Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξυφαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐξυφαίνω ἐξυφανῶ

Structure: ἐξ (Prefix) + ὑφαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to finish weaving

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξυφαίνω ἐξυφαίνεις ἐξυφαίνει
Dual ἐξυφαίνετον ἐξυφαίνετον
Plural ἐξυφαίνομεν ἐξυφαίνετε ἐξυφαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξυφαίνω ἐξυφαίνῃς ἐξυφαίνῃ
Dual ἐξυφαίνητον ἐξυφαίνητον
Plural ἐξυφαίνωμεν ἐξυφαίνητε ἐξυφαίνωσιν*
OptativeSingular ἐξυφαίνοιμι ἐξυφαίνοις ἐξυφαίνοι
Dual ἐξυφαίνοιτον ἐξυφαινοίτην
Plural ἐξυφαίνοιμεν ἐξυφαίνοιτε ἐξυφαίνοιεν
ImperativeSingular ἐξύφαινε ἐξυφαινέτω
Dual ἐξυφαίνετον ἐξυφαινέτων
Plural ἐξυφαίνετε ἐξυφαινόντων, ἐξυφαινέτωσαν
Infinitive ἐξυφαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξυφαινων ἐξυφαινοντος ἐξυφαινουσα ἐξυφαινουσης ἐξυφαινον ἐξυφαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξυφαίνομαι ἐξυφαίνει, ἐξυφαίνῃ ἐξυφαίνεται
Dual ἐξυφαίνεσθον ἐξυφαίνεσθον
Plural ἐξυφαινόμεθα ἐξυφαίνεσθε ἐξυφαίνονται
SubjunctiveSingular ἐξυφαίνωμαι ἐξυφαίνῃ ἐξυφαίνηται
Dual ἐξυφαίνησθον ἐξυφαίνησθον
Plural ἐξυφαινώμεθα ἐξυφαίνησθε ἐξυφαίνωνται
OptativeSingular ἐξυφαινοίμην ἐξυφαίνοιο ἐξυφαίνοιτο
Dual ἐξυφαίνοισθον ἐξυφαινοίσθην
Plural ἐξυφαινοίμεθα ἐξυφαίνοισθε ἐξυφαίνοιντο
ImperativeSingular ἐξυφαίνου ἐξυφαινέσθω
Dual ἐξυφαίνεσθον ἐξυφαινέσθων
Plural ἐξυφαίνεσθε ἐξυφαινέσθων, ἐξυφαινέσθωσαν
Infinitive ἐξυφαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξυφαινομενος ἐξυφαινομενου ἐξυφαινομενη ἐξυφαινομενης ἐξυφαινομενον ἐξυφαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ’ αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλοσ πεφιλημένον Οἰνώνᾳ τε καὶ Κύπρῳ, ἔνθα Τεῦκροσ ἀπάρχει ὁ Τελαμωνιάδασ· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 4 13:1)
  • διεξιὼν δὲ ταῦτα μετὰ πολλῶν δακρύων οὐ προσποιητῶν καὶ πεπλασμένων, ἀλλ’ ἀληθινῶν, ἀνὴρ ἡλικίασ τε καὶ ἀρετῆσ ἀξιώσει προὔχων, ὡσ ἔμαθε κινούμενον ἐπὶ τοῖσ λεγομένοισ τὸ συνέδριον, ἐκ τοῦ τεθαρρηκότοσ ἤδη τὸ λοιπὸν ἐξύφαινε τῶν λόγων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 55 2:1)
  • ἡ δ’ ἐρέα τραχεῖα μὲν ἀκρόμαλλοσ δέ, ἀφ’ ἧσ τοὺσ δασεῖσ σάγουσ ἐξυφαίνουσιν οὓσ λαίνασ καλοῦσιν· (Strabo, Geography, book 4, chapter 4 6:7)
  • Τοῦ δὲ πράγματοσ τῷ Τίτῳ τοῦ κατὰ τὸν σύλλογον κατὰ νοῦν καὶ κατὰ τοὺσ ἐξ ἀρχῆσ διαλογισμοὺσ προκεχωρηκότοσ, παραυτίκα τὸ συνεχὲσ τῆσ ἐπιβολῆσ ἐξύφαινε, τά τε καθ’ αὑτὸν ἀσφαλιζόμενοσ ἐπιμελῶσ καὶ πρόλημμα τῷ Φιλίππῳ ποιῶν οὐδέν. (Polybius, Histories, book 18, chapter 10 3:1)

Synonyms

  1. to finish weaving

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION