὶσ τῆσ ἡμετέρασ εὐνοίασ; φανεροὺσ ἐχρῆν γεγενημένουσ ἀντιπράττοντασ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ τοῖσ κατὰ τοῦ δήμου γραφομένοισ ψηφίσμασιν, οὕτω πείθειν τούτουσ λέγοντασ ὡσ οὐκ ἔστιν ὑμῖν οὐδεμία σωτηρία χωρὶσ τῆσ παρὰ τοῦ δήμου βοηθείασ. ὑμεῖσ δ’ ἐν τοῖσ ἔξω τὰσ ἐλπίδασ ἔχετε, ἁμιλλώμενοι ταῖσ κολακείαισ πρὸσ τοὺσ ὁμολογοῦντασ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πράττειν καὶ δῶρ’ εἰληφέναι παρὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ νῦν ἀποπέφαγκεν ὑμᾶσ ἡ βουλή, καὶ σύ, πάντων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων διειλεγμένοσ Νικάνορι καὶ κεχρηματικὼσ [ἐν Ὀλυμπίᾳ] περὶ ὧν ἐβουλήθησ, ἐλεεινὸν νῦν σεαυτὸν κατασκευάζεισ προδότησ ὢν καὶ δωροδόκοσ, ὡσ ἐπιλησομένουσ τούτουσ τῆσ σῆσ πονηρίασ, καὶ οὐ δώσων δίκην ὑπὲρ ὧν εἴληψαι πεποιηκώσ, τοσούτῳ τολμηρότερον Δημάδου, ὥσθ’ ὁ μὲν προειρηκὼσ ἐν τῷ δήμῳ τὸν αὑτοῦ τρόπον καὶ τὴν ἀπόνοιαν, καὶ ὁμολογῶν λαμβάνειν καὶ λήψεσθαι, ὅμωσ οὐ τετόλμηκε τούτοισ δεῖξαι τὸ πρόσωπον, οὐδ’ ἐναντία τῇ βουλῆσ ἀποφάσει λέγειν ἠξίωσε ‐ καίτοι οὐκ ἔγραψεν ἐκεῖνοσ περὶ αὑτοῦ κυρίαν εἶναι τὴν βουλήν, οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ χρήματ’ εἰληφώσ ‐ σὺ δ’ οὕτω σφόδρα πεπίστευκασ τοῖσ σεαυτοῦ λόγοισ καὶ καταπεφρόνηκασ τῆσ τούτων εὐηθείασ, ὥστε πείσειν οἰεί τοὺσ δικαστὰσ ὡσ μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ χρυσίον ἀποπέφαγκεν.

καὶ τίσ ἂν ταῦτα πεισθείη;

ὁρᾶτε, ὦ Ἀθηναῖοι, τί μέλλετε ποιεῖν.

παρειλήφατε παρὰ τοῦ δήμου τὸ πρᾶγμα, τὸ γεγενημένον εἰδότοσ, τιμωρίασ δ’ ἕνεκα τῆσ κατὰ τῶν ἐνόχων ὄντων ταῖσ ἀποφάσεσι Δημοσθένησ εἰσάγεται πρῶτοσ. κατηγορήκαμεν ἡμεῖσ, <οὐδὲν> οὐδενὶ καταχαρισάμενοι τῶν κοινῶν δικαίων. πότερ’ ἀμελήσαντεσ τῶν γεγενημένων ἁπάντων ἀφήσετε τὸν πρῶτον εἰσεληλυθότα πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ τὰ δίκαια [τὰ] παρὰ τῷ δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ τῇ ἐξ Ἀρείου πάγου δόξαντ’ εἶναι καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν ἀνθρώποισ, ταῦθ’ ὑμεῖσ οἱ κύριοι πάντων λύσετε, καὶ τὴν πονηρίαν αὐτοὶ τὴν τούτων ἀναδέξεσθε;

ἢ πᾶσιν ἀνθρώποισ παράδειγμα ἐξοίσετε κοινὸν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, ὅτι μισεῖτε τοὺσ προδότασ καὶ τοὺσ χρημάτων ἕνεκα προϊεμένουσ τὰ τοῦ δήμου συμφέροντα;

ταῦτα γὰρ ἅπαντ’ ἐστὶν ἐφ’ ὑμῖν νῦν, καὶ πεντακόσιοι καὶ χίλιοι ὄντεσ τὴν ἁπάσησ τῆσ πόλεωσ σωτηρίαν ἐν ταῖσ χερσὶν ἔχετε, καὶ ἡ τήμερον ἡμέρα καὶ ἡ ὑμετέρα ψῆφοσ πολλὴν ἀσφάλειαν τῇ πόλει καταστήσει τὰ δίκαια ὑμῶν ἐθελόντων κρίνειν, ἢ μοχθηρὰσ ἐλπίδασ ποιήσετε πάντασ ἔχειν τοιαῦθ’ ὑμῶν ἔθη καθιστάντων. οὐ καταπληκτέον ἐστίν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐδὲ προετέον, ἐὰν σωφρονῆτε, τοῖσ Δημοσθένουσ ἐλέοισ τὴν κοινὴν καὶ δικαίαν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀπολογίαν.

οὐδεὶσ γὰρ ὑμῶν ἠνάγκαζε τοῦτον τὰ μὴ προσήκοντα χρήματα λαμβάνειν καθ’ ὑμῶν, πολλῷ πλείω τῶν ἱκανῶν δι’ ὑμᾶσ ἕτερα κεκτημένον, οὐδ’ ἀπολογεῖσθαι νῦν ὑπὲρ τῶν ὡμολογημένων ἀδικημάτων, γράψαντα καθ’ ἑαυτοῦ θάνατον τὴν ζημίαν· ἀλλ’ ἡ ἐκ τοῦ ἄλλου βίου ἔμφυτοσ αἰσχροκέρδεια καὶ πονηρία ταῦτ’ εἰσ τὴν κεφαλὴν αὐτῷ τέτροφε. μὴ οὖν ἄχθεσθ’ αὐτοῦ κλαίοντοσ καὶ ὀδυρομένου·

πολὺ γὰρ ἂν δικαιότερον ἐλεήσαιτε τὴν χώραν, ἣν οὗτοσ καθίστησιν εἰσ τοὺσ κινδύνουσ τοιαῦτα πράττων, ἣ τοὺσ ἐξ αὑτῆσ γεγενημένουσ ὑμᾶσ ἱκετεύει, παραστησαμένη τὰ ὑμέτερα τέκνα καὶ γυναῖκασ, τιμωρήσασθαι τὸν προδότην καὶ σῴζειν ἑαυτήν, ὑπὲρ ἧσ οἱ πρόγονοι πολλοὺσ καὶ καλοὺσ κινδύνουσ ὑπομείναντεσ ἐλευθέραν ὑμῖν αὐτὴν παραδεδώκασιν, ἐν ᾗ πολλὰ καὶ καλὰ παραδείγματα λέλειπται τῆσ τῶν τελευτησάντων ἀρετῆσ. εἰσ ταύτην ἀποβλέψαντασ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ τὰσ ἐν αὐτῇ γιγνομένασ πατρίουσ θυσίασ καὶ τὰσ τῶν προγόνων θήκασ φέρειν δεῖ τοὺσ εὖ φρονοῦντασ τὴν ψῆφον.

καὶ ὅταν Δημοσθένησ ἐξαπατῆσαι βουλόμενοσ καὶ παρακρουόμενοσ ὑμᾶσ οἰκτίζηται καὶ δακρύῃ, ὑμεῖσ εἰσ τὸ τῆσ πόλεωσ σῶμ’ ἀποβλέψαντεσ καὶ τὴν πρότερον δόξαν ὑπάρχουσαν αὐτῇ ἀντίθετε, πότερον ἡ πόλισ ἐλεεινοτέρα διὰ τοῦτον γέγονεν ἢ διὰ τὴν πόλιν Δημοσθένησ. εὑρήσετε γὰρ τοῦτον μὲν λαμπρὸν ἐξ οὗ προσελήλυθε πρὸσ τὸ πολιτεύεσθαι γεγενημένον, καὶ ἀντὶ μὲν λογογράφου καὶ μισθοῦ τὰσ δίκασ λέγοντοσ ὑπὲρ Κτησίππου καὶ Φορμίωνοσ καὶ ἑτέρων πολλῶν πλουσιώτατον ὄντα τῶν ἐν τῇ πόλει, ἀντὶ δ’ ἀγνῶτοσ καὶ οὐδεμίαν πατρικὴν δόξαν παρὰ τῶν προγόνων παρειληφότοσ ἔνδοξον γεγενημένον, τὴν δὲ πόλιν οὐκ ἀξίωσ ἑαυτῆσ οὐδὲ τῆσ τῶν προγόνων δόξησ διακειμένην.

ἀφέντεσ οὖν τοὺσ ἐλέουσ καὶ τοὺσ φενακισμοὺσ τοὺσ τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει· τοῦτο γάρ ἐστι καλῶν κἀγαθῶν δικαστῶν ἔργον. καὶ ὅταν ἀναβαίνῃ τισ συνηγορήσων Δημοσθένει.

λογίζεσθ’ ὅτι οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, εἰ μὲν μὴ ἔνοχοσ ὢν ταῖσ μελλούσαισ ἀποφάσεσιν ἀναβαίνει, κακόνουσ ἐστὶ τῇ πολιτεία, καὶ τοὺσ ἐπὶ τῷ δήμῳ δῶρα λαμβάνοντασ οὐ βουλόμενοσ δίκην δοῦναι καὶ τὴν κοινὴν τῶν ὑμετέρων σωμάτων φυλακήν, ἐφ’ ᾗ τέτακται τὸ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ συνέδριον, καταλυθῆναι βούλεται καὶ συγκεχύσθαι πάντα τὰ ἐν τῇ πόλει δίκαια· εἰ δὲ ῥήτωρ ἢ στρατηγόσ, οἳ τὴν προσδοκωμένην καθ’ αὑτῶν ἀπόφασιν ἄπιστον βουλόμενοι γενέσθαι συνηγοροῦσιν, οὐ προσεκτέον ὑμῖν ἐστι τοῖσ τούτων λόγοισ, εἰδότασ ὅτι ἐκ πάντων τούτων γεγένηται συνεργία περὶ τὸν Ἁρπάλου κατάπλουν καὶ τὴν ἄφεσιν. νομίσαντεσ οὖν, ὦ Ἀθηναῖοι, καθ’ ὑμῶν πάντασ τούτουσ ἀναβαίνειν καὶ κοινοὺσ ἐχθροὺσ εἶναι τῶν νόμων καὶ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ, μὴ ἀποδέχεσθ’ αὐτῶν, ἀλλὰ κελεύετ’ ἀπολογεῖσθαι περὶ τῶν κατηγορημένων·

μηδὲ τὴν αὐτοῦ τούτου μανίαν, ὃσ μέγα φρονεῖ ἐπὶ τῷ δύνασθαι λέγειν, καὶ ἐπειδὰν φανερὸσ ὑμῖν γένηται δωροδοκῶν, ἔτι μᾶλλον ἐξελήλεγκται φενακίζων ὑμᾶσ, <ἀλλὰ> τιμωρήσασθε ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῆσ πόλεωσ ἀξίωσ. εἰ δὲ μή, μιᾷ ψήφῳ καὶ ἑνὶ ἀγῶνι πάντασ τοὺσ ἀποπεφασμένουσ καὶ τοὺσ μέλλοντασ ἀφέντεσ εἰσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ καὶ τὸν δῆμον τὴν τούτων δωροδοκίαν τρέψετε, κἂν ὕστερον ἐγκαλῆτε τοῖσ ἀφεῖσιν, ὅτε οὐδὲν ἔσται πλέον ὑμῖν. ἐγὼ μὲν οὖν, ὅσον εἰσ τὸ μέροσ τοὐμὸν τῆσ κατηγορίασ ἥκει, βεβοήθηκα, τἆλλα πάντα παριδὼν πλὴν τοῦ δικαίου καὶ τοῦ συμφέροντοσ ὑμῖν.

οὐκ ἐγκαταλέλοιπα τὴν πόλιν, οὐ χάριν προὐργιαιτέραν τῆσ τοῦ δήμου χειροτονίασ ἐποιησάμην. ἀξιῶν δὲ καὶ ὑμᾶσ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν, παραδίδωμι τὸ ὕδωρ τοῖσ ἄλλοισ κατηγόροισ.

상위

Dinarchus (디나르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION