Hellas Alive Dictionary - απορριπτω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπορρίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπορρίπτω

Structure: ἀπορρίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to throw away, put away
to cast forth, outcasts
to disown, renounce
to throw aside, set at naught
to shoot forth bold, keen, to let fall

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπορρίπτω	ἀπορρίπτεις	ἀπορρίπτει
	Dual		ἀπορρίπτετον	ἀπορρίπτετον
	Plural	ἀπορρίπτομεν	ἀπορρίπτετε	ἀπορρίπτουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀπορρίπτω	ἀπορρίπτῃς	ἀπορρίπτῃ
	Dual		ἀπορρίπτητον	ἀπορρίπτητον
	Plural	ἀπορρίπτωμεν	ἀπορρίπτητε	ἀπορρίπτωσιν*
Optative	Singular	ἀπορρίπτοιμι	ἀπορρίπτοις	ἀπορρίπτοι
	Dual		ἀπορρίπτοιτον	ἀπορριπτοίτην
	Plural	ἀπορρίπτοιμεν	ἀπορρίπτοιτε	ἀπορρίπτοιεν
Imperative	Singular		ἀπόρριπτε	ἀπορριπτέτω
	Dual		ἀπορρίπτετον	ἀπορριπτέτων
	Plural		ἀπορρίπτετε	ἀπορριπτόντων, ἀπορριπτέτωσαν
Infinitive		ἀπορρίπτειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπορριπτων ἀπορριπτοντος	ἀπορριπτουσα ἀπορριπτουσης	ἀπορριπτον ἀπορριπτοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπορρίπτομαι	ἀπορρίπτει, ἀπορρίπτῃ	ἀπορρίπτεται
	Dual		ἀπορρίπτεσθον	ἀπορρίπτεσθον
	Plural	ἀπορριπτόμεθα	ἀπορρίπτεσθε	ἀπορρίπτονται
Subjunctive	Singular	ἀπορρίπτωμαι	ἀπορρίπτῃ	ἀπορρίπτηται
	Dual		ἀπορρίπτησθον	ἀπορρίπτησθον
	Plural	ἀπορριπτώμεθα	ἀπορρίπτησθε	ἀπορρίπτωνται
Optative	Singular	ἀπορριπτοίμην	ἀπορρίπτοιο	ἀπορρίπτοιτο
	Dual		ἀπορρίπτοισθον	ἀπορριπτοίσθην
	Plural	ἀπορριπτοίμεθα	ἀπορρίπτοισθε	ἀπορρίπτοιντο
Imperative	Singular		ἀπορρίπτου	ἀπορριπτέσθω
	Dual		ἀπορρίπτεσθον	ἀπορριπτέσθων
	Plural		ἀπορρίπτεσθε	ἀπορριπτέσθων, ἀπορριπτέσθωσαν
Infinitive		ἀπορρίπτεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπορριπτομενος ἀπορριπτομενου	ἀπορριπτομενη ἀπορριπτομενης	ἀπορριπτομενον ἀπορριπτομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠπόρριπτον	ἠπόρριπτες	ἠπόρριπτεν*
	Dual		ἠπορρίπτετον	ἠπορριπτέτην
	Plural	ἠπορρίπτομεν	ἠπορρίπτετε	ἠπόρριπτον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠπορριπτόμην	ἠπορρίπτου	ἠπορρίπτετο
	Dual		ἠπορρίπτεσθον	ἠπορριπτέσθην
	Plural	ἠπορριπτόμεθα	ἠπορρίπτεσθε	ἠπορρίπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Κεῖραι τὴν κεφαλήν σου καὶ ἀπόρριπτε καὶ ἀνάλαβε ἐπὶ χειλέων θρῆνον, ὅτι ἀπεδοκίμασε Κύριοσ καὶ ἀπώσατο τὴν γενεὰν τὴν ποιοῦσαν ταῦτα. (Septuagint, Liber Ieremiae 7:27)
ὁπόταν οὖν τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖσ κἀκεῖνον καὶ ἀπορρίπτεισ τὸ βιβλίον, ἢ δίδωσ αὐτῷ ἐλευθεριάζειν ἐν τῷ ἐπαίνῳ ; (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 24:4)
‐ καὶ ἅμα λέγων τὴν ὀθόνην περισπᾶν ἐπεχείρει, ἣν ὁ παῖσ εἶχε τοῦ Ζηνοθέμιδοσ, μεστὴν οὖσαν παντοδαπῶν κρεῶν, καὶ ἔμελλε λύσασ ἀπορρίπτειν αὐτὰ εἰσ τὸ ἔδαφοσ, ἀλλ’ ὁ παῖσ οὐκ ἀνῆκε καρτερῶσ ἀντεχόμενοσ. (Lucian, Symposium, (no name) 36:3)
ἔτι κἀκεῖνο εἰπεῖν ἄξιον, ὅτι οὐδὲ τερπνὸν ἐν αὐτῇ τὸ κομιδῇ μυθῶδεσ καὶ τὸ τῶν ἐπαίνων μάλιστα πρόσαντεσ παῤ ἑκάτερον τοῖσ ἀκούουσιν, ἢν μὴ τὸν συρφετὸν καὶ τὸν πολὺν δῆμον ἐπινοῇσ, ἀλλὰ τοὺσ δικαστικῶσ καὶ νὴ Δία συκοφαντικῶσ προσέτι γε ἀκροασομένουσ, οὓσ οὐκ ἄν τι λάθοι παραδραμόν, ὀξύτερον μὲν τοῦ Ἄργου ὁρῶντασ καὶ πανταχόθεν τοῦ σώματοσ, ἀργυραμοιβικῶσ δὲ τῶν λεγομένων ἕκαστα ἐξετάζοντασ, ὡσ τὰ μὲν παρακεκομμένα εὐθὺσ ἀπορρίπτειν, παραδέχεσθαι δὲ τὰ δόκιμα καὶ ἔννομα καὶ ἀκριβῆ τὸν τύπον, πρὸσ οὓσ ἀποβλέποντα χρὴ συγγράφειν, τῶν δὲ ἄλλων ὀλίγον φροντίζειν, κἂν διαρραγῶσιν ἐπαινοῦντεσ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 101)
προσλαλῶν ἀπορρίπτειν ἀπὸ τοῦ στόματοσ· (Theophrastus, Characters, 4:4)

Synonyms

to throw away
- ἐμβάλλω (to throw in, put in, to throw)
- ῥίπτω (to throw off or away)
- προσαποβάλλω (to throw away besides)
- διαλύω (to put an end to, do away with)
- προίημι (to throw off, to throw away, to be lavish)
- ἐπεμβάλλω (to put on, to throw down upon)
- παρακαταβάλλω (to throw down beside, put, on)
- προσεμβάλλω (to throw or put into besides)
- ἀπαλλάσσω (to put away or remove, from)
- ἀποκινέω (to remove or put away from)
- ὑποβάλλω (to throw, put or lay under)
to cast forth
- ἐκρίπτω (to cast forth)
to disown
- ἀναίνομαι (to renounce, disown)
- ἀπόμνυμι (to disown on oath, renounced)
to throw aside
- ἐξουδενόω (to set at naught)
to shoot forth bold
- ἀποπροί̈ημι (to send away forward, send on, to send forth)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπορρίπτω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to throw away

to cast forth

to disown

to throw aside

to shoot forth bold

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀπορρίπτω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to throw away

to cast forth

to disown

to throw aside

to shoot forth bold

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어