Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκλησιάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκκλησιάζω

Structure: ἐκκλησιάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: for the odd appearence of the preverb e)k in its full force, cf. e)gkwmia/zw

Sense

  1. to hold an assembly, debate therein
  2. to be a member of the Assembly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλησιάζω ἐκκλησιάζεις ἐκκλησιάζει
Dual ἐκκλησιάζετον ἐκκλησιάζετον
Plural ἐκκλησιάζομεν ἐκκλησιάζετε ἐκκλησιάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκλησιάζω ἐκκλησιάζῃς ἐκκλησιάζῃ
Dual ἐκκλησιάζητον ἐκκλησιάζητον
Plural ἐκκλησιάζωμεν ἐκκλησιάζητε ἐκκλησιάζωσιν*
OptativeSingular ἐκκλησιάζοιμι ἐκκλησιάζοις ἐκκλησιάζοι
Dual ἐκκλησιάζοιτον ἐκκλησιαζοίτην
Plural ἐκκλησιάζοιμεν ἐκκλησιάζοιτε ἐκκλησιάζοιεν
ImperativeSingular ἐκκλησίαζε ἐκκλησιαζέτω
Dual ἐκκλησιάζετον ἐκκλησιαζέτων
Plural ἐκκλησιάζετε ἐκκλησιαζόντων, ἐκκλησιαζέτωσαν
Infinitive ἐκκλησιάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλησιαζων ἐκκλησιαζοντος ἐκκλησιαζουσα ἐκκλησιαζουσης ἐκκλησιαζον ἐκκλησιαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλησιάζομαι ἐκκλησιάζει, ἐκκλησιάζῃ ἐκκλησιάζεται
Dual ἐκκλησιάζεσθον ἐκκλησιάζεσθον
Plural ἐκκλησιαζόμεθα ἐκκλησιάζεσθε ἐκκλησιάζονται
SubjunctiveSingular ἐκκλησιάζωμαι ἐκκλησιάζῃ ἐκκλησιάζηται
Dual ἐκκλησιάζησθον ἐκκλησιάζησθον
Plural ἐκκλησιαζώμεθα ἐκκλησιάζησθε ἐκκλησιάζωνται
OptativeSingular ἐκκλησιαζοίμην ἐκκλησιάζοιο ἐκκλησιάζοιτο
Dual ἐκκλησιάζοισθον ἐκκλησιαζοίσθην
Plural ἐκκλησιαζοίμεθα ἐκκλησιάζοισθε ἐκκλησιάζοιντο
ImperativeSingular ἐκκλησιάζου ἐκκλησιαζέσθω
Dual ἐκκλησιάζεσθον ἐκκλησιαζέσθων
Plural ἐκκλησιάζεσθε ἐκκλησιαζέσθων, ἐκκλησιαζέσθωσαν
Infinitive ἐκκλησιάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλησιαζομενος ἐκκλησιαζομενου ἐκκλησιαζομενη ἐκκλησιαζομενης ἐκκλησιαζομενον ἐκκλησιαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκλησίαζον ἠκκλησίαζες ἠκκλησίαζεν*
Dual ἠκκλησιάζετον ἠκκλησιαζέτην
Plural ἠκκλησιάζομεν ἠκκλησιάζετε ἠκκλησίαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκλησιαζόμην ἠκκλησιάζου ἠκκλησιάζετο
Dual ἠκκλησιάζεσθον ἠκκλησιαζέσθην
Plural ἠκκλησιαζόμεθα ἠκκλησιάζεσθε ἠκκλησιάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἱ γὰρ γυναῖκεσ ἐπιβεβουλεύκασί μοι κἀν Θεσμοφόροιν μέλλουσι περί μου τήμερον ἐκκλησιάζειν ἐπ’ ὀλέθρῳ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics20)
  • διατρίβομεν, ὦ Ἑρμῆ, πάλαι δέον ἐκκλησιάζειν ὥστε νῦν μὲν ἀναμὶξ καθιζόντων, ἔνθ’ ἂν ἕκαστοσ ἐθέλῃ, εἰσαῦθισ δὲ ἀποδοθήσεται περὶ τούτων ἐκκλησία, κἀγὼ εἴσομαι τότε ἥντινα χρὴ ποιήσασθαι τὴν τάξιν ἐπ’ αὐτοῖσ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 12:5)
  • ἔδοξέ μοι περὶ πρῶτον ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμενα, βακτηρίασ ἔχοντα καὶ τριβώνια· (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:26)
  • ἐξοπλασίαν ἐν τῷ Θησείῳ ποιησάμενοσ ἐκκλησιάζειν ἐπεχείρει, καὶ χρόνον προσηγόρευεν μικρόν, οὐ φασκόντων δὲ κατακούειν, ἐκέλευσεν αὐτοὺσ προσαναβῆναι πρὸσ τὸ πρόπυλον τῆσ ἀκροπόλεωσ, ἵνα γεγωνῇ μᾶλλον. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 15 4:2)
  • ἀποδεξαμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ, τοῦ δὲ δήμου τῇ ὑστεραίᾳ μέλλοντοσ ἐκκλησιάζειν, δείσασ ὁ Ἀλκιβιάδησ διεπράξατο τοὺσ πρέσβεισ ἐν λόγοισ γενέσθαι πρὸσ αὐτόν. (Plutarch, , chapter 14 6:2)

Synonyms

  1. to hold an assembly

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION