헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ71́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

Ὁ δ’ Ἀντίοχοσ ἐκ Πισιδῶν ἐσ τὴν Ἔφεσον ἐπανῄει, καὶ χρηματίσασ τοῖσ Ῥωμαίων πρέσβεσι Ῥοδίουσ μὲν καὶ Βυζαντίουσ καὶ Κυζικηνούσ, καὶ ὅσοι ἄλλοι περὶ τὴν Ἀσίαν εἰσὶν Ἕλληνεσ, αὐτονόμουσ ἐπηγγείλατο ἐάσειν, εἰ γίγνοιντο αὑτῷ συνθῆκαι πρὸσ Ῥωμαίουσ, Αἰολέασ δὲ καὶ Ιὤνασ οὐ συνεχώρει ὡσ ἐκ πολλοῦ καὶ τοῖσ βαρβάροισ βασιλεῦσι τῆσ Ἀσίασ εἰθισμένουσ ὑπακούειν. οἱ μὲν δὴ Ῥωμαίων πρέσβεισ ἐσ οὐδὲν αὐτῷ συμβαίνοντεσ οὑ̓ γὰρ ἐπ’ ἔργῳ συμβάσεων ἐληλύθεσαν ἀλλ’ ἐσ ἀπόπειραν̓ ᾤχοντο ἐσ Ῥώμην· Ἀντιόχῳ δ’ ἧκον Αἰτωλῶν πρέσβεισ, ὧν Θόασ ἦρχεν, αὐτοκράτορά τε στρατηγὸν Αἰτωλῶν Ἀντίοχον ἀποφαίνοντεσ, καὶ διαπλεῖν ἐσ τὴν Ἑλλάδα ἤδη παρακαλοῦντεσ ὡσ ἐπὶ ἔργον ἕτοιμον. οὐδὲ εἰών ἀναμένειν τὴν στρατιὰν ἀπὸ τῆσ Ἀσίασ τῆσ ἄνω κατιοῦσαν, ἀλλὰ τὰ Αἰτωλῶν ὑπερεπαίροντεσ, καὶ Λακεδαιμονίουσ ἐπαγγελλόμενοι σφίσι καὶ Φίλιππον ἐπὶ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ τὸν Μακεδόνα, Ῥωμαίοισ μηνίοντα, συμμαχήσειν, ἐπέσπερχον ἐσ τὴν διάβασιν. ὁ δ’ ἠρεθίζετο μάλα κουφόνωσ, καὶ οὐδὲ τοῦ παιδὸσ αὐτῷ προσαγγελθέντοσ ἐν Συρίᾳ τεθνάναι τῆσ ὁρμῆσ τι ἐνδούσ, διέπλει μετὰ μυρίων ὧν τότε εἶχε μόνων ἐσ Εὔβοιαν. καὶ τήνδε μὲν αὐτὸσ παρεστήσατο ἅπασαν, ἐνδοῦσαν ὑπὸ ἐκπλήξεωσ· Μικιθίων δέ, αὐτοῦ στρατηγόσ, τοῖσ περὶ Δήλιον Ῥωμαίοισ ἐπιπεσὼν ἱ̔ερὸν δ’ ἐστὶ τὸ χωρίον Ἀπόλλωνοσ̓ τοὺσ μὲν αὐτῶν ἔκτεινε, τοὺσ δ’ ἐζώγρησεν. Ἀμύνανδρόσ τε, ὁ Ἀθαμάνων βασιλεύσ, ἐσ συμμαχίαν Ἀντιόχῳ συνῆλθε διὰ τοιᾶσδε προφάσεωσ.

τῶν τισ Μακεδόνων Ἀλέξανδροσ, ἐν Μεγάλῃ πόλει τραφεὶσ καὶ τῆσ αὐτόθι πολιτείασ ἀξιωθείσ, ἐτερατεύετο γένοσ Ἀλεξάνδρῳ τῷ Φιλίππου προσήκειν, γενομένουσ τέ οἱ παῖδασ ὠνόμασεν, ἐσ πίστιν ὧν ἐλογοποίει, Φίλιππόν τε καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Ἀπάμαν, ἣν Ἀμυνάνδρῳ πρὸσ γάμον ἠγγύησεν. ἀγαγὼν δ’ αὐτὴν Φίλιπποσ ὁ ἀδελφὸσ ἐσ τὸν γάμον, ἐπεὶ τὸν Ἀμύνανδρον εἶδεν ἀσθενῆ καὶ πραγμάτων ἄπειρον, παρέμενε, τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ κῆδοσ διοικῶν. τοῦτον οὖν τὸν Φίλιππον ὁ Ἀντίοχοσ τότε ἐπελπίζων ἐσ τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν ὡσ οἰκείαν οἱ κατάξειν, προσέλαβε τοὺσ Ἀθαμᾶνασ ἐσ τὴν συμμαχίαν, ἐπὶ δ’ αὐτοῖσ καὶ Θηβαίουσ, αὐτὸσ ἐσ Θήβασ παρελθών τε καὶ δημηγορήσασ. Ὁ μὲν δὴ Θηβαίοισ τε καὶ Ἀμυνάνδρῳ καὶ Αἰτωλοῖσ ἐπὶ τοσῷδε πολέμῳ μάλα ματαίωσ ἐθάρρει, καὶ ἐσ Θεσσαλίαν ἐσκόπει πότερον εὐθὺσ ἢ μετὰ χειμῶνα δέοι στρατεύειν· Ἀννίβαν δ’ ἐπὶ τῇ σκέψει τῇδε ἡσυχάζοντα ἐκέλευε γνώμην πρῶτον ἐσενεγκεῖν. Ὁ δ’ ἔφη, "Θεσσαλοὺσ μὲν οὐ δυσχερέσ, εἴτε νῦν εἴτε μετὰ χειμῶνα ἐθέλοισ, ὑπάγεσθαι.

ὑπὸ δὲ φθόνου τῆσ τε δόξησ αὐτοῦ καὶ συνέσεωσ οἵ τε ἄλλοι καὶ αὐτὸσ οὐχ ἧσσον ὁ βασιλεύσ, ἵνα μὴ δοκοίη σφῶν ὁ Ἀννίβασ τῇ στρατηγίᾳ προφέρειν, μηδὲ ἡ δόξα τῶν ἐσομένων ἐκείνου γένοιτο, μεθῆκαν ἅπαντα, πλὴν ὅτι Πολυξενίδασ ἐπὶ τὴν στρατιὰν ἐσ τὴν Ἀσίαν ἐπέμφθη. τὸ γὰρ ἔθνοσ ἐκ πολλοῦ πεπονηκὸσ ἔσ τε σὲ νῦν καὶ ἐσ Ῥωμαίουσ αὖ, εἴ τι γίγνοιτο νεώτερον, μεταβαλεῖται. ἤλθομεν δ’ ἄνευ τῆσ οἰκείασ δυνάμεωσ, Αἰτωλοῖσ ἐπάγουσι πεισθέντεσ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ Φίλιπποσ ἡμῖν συμμαχήσουσιν· ὧν Λακεδαιμονίουσ μὲν καὶ πολεμεῖν ἡμῖν ἀκούω μετ’ Ἀχαιῶν, Φίλιππον δὲ οὐχ ὁρῶ σοι παρόντα, δυνατὸν ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ ῥοπήν, ὁποτέρωσε προσθοῖτο, ποιῆσαι. τῆσ δὲ γνώμησ ἔχομαι τῆσ αὐτῆσ, τὴν στρατιὰν ἀπὸ τῆσ Ἀσίασ καλεῖν ὅτι τάχιστα, καὶ μὴ ἐν Ἀμυνάνδρῳ καὶ Αἰτωλοῖσ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν, ὅταν δ’ ἀφίκηται, τὴν Ἰταλίαν πορθεῖν, ἵνα τοῖσ οἰκείοισ κακοῖσ περισπώμενοι τὰ σὰ λυπῶσιν ἥκιστα, καὶ περὶ τῶν σφετέρων δεδιότεσ μηδαμοῦ προϊώσιν. ὁ δὲ τρόποσ οὐκέθ’ ὅμοιοσ ᾧ προύλεγον, ἀλλὰ χρὴ τὸ μὲν ἥμισυ τῶν νεῶν τὰ παράλια τῆσ Ἰταλίασ πορθεῖν, τὸ δὲ ἥμισυ ναυλοχεῖν ἐφεδρεῦον ἐσ τὰ συμφερόμενα, αὐτὸν δὲ δὲ τῷ πεζῷ παντὶ προκαθήμενον τῆσ Ἑλλάδοσ, ἀγχοῦ τῆσ Ἰταλίασ, δόξαν ἐμποιεῖν ἐσβολῆσ, καὶ εἰ δύναιό ποτε, καὶ ἐσβαλεῖν. Φίλιππον δὲ πειρᾶσθαι μὲν προσάγεσθαι μηχανῇ πάσῃ, πλεῖστον ἐσ ἑκατέρουσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ δυνάμενον· ἢν δ’ ἀπειθῇ, τὸν σὸν υἱὸν αὐτῷ Σέλευκον ἐπιπέμπειν διὰ Θρᾴκησ, ἵνα καὶ ὅδε περισπώμενοσ οἰκείοισ κακοῖσ μηδὲν ᾖ τοῖσ πολεμίοισ χρήσιμοσ. " Τοσάδε μὲν ὁ Ἀννίβασ εἶπε, καὶ ἦν ἄριστα πάντων· Ῥωμαῖοι δ’ ἐπεὶ τῆσ ἐσβολῆσ τῆσ ἐσ τὴν Ἑλλάδα Ἀντιόχου καὶ τῶν ἐπὶ Δηλίου Ῥωμαίων ἀναιρέσεώσ τε καὶ αἰχμαλωσίασ ἐπύθοντο, πολεμεῖν ἐψηφίσαντο.

οὕτω μὲν ὁ Ἀντιόχου τε καὶ Ῥωμαίων πόλεμοσ, ἐκ πολλοῦ δι’ ὑπονοίασ ἀλλήλοισ γενόμενοσ, τότε πρῶτον ἀπερρήγνυτο ἐσ ἔργον· οἱᾶ δ’ Ἀντιόχου τῆσ τε Ἀσίασ τῆσ ἄνω πολλῶν καὶ μεγάλων ἐθνῶν καὶ τῆσ ἐπὶ θαλάσσῃ, χωρὶσ ὀλίγων, ὅλησ ἐπικρατοῦντοσ, ἔσ τε τὴν Εὐρώπην διαβεβηκότοσ ἤδη, καὶ δόξαν ἐπίφοβον καὶ παρασκευὴν ἱκανὴν ἔχοντοσ, πολλά τε ἄλλα καθ’ ἑτέρων ἐξειργασμένου λαμπρά, δι’ ἃ καὶ μέγασ ἦν ἐπώνυμον αὐτῷ, τὸν πόλεμον οἱ Ῥωμαῖοι χρόνιον σφίσι καὶ μέγαν ἔσεσθαι προσεδόκων. Φίλιππόν τε τὸν Μακεδόνα δι’ ὑποψίασ εἶχον, ἄρτι ὑπὸ σφῶν καταπεπολεμημένον, καὶ Καρχηδονίουσ, μὴ οὐ πιστοὶ σφίσιν ὦσιν ἐπὶ ταῖσ συνθήκαισ, Ἀννίβου συνόντοσ Ἀντιόχῳ. τούσ τε ἄλλουσ σφῶν ὑπηκόουσ ὑπονοοῦντεσ, μὴ καὶ παρὰ τούτων τι νεώτερον ἐσ τὴν Ἀντιόχου δόξαν γένοιτο, στρατιὰν ἐσ ἅπαντασ, ἐφεδρεύειν εἰρηνικῶσ αὐτοῖσ, καὶ στρατηγοὺσ ἐπὶ τῇ στρατιᾷ, περιέπεμπον, οὓσ αὐτοὶ καλοῦσιν ἑξαπελέκεασ, ὅτι τῶν ὑπάτων δυώδεκα πελέκεσι καὶ δυώδεκα ῥάβδοισ, ὥσπερ οἱ πάλαι βασιλεῖσ, χρωμένων, τὸ ἥμισυ τῆσ ἀξιώσεωσ ἔστι τοῖσδε τοῖσ στρατηγοῖσ καὶ τὰ ἡμίσεα παράσημα. ὡσ δ’ ἐν μεγάλῳ φόβῳ, καὶ περὶ τῆσ Ἰταλίασ ἐδείμαινον, μὴ οὐδ’ αὐτὴ σφίσιν ᾖ πιστὴ ἢ βέβαιοσ ἐπ’ Ἀντιόχῳ. πεζὸν δὴ πολὺν ἐσ Τάραντα διέπεμπον, ἐφεδρεύειν τοῖσ ἐπιοῦσι, καὶ νεῶν στόλοσ τὴν παράλιον περιέπλει. τοσόσδε φόβοσ ἦν Ἀντιόχου τὰ πρῶτα. ὡσ δὲ αὐτοῖσ τὰ ἐσ τὴν ἀρχὴν συνετετάχατο πάντα, ἐπ’ αὐτὸν Ἀντίοχον ἤδη κατέλεγον ἀπὸ μὲν σφῶν αὐτῶν ἐσ δισμυρίουσ ἄνδροσ, ἀπὸ δὲ τῶν συμμάχων τὸ διπλάσιον, ὡσ ἅμα τῷ ἦρι τὸν Ιὄνιον διαβαλοῦντεσ. Καὶ οἱ μὲν τὸν χειμῶνα ὅλον ἐν τούτῳ παρασκευῆσ ἦσαν, ὁ δ’ Ἀντίοχοσ ἤλαυνεν ἐπὶ Θετταλούσ, καὶ γενόμενοσ ἐν Κυνὸσ κεφαλαῖσ, ἔνθα τὸ πταῖσμα τοῖσ Μακεδόσιν ὑπὸ Ῥωμαίων ἐγεγένητο, τὰ λείπανα τῶν τότε πεσόντων ἄταφα ἔτι ὄντα μεγαλοπρεπῶσ ἔθαπτε, δημοκοπῶν ἐσ Μακεδόνασ, καὶ Φίλιππον αὐτοῖσ διαβάλλων οὐ θάψαντα τοὺσ ὑπὲρ αὐτοῦ πεσόντασ.

ὧν πυθόμενοσ ὁ Φίλιπποσ, ἐνδοιάζων ἔτι καὶ περισκοπῶν ὁποτέρωσε προσθοῖτο, αὐτίκα εἵλετο τὰ Ῥωμαίων, Βαίβιόν τε στρατηγὸν αὐτῶν, ἄρχοντά τινοσ πλησίον στρατοῦ, καλέσασ ἐλθεῖν ἔσ τι χωρίον, πίστεισ αὖθισ ἐδίδου Ῥωμαίοισ ἀδόλωσ συμμαχήσειν κατ’ Αντιόχου. ἐφ’ οἷσ αὐτὸν ὁ Βαίβιοσ ἐπῄνει, καὶ θαρρήσασ αὐτίκα ἔπεμπε διὰ τῆσ Μακεδονίασ Ἄππιον Κλαύδιον μετὰ δισχιλίων πεζῶν ἐσ Θεσσαλίαν. καὶ ὁ Ἄππιοσ ἀπὸ τῶν Τεμπῶν Ἀντίοχον Λαρίσῃ παρακαθ ήμενον ἰδὼν πῦρ πολὺ ἤγειρεν, ἐπικρύπτων τὴν ὀλιγότητα. καὶ ὁ Ἀντίοχοσ, ὡσ Βαιβίου καὶ Φιλίππου παρόντων διαταραχθείσ, ἐξέλιπε τὴν πολιορκίαν, πρόφασιν τὸν χειμῶνα ποιούμενοσ, καὶ ἐσ Χαλκίδα παρῆλθεν, ἔνθα κόρησ εὐπρεποῦσ ἔρωτι ἁλούσ, ὑπὲρ ἔτη πεντήκοντα γεγονὼσ καὶ τοσόνδε πόλεμον διαφέρων, ἔθυε γάμουσ καὶ πανηγύρεισ ἦγε, καὶ τὴν δύναμιν ἐσ πᾶσαν ἀργίαν καὶ τρυφὴν ἐπὶ τὸν χειμῶνα ὅλον ἀνῆκεν. ἀρχομένου δ’ ἦροσ ἐμβαλὼν ἐσ Ἀκαρνανίαν ᾔσθετο μὲν τῆσ ἀργίασ τοῦ στρατοῦ δυσέργου πρὸσ ἅπαντα ὄντοσ, καὶ τότε τῶν γάμων αὐτῷ καὶ τῆσ πανηγύρεωσ μετέμελεν· ὑπαγαγόμενοσ δ’ ὅμωσ τινὰ τῆσ Ἀκαρνανίασ, καὶ τὰ λοιπὰ πολιορκῶν, ἐπεὶ τάχιστα Ῥωμαίουσ ἐπύθετο περᾶν τὸν Ιὄνιον, ἐσ Χαλκίδα ἀνεζεύγνυ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 3

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION