Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κρέκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κρέκω

Structure: κρέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike, to weave
  2. to strike, to play on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρέκω κρέκεις κρέκει
Dual κρέκετον κρέκετον
Plural κρέκομεν κρέκετε κρέκουσιν*
SubjunctiveSingular κρέκω κρέκῃς κρέκῃ
Dual κρέκητον κρέκητον
Plural κρέκωμεν κρέκητε κρέκωσιν*
OptativeSingular κρέκοιμι κρέκοις κρέκοι
Dual κρέκοιτον κρεκοίτην
Plural κρέκοιμεν κρέκοιτε κρέκοιεν
ImperativeSingular κρέκε κρεκέτω
Dual κρέκετον κρεκέτων
Plural κρέκετε κρεκόντων, κρεκέτωσαν
Infinitive κρέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κρεκων κρεκοντος κρεκουσα κρεκουσης κρεκον κρεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρέκομαι κρέκει, κρέκῃ κρέκεται
Dual κρέκεσθον κρέκεσθον
Plural κρεκόμεθα κρέκεσθε κρέκονται
SubjunctiveSingular κρέκωμαι κρέκῃ κρέκηται
Dual κρέκησθον κρέκησθον
Plural κρεκώμεθα κρέκησθε κρέκωνται
OptativeSingular κρεκοίμην κρέκοιο κρέκοιτο
Dual κρέκοισθον κρεκοίσθην
Plural κρεκοίμεθα κρέκοισθε κρέκοιντο
ImperativeSingular κρέκου κρεκέσθω
Dual κρέκεσθον κρεκέσθων
Plural κρέκεσθε κρεκέσθων, κρεκέσθωσαν
Infinitive κρέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρεκομενος κρεκομενου κρεκομενη κρεκομενης κρεκομενον κρεκομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κρεκον έ̓κρεκες έ̓κρεκεν*
Dual ἐκρέκετον ἐκρεκέτην
Plural ἐκρέκομεν ἐκρέκετε έ̓κρεκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκρεκόμην ἐκρέκου ἐκρέκετο
Dual ἐκρέκεσθον ἐκρεκέσθην
Plural ἐκρεκόμεθα ἐκρέκεσθε ἐκρέκοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἠγὼ πακτίδ’ ἀειράμενοσ ἀρξεῦμαί τι κρέκειν, ὁ δὲ βουκόλοσ ἄμμιγα θελξεῖ Δάφνισ, κηροδέτῳ πνεύματι μελπόμενοσ. (Theocritus, Idylls2)
  • τίπτε κατ’ οἰόβατον, Πὰν ἀγρότα, δάσκιον ὕλαν ἥμενοσ, ἁδυβόᾳ τῷδε κρέκεισ δόνακι; (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2311)
  • κἠγὼ πακτίδ’ ἀειράμενοσ ἀρξεῦμαί τι κρέκειν· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4332)
  • ἁδὺ μέλοσ, ναὶ Πᾶνα τὸν Ἀρκάδα, πηκτίδι μέλπεισ, Ζηνοφίλα, ναὶ Πᾶν’ , ἁδὺ κρέκεισ τι μέλοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 1391)
  • Ἀκρίσ, ἐμῶν ἀπάτημα πόθων, παραμύθιον ὕπνου, ἀκρίσ, ἀρουραίη Μοῦσα, λιγυπτέρυγε, αὐτοφυὲσ μίμημα λύρασ, κρέκε μοί τι ποθεινόν, ἐγκρούουσα φίλοισ ποσσὶ λάλουσ πτέρυγασ, ὥσ με πόνων ῥύσαιο παναγρύπνοιο μερίμνησ, ἀκρί, μιτωσαμένη φθόγγον ἐρωτοπλάνον. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1951)

Synonyms

  1. to strike

  2. to strike

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION