Appian, The Foreign Wars, chapter 6:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:)

Ὁ μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ὁ δὲ παῖσ ἀντέλεξεν· "ὅτι μέν, ὦ πάτερ, ἐναντιώτατα εἶπασ ἀλλήλοισ, οὐ θαυμάζω· προεῖπασ γὰρ ἐρεῖν ὑπερβολὰσ ἑκατέρων. ἐγὼ δὲ οὐ κτενῶ μὲν ἄνδρασ τοσούτουσ, νέμεσίν τε θεοῦ φυλασσόμενοσ καὶ φθόνον ἀνθρώπων αἰδούμενοσ, καὶ τὰ ἔθνη τὰσ ἐσ ἀλλήλουσ ἐλπίδασ οὐκ ἀφαιρήσομαι δι’ ἀνηκέστου κακοῦ. περὶ δὲ τῆσ ἀφέσεωσ οὐδ’ αὐτῷ μέν μοι δοκεῖ, Ῥωμαίων πολλὰ καὶ δεινὰ δεδρακότων ἡμᾶσ, καὶ χωρία καὶ πόλεισ ἡμετέρασ ἔτι νῦν ἐχόντων, τούσδε τοὺσ εἰλημμένουσ ἀπολύειν παντὸσ ἀπαθεῖσ. οὐ ποιήσω· ἐμπληξία γὰρ ἡ ἄλογοσ φιλανθρωπία. ἐπισκόπει δέ, παρεὶσ ἐμέ, καὶ τὸ τῶν Σαυνιτῶν· ὧν παῖδεσ καὶ πατέρεσ καὶ ἀδελφοὶ τεθνᾶσιν ὑπὸ Ῥωμαίων, καὶ κτήματα καὶ χρήματα ἀφῃρημένοι χρῄζουσι παραμυθίασ· φύσει δὲ γαῦρον ὁ νενικηκώσ, καὶ τὰ κέρδη περιβλέπονται. τίσ οὖν ἀνέξεταί μου τούσδε μὴ κτείνειν μηδὲ πωλεῖν μηδὲ ζημιοῦν, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτασ ἀπαθεῖσ προπέμπειν; διὰ μὲν δὴ ταῦτα παρῶμεν τὰσ ὑπερβολάσ, ἐπεὶ τῆσ μὲν οὐ κύριοσ ἐγώ, τῆσ δ’ ἀπανθρωποτέρασ οὐκ ἀνέχομαι· ὡσ δ’ ἂν καὶ Ῥωμαίων τι τοῦ φρονήματοσ περιέλοιμι καὶ τὰ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ἀδιάβλητοσ εἰήν, ὅπλα μὲν αὐτούσ, οἷσ ἐχρήσαντο ἀεὶ καθ’ ἡμῶν, ἀφαιρήσομαι καὶ χρήματα ̔καὶ γὰρ ταῦτα ἔχουσι παρ’ ἡμῶν̓, ἐκπέμψω δ’ ὑπὸ ζυγὸν σώουσ, ᾗ τινὶ αἰσχύνῃ καὶ αὐτοὶ κατ’ ἄλλων ἐχρήσαντο, καὶ εἰρήνην εἶναι τοῖσ ἔθνεσι συνθήσομαι, τῶν τε ἱππέων ἐπιλέξομαι τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ ὅμηρα τῶνδε τῶν συνθηκῶν, ἑώσ ἅπασ ὁ δῆμοσ ἐπιψηφίσῃ. καὶ τάδε ποιῶν ἡγοῦμαι νενικηκότοσ τε ἔργα ποιήσειν καὶ φιλανθρώπου, Ῥωμαίουσ τε ἀγαπήσειν ὅσα καὶ αὐτοί, φάσκοντεσ ἀρετῆσ ἀντιποιεῖσθαι, πολλάκισ ἐσ ἄλλουσ ἔδρασαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION