Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξαντλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξαντλέω ἐξαντλήσω

Structure: ἐξ (Prefix) + ἀντλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw out, to endure to the end, see out
  2. to rob, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαντλῶ ἐξαντλεῖς ἐξαντλεῖ
Dual ἐξαντλεῖτον ἐξαντλεῖτον
Plural ἐξαντλοῦμεν ἐξαντλεῖτε ἐξαντλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐξαντλῶ ἐξαντλῇς ἐξαντλῇ
Dual ἐξαντλῆτον ἐξαντλῆτον
Plural ἐξαντλῶμεν ἐξαντλῆτε ἐξαντλῶσιν*
OptativeSingular ἐξαντλοῖμι ἐξαντλοῖς ἐξαντλοῖ
Dual ἐξαντλοῖτον ἐξαντλοίτην
Plural ἐξαντλοῖμεν ἐξαντλοῖτε ἐξαντλοῖεν
ImperativeSingular ἐξάντλει ἐξαντλείτω
Dual ἐξαντλεῖτον ἐξαντλείτων
Plural ἐξαντλεῖτε ἐξαντλούντων, ἐξαντλείτωσαν
Infinitive ἐξαντλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξαντλων ἐξαντλουντος ἐξαντλουσα ἐξαντλουσης ἐξαντλουν ἐξαντλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαντλοῦμαι ἐξαντλεῖ, ἐξαντλῇ ἐξαντλεῖται
Dual ἐξαντλεῖσθον ἐξαντλεῖσθον
Plural ἐξαντλούμεθα ἐξαντλεῖσθε ἐξαντλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐξαντλῶμαι ἐξαντλῇ ἐξαντλῆται
Dual ἐξαντλῆσθον ἐξαντλῆσθον
Plural ἐξαντλώμεθα ἐξαντλῆσθε ἐξαντλῶνται
OptativeSingular ἐξαντλοίμην ἐξαντλοῖο ἐξαντλοῖτο
Dual ἐξαντλοῖσθον ἐξαντλοίσθην
Plural ἐξαντλοίμεθα ἐξαντλοῖσθε ἐξαντλοῖντο
ImperativeSingular ἐξαντλοῦ ἐξαντλείσθω
Dual ἐξαντλεῖσθον ἐξαντλείσθων
Plural ἐξαντλεῖσθε ἐξαντλείσθων, ἐξαντλείσθωσαν
Infinitive ἐξαντλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξαντλουμενος ἐξαντλουμενου ἐξαντλουμενη ἐξαντλουμενης ἐξαντλουμενον ἐξαντλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχει σοι, ἀλλὰ ὅσῳ τισ ἂν αὐτὴν ἐξαντλῇ τοῖσ πόνοισ, τοσῷδε μᾶλλον ἐπιρρεῖ κατὰ τὸν περὶ τῆσ Ὕδρασ μῦθον, εἴ τινα ἤκουσασ, ὡσ ἀντὶ μιᾶσ κεφαλῆσ τμηθείσησ δύ’ ἀεὶ ἄλλαι ἀνεφύοντο. (Lucian, Anacharsis, (no name) 35:5)
  • ἄκουε δὲ ἤδη καὶ τὸ ἐνύπνιον ᾤμην γὰρ τὸν Εὐκράτην αὐτὸν ἄπαιδα ὄντα οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἀποθνήσκειν, εἶτα προσκαλέσαντά με καὶ διαθήκασ θέμενον ἐν αἷσ ὁ κληρονόμοσ ἦν ἀπάντων ἐγώ, μικρὸν ἐπισχόντα ἀποθανεῖν ἐμαυτὸν δὲ παρελθόντα ἐσ τὴν οὐσίαν τὸ μὲν χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον ἐξαντλεῖν σκάφαισ τισὶ μεγάλαισ ἀέναόν τε καὶ πολὺ ἐπιρρέον, τὰ δ’ ἄλλα, τὴν ἐσθῆτα καὶ τραπέζασ καὶ ἐκπώματα καὶ διακόνουσ, πάντα ἐμὰ ὡσ τὸ εἰκὸσ εἶναι. (Lucian, Gallus, (no name) 12:1)
  • ἐρομένων δ’ αὐτῶν, τί καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺσ ἐν ἀκμῇ περιστάντασ ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖσ προεκκενωθέντοσ τοῦ πλείονοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 11:1)

Synonyms

  1. to draw out

  2. to rob

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION