Appian, The Foreign Wars, chapter 9

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9)

Ἀλλὰ τάδε μὲν ἐντελῶσ ἐν τῇ Παρθικῇ συγγραφῇ λέξω· τῆσ δὲ βίβλου τῆσδε οὔσησ Συριακῆσ, ὅπωσ μὲν ἔσχον Συρίαν Ῥωμαῖοι καὶ συνέστησαν ἐσ τὰ νῦν ὄντα, εἴρηται, οὐκ ἀπεικὸσ δὲ τὰ Μακεδόνων ἐπιδραμεῖν. οἳ πρὸ Ῥωμαίων Συρίασ ἐβασίλευον. Ἀλέξανδροσ μὲν δὴ βασιλεὺσ ἦν ἐπὶ Πέρσαισ Σύρων, ὁ καὶ πάντων βασιλεὺσ ὅσων εἶδεν· Ἀλεξάνδρου δ’ ἀποθανόντοσ ἐπὶ παισὶ τῷ μὲν βραχεῖ πάνυ τῷ δὲ ἔτι κυϊσκομένῳ, οἱ μὲν Μακεδόνεσ, πόθῳ τοῦ Φιλιππείου γένουσ, εἵλοντο σφῶν βασιλεύειν Ἀριδαῖον τὸν ἀδελφὸν Ἀλεξάνδρου, καίπερ οὐκ ἔμφρονα νομιζόμενον εἶναι, μετονομάσαντεσ δὴ Φίλιππον ἀντὶ Ἀριδαίου, τρεφομένων ἔτι τῶν παίδων Ἀλεξάνδρου ἑ̓φύλαξαν γὰρ δὴ καὶ τὴν κύουσαν̓, οἱ φίλοι δ’ ἐσ σατραπείασ ἐνείμαντο τὰ ἔθνη, Περδίκκου διανέμοντοσ αὐτοῖσ ὑπὸ τῷ βασιλεῖ Φιλίππῳ. καὶ οὐ πολὺ ὕστερον τῶν βασιλέων ἀποθανόντων βασιλεῖσ ἐγένοντο οἱ σατράπαι. Σύρων δὴ πρῶτοσ γίγνεται σατράπησ Λαομέδων ὁ Μιτυληναῖοσ ἔκ τε Περδίκκου καὶ ἐξ Ἀντιπάτρου τοῦ μετὰ τὸν Περδίκκαν προστατεύσαντοσ τῶν βασιλέων. Λαομέδοντα δ’ ἐπιπλεύσασ Πτολεμαῖοσ ὁ τῆσ Αἰγύπτου σατράπησ ἔπειθε πολλοῖσ χρήμασιν ἐγχειρίσαι οἱ τὴν Συρίαν, προβολήν τε οὖσαν Αἰγύπτου καὶ ἐπιχείρημα κατὰ Κύπρου. καὶ οὐ πειθόμενον συλλαμβάνει· ὁ δὲ τοὺσ φύλακασ διαφθείρασ πρὸσ Ἀλκέταν ἔφυγεν ἐσ Καρίαν. καί τινα χρόνον ὁ Πτολεμαῖοσ ἦρχε Συρίασ, καὶ φρουρὰσ ἐν ταῖσ πόλεσι καταλιπὼν ἐσ Αἴγυπτον ἀπέπλει. Ἀντίγονοσ δ’ ἦν Φρυγίασ μὲν καὶ Λυκίασ καὶ Παμφυλίασ σατράπησ, ἐπίσκοποσ δ’ εἶναι τῆσ ὅλησ Ἀσίασ ἐξ Ἀντιπάτρου περῶντοσ ἐσ τὴν Εὐρώπην ἀπολελειμμένοσ Εὐμένη τὸν Καππαδοκίασ σατράπήν, ψηφισαμένων εἶναι πολέμιον τῶν Μακεδόνων, ἐπολιόρκει.

ἐπιχλευάσαντοσ δὲ αὐτοὺσ τοῦ Ἀντιγόνου οἱ μὲν ἐσ πόλεμον καθίσταντο κοινόν, ὁ δὲ ἀντιπαρεσκευάζετο, καὶ ἐξέβαλλε τὰσ φρουρὰσ ὅσαι ἔτι ἦσαν ἐν τῇ Συρίᾳ Πτολεμαίου, καὶ Φοινίκησ τε καὶ τῆσ λεγομένησ κοίλησ τὰ ἔτι ὑπήκοα τοῦ Πτολεμαίου πρὸσ ἑαυτὸν ἀθρόωσ περιέσπα. ὁ δὲ αὐτὸν ἐκφεύγει, καὶ τὴν Μηδικὴν ἐκρατύνετο ἑαυτῷ. ἀλλ’ Εὐμένη μὲν κτείνει καταλαβὼν ὁ Ἀντίγονοσ, καὶ ἐπανιὼν ὑπεδέχθη λαμπρῶσ ὑπὸ Σελεύκου σατραπεύοντοσ ἐν Βαβυλῶνι. ὑβρίσαντοσ δέ τινα τῶν ἡγεμόνων τοῦ Σελεύκου, καὶ οὐ κοινώσαντοσ Ἀντιγόνῳ παρόντι, χαλεπήνασ ὁ Ἀντίγονοσ ᾔτει λογισμοὺσ χρημάτων τε καὶ κτημάτων. ὁ δὲ ἀσθενέστεροσ ὢν Ἀντίγονου πρὸσ Πτολεμαῖον ἐσ Αἴγυπτον ὑπεχώρει. καὶ ὁ Ἀντίγονοσ εὐθὺσ ἐπὶ τῇ φυγῇ τοῦ Σελεύκου Βλίτορά τε, Μεσοποταμίασ ἡγούμενον, παρέλυσε τῆσ ἀρχῆσ, ὅτι Σέλευκον μεθῆκεν ἀπιόντα, καὶ τὴν Βαβυλωνίαν καὶ τὴν Μεσοποταμίαν καὶ ὅσα ἄλλα ἐκ Μήδων ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἔθνη, καθίστατο ἑαυτῷ, ἤδη καὶ Ἀντιπάτρου τεθνεῶτοσ. ἐπίφθονόσ τε εὐθὺσ ἐκ τῶνδε τοῖσ ἄλλοῖσ σατράπαισ ἐγίγνετο, γῆσ ἄρχων τοσῆσδε. διὸ καὶ μάλιστα τῷ Σελεύκῳ παρακαλοῦντι συνέθεντο Πτολεμαῖόσ τε καὶ Λυσίμαχοσ ὁ Θρᾴκησ σατράπησ καὶ Κάσσανδροσ ὁ Ἀντιπάτρου, Μακεδόνων ἐπὶ τῷ πατρὶ ἡγούμενοσ· καὶ ὁμοῦ πρεσβευσάμενοι τὸν Ἀντίγονον ἠξίουν τὴν ἐπίκτητον αὐτῷ γενομένην γῆν τε καὶ χρήματα πρόσ τε σφᾶσ νείμασθαι καὶ πρὸσ ἑτέρουσ Μακεδόνασ, οἳ τῶν σατραπειῶν ἐξεπεπτώκεσαν. Χωρῶν δ’ ὑπὲρ τὰσ Κιλικίουσ πύλασ, Δημήτριον τὸν υἱόν, ἀμφὶ δύο καὶ εἴκοσιν ἔτη γεγονότα, ἐν Γάζῃ μετὰ τοῦ στρατοῦ καταλείπει πρὸσ τὰσ ὁρμὰσ Πτολεμαίου τὰσ ἀπ’ Αἰγύπτου.

τοῦτον ὁ Πτολεμαῖοσ ἐνίκα περὶ τὴν Γάζαν μάχῃ λαμπρῶσ, καὶ τὸ μειράκιον ἐσ τὸν πατέρα ἐχώρει. Πτολεμαῖοσ δ’ αὐτίκα τὸν Σέλευκον ἐσ τῆν Βαβυλῶνα πέμπει, τὴν ἀρχὴν ἀναληψόμενον· καὶ πεζοὺσ ἐσ τοῦτο ἔδωκεν αὐτῷ χιλίουσ, καὶ τριακοσίουσ ἱππέασ. καὶ σὺν οὕτωσ ὀλίγοισ ὁ Σέλευκοσ τήν τε Βαβυλωνίαν, προθύμωσ αὐτὸν ἅμα τῶν ἀνδρῶν ἐκδεχομένων, ἀνέλαβε, καὶ τὴν ἀρχὴν μετ’ οὐ πολὺ ἐσ μέγα προήγαγεν. ὁ δ’ Ἀντίγονοσ Πτολεμαῖον ἠμύνετο, καὶ ναυμαχίᾳ περὶ Κύπρον ἐνίκα περιφανεῖ, Δημητρίου τοῦ παιδὸσ στρατηγοῦντοσ· ἐφ’ ὅτῳ λαμπροτάτῳ γενομένῳ ὁ στρατὸσ ἀνεῖπεν ἄμφω βασιλέασ, Ἀντίγονόν τε καὶ Δημήτριον, ἤδη καὶ τῶν βασιλέων τεθνεώτων, Ἀριδαίου τε τοῦ Φιλίππου καὶ Ὀλυμπιάδοσ καὶ τῶν υἱῶν Ἀλεξάνδρου. ἀνεῖπε δὲ καὶ Πτολεμαῖον ὁ οἰκεῖοσ αὐτοῦ στρατὸσ βασιλέα, ὡσ μή τι διὰ τὴν ἧσσαν μειονεκτοίη τῶν νενικηκότων. τοῖσδε μὲν δὴ τυχεῖν ὁμοίων συνηνέχθη κατ’ ἐναντίασ αἰτίασ, εἵποντο δ’ εὐθὺσ αὐτοῖσ οἱ λοιποί, καὶ βασιλεῖσ ἅπαντεσ ἐκ σατραπῶν ἐγίγνοντο. Οὕτω δὴ καὶ ὁ Σέλευκοσ ἐβασίλευσε τῆσ Βαβυλωνίασ.

ἐβασίλευσε δὲ καὶ Μηδίασ, Νικάτορα κτείνασ αὐτὸσ ἐν τῇ μάχῃ, τὸν ὑπ’ Ἀντιγόνου Μηδίασ σατραπεύειν ἀπολελειμμένον. πολέμουσ δ’ ἐπολέμησε πολλοὺσ Μακεδόσι καὶ βαρβάροισ, καὶ τούτων Μακεδόσι μὲν δύο μεγίστουσ, τὸν μὲν ὕστερον Λυσιμάχῳ βασιλεύοντι Θρᾴκησ, τὸν δὲ πρότερον Ἀντιγόνῳ περὶ Ἴψον τῆσ Φρυγίασ, αὐτῷ στρατηγοῦντι καὶ αὐτῷ μαχομένῳ, καίπερ ὑπὲρ ὀγδοήκοντα ἔτη γεγονότι. πεσόντοσ δ’ Ἀντιγόνου κατὰ τὴν μάχην, ὅσοι βασιλεῖσ τὸν Ἀντίγονον ἅμα τῷ Σελεύκῳ καθῃρήκεσαν, τὴν Ἀντιγόνου γῆν διενέμοντο. καὶ ὁ Σέλευκοσ τότε τῆσ μετ’ Εὐφράτην Συρίασ ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ Φρυγίασ τῆσ ἀνὰ τὸ μεσόγειον ἄρχειν διέλαχεν. ἐφεδρεύων δὲ ἀεὶ τοῖσ ἐγγὺσ ἔθνεσι, καὶ δυνατὸσ ὢν βιάσασθαι καὶ πιθανὸσ προσαγαγέσθαι, ἦρξε Μεσοποταμίασ καὶ Ἀρμενίασ καὶ Καππαδοκίασ τῆσ Σελευκίδοσ λεγομένησ καὶ Περσῶν καὶ Παρθυαίων καὶ Βακτρίων καὶ Ἀράβων καὶ Ταπύρων καὶ τῆσ Σογδιανῆσ καὶ Ἀραχωσίασ καὶ Ὑρκανίασ, καὶ ὅσα ἄλλα ὅμορα ἔθνη μέχρι Ἰνδοῦ ποταμοῦ Ἀλεξάνδρῳ ἐγεγένητο δορίληπτα, ὡσ ὡρίσθαι τῷδε μάλιστα μετ’ Ἀλέξανδρον τῆσ Ἀσίασ τὸ πλέον· ἀπὸ γὰρ Φρυγίασ ἐπὶ ποταμὸν Ἰνδὸν ἄνω πάντα Σελεύκῳ κατήκουεν. καὶ τὸν Ἰνδὸν περάσασ ἐπολέμησεν Ἀνδροκόττῳ βασιλεῖ τῶν περὶ αὐτὸν Ἰνδῶν, μέχρι φιλίαν αὐτῷ καὶ κῆδοσ συνέθετο. καὶ τῶνδε τὰ μὲν πρὸ τῆσ Ἀντιγόνου τελευτῆσ, τὰ δὲ μετ’ Ἀντίγονον ἐποίησεν. Λέγεται δ’ αὐτῷ, στρατιώτῃ τοῦ βασιλέωσ ἔτι ὄντι καὶ ἐπὶ Πέρσασ ἑπομένῳ, χρησμὸν ἐν Διδυμέωσ γενέσθαι πυνθανομένῳ περὶ τῆσ ἐσ Μακεδονίαν ἐπανόδου, "μὴ σπεῦδ’ Εὐρώπηνδ’.

Ἀσίη τοι πολλὸν ἀμείνων. " καὶ ἐν Μακεδονίᾳ τὴν ἑστίαν αὐτῷ τὴν πατρῴαν, οὐδενὸσ ἅψαντοσ, ἐκλάμψαι πῦρ μέγα. καὶ ὄναρ αὐτοῦ τὴν μητέρα ἰδεῖν, ὃν ἂν εὑρ́οι δακτύλιον, δοῦναι φόρημα Σελεύκῳ, τὸν δὲ βασιλεύσειν ἔνθα ἂν ὁ δακτύλιοσ ἐκπέσῃ. καὶ ἡ μὲν ηὑρ͂εν ἄγκυραν ἐν σιδήρῳ κεχαραγμένην, ὁ δὲ τὴν σφραγῖδα τήνδε ἀπώλεσε κατὰ τὸν Εὐφράτην. λέγεται καὶ ἐσ τὴν Βαβυλωνίαν ἀπιόντα ὕστερον προσκόψαι λίθῳ, καὶ τὸν λίθον ἀνασκαφέντα ἄγκυραν ὀφθῆναι. θορυβουμένων δὲ τῶν μάντεων ὡσ ἐπὶ συμβόλῳ κατοχῆσ, Πτολεμαῖον τὸν Λάγου παραπέμποντα εἰπεῖν ἀσφαλείασ τὴν ἄγκυραν, οὐ κατοχῆσ εἶναι σύμβολον. καὶ Σελεύκῳ μὲν διὰ τοῦτο ἄρα καὶ βασιλεύσαντι ἡ σφραγὶσ ἄγκυρα ἦν, δοκεῖ δέ τισι καὶ περιόντοσ ἔτι Ἀλεξάνδρου καὶ ἐφορῶντοσ ἕτερον τῷ Σελεύκῳ σημεῖον περὶ τῆσ ἀρχῆσ τοιόνδε γενέσθαι. Ἀλεξάνδρῳ γὰρ ἐξ Ἰνδῶν ἐσ Βαβυλῶνα ἐπανελθόντι, καὶ τὰσ ἐν αὐτῇ τῇ Βαβυλωνίᾳ λίμνασ ἐπὶ χρείᾳ τοῦ τὸν Εὐφράτην τὴν Ἀσσυρίδα γῆν ἀρδεύειν περιπλέοντι, ἄνεμοσ ἐμπεσὼν ἡρ́πασε τὸ διάδημα, καὶ φερόμενον ἐκρεμάσθη δόνακοσ ἐν τάφῳ τινὸσ ἀρχαίου βασιλέωσ. καὶ ἐσήμαινε μὲν ἐσ τὴν τελευτὴν τοῦ βασιλέωσ καὶ τόδε, ναύτην δέ φασιν ἐκκολυμβήσαντα περιθέσθαι τῇ κεφαλῇ τὸ διάδημα καὶ ἐνεγκεῖν ἄβροχον Ἀλεξάνδρῳ, καὶ λαβεῖν τῆσ προθυμίασ αὐτίκα δωρεὰν παρὰ τοῦ βασιλέωσ τάλαντον ἀργυρίου· τῶν δὲ μάντεων αὐτὸν ἀναιρεῖν κελευόντων οἱ μὲν πεισθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον αὐτοῖσ, οἱ δὲ ἀντειπεῖν. εἰσὶ δὲ οἳ τάδε πάντα ὑπερελθόντεσ, οὐ ναύτην ὅλωσ φασὶν ἀλλὰ Σέλευκον ἐπὶ τὸ διάδημα τοῦ βασιλέωσ ἐκκολυμβῆσαι, καὶ περιθέσθαι Σέλευκον αὐτὸ τῇ κεφαλῇ, ἵν’ ἄβροχον εἰή. καὶ τὰ σημεῖα ἐσ τέλοσ ἀμφοῖν ἀπαντῆσαι. Ἀλέξανδρόν τε γὰρ ἐν Βαβυλῶνι μεταστῆναι τοῦ βίου, καὶ Σέλευκον τῆσ Ἀλεξάνδρου γῆσ, ὅτι πλείστησ μάλιστα τόνδε τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων, βασιλεῦσαι. Τοσαῦτα μὲν δὴ περὶ τῶν Σελεύκῳ προμαντευθέντων ἐπυθόμην·

καὶ ἐπὶ ταῖσ αὐτοῦ Σελεύκου νίκαισ ἔστι Νικηφόριόν τε ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ καὶ Νικόπολισ ἐν Ἀρμενίᾳ τῇ ἀγχοτάτω μάλιστα Καππαδοκίασ. γίγνεται δ’ εὐθὺσ Ἀλεξάνδρου μεταστάντοσ ἡγεμὼν τῆσ ἵππου τῆσ ἑταιρικῆσ ἧσ δὴ καὶ Ἡφαιστίων ἡγήσατο Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐπὶ Ἡφαιστίωνι Περδίκκασ, μετὰ δὲ τὴν ἵππον σατράπησ τε τῆσ Βαβυλωνίασ καὶ βασιλεὺσ ἐπὶ τῇ σατραπείᾳ. γενομένῳ δὲ αὐτῷ τὰ ἐσ πολέμουσ ἐπιτυχεστάτῳ Νικάτωρ ἐπώνυμον γίγνεται· τῷδε γὰρ ἀρέσκομαι μᾶλλον τοῦ Νικάτορα κτεῖναι. καὶ τὸ σῶμα ὄντι εὐρώστῳ τε καὶ μεγάλῳ, καὶ ταῦρον ἄγριον ἐν Ἀλεξάνδρου θυσίᾳ ποτὲ ἐκθορόντα τῶν δεσμῶν ὑποστάντι μόνῳ καὶ ταῖσ χερσὶ μόναισ κατειργασμένῳ, προστιθέασιν ἐσ τοὺσ ἀνδριάντασ ἐπὶ τῷδε κέρατα. πόλεισ δὲ ᾤκισεν ἐπὶ τὸ μῆκοσ τῆσ ἀρχῆσ ὅλησ ἑκκαίδεκα μὲν Ἀντιοχείασ ἐπὶ τῷ πατρί, πέντε δὲ ἐπὶ τῇ μητρὶ Λαοδικείασ, ἐννέα δ’ ἐπωνύμουσ ἑαυτοῦ, τέσσαρασ δ’ ἐπὶ ταῖσ γυναιξί, τρεῖσ Ἀπαμείασ καὶ Στρατονίκειαν μίαν. καὶ εἰσὶν αὐτῶν ἐπιφανέσταται καὶ νῦν Σελεύκειαι μὲν ἥ τε ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ ἡ ἐπὶ τοῦ Τίγρητοσ ποταμοῦ, Λαοδίκεια δὲ ἡ ἐν τῇ Φοινίκῃ καὶ Ἀντιόχεια ἡ ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ ὄρει καὶ ἡ τῆσ Συρίασ Ἀπάμεια. τὰσ δὲ ἄλλασ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἢ Μακεδονίασ ὠνόμαζεν, ἢ ἐπὶ ἔργοισ ἑαυτοῦ τισιν, ἢ ἐσ τιμὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ· ὅθεν ἔστιν ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ τοῖσ ὑπὲρ αὐτὴν ἄνω βαρβάροισ πολλὰ μὲν Ἑλληνικῶν πολλὰ δὲ Μακεδονικῶν πολισμάτων ὀνόματα, Βέρροια, Ἔδεσσα, Πέρινθοσ, Μαρώνεια, Καλλίπολισ, Ἀχαϊά, Πέλλα, Ὠρωπόσ, Ἀμφίπολισ, Ἀρέθουσα, Ἀστακόσ, Τεγέα, Χαλκίσ, Λάρισα, Ἥραια, Ἀπολλωνία, ἐν δὲ τῇ Παρθυηνῇ Σώτειρα, Καλλιόπη, Χάρισ, Ἑκατόμπυλοσ, Ἀχαϊά, ἐν δ’ Ἰνδοῖσ Ἀλεξανδρόπολισ, ἐν δὲ Σκύθαισ Ἀλεξανδρέσχατα. Φασὶ δὲ αὐτῷ τὰσ Σελευκείασ οἰκίζοντι, τὴν μὲν ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ, διοσημίαν ἡγήσασθαι κεραυνοῦ, καὶ διὰ τοῦτο θεὸν αὐτοῖσ κεραυνὸν ἔθετο, καὶ θρησκεύουσι καὶ ὑμνοῦσι καὶ νῦν κεραυνόν·

ἐσ δὲ τὴν ἐπὶ τοῦ Τίγρητοσ ἡμέραν ἐπιλέξασθαι τοὺσ μάγουσ κελευομένουσ, καὶ τῆσ ἡμέρασ ὡρ́αν, ᾗ τῶν θεμελίων ἄρξασθαι τῆσ ὀρυχῆσ ἔδει, ψεύσασθαι τὴν ὡρ́αν τοὺσ μάγουσ, οὐκ ἐθέλοντασ ἐπιτείχισμα τοιόνδε σφίσι γενέσθαι. καὶ Σέλευκοσ μὲν ἐν τῇ σκηνῇ τὴν δεδομένην ὡρ́αν ἀνέμενεν, ὁ δὲ στρατὸσ ἐσ τὸ ἔργον ἕτοιμοσ, ἀτρεμῶν ἔστε σημήνειεν ὁ Σέλευκοσ, ἄφνω κατὰ τὴν αἰσιωτέραν ὡρ́αν δόξαντέσ τινα κελεύειν ἐπὶ τὸ ἔργον ἀνεπήδησαν, ὡσ μηδὲ τῶν κηρύκων ἐρυκόντων ἔτι ἀνασχέσθαι. τὸ μὲν δὴ ἔργον ἐξετετέλεστο, Σελεύκῳ δὲ ἀθύμωσ ἔχοντι, καὶ τοὺσ μάγουσ αὖθισ ἀνακρίνοντι περὶ τῆσ πόλεωσ, ἄδειαν αἰτήσαντεσ ἔλεγον οἱ μάγοι· "τὴν πεπρωμένην ὦ βασιλεῦ μοῖραν, χείρονά τε καὶ κρείσσονα, οὐκ ἔστιν οὔτε ἀνδρὸσ οὔτε πόλεωσ ἐναλλάξαι. μοῖρα δέ τισ καὶ πόλεών ἐστιν ὥσπερ ἀνδρῶν. καὶ τήνδε χρονιωτάτην μὲν ἐδόκει τοῖσ θεοῖσ γενέσθαι, ἀρχομένην ἐκ τῆσδε τῆσ ὡρ́ασ ἧσ ἐγένετο· δειμαίνοντεσ δ’ ἡμεῖσ ὡσ ἐπιτείχισμα ἡμῖν ἐσομένην, παρεφέρομεν τὸ πεπρωμένον. τὸ δὲ κρεῖσσον ἦν καὶ μάγων πανουργούντων καὶ βασιλέωσ ἀγνοοῦντοσ αὐτό. τοιγάρτοι τὸ δαιμόνιον τὰ αἰσιώτερα τῷ στρατῷ προσέταξεν. καὶ τοῦτο ἔνι σοι καταμαθεῖν ὧδε, ἵνα μή τι καὶ νῦν ἡμᾶσ ἔτι τεχνάζειν ὑπονοῇσ. αὐτόσ τε γὰρ ὁ βασιλεὺσ σὺ τῷ στρατῷ παρεκάθησο, καὶ τὸ κέλευσμα αὐτὸσ ἐδεδώκεισ ἀναμένειν· καὶ ὁ εὐπειθέστατοσ ὤν σοι πρὸσ κινδύνουσ καὶ πόνουσ οὐκ ἠνέσχετο νῦν οὐδὲ ἀναπαύσεωσ ἐπιτάγματοσ, ἀλλ’ ἀνέθορεν, οὐδὲ ἀνὰ μέροσ ἀλλ’ ἀθρόωσ, ἐπιστάταισ αὐτοῖσ, καὶ ἐνόμιζε κεκελεῦσθαι. καὶ ἐκεκέλευστο δή· διόπερ οὐδὲ σοῦ κατερύκοντοσ αὐτοὺσ ἔτι ἐπείθοντο. τί ἂν οὖν βασιλέωσ ἐν ἀνθρώποισ εἰή καρτερώτερον ἄλλο θεοῦ; ὃσ τῆσ σῆσ γνώμησ ἐπεκράτησε, καὶ ἡγεμόνευσέ σοι τῆσ πόλεωσ ἀντὶ ἡμῶν, δυσμεναίνων ἡμῖν τε καὶ γένει παντὶ τῷ περιοίκῳ. ποῦ γὰρ ἔτι τὰ ἡμέτερα ἰσχύσει, δυνατωτέρου γένουσ παρῳκισμένου; ἡ μὲν δὴ πόλισ σοι γέγονε σὺν τύχῃ καὶ μεγιστεύσει καὶ χρόνιοσ ἔσται· σὺ δὲ ἡμῖν, ἐξαμαρτοῦσιν ὑπὸ δέουσ οἰκείων ἀγαθῶν ἀφαιρέσεωσ, τὴν συγγνώμην βεβαίου. " ταῦτα τῶν μάγων εἰπόντων ὁ βασιλεὺσ ἥσθη καὶ συνέγνω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION