Appian, The Foreign Wars, chapter 8

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8)

Καὶ Βλάτιοσ μὲν οὕτω περιῆν Δασίου, τρὶσ ἀντενεδρεύων, Φούλουιοσ δὲ Ῥωμαίων ὕπατοσ Ἐρδονίαν ἐπολιόρκει· καὶ αὐτὸν Ἀννίβασ ἔλαθεν ἑσπέρασ ἐγγὺσ γενόμενοσ, καὶ ἀπεῖπε πυρὰ μὴ καίειν, καὶ σιωπὴν παρήγγειλεν. περὶ δὲ ἑώ, γενομένησ ὁμοῦ τι καὶ ὁμίχλησ, τοὺσ μὲν ἱππέασ ἔπεμψεν ἐπιχειρεῖν τῷ Ῥωμαίων στρατοπέδῳ, καὶ αὐτοὺσ ἠμύνοντο ἐκεῖνοι, σὺν θορύβῳ μὲν ὡσ ἀπ’ εὐνῆσ, σὺν θάρσει δὲ οἱᾶ ὀλίγουσ ποθὲν αὑτοῖσ ἐπιφανέντασ. ὁ δ’ Ἀννίβασ ἐπὶ θάτερα τῷ πεζῷ τὴν πόλιν περιῄει, κατασκεπτόμενοσ ἅμα καὶ τοὺσ ἔνδον ἐπελπίζων, ἑώσ ἐπῆλθε τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐν τῇ περιόδῳ, εἴτε προιδόμενοσ εἴτε κατὰ συντυχίαν, κυκλούμενοσ αὐτούσ. οἱ δ’ ἔπιπτον ἤδη λάβρωσ καὶ ἀθρόωσ, ἀμφίβολοι γεγονότεσ· καὶ ἀπέθανον αὐτῶν ἐσ ὀκτακισχιλίουσ, καὶ ὁ ὕπατοσ αὐτὸσ ὁ Φούλουιοσ. οἱ λοιποὶ δ’ ἔσ τι χῶμα πρὸ τοῦ στρατοπέδου ἀναθορόντεσ αὐτό τε διέσωσαν, γενναίωσ ἀμυνόμενοι, καὶ τὸν Ἀννίβαν ἐκώλυσαν λαβεῖν τὸ στρατόπεδον. Μετὰ δὲ τοῦτο Ῥωμαῖοι μὲν τὴν Ιἀπύγων ἀποστάντων ἐδῄουν, Ἀννίβασ δὲ τὴν Καμπανῶν, ἐσ Ῥωμαίουσ μεταθεμένων χωρὶσ Ἀτέλλησ μόνησ.

καὶ Ἀτελλαίουσ μετῴκιζεν ἐσ Θουρίουσ, ἵνα μὴ τῷ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν καὶ Ιἀπύγων ἐνοχλοῖντο πολέμῳ. καὶ Ῥωμαῖοι τοὺσ ἐκ Νουκερίασ ἐκπεσόντασ ἐν Ἀτέλλῃ μετῴκιζον· ἔσ τε τὴν Ἀννίβου ἔτι ὑπήκοον ἐσβαλόντεσ, Αὐλωνίαν τε εἷλον καὶ τὴν Βρεττίων γῆν ἐπέτρεχον, καὶ Τάραντα φρουρουμένην ὑπὸ Καρθάλωνοσ ἐκ γῆσ καὶ θαλάσσησ ἐπολιόρκουν. ὁ δὲ Καρθάλων, ὀλίγων Καρχηδονίων παρόντων, Βρεττίουσ ἐσ τὴν φρουρὰν προσέλαβεν. τῶν δὲ Βρεττίων ὁ φρούραρχοσ ἤρα γυναικόσ, ἧσ ἀδελφὸσ ὑπὸ Ῥωμαίοισ στρατευόμενοσ ἔπραξε διὰ τῆσ ἀδελφῆσ τὸν φρούραρχον ἐνδοῦναι Ῥωμαίοισ, ἐπάγουσι τὰσ μηχανὰσ ᾗ τοῦ τείχουσ αὐτὸσ ἐφρούρει. Τάραντα μὲν δὴ Ῥωμαῖοι τόνδε τὸν τρόπον ἀνέλαβον, εὔκαιρον ἐσ πολέμουσ χωρίον καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν. Ἀννίβασ δὲ ἐπειγόμενοσ ἐσ αὐτήν, ὡσ ἔμαθεν εἰλημμένην, παρῆλθεν ἀχθόμενοσ ἐσ Θουρίουσ κἀκεῖθεν ἐσ Οὐενουσίαν, ἔνθα αὐτῷ Κλαύδιόσ τε Μάρκελλοσ ὁ Σικελίαν ἑλών, πέμπτον ὑπατεύων τότε, καὶ Τίτοσ Κρισπῖνοσ ἀντιστρατοπεδεύοντεσ οὐκ ἐτόλμων ἄρχειν μάχησ.

λείαν δέ τινα ὑπὸ Νομάδων ἀγομένην Μάρκελλοσ ἰδών, καὶ δόξασ ὀλίγουσ εἶναι τοὺσ ἄγοντασ, ἐπέδραμεν αὐτοῖσ μετὰ τριακοσίων ἱππέων σὺν καταφρονήσει, καὶ πρῶτοσ ἡγεῖτο, θυμικὸσ ὢν ἐσ μάχασ καὶ παρακινδυνευτικὸσ ἀεί. ἄφνω δὲ πολλῶν τῶν Λιβύων φανέντων καὶ πανταχόθεν αὐτῷ προσπεσόντων, οἱ μὲν οὐραγοῦντεσ Ῥωμαίων πρῶτοι φυγῆσ ἦρχον, ὁ δὲ Μάρκελλοσ, ὡσ ἑπομένων αὐτῶν, ἐμάχετο γενναίωσ, μέχρι κατακοντισθεὶσ ἀπέθανεν. καὶ αὐτοῦ τῷ σώματι ὁ Ἀννίβασ ἐπιστάσ, ὡσ εἶδε τὰ τραύματα πάντα ἐπὶ τῶν στέρνων, ἐπῄνεσε μὲν ὡσ στρατιώτην, ἐπέσκωψε δὲ ὡσ στρατηγόν. καὶ τὸν δακτύλιον αὐτοῦ περιελών, τὸ μὲν σῶμα ἔκαυσε λαμπρῶσ, καὶ τὰ ὀστᾶ τῷ παιδὶ προσέπεμψεν ἐσ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον· Σαλαπίνοισ δὲ μηνίων εὐθὺσ ἐτύπωσεν ἐπιστολὴν τῇ σφραγῖδι Μαρκέλλου, πρὶν αἰσθέσθαι πολλοὺσ περὶ τοῦ θανάτου, καὶ αὐτόμολον ἄνδρα Ῥωμαῖον ἔπεμψε φέρειν, δηλοῦντα ὅτι στρατιὰ Μαρκέλλου κατόπιν ἔρχοιτο, καὶ ὁ Μάρκελλοσ αὐτὴν ὑποδέξασθαι κελεύοι.

ἄρτι δ’ εἰλήφεσαν Κρισπίνου γράμματα, περιπέμψαντοσ ἐσ ἅπαντασ ὅτι τῆσ Μαρκέλλου σφραγῖδοσ Ἀννίβασ κεκρατήκοι. τὸν οὖν ἄγγελον, ἵνα μὴ παραμένων ἐπιγνοίη τὰ γιγνόμενα, ἀπέπεμψαν ὑποσχόμενοι τὰ προστασσόμενα ποιήσειν, αὐτοὶ δ’ ὁπλισάμενοι τὴν ἐνέδραν ἐπὶ τῶν τειχῶν ἀνέμενον. καὶ προσιόντοσ τοῦ Ἀννίβου μετὰ Νομάδων, οὓσ Ῥωμαϊκοῖσ ὅπλοισ ἐσκεύασε, τὰσ μὲν πύλασ ἐκ μηχανήματοσ ἀνέσπασαν ὡσ δὴ Μαρκέλλου προσιόντοσ ἀσμενίζοντεσ, ἐσδεξάμενοι δὲ ὅσων εὐμαρῶσ κρατήσειν ἔμελλον, αὖθισ ἐκ τοῦ μηχανήματοσ αὐτὰσ ἐπικαθῆκαν, καὶ τοὺσ μὲν ἐσελθόντασ ἔκτειναν, τοὺσ δ’ ἔξω τῶν τειχῶν ἔτι περιεστῶτασ ἄνωθεν ἔβαλλόν τε καὶ κατετίτρωσκον. καὶ δευτέρασ τῆσδε πείρασ ὁ Ἀννίβασ ἐπὶ τῇ πόλει σφαλεὶσ ἀπεχώρει. Ἐν τούτῳ δὲ καὶ Ἀσδρούβασ ὁ ἀδελφὸσ Ἀννίβου, τὴν στρατιὰν ἣν ἐξενάγησεν ἐν τοῖσ Κελτίβηρσιν ἔχων, διέβαινεν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, καὶ Κελτῶν φιλίωσ αὐτὸν δεχομένων τὰ Ἄλπεια ὄρη, ὡδοποιημένα πρότερον ὑπὸ Ἀννίβου, διώδευε δύο μησίν, ὅσα τέωσ Ἀννίβασ ἓξ διῆλθεν.

ἐσέβαλέ τε ἐσ Τυρρηνίαν ἄγων πεζοὺσ μὲν τετρακισμυρίουσ ἐπὶ ὀκτακισχιλίοισ, ἱππέασ δὲ ὀκτακισχιλίουσ καὶ ἐλέφαντασ πεντεκαίδεκα. καὶ γράμματα πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ἔπεμπε, δηλῶν ὅτι παρείη. τούτων τῶν γραμμάτων ὑπὸ Ῥωμαίων ἁλόντων, οἱ ὕπατοι Σαλινάτωρ καὶ Νέρων μαθόντεσ αὐτοῦ τὸ πλῆθοσ τῆσ στρατιᾶσ ἀπὸ τῶν γραμμάτων, συνῆλθον ἐσ τὸ αὐτὸ πάσαισ ταῖσ δυνάμεσι, καὶ ἀντεστρατοπέδευσαν αὐτῷ περὶ πόλιν Σήνασ. ὁ δ’ οὔπω μάχεσθαι κεκρικώσ, ἀλλὰ τῷ ἀδελφῷ συνελθεῖν ἐπειγόμενοσ, ὑπεχώρει. καὶ νυκτὸσ ἀναζεύξασ περὶ ἕλη καὶ τέλματα καὶ ποταμὸν οὐκ εὔπορον ἠλᾶτο, μέχρι φανείσησ ἡμέρασ οἱ Ῥωμαῖοι καταλαβόντεσ αὐτοὺσ διερριμμένουσ τε καὶ κεκμηκότασ ὑπ’ ἀγρυπνίασ καὶ κόπου, πλείστουσ μὲν αὐτῶν ἅμα τοῖσ ταξιάρχοισ συντασσομένουσ ἔτι καὶ συνιόντασ διέφθειραν, καὶ αὐτὸν ἐπ’ ἐκείνοισ Ἀσδρούβαν, πλείστουσ δ’ αἰχμαλώτουσ ἔλαβον, καὶ μεγάλου δέουσ ἀπήλλαξαν τὴν Ἰταλίαν, ἀμάχου ἂν σφίσι του Ἀννίβου γενομένου, εἰ καὶ τήνδε τὴν στρατιὰν προσέλαβεν. Θεὸσ δέ μοι δοκεῖ τόδε Ῥωμαίοισ ἀντιδοῦναι τῆσ ἐπὶ Κάνναισ ἀτυχίασ, οὐ πόρρω τε ἐπ’ ἐκείνῃ καὶ ἰσοστάσιόν πωσ ἐκείνῃ γενόμενον·

στρατηγοί τε γὰρ οἱ ἑκατέρων ἀπώλοντο, καὶ στρατοῦ πλῆθοσ ἐγγυτάτω μάλιστα ἐπ’ ἴσησ, καὶ τὰ αἰχμάλωτα πολλὰ γενέσθαι καὶ τοῖσδε κἀκείνοισ συνηνέχθη, στρατοπέδων τε καὶ παρασκευῆσ τῆσ ἀλλήλων δαψιλοῦσ ἐκράτουν ἑκάτεροι. οὕτω παραλλὰξ ἡ πόλισ εὐτυχιῶν καὶ συμφορῶν ἐπειρᾶτο. Κελτιβήρων δ’ ὅσοι διέφυγον ἐκ τοῦ κακοῦ, οἱ μὲν ἐσ τὰ οἰκεῖα οἱ δ’ ἐσ Ἀννίβαν ἐχώρουν. Ὁ δ’ ἐπί τε τῷ ἀδελφῷ καὶ στρατιᾷ τοσῇδε δι’ ἀπειρίαν ὁδῶν αἰφνίδιον ἀπολωλυίᾳ δυσφορῶν, καὶ τεσσαρεσκαιδέκατον ἔτοσ ἔχων ἐν πονοισ ἀτρύτοισ ἐξ οὗ Ῥωμαίοισ ἐν Ἰταλίᾳ διεπολέμει, πάντων τε ὧν εἰλήφει πρότερον ἐκπεπτωκώσ, ἐσ Βρεττίουσ, ὅπερ αὐτῷ λοιπὸν ἔθνοσ ὑπήκοον ἦν, ἀνεχώρει, καὶ ἡσύχαζεν ὡσ ἑτέρασ δυνάμεωσ ἀφιξομένησ ἀπὸ Καρχηδόνοσ.

οἱ δ’ ἔπεμψαν μὲν αὐτῷ ναῦσ ἑκατὸν στρογγύλασ, ἐφ’ ὧν σῖτόσ τε ἦν καὶ στρατιὰ καὶ χρήματα, οὐδενὸσ δ’ ἐρετικοῦ παραπέμποντοσ αὐτὰσ ἄνεμοσ ἐσ Σαρδόνα κατήνεγκε, καὶ ὁ τῆσ Σαρδόνοσ στρατηγὸσ ἐπιπλεύσασ μακραῖσ ναυσὶ κατέδυσε μὲν αὐτῶν εἴκοσιν, ἑξήκοντα δ’ ἔλαβεν· αἱ δὲ λοιπαὶ διέφυγον ἐσ Καρχηδόνα. καὶ ὁ Ἀννίβασ ἔτι μᾶλλον ἀπορούμενόσ τε καὶ τὰ παρὰ Καρχηδονίων ἀπεγνωκώσ, οὐδὲ Μάγωνοσ αὐτῷ τι, τοῦ ξενολογοῦντοσ ἐν Κελτοῖσ καὶ Λίγυσιν, ἐπιπέμποντοσ, ἀλλὰ τὸ μέλλον ἔσεσθαι περιορωμένου, συνιδὼν ὅτι μένειν ἐπὶ πλεῖον οὐ δυνήσεται, αὐτῶν ἤδη Βρεττίων ὡσ ἀλλοτρίων ὅσον οὔπω γενησομένων κατεφρόνει, καὶ ἐσφορὰσ ἐπέβαλλεν αὐτοῖσ πάνυ πολλάσ, τάσ τε ὀχυρὰσ τῶν πόλεων μετῴκιζεν ἐσ τὰ πεδινὰ ὡσ βουλευούσασ ἀπόστασιν, πολλούσ τε τῶν ἀνδρῶν αἰτιώμενοσ διέφθειρεν, ἵνα τὰσ περιουσίασ αὐτῶν σφετερίζοιτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION