Appian, The Foreign Wars, chapter 9

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9)

Καὶ ὁ μὲν ἐν τούτοισ ἦν, ἐν δὲ Ῥώμη γίγνονται μὲν ὕπατοι Λικίνιόσ τε Κράσσοσ καὶ Πόπλιοσ Σκιπίων ὁ λαβὼν Ἰβηρίαν, τούτων δὲ Κράσσοσ μὲν ἀντεστρατοπέδευσεν Ἀννιβᾳ περὶ Ιἀπυγίαν, Σκιπίων δὲ τὸν δῆμον ἐδίδασκεν οὔ ποτε Καρχηδονίουσ οὐδ’ Ἀννίβαν ἀποστήσεσθαι σφίσιν ἐνοχλοῦντασ ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν, εἰ μὴ Ῥωμαίων στρατὸσ ἐσ Λιβύην διέλθοι καὶ κίνδυνον αὐτοῖσ ἐπιστήσειεν οἰκεῖον. λιπαρήσασ τε πάνυ καρτερῶσ, καὶ πείσασ ὀκνοῦντασ, ᾑρέθη στρατηγὸσ αὐτὸσ ἐσ Λιβύην, καὶ διέπλευσεν εὐθὺσ ἐσ Σικελίαν. ἔνθα στρατὸν ἀγείρασ τε καὶ γυμνάσασ ἐπέπλευσε Λοκροῖσ ἄφνω τοῖσ ἐν Ἰταλίᾳ, φρουρουμένοισ ὑπὸ Ἀννίβου· καὶ τὴν φρουρὰν κατασφάξασ τε, καὶ παραδοὺσ Πλημινίῳ τὴν πόλιν, αὐτὸσ ἐσ Λιβύην διέπλευσεν. Πλημίνιοσ δὲ οὐδεμίαν ὕβριν ἢ ἀσέλγειαν ἢ ὠμότητα ἐσ τοὺσ Λοκροὺσ ἐκλιπών, ἐσύλησε λήγων καὶ τὸ τῆσ Φερσεφόνησ ἱερόν. καὶ τόνδε μὲν Ῥωμαῖοι μετὰ τῶν συναμαρτόντων αὐτῷ φίλων διέφθειραν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ τὰσ περιουσίασ αὐτῶν ἔδοσαν Λοκροῖσ ἐσ τὸν θησαυρὸν τῆσ θεοῦ φέρειν· ὅσα τε ἄλλα ἐδύναντο τῶν ἀπολωλότων ἀνευρόντεσ, τὸ λεῖπον ἐκ τοῦ κοινοῦ σφῶν ταμιείου τῇ θεῷ προσέθεσαν. Τοῦ δὲ αὐτοῦ χρόνου Κωνσεντίαν τε, μεγάλην πόλιν Βρεττίων, καὶ ἄλλασ ἓξ ἐπ’ αὐτῇ περιέσπασεν ἀπὸ Ἀννίβου Κράσσοσ.

καὶ γιγνομένων ἐν Ῥώμῃ σημείων ἐκ Διὸσ φοβερῶν, οἱ μὲν τὰ Σιβύλλεια ἐπισκεπτόμενοι δέκα ἄνδρεσ ἔφασαν ἐξ οὐρανοῦ τι ἐσ Πεσινοῦντα τῆσ Φρυγίασ, ἔνθα σέβουσιν οἱ Φρύγεσ θεῶν μητέρα, πεσεῖσθαι τῶνδε τῶν ἡμερῶν, καὶ δεῖν αὐτὸ ἐσ τὴν Ῥώμην ἐνεχθῆναι. μετ’ οὐ πολὺ δὲ πεσεῖν τε προσηγγέλθη καὶ ἐσ Ῥώμην ἐκομίσθη τὸ βρέτασ. καὶ τὴν ἡμέραν ἑορτάζουσι καὶ νῦν μητρὶ θεῶν, ᾗ τότε ἐκομίσθη. λέγεται δὲ τὴν ναῦν, ἣ ἔφερεν αὐτό, ἰλύι τοῦ ποταμοῦ τοῦ Τιβέριοσ ἐνσχεθεῖσαν οὐδεμιᾷ μηχανῇ σαλεύεσθαι, μέχρι, τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνωσ εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειε, Κλαυδίαν Κόινταν, μοιχείασ ἔγκλημα ἔχουσαν ἔτι ἄκριτον, καὶ δι’ ἀσωτίαν ἐσ αὐτὸ πιθανωτάτην οὖσαν, ἐπιθειάσαι τε πολλὰ περὶ τῆσ ἀναμαρτησίασ, καὶ ἀναδήσασθαι τῇ μίτρᾳ τὸ σκάφοσ. καὶ ἡ θεὸσ ἕσπετο. Κλαυδία μὲν δὴ ἐξ αἰσχίστησ δόξησ ἐσ ἀρίστην μετέβαλε, Ῥωμαίοισ δὲ καὶ πρὸ τῆσ Κλαυδίασ ἐκέλευε τὰ Σιβύλλεια διὰ τοῦ παρὰ σφίσιν ἀρίστου τὸ βρέτασ ἐκ Φρυγίασ μεταγαγεῖν, καὶ τὸν ἄριστον ἐν τῷ τότε σφίσι δοκοῦντα εἶναι, Σκιπίωνα τὸν Νασικᾶν ἐπίκλην, ἐπεπόμφεσαν, υἱὸν μὲν ὄντα Γναίου Σκιπίωνοσ τοῦ στρατηγήσαντοσ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ ἐν αὐτῇ πεσόντοσ, ἀνεψιὸν δὲ Σκιπίωνοσ τοῦ Καρχηδονίουσ ἀφελομένου τὴν ἡγεμονίαν καὶ πρώτου κληθέντοσ Ἀφρικανοῦ. ὧδε μὲν ἡ θεὸσ ἐσ Ῥώμην δι’ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ἀρίστων ἀφικνεῖτο. Ἐν δὲ Λιβύῃ Καρχηδονίων συνεχῶσ ὑπὸ τοῦδε τοῦ Σκιπίωνοσ ἡττωμένων, ὅσοι Βρεττίων ταῦτ’ ἐγίγνωσκον, ἀφίσταντο ἀπὸ τοῦ Ἀννίβου, καὶ τὰσ φρουρὰσ οἱ μὲν ἔκτεινον, οἱ δ’ ἐξέβαλλον.

οἱ δὲ οὐδέτερα τούτων δυνάμενοι λάθρᾳ πρὸσ τὴν σύγκλητον ἐπρέσβευον, τὴν μὲν ἀνάγκην αὑτῶν καὶ τὴν προαίρεσιν ὑποδεικνύοντεσ. Ἀννίβασ δὲ ἐσ μὲν Πετηλίαν ἔνοπλοσ παρῆλθεν, οὐκέτι Πετηλίνων ἐχόντων αὐτήν· ἐκβαλὼν γὰρ αὐτοὺσ ἐδεδώκει Βρεττίοισ. ᾐτιᾶτο δ’ ὅτι ἐπρέσβευσαν ἐσ Ῥώμην, ἀρνουμένων δ’ ἐκείνων ὑπεκρίνετο πιστεύειν. "ἵνα δ’," ἔφη, "μηδ’ ὑπονοῆσθε," τοὺσ μὲν δυνατοὺσ παρέδωκε τοῖσ Νομάσι, κεχωρισμένωσ τηρεῖν αὐτῶν ἕκαστον, τοῦ δὲ πλήθουσ τὰ ὅπλα παρείλετο, τοὺσ δὲ δούλουσ καθοπλίσασ ἐπέστησε τῇ πόλει φύλακασ. καὶ τούτοισ ὅμοια τὰσ ἄλλασ πόλεισ ἐπιὼν ἐποίει. Θουρίων δὲ τρισχιλίουσ Καρχηδονίοισ μάλιστα εὔνουσ ἐξελόμενοσ, καὶ πεντακοσίουσ ἄλλουσ ἀπὸ τῶν ἀγρῶν, τὰ λοιπὰ τῇ στρατιᾷ διαρπάζειν ἔδωκεν. καὶ τῆσ πόλεωσ ἐγκρατῆ φρουρὰν καταλιπών, ἐσ Κρότωνα τοὺσ τρισχιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ μετῴκιζε, τὴν πόλιν εὔκαιρον ἡγούμενοσ εἶναι, καὶ ταμιεῖον αὐτὴν ἑαυτῷ καὶ ὁρμητήριον ἐπὶ τὰσ ἄλλασ τιθεμενοσ. Καρχηδονίων δ’ αὐτὸν μετακαλούντων κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν κινδυνευούσῃ τῇ πατρίδι ὑπὸ Σκιπίωνοσ, καὶ τὸν ναύαρχον Ἀσδρούβαν ἐπ’ αὐτόν, ἵνα μὴ βραδύνειε, πεμψάντων, ἤχθετο μὲν τῆσ Καρχηδονίων ἐσ τοὺσ ἄρχοντασ ἀπιστίασ τε καὶ ἀχαριστίασ ἐσ πεῖραν ἐρχόμενοσ διὰ μακροῦ, καὶ τὴν αἰτίαν ἐδεδοίκει τοῦ τοσοῦδε πολέμου πρῶτοσ ἐμβαλὼν ἐν Ἰβηρίᾳ, ἐγνώκει δ’ ὑπ’ ἀνάγκησ ὅμωσ ἕπεσθαι, καὶ ναῦσ εἰργάζετο πολλάσ, εὐξύλου τῆσ Ἰταλίασ οὔσησ.

τῶν δ’ ἔτι ὑπηκόων οἱ πόλεων ὡσ ἀλλοτρίων καταφρονῶν, ἔγνω διαρπάσαι πάσασ, καὶ τὴν στρατιὰν πλουτίσασ, εὔνουν ἐσ τὰσ ἐν Καρχηδόνι συκοφαντίασ ἐπαγαγέσθαι. αἰδούμενόσ τε αὐτὸσ παρασπονδεῖν, Ἀσδρούβαν τὸν ναύαρχον ἐπὶ προφάσει περιέπεμπε, τοὺσ φρουροῦντασ ὀψόμενον. ὁ δὲ ἐσ ἑκάστην πόλιν ἐσιὼν ἐκέλευσε τοῖσ ἐνοικοῦσιν, αὐτούσ τε καὶ δούλουσ αὐτῶν, ὅσα δύναιντο λαβόντασ, ἐκ τῶν πόλεων μεθίστασθαι, καὶ τὰ λοιπὰ διήρπαζεν. τούτων ἔνιοι πυνθανόμενοι, πρὶν τὸν Ἀσδρούβαν ἥκειν, τοῖσ φρουροῖσ ἐπετίθεντο, καὶ συνέβαινεν ὅπου μὲν κρατεῖν τὰσ πόλεισ ὅπου δὲ τοὺσ φρουρούσ, σφαγή τε ποικίλη καὶ γυναικῶν ὕβρισ καὶ παρθένων ἀπαγωγαί, καὶ πάντα ὅσα ἐν πόλεσιν ἑαλωκυίαισ, ἐγίγνοντο. Αὐτὸσ δὲ ὁ Ἀννίβασ τοὺσ συστρατευομένουσ οἱ τῶν Ἰταλῶν εἰδὼσ εὖ γεγυμνασμένουσ, ἔπειθε πολλαῖσ ὑποσχέσεσιν ἐσ τὴν Λιβύην αὑτῷ συστρατεῦσαι.

καὶ τούτων οἱ μὲν τὰ ἡμαρτημένα σφίσιν ἐσ τὰσ πατρίδασ δεδιότεσ εἵποντο, φεύγοντεσ τὴν οἰκείαν ἑκόντεσ, οἱ δὲ οὐδὲν ἁμαρτόντεσ ὤκνουν. ἀθροίσασ οὖν τούσδε τοὺσ ὑπομένειν ἀξιοῦντασ ὡσ δή τι λέξων αὐτοῖσ ἢ χαριούμενοσ τῶν γεγονότων ἢ περὶ τοῦ μέλλοντοσ ἐπισκήψων, περιέστησε τὴν στρατιὰν ὡπλισμένην ἄφνω, καὶ προσέταξε τοῖσ ἰδίοισ ἀνδράποδα ἐξ αὐτῶν ὅσα θέλουσιν ἐπιλέξασθαι. ὡσ δὲ οἱ μὲν ἐπελέξαντο, οἱ δὲ ᾐδοῦντο συστρατιώτασ πολλὰ συνειργασμένουσ σφίσιν ἀνδραποδίσασθαι, τοὺσ λοιποὺσ κατηκόντισεν ἅπαντασ, τοῦ μὴ τοιούσδε ἄνδρασ ποτὲ Ῥωμαίοισ γενέσθαι χρησίμουσ. ἐπικατέσφαξε δ’ αὐτοῖσ καὶ ἵππουσ ἐσ τετρακισχιλίουσ καὶ πλῆθοσ ὑποζυγίων, οὐ δυνάμενοσ ἐσ Λιβύην ἐπάγεσθαι. Μετὰ δὲ τοῦτο ἐσ τὰσ ναῦσ τὸ πλῆθοσ ἐμβιβάσασ τὸ πνεῦμα ἀνέμενεν, ὀλίγουσ ἐσ φυλακὴν ἐπὶ τῆσ γῆσ καταλιπών.

οἱ δὲ Πετηλῖνοι καὶ σὺν αὐτοῖσ ἕτεροι Ἰταλοὶ ἐπέθεντο, καί τινασ αὐτῶν κατασφάξαντεσ ἀπέδρασαν. Ἀννίβασ δ’ ἐπὶ Λιβύησ ἀνήγετο, ἑκκαίδεκα ἔτεσιν ὁμαλῶσ πορθήσασ τε τὴν Ἰταλίαν, καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἐμπλήσασ κακῶν μυρίων καὶ ἐσ κίνδυνον ἔσχατον πολλάκισ συναγαγών, τοῖσ τε ὑπηκόοισ αὑτοῦ καὶ συμμάχοισ ἐνυβρίσασ ὡσ πολεμίοισ· ἅτε γὰρ καὶ τέωσ αὐτοῖσ οὐκ ἐπ’ εὐνοίᾳ μᾶλλον ἢ χρείᾳ χρώμενοσ, οὐδὲν ἔχων ἔτι πρὸσ αὐτῶν ὠφελεῖσθαι κατεφρόνησεν ὡσ πολεμίων. Ἀννίβου δ’ ἀποπλεύσαντοσ ἡ βουλὴ τοῖσ μὲν ἄλλοισ ἔθνεσι τῆσ Ἰταλίασ, ὅσοι μετέθεντο πρὸσ ἐκεῖνον, συνέγνω τῶν γεγονότων καὶ ἀμνηστίαν ἐψηφίσατο, Βρεττίων δὲ μόνων, οἳ μέχρι τέλουσ αὐτῷ προθυμότατοι ἐγεγένηντο, χώραν τε πολλὴν ἀφείλετο καὶ ὅπλα, εἴ τινα ἦν ἔτι χωρὶσ ὧν Ἀννίβασ ἀφῄρητο·

ἔσ τε τὸ μέλλον ἀπεῖπεν αὐτοῖσ μὴ στρατεύεσθαι ὡσ οὐδ’ ἐλευθέροισ οὖσιν, ὑπηρέτασ δὲ τοῖσ τε ὑπάτοισ καὶ στρατηγοῖσ τοῖσ ἐσ τὰσ τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίασ ἀπιοῦσιν ἐσ τὰσ δημοσίασ ὑπηρεσίασ, οἱᾶ θεράποντασ, ἀκολουθεῖν. τοῦτο τὸ τέλοσ ἦν Ἀννίβου τῆσ ἐσ τὴν Ἰταλίαν γενομένησ ἐσβολῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION