Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προαρπάζω προαρπάξω

Structure: προ (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to snatch away before, to snap at, anticipate hastily

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαρπάζω προαρπάζεις προαρπάζει
Dual προαρπάζετον προαρπάζετον
Plural προαρπάζομεν προαρπάζετε προαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular προαρπάζω προαρπάζῃς προαρπάζῃ
Dual προαρπάζητον προαρπάζητον
Plural προαρπάζωμεν προαρπάζητε προαρπάζωσιν*
OptativeSingular προαρπάζοιμι προαρπάζοις προαρπάζοι
Dual προαρπάζοιτον προαρπαζοίτην
Plural προαρπάζοιμεν προαρπάζοιτε προαρπάζοιεν
ImperativeSingular προάρπαζε προαρπαζέτω
Dual προαρπάζετον προαρπαζέτων
Plural προαρπάζετε προαρπαζόντων, προαρπαζέτωσαν
Infinitive προαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαρπαζων προαρπαζοντος προαρπαζουσα προαρπαζουσης προαρπαζον προαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαρπάζομαι προαρπάζει, προαρπάζῃ προαρπάζεται
Dual προαρπάζεσθον προαρπάζεσθον
Plural προαρπαζόμεθα προαρπάζεσθε προαρπάζονται
SubjunctiveSingular προαρπάζωμαι προαρπάζῃ προαρπάζηται
Dual προαρπάζησθον προαρπάζησθον
Plural προαρπαζώμεθα προαρπάζησθε προαρπάζωνται
OptativeSingular προαρπαζοίμην προαρπάζοιο προαρπάζοιτο
Dual προαρπάζοισθον προαρπαζοίσθην
Plural προαρπαζοίμεθα προαρπάζοισθε προαρπάζοιντο
ImperativeSingular προαρπάζου προαρπαζέσθω
Dual προαρπάζεσθον προαρπαζέσθων
Plural προαρπάζεσθε προαρπαζέσθων, προαρπαζέσθωσαν
Infinitive προαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαρπαζομενος προαρπαζομενου προαρπαζομενη προαρπαζομενης προαρπαζομενον προαρπαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαρπάξω προαρπάξεις προαρπάξει
Dual προαρπάξετον προαρπάξετον
Plural προαρπάξομεν προαρπάξετε προαρπάξουσιν*
OptativeSingular προαρπάξοιμι προαρπάξοις προαρπάξοι
Dual προαρπάξοιτον προαρπαξοίτην
Plural προαρπάξοιμεν προαρπάξοιτε προαρπάξοιεν
Infinitive προαρπάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαρπαξων προαρπαξοντος προαρπαξουσα προαρπαξουσης προαρπαξον προαρπαξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαρπάξομαι προαρπάξει, προαρπάξῃ προαρπάξεται
Dual προαρπάξεσθον προαρπάξεσθον
Plural προαρπαξόμεθα προαρπάξεσθε προαρπάξονται
OptativeSingular προαρπαξοίμην προαρπάξοιο προαρπάξοιτο
Dual προαρπάξοισθον προαρπαξοίσθην
Plural προαρπαξοίμεθα προαρπάξοισθε προαρπάξοιντο
Infinitive προαρπάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαρπαξομενος προαρπαξομενου προαρπαξομενη προαρπαξομενης προαρπαξομενον προαρπαξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προῆρπαζον προῆρπαζες προῆρπαζεν*
Dual προήρπαζετον προηρπᾶζετην
Plural προήρπαζομεν προήρπαζετε προῆρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προηρπᾶζομην προήρπαζου προήρπαζετο
Dual προήρπαζεσθον προηρπᾶζεσθην
Plural προηρπᾶζομεθα προήρπαζεσθε προήρπαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐπ’ ἐκείνῳ μέντοι καὶ πάνυ πολλήν σοι εἰδέναι τὴν χάριν ὁμολογῶ ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντοσ τὸ μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου καὶ ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲσ μηδὲ τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι ὁ παρὼν ὄγκοσ τῶν πραγμάτων, σὺ τὰ τοιαῦτα αἰτιασαμένη τοῦ λόγου ἐπιστώσω τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν τὸ γὰρ μὴ προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα τῶν ἐγκωμίων, ἀλλ’ αἰδεῖσθαι ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ μείζω ἢ κατὰ σὲ εἶναι λέγειν, μετρίασ καὶ δημοτικῆσ τινοσ διανοίασ δεῖγμά ἐστιν. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 17:7)
  • ἀλλ’ ἵνα μὴ θαυμάζῃσ ἐὰν καὶ ὀλίγον ὕστερον τοιοῦτόν τί σε ἀνέρωμαι, ὃ δοκεῖ μὲν δῆλον εἶναι, ἐγὼ δ’ ἐπανερωτῶ ‐ ὅπερ γὰρ λέγω, τοῦ ἑξῆσ ἕνεκα περαίνεσθαι τὸν λόγον ἐρωτῶ, οὐ σοῦ ἕνεκα ἀλλ’ ἵνα μὴ ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντεσ προαρπάζειν ἀλλήλων τὰ λεγόμενα, ἀλλὰ σὺ τὰ σαυτοῦ κατὰ τὴν ὑπόθεσιν ὅπωσ ἂν βούλῃ περαίνῃσ. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 44:5)
  • τοὺσ δὲ πίνοντασ μὴ διαλείπειν, ἀλλ̓ ἐπισπέρχειν τε αὐτὴν καὶ κελεύειν θᾶττον ἰέναι παῤ αὐτούσ, καὶ προαρπάζειν ἕκαστον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 63:2)
  • ἀλλ’ εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν, ἐπὶ Λακεδαιμονίων ταυτὸν τοῦτο σκοπῶμεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 7:13)
  • τὸ μὲν προκατάρχειν τῆσ ἀναγνωρίσεωσ οὐδὲ δοκιμάζομεν μὴ καὶ προαρπάζειν δοκῶμεν τὴν παρ’ ὑμῶν διδομένην δόξαν, πολλῶν δὲ χρόνων διαγενομένων ἀπὸ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ ἀναποληθείσησ ἡμῖν οἰκειότητοσ ἐν ταῖσ ἱεραῖσ καὶ ἐπωνύμοισ ἡμέραισ θυσίασ τῷ θεῷ προσφέροντεσ καὶ ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ σωτηρίασ τε καὶ νίκησ αὐτὸν παρακαλοῦμεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 204:1)

Synonyms

  1. to snatch away before

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION