Appian, The Foreign Wars, chapter 6

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6)

Λεύκιοσ δ’ ἀπὸ Ῥώμησ ἐπανιὼν ἔφραζε τῷ Σκιπίωνι ὅτι αὐτὸν οἱ ἐν ἄστει Ῥωμαῖοι διανοοῦνται στρατηγὸν ἐσ Λιβύην ἀποστέλλειν. ὁ δὲ τοῦδε αὐτοῦ μάλιστα ἐπιθυμῶν ἐκ πολλοῦ, καὶ ἐλπίζων ὧδε ἔσεσθαι, Λαίλιον ἐπὶ νεῶν πέντε προύπεμπεν ἐσ Λιβύην πρὸσ τὸν δυνάστην Σύφακα, δωρεάσ τε φέροντα, καὶ τῶν Σκιπιώνων ὑπόμνησιν τῆσ ἐσ αὐτὸν Σύφακα φιλίασ, καὶ δέησιν Ῥωμαίοισ, ἂν ἐπίωσι, συλλαμβάνειν. ὁ δὲ ὑπέσχετό τε ποιήσειν, καὶ τὰ δῶρα ἔλαβε καὶ ἀντέπεμψεν ἕτερα. αἰσθόμενοι δὲ τούτων οἱ Καρχηδόνιοι, καὶ αὐτοὶ περὶ συμμαχίασ ἐπρεσβεύοντο παρὰ τὸν Σύφακα. καὶ ὁ Σκιπίων πυνθανόμενόσ τε, καὶ μέγα ποιούμενοσ ἐπὶ Καρχηδονίοισ προσλαβεῖν καὶ βεβαιώσασθαι Σύφακα, ᾔει πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ νεῶν δύο σὺν τῷ Λαιλίῳ. Καὶ αὐτῷ καταγομένῳ οἱ πρέσβεισ τῶν Καρχηδονίων, ἔτι ὄντεσ παρὰ τῷ Σύφακι, ναυσὶν αἷσ εἶχον μακραῖσ ἐπανήγοντο, λαθόντεσ τὸν Σύφακα.

ἀλλ’ ὁ μὲν ἱστίῳ χρώμενοσ παρέπλευσεν αὐτοὺσ ἀδεῶσ καὶ κατήχθη, ὁ δὲ Σύφαξ ἐξένιζεν ἀμφοτέρουσ, καὶ τῷ Σκιπίωνι συνθέμενοσ ἰδίᾳ καὶ πίστεισ παρασχὼν ἀπέπεμπε, καὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἐφεδρεύοντασ αὖθισ αὐτῷ κατεῖχεν, ἑώσ ἐν βεβαίῳ τῆσ θαλάσσησ γένοιτο ὁ Σκιπίων. παρὰ μὲν δὴ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου Σκιπίων, καταγόμενόσ τε καὶ πλέων· λέγεται δ’ ἐν Σύφακοσ ἑστιώμενοσ συγκατακλιθῆναι τῷ Ἀσδρούβᾳ, καὶ αὐτὸν ὁ Ἀσδρούβασ περὶ πολλῶν ἐρόμενοσ καταπλαγῆναι τῆσ σεμνότητοσ, καὶ πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἰπεῖν ὅτι μὴ μόνον πολεμῶν οὗτοσ ὁ ἀνὴρ ἀλλὰ καὶ ἑστιώμενοσ φοβερὸσ εἰή. Τῷ δ’ αὐτῷ χρόνῳ Μάγωνί τινεσ Κελτιβήρων καὶ Ἰβήρων ἔτι ἐμισθοφόρουν, ὧν αἱ πόλεισ ἐσ Ῥωμαίουσ μετετέθειντο.

καὶ ὁ Μάρκιοσ αὐτοῖσ ἐπιθέμενοσ χιλίουσ μὲν καὶ πεντακοσίουσ διέφθειρεν, οἱ δὲ λοιποὶ διέφυγον αὐτὸν ἐσ τὰσ πόλεισ. ἑτέρουσ δὲ ἑπτακοσίουσ ἱππέασ καὶ πεζοὺσ ἑξακιοχιλίουσ, Ἄννωνοσ αὐτῶν ἡγουμένου, συνήλασεν ἐσ λόφον, ὅθεν ἀποροῦντεσ ἁπάντων ἐπρεσβεύοντο πρὸσ τὸν Μάρκιον περὶ σπονδῶν. ὁ δ’ ἐκέλευεν αὐτοὺσ Ἄννωνα καὶ τοὺσ αὐτομόλουσ ἐκδόντασ αὐτῷ, τότε πρεσβεύειν. οἱ μὲν δὴ καὶ τὸν Ἄννωνα στρατηγὸν ὄντα σφῶν συναρπάσαντεσ, ἔτι τῶν λεγομένων ἀκροώμενον, καὶ τοὺσ αὐτομόλουσ παρέδοσαν· ὁ δὲ Μάρκιοσ ᾔτει καὶ τὰ αἰχμάλωτα. λαβὼν δὲ καὶ ταῦτα, ἐκέλευεν αὐτοὺσ τακτὸν ἀργύριον κατενεγκεῖν ἅπαντασ ἔσ τι τοῦ πεδίου χωρίον· οὐ γὰρ ἁρμόζειν τὰ ὑψηλότερα τοῖσ παρακαλοῦσιν. καταβάντων δὲ ἐσ τὸ πεδίον ἔφη, "ἄξια μὲν θανάτου δεδράκατε, οἳ τὰσ πατρίδασ ἔχοντεσ ὑφ’ ἡμῖν, εἵλεσθε μετὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπ’ αὐτὰσ στρατεύειν· δίδωμι δ’ ὑμῖν, τὰ ὅπλα καταθεῖσιν, ἀπαθέσιν ἀπιέναι. " ἀγανακτησάντων δ’ εὐθὺσ ὁμοῦ πάντων, καὶ ἀνακραγόντων οὐκ ἀποθήσεσθαι τὰ ὅπλα, μάχη γίγνεται καρτερά. καὶ τὸ μὲν ἥμισυ τῶν Κελτιβήρων, πολλὰ δρασάντων, κατεκόπη, τὸ δ’ ἥμισυ πρὸσ Μάγωνα διεσώθη. ὁ δ’ ἄρτι μὲν ἐσ τὸ στρατόπεδον τὸ Ἄννωνοσ κατεπεπλεύκει ναυσὶν ἑξήκοντα μακραῖσ, μαθὼν δὲ τὴν Ἄννωνοσ συμφορὰν ἐσ Γάδειρα διέπλει, καὶ λιμῷ κακοπαθῶν περιεσκόπει τὸ μέλλον. Καὶ Μάγων μὲν ἐπὶ ἀργίασ ἦν, Σιλανὸσ δ’ ἀπέσταλτο μὲν ὑπὸ τοῦ Σκιπίωνοσ Κάστακα πόλιν προσαγαγέσθαι, πολεμικῶσ δ’ αὐτῷ τῶν Καστακαίων ἐχόντων παρεστρατοπέδευε, καὶ τοῦτο ἐμήνυε τῷ Σκιπίωνι.

αὐτὸσ δ’ ἐσ Καρχηδόνα ἀνεζεύγνυε, Σιλανὸν καὶ Μάρκιον περιπέμψασ ἐπὶ τὸν πορθμόν, δῃοῦν ὅσα δύναιντο. ὁ δὲ προπέμψασ τινὰ παρασκευὴν πολιορκίασ εἵπετο· καὶ παροδεύων ἐνέβαλεν ἐσ Ἰλυργίαν πόλιν, ἣ Ῥωμαίων μὲν ἦν φίλη κατὰ τὸν πρότερον Σκιπίωνα, ἀναιρεθέντοσ δ’ ἐκείνου κρύφα μετετέθειτο, καὶ στρατιὰν ὑποδεξαμένη Ῥωμαίων ὡσ ἔτι φίλη, Καρχηδονίοισ ἐξεδεδώκει. ὧν χάριν ὁ Σκιπίων σὺν ὀργῇ τέσσαρσιν ὡρ́αισ ἐξεῖλεν αὐτήν, τρωθεὶσ μὲν τὸν αὐχένα, τῆσ δὲ μάχησ οὐκ ἀνασχὼν ἑώσ ἐκράτησεν. καὶ ἡ στρατιὰ δι’ αὐτὸν, οὐδενὸσ ἐπικελεύσαντοσ, ὑπεριδοῦσα τῆσ ἁρπαγῆσ, ἔκτεινον ὁμαλῶσ καὶ παιδία καὶ γυναῖκασ, μέχρι καὶ τὴν πόλιν αὐτοῖσ ἐπικατέσκαψαν. ἀφικόμενοσ δ’ ἐσ τὴν Κάστακα ὁ Σκιπίων τὸν μὲν στρατὸν ἐσ τρία διεῖλε καὶ τὴν πόλιν ἐφρούρει, μάχησ δὲ οὐκ ἦρχε, διδοὺσ ἔτι τοῖσ Καστακαίοισ μεταγνῶναι. καὶ γὰρ ἤκουεν αὐτοὺσ οὕτω φρονεῖν. οἱ δὲ τοῖσ φρουροῦσι σφᾶσ ἐμποδὼν οὖσιν ἐπιθέμενοι καὶ κρατήσαντεσ, ἐνεχείρισαν τὴν πόλιν τῷ Σκιπίωνι. καὶ τοῖσδε μὲν φρουρὰν ὁ Σκιπίων ἐπέστησε, καὶ τὴν πόλιν ἐπέτρεψεν ἑνὶ τῶν Καστακαίων ἐπὶ δόξησ ὄντι ἀγαθῆσ· Ἀσταπὰ δ’ ἦν πόλισ Καρχηδονίοισ ἀεὶ ἐμμείνασα ὁμαλῶσ·

οἳ τότε τοῦ Μαρκίου σφᾶσ περικαθημένου, συγγιγνώσκοντεσ ὅτι Ῥωμαῖοι λαβόντεσ αὐτοὺσ ἀνδραποδιοῦνται, τὴν περιουσίαν σφῶν ἐσ τὴν ἀγορὰν συνήνεγκαν, καὶ ξύλα περιθέντεσ αὐτῇ τὰ τέκνα καὶ τὰ γύναια ἐπέβησαν ἐπὶ τὴν ὕλην. πεντήκοντα δὲ σφῶν ὡρ́κωσαν τοὺσ ἀρίστουσ, ὅταν ἡ πόλισ ἁλίσκηται, τὰ γύναια καὶ τοὺσ παῖδασ ἀνελεῖν καὶ τὸ πῦρ ἅψαι καὶ ἑαυτοὺσ ἐπικατασφάξαι. οἱ μὲν δὴ μάρτυρασ τῶνδε ποιησάμενοι τοὺσ θεούσ, ἐξέδραμον ἐπὶ τὸν Μάρκιον οὐχ ὑφορώμενον οὐδέν, ὅθεν αὐτοῦ τοὺσ ψιλοὺσ καὶ τοὺσ ἱππέασ ἐτρέψαντο. ὁπλισαμένησ δὲ τῆσ φάλαγγοσ, τὰ μὲν τῶν Ἀσταπαίων ἦν ἄριστα, ἐξ ἀπογνώσεωσ μαχομένων, Ῥωμαῖοι δ’ ὅμωσ ἐκράτουν αὐτῶν διὰ τὸ πλῆθοσ· οὐ γὰρ δὴ τῇ γε ἀρετῇ χείρουσ ἦσαν οἱ Ἀσταπαῖοι. πεσόντων δὲ ἁπάντων, οἱ πεντήκοντα τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ παιδία κατέσφαξαν, καὶ τὸ πῦρ ἐγείραντεσ ἑαυτοὺσ ἐπέρριψαν, ἀκερδῆ τοῖσ πολεμίοισ τὴν νίκην ἐργασάμενοι. ὁ δὲ Μάρκιοσ τὴν ἀρετὴν τῶν Ἀσταπαίων καταπλαγεὶσ οὐκ ἐνύβρισεν ἐσ τὰ οἰκόπεδα αὐτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION