Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποβάλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποβάλλω

Structure: ἀπο (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw off, to throw off from
  2. to throw away, to reject, to cast from one, reject
  3. to lose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλεις ἀποβάλλει
Dual ἀποβάλλετον ἀποβάλλετον
Plural ἀποβάλλομεν ἀποβάλλετε ἀποβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλῃς ἀποβάλλῃ
Dual ἀποβάλλητον ἀποβάλλητον
Plural ἀποβάλλωμεν ἀποβάλλητε ἀποβάλλωσιν*
OptativeSingular ἀποβάλλοιμι ἀποβάλλοις ἀποβάλλοι
Dual ἀποβάλλοιτον ἀποβαλλοίτην
Plural ἀποβάλλοιμεν ἀποβάλλοιτε ἀποβάλλοιεν
ImperativeSingular ἀποβάλλε ἀποβαλλέτω
Dual ἀποβάλλετον ἀποβαλλέτων
Plural ἀποβάλλετε ἀποβαλλόντων, ἀποβαλλέτωσαν
Infinitive ἀποβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλων ἀποβαλλοντος ἀποβαλλουσα ἀποβαλλουσης ἀποβαλλον ἀποβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλομαι ἀποβάλλει, ἀποβάλλῃ ἀποβάλλεται
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβάλλεσθον
Plural ἀποβαλλόμεθα ἀποβάλλεσθε ἀποβάλλονται
SubjunctiveSingular ἀποβάλλωμαι ἀποβάλλῃ ἀποβάλληται
Dual ἀποβάλλησθον ἀποβάλλησθον
Plural ἀποβαλλώμεθα ἀποβάλλησθε ἀποβάλλωνται
OptativeSingular ἀποβαλλοίμην ἀποβάλλοιο ἀποβάλλοιτο
Dual ἀποβάλλοισθον ἀποβαλλοίσθην
Plural ἀποβαλλοίμεθα ἀποβάλλοισθε ἀποβάλλοιντο
ImperativeSingular ἀποβάλλου ἀποβαλλέσθω
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβαλλέσθων
Plural ἀποβάλλεσθε ἀποβαλλέσθων, ἀποβαλλέσθωσαν
Infinitive ἀποβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλομενος ἀποβαλλομενου ἀποβαλλομενη ἀποβαλλομενης ἀποβαλλομενον ἀποβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλῶ ἀποβαλεῖς ἀποβαλεῖ
Dual ἀποβαλεῖτον ἀποβαλεῖτον
Plural ἀποβαλοῦμεν ἀποβαλεῖτε ἀποβαλοῦσιν*
OptativeSingular ἀποβαλοῖμι ἀποβαλοῖς ἀποβαλοῖ
Dual ἀποβαλοῖτον ἀποβαλοίτην
Plural ἀποβαλοῖμεν ἀποβαλοῖτε ἀποβαλοῖεν
Infinitive ἀποβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλων ἀποβαλουντος ἀποβαλουσα ἀποβαλουσης ἀποβαλουν ἀποβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλοῦμαι ἀποβαλεῖ, ἀποβαλῇ ἀποβαλεῖται
Dual ἀποβαλεῖσθον ἀποβαλεῖσθον
Plural ἀποβαλούμεθα ἀποβαλεῖσθε ἀποβαλοῦνται
OptativeSingular ἀποβαλοίμην ἀποβαλοῖο ἀποβαλοῖτο
Dual ἀποβαλοῖσθον ἀποβαλοίσθην
Plural ἀποβαλοίμεθα ἀποβαλοῖσθε ἀποβαλοῖντο
Infinitive ἀποβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλουμενος ἀποβαλουμενου ἀποβαλουμενη ἀποβαλουμενης ἀποβαλουμενον ἀποβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πλὴν παρ’ ὅσον ἐκεῖνα μὲν ἀπανθεῖ καὶ μαραίνεται καὶ ἀλλάττεται καὶ ἀποβάλλει τὸ κάλλοσ, τουτὶ δὲ . (Lucian, De Domo, (no name) 9:3)
  • ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸσ φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο οὐκ ἀγαθόσ,^ ἀλλὰ φαῦλοσ εἶναι ἀναλαμβάνει, οὕτωσ, οἶμαι, καὶ ὁ παράσιτοσ, ἐάν τι ἀδικῇ, αὐτὸ μὲν τοῦτο ὅπερ ἐστὶν ἀποβάλλει, ἀναλαμβάνει δὲ ὃ ἀδικεῖ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 56:4)
  • ὑγρὸν εὐθὺσ ὀλισθάνει καὶ τὸ κοῦφον οὐχ ἧττον ἢ τὸ θερμὸν ἀποβάλλει , ψυχρότητοσ ἐγγιγνομένησ καὶ τοὐναντίον ὅταν θερμότησ ἐπέλθῃ , πάλιν , ἀναστρέφει τὴν κίνησιν, ἅμα τῷ μεταβαλεῖν εἰσ ἀέρα τῆσ οὐσίασ ἄνω φερομένησ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 14 2:1)
  • τὸ αἰσχρόν, ὑφ’ οὗ δὲ τῷ κακῶσ κρίνειν προστιθεμένου ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ τὴν αἴσθησιν ἀποβάλλει τῶν ἁμαρτανομένων. (Plutarch, De virtute morali, section 6 19:1)
  • αὕτη μὲν γὰρ ἔχουσα καὶ πάθοσ φαῦλον καὶ λόγον, ὑφ’ οὗ μὲν ἐξάγεται τῷ ἐπιθυμεῖν πρὸσ τὸ αἰσχρόν, ὑφ’ οὗ δὲ τῷ κακῶσ κρίνειν προστιθεμένου ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ τὴν αἴσθησιν ἀποβάλλει τῶν ἁμαρτανομένων. (Plutarch, De virtute morali, section 6 6:4)
  • νῦν δὲ ἀποβάλλω μὲν οὐδέν οὐδὲ γὰρ ἔχω, ἀεὶ δέ τι λήψεσθαι ἐλπίζω. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 33:5)
  • καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενόσ τι ὧν ἂν λέγῃσ ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθέσ, εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ ἀποβάλλω, μὴ ἀγρίαινε ὥσπερ αἱ πρωτοτόκοι περὶ τὰ παιδία. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 59:1)

Synonyms

  1. to throw off

  2. to throw away

  3. to lose

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION