Ancient Greek-English Dictionary Language

διυφαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διυφαίνω διυφανῶ

Structure: δι (Prefix) + ὑφαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fill up by weaving

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διυφαίνω διυφαίνεις διυφαίνει
Dual διυφαίνετον διυφαίνετον
Plural διυφαίνομεν διυφαίνετε διυφαίνουσιν*
SubjunctiveSingular διυφαίνω διυφαίνῃς διυφαίνῃ
Dual διυφαίνητον διυφαίνητον
Plural διυφαίνωμεν διυφαίνητε διυφαίνωσιν*
OptativeSingular διυφαίνοιμι διυφαίνοις διυφαίνοι
Dual διυφαίνοιτον διυφαινοίτην
Plural διυφαίνοιμεν διυφαίνοιτε διυφαίνοιεν
ImperativeSingular διύφαινε διυφαινέτω
Dual διυφαίνετον διυφαινέτων
Plural διυφαίνετε διυφαινόντων, διυφαινέτωσαν
Infinitive διυφαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διυφαινων διυφαινοντος διυφαινουσα διυφαινουσης διυφαινον διυφαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διυφαίνομαι διυφαίνει, διυφαίνῃ διυφαίνεται
Dual διυφαίνεσθον διυφαίνεσθον
Plural διυφαινόμεθα διυφαίνεσθε διυφαίνονται
SubjunctiveSingular διυφαίνωμαι διυφαίνῃ διυφαίνηται
Dual διυφαίνησθον διυφαίνησθον
Plural διυφαινώμεθα διυφαίνησθε διυφαίνωνται
OptativeSingular διυφαινοίμην διυφαίνοιο διυφαίνοιτο
Dual διυφαίνοισθον διυφαινοίσθην
Plural διυφαινοίμεθα διυφαίνοισθε διυφαίνοιντο
ImperativeSingular διυφαίνου διυφαινέσθω
Dual διυφαίνεσθον διυφαινέσθων
Plural διυφαίνεσθε διυφαινέσθων, διυφαινέσθωσαν
Infinitive διυφαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διυφαινομενος διυφαινομενου διυφαινομενη διυφαινομενης διυφαινομενον διυφαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to fill up by weaving

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION