Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥίπτω

Structure: ῥίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw, cast, hurl, to throw, to cast, has been made, to throw or toss about
  2. to cast out
  3. to throw off or away
  4. to cast, forth, hurl, to throw, waste
  5. to cast
  6. to throw or cast oneself down, to fling oneself

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥίπτω ῥίπτεις ῥίπτει
Dual ῥίπτετον ῥίπτετον
Plural ῥίπτομεν ῥίπτετε ῥίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ῥίπτω ῥίπτῃς ῥίπτῃ
Dual ῥίπτητον ῥίπτητον
Plural ῥίπτωμεν ῥίπτητε ῥίπτωσιν*
OptativeSingular ῥίπτοιμι ῥίπτοις ῥίπτοι
Dual ῥίπτοιτον ῥιπτοίτην
Plural ῥίπτοιμεν ῥίπτοιτε ῥίπτοιεν
ImperativeSingular ῥίπτε ῥιπτέτω
Dual ῥίπτετον ῥιπτέτων
Plural ῥίπτετε ῥιπτόντων, ῥιπτέτωσαν
Infinitive ῥίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥιπτων ῥιπτοντος ῥιπτουσα ῥιπτουσης ῥιπτον ῥιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥίπτομαι ῥίπτει, ῥίπτῃ ῥίπτεται
Dual ῥίπτεσθον ῥίπτεσθον
Plural ῥιπτόμεθα ῥίπτεσθε ῥίπτονται
SubjunctiveSingular ῥίπτωμαι ῥίπτῃ ῥίπτηται
Dual ῥίπτησθον ῥίπτησθον
Plural ῥιπτώμεθα ῥίπτησθε ῥίπτωνται
OptativeSingular ῥιπτοίμην ῥίπτοιο ῥίπτοιτο
Dual ῥίπτοισθον ῥιπτοίσθην
Plural ῥιπτοίμεθα ῥίπτοισθε ῥίπτοιντο
ImperativeSingular ῥίπτου ῥιπτέσθω
Dual ῥίπτεσθον ῥιπτέσθων
Plural ῥίπτεσθε ῥιπτέσθων, ῥιπτέσθωσαν
Infinitive ῥίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥιπτομενος ῥιπτομενου ῥιπτομενη ῥιπτομενης ῥιπτομενον ῥιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δὲ ἔτι ἔμπνουν καὶ ζῶντα τὸν ἄνδρα ἐξαιρεθῆναι κελεύσασ, ὡσ μὴ μιάνειε τὸ ἔργον ἐναποθανών, ἐκεῖνον μὲν ἄταφον κατὰ κρημνῶν ῥίπτειν ἐκέλευσα, καθήρασ δὲ τὸν βοῦν ἀνέπεμψα ὑμῖν ἀνατεθησόμενον τῷ θεῷ. (Lucian, Phalaris, book 1 12:4)
  • τούτων οὕνεκ’ οὐ μάχησ ἐρᾶν οὐδ’ αἰσχρὸν οὐδὲν οὐδ’ ἐπίφθονόν σε δρᾶν, οὐδ’ αὖ σ’ Ἀχαιοῖσ βούλομαι ῥίπτειν ἀράσ. (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 4:35)
  • <ἀλλ’> ἄγετε φέρετε ῥίπτετ’, εἰ ῥίπτειν δοκεῖ· (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 5:16)
  • οἱ δ’ ἐμάχοντο συμπλακέντεσ, καὶ ὁ μὲν Ζηνόθεμισ σκύφον ἀράμενοσ ἀπὸ τῆσ τραπέζησ κείμενον πρὸ τοῦ Ἀρισταινέτου ῥίπτει ἐπὶ τὸν Ἕρμωνα, κἀκείνου μὲν ἅμαρτε, παραὶ δ’ οἱ ἐτράπετ’ ἄλλῃ, διεῖλε δὲ τοῦ νυμφίου τὸ κρανίον ἐσ δύο χρηστῷ μάλα καὶ βαθεῖ τῷ τραύματι. (Lucian, Symposium, (no name) 44:2)
  • τῶν Ἰσθμίων, ἀναβὰσ τ’ ἐπὶ τὸν τοῦ Ποσειδῶνοσ νεὼν κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν καὶ τὴν τοῦ πατρὸσ Ἅβρωνοσ εὐεργεσίαν ὑπεμίμνησκε, τούσ τε θεοὺσ ἐπικαλεσάμενοσ ῥίπτει ἑαυτὸν κατὰ τῶν πετρῶν. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 12:1)
  • καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ρίπτω ἐγὼ τὸ ἔλεόσ μου κατ’ ὀφθαλμοὺσ τοῦ βασιλέωσ πρὸσ τὸ μὴ ἀποστρέψαι με εἰσ οἰκίαν Ἰωνάθαν ἀποθανεῖν με ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Ieremiae 45:26)
  • ὁσσάκι Κυδίλλησ ὑποκόλπιοσ, εἴτε κατ’ ἦμαρ, εἴτ’ ἀποτολμήσασ ἤλυθον ἑσπέριοσ, οἶδ’ ὅτι πὰρ κρημνὸν τέμνω πόρον, οἶδ’ ὅτι ῥιπτῶ πάντα κύβον κεφαλῆσ αἰὲν ὕπερθεν ἐμῆσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 251)

Synonyms

  1. to throw

  2. to cast out

  3. to throw off or away

  4. to cast

  5. to cast

  6. to throw or cast oneself down

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION