Appian, The Foreign Wars, chapter 8

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8)

Ὧδε μὲν Ρωμαῖοι διέθεντο τὰ δορίκτητα, Ἀντιόχου δ’ ὕστερον τοῦ μεγάλου βασιλέωσ τελευτήσαντοσ γίγνεται Σέλευκοσ ὁ υἱὸσ διάδοχοσ· καὶ τὸν ἀδελφὸν ὅδε Ἀντίοχον ἐξέλυσε τῆσ ὑπὸ Ῥωμαίοισ ὁμηρείασ, ἀντιδοὺσ τὸν ἑαυτοῦ παῖδα Δημήτριον. Ἀντιόχου δ’ ἐπανιόντοσ ἐκ τῆσ ὁμηρείασ καὶ ὄντοσ ἔτι περὶ Ἀθήνασ, ὁ μὲν Σέλευκοσ ἐξ ἐπιβουλῆσ Ἡλιοδώρου τινὸσ τῶν περὶ τὴν αὐλὴν ἀποθνήσκει, τὸν δ’ Ἡλιόδωρον Εὐμένησ καὶ Ἄτταλοσ ἐσ τὴν ἀρχὴν βιαζόμενον ἐκβάλλουσι, καὶ τὸν Ἀντίοχον ἐσ αὐτὴν κατάγουσιν, ἑταιριζόμενοι τὸν ἄνδρα· ἀπὸ γὰρ τινῶν προσκρουμάτων ἤδη καὶ οἵδε Ῥωμαίουσ ὑπεβλέποντο. οὕτω μὲν Ἀντίοχοσ ὁ Αντιόχου τοῦ μεγάλου Συρίασ ἐπεκράτησεν· ὅτῳ παρὰ τῶν Σύρων ἐπώνυμον ἦν ἐπιφανήσ, ὅτι τῆσ ἀρχῆσ ἁρπαζομένησ ὑπὸ ἀλλοτρίων βασιλεὺσ οἰκεῖοσ ὤφθη. συνθέμενοσ δὲ φιλίαν καὶ συμμαχίαν Εὐμένει, Συρίασ καὶ τῶν περὶ αὐτὴν ἐθνῶν ἐγκρατῶσ ἦρχε, σατράπην μὲν ἔχων ἐν Βαβυλῶνι Τίμαρχον, ἐπὶ δὲ ταῖσ προσόδοισ Ἡρακλείδην, ἀδελφὼ μὲν ἀλλήλοιν, ἄμφω δὲ αὐτοῦ γενομένω παιδικά. ἐστράτευσε δὲ καὶ ἐπὶ Ἀρταξίαν τὸν Ἀρμενίων βασιλέα. Καὶ αὐτὸν ἑλὼν ἐτελεύτησεν, ἐνναετὲσ παιδίον ἀπολιπών, Ἀντίοχον, ᾧ προσέθηκαν ὄνομα εὐπάτωρ οἱ Σύροι διὰ τὴν τοῦ πατρὸσ ἀρετήν.

καὶ τὸ παιδίον ἔτρεφε Λυσίασ. ἡ δὲ σύγκλητοσ ἥσθη φανέντοσ ἐν ὀλίγῳ τοῦ Ἀντιόχου γεννικοῦ καὶ ταχέωσ ἀποθανόντοσ. Δημήτριόν τε τὸν Σελεύκου μὲν υἱὸν Ἀντιόχου δὲ τοῦ ἐπιφανοῦσ ἀδελφιδοῦν, υἱωνὸν δὲ τοῦ μεγάλου Ἀντιόχου, ἀνεψιὸν ὄντα τῷδε τῷ παιδίῳ, ὁμηρεύοντα ἔτι ἐν Ῥώμῃ καὶ ἔτοσ ἄγοντα τρίτον ἐπὶ τοῖσ εἴκοσιν, ἐσ τὴν βασιλείαν καταχθῆναι παρακαλοῦντα ὡσ αὑτῷ μᾶλλον προσήκουσαν, οὐ κατῆγον, οὐ συμφέρειν σφίσιν ἡγούμενοι τελειότερον ἄρχειν Σύρων ἀντὶ παιδὸσ ἀτελοῦσ. πυνθανόμενοι δ’ ἐν Συρίᾳ στρατόν τ’ ἐλεφάντων εἶναι καὶ ναῦσ πλείονασ τῶν ὡρισμένων Ἀντιόχῳ, πρέσβεισ ἔπεμπον, οἳ τοὺσ ἐλέφαντασ συγκόψειν ἔμελλον καὶ τὰσ ναῦσ διαπρήσειν. οἰκτρὰ δὲ ἡ ὄψισ ἦν ἀναιρουμένων θηρίων ἡμέρων τε καὶ σπανίων, καὶ νεῶν ἐμπιπραμένων· καί τισ ἐν Λαοδικείᾳ Λεπτίνησ τὴν ὄψιν οὐκ ἐνεγκών, Γναῖον Ὀκτάουιον τὸν τῶνδε τῶν πρέσβεων ἡγεμόνα, ἀλειφόμενον ἐν τῷ γυμνασίῳ, διεχρήσατο. Καὶ τὸν μὲν Ὀκτάουιον ἔθαπτεν ὁ Λυσίασ, 47. Δημήτριοσ δὲ αὖθισ ἐσ τὴν σύγκλητον ἐσελθὼν ἐδεῖτο τῆσ γοῦν ὁμηρείασ μόνησ ἀπολυθῆναι, ὡσ Ἀντιόχου μὲν ἀντιδοθείσ, Ἀντιόχου δ’ ἀποθανόντοσ. ἐπεὶ δ’ οὐκ ἐτύγχανεν οὐδὲ τοῦδε, λαθὼν ἐξέπλευσε, καὶ δεξαμένων αὐτὸν ἀσμένωσ τῶν Σύρων ἦρχε, τόν τε Λυσίαν καὶ τὸ παιδίον ἐπ’ αὐτῷ διαφθείρασ, καὶ Ἡρακλείδην ἐκβαλών, καὶ Τίμαρχον ἐπανιστάμενον ἀνελών, καὶ τἆλλα πονηρῶσ τῆσ Βαβυλῶνοσ ἡγούμενον· ἐφ’ ᾧ καὶ σωτήρ, ἀρξαμένων τῶν Βαβυλωνίων, ὠνομάσθη. κρατυνάμενοσ δὲ τὴν ἀρχὴν ὁ Δημήτριοσ στέφανόν τε Ῥωμαίοισ ἀπὸ χρυσῶν μυρίων, χαριστήριον τῆσ ποτὲ παρ’ αὐτοῖσ ὁμηρείασ, καὶ Λεπτίνην τὸν ἀνδροφόνον Ὀκταουίου. οἱ δὲ τὸν μὲν στέφανον ἐδέχοντο, Λεπτίνην δὲ οὐκ ἔλαβον, ὡσ δή τι τοῦτ’ ἔγκλημα τοῖσ Σύροισ ταμιευόμενοι. Δημήτριοσ δὲ καὶ ἐκ τῆσ Καππαδοκῶν ἀρχῆσ Ἀριαράθην ἐκβαλών, Ὀλοφέρνην ἐπὶ χιλίοισ ταλάντοισ ἀντ’ αὐτοῦ κατήγαγεν, ἀδελφὸν εἶναι δοκοῦντα Ἀριαράθου. καὶ Ῥωμαίοισ ἐδόκει μέν, ὡσ ἀδελφούσ, Ἀριαράθην καὶ Ὀλοφέρνην βασιλεύειν ὁμοῦ. Ἐκπεσόντων δὲ καὶ τῶνδε καὶ Ἀριοβαρζάνου μετ’ αὐτοὺσ οὐ πολὺ ὕστερον ὑπὸ Μιθριδάτου τοῦ Ποντικοῦ βασιλέωσ, ὁ Μιθριδάτειοσ πόλεμοσ ἐπὶ τῷδε καὶ ἐφ’ ἑτέροισ ἤρξατο συνίστασθαι, μέγιστόσ τε καὶ πολυτροπώτατοσ ἔθνεσι πολλοῖσ γενόμενοσ, καὶ παρατείνασ ἐσ ἔτη μάλιστα τεσσαράκοντα, ἐν οἷσ πολλαὶ μὲν ἀρχαὶ Σύροισ ἐκ τοῦ βασιλείου γένουσ ὀλιγοχρόνιοι πάμπαν ἐγένοντο, πολλαὶ δὲ τροπαὶ καὶ ἐπαναστάσεισ ἐπὶ τὰ βασίλεια.

Παρθυαῖοί τε προαποστάντεσ ἀπὸ τῆσ τῶν Σελευκιδῶν ἀρχῆσ Μεσοποταμίαν ἐσ ἑαυτοὺσ περιέσπασαν, ἣ τοῖσ Σελευκίδαισ ὑπήκουεν. καὶ βασιλεὺσ Ἀρμενίασ Τιγράνησ ὁ Τιγράνουσ ἔθνη πολλὰ τῶν περιοίκων ἰδίοισ δυνάσταισ χρώμενα ἑλών, βασιλεὺσ ἀπὸ τοῦδε βασιλέων ἡγεῖτο εἶναι, καὶ τοῖσ Σελευκίδαισ ἐπεστράτευεν οὐκ ἐθέλουσιν ὑπακούειν. οὐχ ὑποστάντοσ δ’ αὐτὸν Ἀντιόχου τοῦ εὐσεβοῦσ, ὁ Τιγράνησ ἦρχε Συρίασ τῆσ μετ’ Εὐφράτην, ὅσα γένη Σύρων μέχρι Αἰγύπτου. ἦρχε δὲ ὁμοῦ καὶ Κιλικίασ ̔καὶ γὰρ ἥδε τοῖσ Σελευκίδαισ ὑπήκουἐ, Μαγαδάτην στρατηγὸν ἐπιτάξασ ἅπασιν, ἐπὶ ἔτη τεσσαρεσκαίδεκα. Λευκόλλου δὲ τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ Μιθριδάτην διώκοντοσ ἐσ τὸν Τιγράνην ὑποφεύγοντα, ὁ Μαγαδάτησ ᾔει μετὰ τοῦ στρατοῦ Τιγράνῃ βοηθήσων, καὶ ἐν τῷδε παραδὺσ ἐσ τὴν Συρίαν Ἀντίοχοσ ὁ Ἀντιόχου τοῦ εὐσεβοῦσ ἦρχε τῶν Σύρων ἑκόντων.

καὶ αὐτῷ Λεύκολλοσ μέν, ὁ Τιγράνῃ πρῶτόσ τε πολεμήσασ καὶ τῆσ ἐπικτήτου γῆσ αὐτὸν ἐξελάσασ, οὐκ ἐφθόνησεν ἀρχῆσ πατρῴασ· Πομπήιοσ δέ, ὁ ἐπὶ Λευκόλλῳ Μιθριδάτην ἐξελών, Τιγράνῃ μὲν Ἀρμενίασ συνεχώρησεν ἄρχειν, Ἀντίοχον δὲ ἐξέβαλε τῆσ Σύρων ἀρχῆσ, οὐδὲν ἐσ Ῥωμαίουσ ἁμαρτόντα, ἔργῳ μὲν ὅτι ἦν εὔκολον αὐτῷ, στρατιὰν ἔχοντι, πολλὴν ἀρχὴν ἄνοπλον ἀφελέσθαι, λόγῳ δὲ ὅτι τοὺσ Σελευκίδασ, ὑπὸ Τιγράνουσ ἐκπεσόντασ, οὐκ εἰκὸσ ἦν ἔτι Συρίασ ἄρχειν μᾶλλον ἢ Ῥωμαίουσ Τιγράνην νενικηκότασ. Οὕτω μὲν δὴ Κιλικίασ τε καὶ Συρίασ τῆσ τε μεσογείου καὶ κοίλησ καὶ Φοινίκησ καὶ Παλαιστίνησ, καὶ ὅσα ἄλλα Συρίασ ἀπὸ Εὐφράτου μέχρι Αἰγύπτου καὶ μέχρι θαλάσσησ ὀνόματα, ἀμαχὶ Ῥωμαῖοι κατέσχον.

ἓν δὲ γένοσ ἔτι τὸ Ιοὐδαίων ἐνιστάμενον ὁ Πομπήιοσ ἐξεῖλε κατὰ κράτοσ, καὶ τὸν βασιλέα Ἀριστόβουλον ἔπεμψεν ἐσ Ῥώμην, καὶ τὴν μεγίστην πόλιν Ιἑροσόλυμα καὶ ἁγιωτάτην αὐτοῖσ κατέσκαψεν, ἣν δὴ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ πρῶτοσ Αἰγύπτου βασιλεὺσ καθῃρήκει, καὶ Οὐεσπασιανὸσ αὖθισ οἰκισθεῖσαν κατέσκαψε, καὶ Ἀδριανὸσ αὖθισ ἐπ’ ἐμοῦ. καὶ διὰ ταῦτ’ ἐστὶν Ιοὐδαίοισ ἅπασιν ὁ φόροσ τῶν σωμάτων βαρύτεροσ τῆσ ἄλλησ περιοικίασ. ἔστι δὲ καὶ Σύροισ καὶ Κίλιξιν ἐτήσιοσ, ἑκατοστὴ τοῦ τιμήματοσ ἑκάστῳ. Πομπήιοσ μὲν οὖν τῶνδε τῶν ὑπὸ τοῖσ Σελευκίδαισ γενομένων ἐθνῶν τοῖσ μὲν . . . ἐπέστησεν οἰκείουσ βασιλέασ ἢ δυνάστασ, καθὰ καὶ Γαλατῶν τῶν ἐν Ἀσίᾳ τοῖσ τέσσαρσι δυνάσταισ ἐβεβαίωσε τὰσ τετραδαρχίασ, συμμαχήσασίν οἱ κατὰ Μιθριδάτου. καὶ οὐ πολὺ ὕστερον καὶ τάδε περιῆλθεν ἐσ Ῥωμαίουσ, ἐπὶ Καίσαροσ μάλιστα τοῦ Σεβαστοῦ, κατὰ μέρη. Συρίασ δ’ εὐθὺσ ὁ Πομπήιοσ Σκαῦρον τὸν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἑαυτῷ γενόμενον ταμίαν ἔταξεν ἡγεῖσθαι, καὶ ἡ βουλὴ Φίλιππον ἐπὶ Σκαύρῳ τὸν Μάρκιον, καὶ Μαρκελλῖνον Λέντλον ἐπὶ τῷ Φιλίππῳ, ἄμφω στρατηγικοὺσ κατ’ ἀξίωσιν.

Σάξα δὲ μετὰ Βύβλον ἡγουμένου καὶ τὰ μέχρι Ιὠνίασ ἐπέδραμον, ἀσχολουμένων Ῥωμαίων ἐσ τὰ ἐπ’ ἀλλήλουσ ἐμφύλια. ἀλλὰ τῶνδε μὲν ἑκατέρῳ διετὴσ ἐτρίφθη χρόνοσ, τοὺσ γειτονασ ἐνοχλοῦντασ Ἄραβασ ἀμυνομένῳ. καὶ τοῦδε χάριν ἐσ τὸ ἔπειτα ἐγένοντο Συρίασ στρατηγοὶ τῶν τὰ ἐπώνυμα ἀρξάντων ἐν ἄστει, ἵνα ἔχοιεν ἐξουσίαν καταλόγου τε στρατιᾶσ καὶ πολέμου οἱᾶ ὕπατοι. καὶ πρῶτοσ ἐκ τῶνδε ἐπέμφθη Γαβίνιοσ μετὰ στρατιᾶσ. καὶ πολεμεῖν αὐτὸν ὁρμῶντα Μιθριδάτησ μὲν ὁ Παρθυαίων βασιλεύσ, ἐξελαυνόμενοσ τῆσ ἀρχῆσ ὑπ’ Ὀρώδου τοῦ ἀδελφοῦ, μετῆγεν ἐξ Ἀράβων ἐπὶ Παρθυαίουσ, Πτολεμαῖοσ δὲ αὐτόν, ὁ ἑνδέκατοσ Αἰγύπτου βασιλεύσ, ἐκπεσὼν καὶ ὅδε τῆσ ἀρχῆσ, μετέπεισε χρήμασι πολλοῖσ ἀντὶ Παρθυαίων ἐπὶ Ἀλεξανδρέασ ὁρμῆσαι. καὶ κατήγαγε μὲν τὸν Πτολεμαῖον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁ Γαβίνιοσ, Ἀλεξανδρεῦσι πολεμήσασ, ὑπὸ δὲ τῆσ Ῥωμαίων βουλῆσ ἔφυγεν ἐπὶ τῷ ἄνευ ψηφίσματοσ ἐσ Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, ἐπὶ πολέμῳ Ῥωμαίοισ ἀπαισίῳ νομιζομένῳ· ἦν γάρ τι Σιβύλλειον αὐτοῖσ ἀπαγορεῦον. ἐπὶ δὲ Γαβινίῳ μοι δοκεῖ Κράσσοσ ἄρξαι Σύρων, ὅτῳ πολεμούντι Παρθυαίοισ ἡ μεγάλη συμφορὰ γίγνεται. καὶ ἐπὶ Λευκίου Βύβλου μετὰ Κράσσον στρατηγοῦντοσ Συρίασ ἐσ τὴν Συρίαν ἐσέβαλον οἱ Παρθυαῖοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION