Appian, The Foreign Wars, chapter 14

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14)

Ὧδε μὲν δὴ καὶ ὁ Λευκόλλου πρὸσ Μιθριδάτην πόλεμοσ ἐσ οὐδὲν βέβαιον οὐδὲ κεκριμένον τέλοσ ἔληξεν· ἀφισταμένησ γὰρ τῆσ Ἰταλίασ ἐνοχλούμενοι, καὶ λῃστευομένησ τῆσ θαλάσσησ λιμῷ πιεζόμενοι, οὐκ ἐν καιρῷ σφίσιν ἡγοῦντο πολεμεῖν ἄλλον τοσόνδε πόλεμον, πρὶν τὰ ἐνοχλοῦντα διαθέσθαι. ὧν καὶ ὁ Μιθριδάτησ αἰσθανόμενοσ ἐσ Καππαδοκίαν ἐσέβαλε καὶ τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ὠχύρου. καὶ τάδε αὐτὸν πράσσοντα οἱ Ῥωμαῖοι περιεώρων ἐφ’ ὅσον αὐτοῖσ ἡ θάλασσα ἐκαθαίρετο. ὡσ δ’ ἐκεκάθαρτο καὶ ὁ καθήρασ Πομπήιοσ ἔτι ἦν ἐν Ἀσίᾳ, τὸν Μιθριδάτειον πόλεμον ἀνελάμβανον αὐτίκα, καὶ ἐπέστελλον καὶ τοῦδε τῷ Πομπηίῳ στρατηγῆσαι. διό μοι δοκεῖ μέροσ ὄντα τῆσ Πομπηίου στρατείασ τὰ περὶ τὴν θάλασσαν αὐτῷ πρὸ Μιθριδάτου κατειργασμένα, καὶ ἐσ οὐδεμίαν συγγραφὴν οἰκείαν ἄλλην ἀπαντῶντα, ἐσ τόδε τὸ μέροσ συναγαγεῖν τε καὶ ἐπιδραμεῖν, ὡσ ἐγένετο. Μιθριδάτησ ὅτε πρῶτον Ῥωμαίοισ ἐπολέμει καὶ τῆσ Ἀσίασ ἐκράτει, Σύλλα περὶ τὴν Ἑλλάδα πονουμένου, ἡγούμενοσ οὐκ ἐσ πολὺ καθέξειν τῆσ Ἀσίασ, τά τε ἄλλα, ὥσ μοι προείρηται, πάντα ἐλυμαίνετο, καὶ ἐσ τὴν θάλασσαν πειρατὰσ καθῆκεν, οἳ τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγοισ σκάφεσι καὶ μικροῖσ οἱᾶ λῃσταὶ περιπλέοντεσ ἐλύπουν, ὡσ δὲ ὁ πόλεμοσ ἐμηκύνετο, πλέονεσ ἐγίγνοντο καὶ ναυσὶ μεγάλαισ ἐπέπλεον.

γευσάμενοι δὲ κερδῶν μεγάλων, οὐδ’ ἡττωμένου καὶ σπενδομένου τοῦ Μιθριδάτου καὶ ἀναχωροῦντοσ ἔτι ἐπαύοντο· οἱ γὰρ βίου καὶ πατρίδων διὰ τὸν πόλεμον ἀφῃρημένοι, καὶ ἐσ ἀπορίαν ἐμπεσόντεσ ἀθρόαν, ἀντὶ τῆσ γῆσ ἐκαρποῦντο τὴν θάλασσαν, μυοπάρωσι πρῶτον καὶ ἡμιολίαισ, εἶτα δικρότοισ καὶ τριήρεσι κατὰ μέρη περιπλέοντεσ, ἡγουμένων λῃστάρχων οἱᾶ πολέμου στρατηγῶν. ἔσ τε ἀτειχίστουσ πόλεισ ἐμπίπτοντεσ, καὶ ἑτέρων τὰ τείχη διορύττοντεσ ἢ κόπτοντεσ ἢ πολιορκίᾳ λαμβάνοντεσ, ἐσύλων· καὶ τοὺσ ἄνδρασ, οἷσ τι πλέον εἰή, ἐσ ναυλοχίαν ἐπὶ λύτροισ ἀπῆγον. καὶ τάδε τὰ λήμματα, ἀδοξοῦντεσ ἤδη τὸ τῶν λῃστῶν ὄνομα, μισθοὺσ ἐκάλουν στρατιωτικούσ. χειροτέχνασ τε εἶχον ἐπ’ ἔργοισ δεδεμένουσ, καὶ ὕλην ξύλου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδήρου συμφέροντεσ οὔποτε ἐπαύοντο· ἐπαιρόμενοι γὰρ ὑπὸ τοῦ κέρδουσ, καὶ τὸ λῃστεύειν οὐκ ἐγνωκότεσ ἔτι μεθεῖναι, βασιλεῦσι δ’ ἤδη καὶ τυράννοισ ἢ στρατοπέδοισ μεγάλοισ ἑαυτοὺσ ὁμοιοῦντεσ, καὶ νομίζοντεσ, ὅτε συνέλθοιεν ἐσ τὸ αὐτὸ πάντεσ, ἄμαχοι γενήσεσθαι, ναῦσ τε καὶ ὅπλα πάντα ἐτεκταίνοντο, μάλιστα περὶ τὴν τραχεῖαν λεγομένην Κιλικίαν, ἣν κοινὸν σφῶν ὕφορμον ἢ στρατόπεδον ἐτίθεντο εἶναι, φρούρια μὲν καὶ ἄκρασ καὶ νήσουσ ἐρήμουσ καὶ ναυλοχίασ ἔχοντεσ πολλαχοῦ, κυριωτάτασ δὲ ἀφέσεισ ἡγούμενοι τὰσ περὶ τήνδε τὴν Κιλικίαν, τραχεῖάν τε καὶ ἀλίμενον οὖσαν καὶ κορυφαῖσ μεγάλαισ ἐξέχουσαν. ὅθεν δὴ καὶ πάντεσ ὀνόματι κοινῷ Κίλικεσ ἐκαλοῦντο, ἀρξαμένου μὲν ἴσωσ τοῦ κακοῦ παρὰ τῶν Τραχεωτῶν Κιλίκων, συνεπιλαβόντων δὲ Σύρων τε καὶ Κυπρίων καὶ Παμφύλων καὶ τῶν Ποντικῶν καὶ σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἑῴων ἐθνῶν οἳ πολλοῦ καὶ χρονίου σφίσιν ὄντοσ τοῦ Μιθριδατείου πολέμου δρᾶν τι μᾶλλον ἢ πάσχειν αἱρούμενοι τὴν θάλασσαν ἀντὶ τῆσ γῆσ ἐπελέγοντο, 93. ὥστε πολλαὶ τάχιστα αὐτῶν μυριάδεσ ἦσαν, καὶ οὐ μόνησ ἔτι τῆσ ἑῴασ θαλάσσησ ἐκράτουν, ἀλλὰ καὶ τῆσ ἐντὸσ Ἡρακλείων στηλῶν ἁπάσησ· καὶ γάρ τινασ ἤδη Ῥωμαίων στρατηγοὺσ ναυμαχίᾳ ἐνενικήκεσαν, ἄλλουσ τε καὶ τὸν τῆσ Σικελίασ περὶ αὐτῇ Σικελίᾳ. ἄπλωτά τε ἤδη πάντα ἦν, καὶ ἡ γῆ τῶν ἔργων ἐνδεὴσ διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν. ἥ τε πόλισ ἡ Ῥωμαίων ᾔσθετο μάλιστα τοῦ κακοῦ, τῶν τε ὑπηκόων σφίσι καμνόντων, καὶ αὐτοὶ διὰ πλῆθοσ ἴδιον ἐπιπόνωσ λιμώττοντεσ. τὸ δ’ ἔργον αὐτοῖσ ἐφαίνετο μέγα καὶ δυσχερέσ, ἐξελεῖν τοσάδε στρατόπεδα ἀνδρῶν ναυτικῶν, μεμερισμένα μὲν ἐσ πᾶσαν ἐν κύκλῳ γῆν καὶ θάλασσαν, κοῦφα δὲ ταῖσ κατασκευαῖσ ἐσ τὸ ὑποφεύγειν, οὐκ ἐκ πατρίδων ἢ φανερᾶσ χώρασ ὁρμώμενα, οὐδ’ οἰκεῖον οὐδὲν ἢ ἴδιον ἀλλ’ ἀεὶ τὸ προστυχὸν ἔχοντα. ὥστε πολὺσ ὢν ὁ τοῦδε τοῦ πολέμου παράλογοσ, ἔννομον οὐδὲν ἔχοντοσ οὐδὲ βέβαιον οὐδὲ φανερόν, ἀμηχανίαν ὁμοῦ καὶ φόβον εἰργάζετο. Μουρήνασ τε ἐγχειρήσασ αὐτοῖσ οὐδὲν ἐξείργαστο μέγα. ἀλλ’ οὐδὲ Σερουίλιοσ Ἰσαυρικὸσ ἐπὶ τῷ Μουρήνᾳ, ἀλλ’ ἤδη καὶ τῆσ γῆσ τῆσ Ἰταλικῆσ τοῖσ παραλίοισ, ἀμφί τε τὸ Βρεντέσιον καὶ τὴν Τυρρηνίαν, ἐπέβαινον οἱ λῃσταὶ σὺν καταφρονήσει, καὶ γύναια παροδεύοντα τῶν εὐπατριδῶν καὶ δύο στρατηγοὺσ αὐτοῖσ σημείοισ συνηρπάκεσαν. Ὧν οὔτε τὴν βλάβην οὔτε τὴν αἰσχύνην ἔτι φέροντεσ οἱ Ῥωμαῖοι τὸν τότε σφῶν ἐπὶ δόξησ ὄντα μεγίστησ Γναῖον Πομπήιον αἱροῦνται νόμῳ στρατηγὸν ἐπὶ τριετὲσ αὐτοκράτορα εἶναι θαλάσσησ τε ἁπάσησ ἣ στηλῶν Ἡρακλείων ἐντόσ ἐστι, καὶ γῆσ ἀπὸ θαλάσσησ ἐπὶ σταδίουσ τετρακοσίουσ ἄνω.

βασιλεῦσί τε καὶ δυνάσταισ καὶ ἔθνεσι καὶ πόλεσι πάσαισ ἐπέστελλον ἐσ πάντα συλλαμβάνειν τῷ Πομπηίῳ, καὶ αὐτῷ στρατιὰν καταλέγειν ἔδοσαν καὶ χρήματα ἀγείρειν. συνέπεμψαν δὲ καὶ παρὰ σφῶν στρατὸν πολὺν ἐκ καταλόγου, καὶ ναῦσ ὅσασ εἶχον, καὶ χρημάτων ἐσ ἑξακισχίλια τάλαντα Ἀττικά. οὕτω μέγα καὶ δυσεργὲσ ἡγοῦντο εἶναι τοσῶνδε κρατῆσαι στρατοπέδων, ἐν τοσῇδε θαλάσσῃ καὶ μυχοῖσ τοσοῖσδε διαλανθανόντων τε εὐμαρῶσ καὶ ὑποχωρούντων ῥᾳδίωσ καὶ ἐμπιπτόντων αὖθισ ἀφανῶσ. ἀνήρ τε οὐδείσ πω πρὸ τοῦ Πομπηίου ἐπὶ τοσήνδε ἀρχὴν αἱρεθεὶσ ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξέπλευσεν, ᾧ στρατιὰ μὲν αὐτίκα ἦν ἐν δώδεκα μυριάσι πεζῶν καὶ ἱππεῖσ τετρακισχίλιοι, νῆεσ δὲ σὺν ἡμιολίαισ ἑβδομήκοντα καὶ διακόσιαι, ὑπηρέται δ’ ἀπὸ τῆσ βουλῆσ, οὓσ καλοῦσι πρεσβευτάσ, πέντε καὶ εἴκοσιν· οἷσ ὁ Πομπήιοσ ἐπιδιῄρει τὴν θάλασσαν, καὶ ναῦσ ἐδίδου καὶ ἱππέασ ἑκάστῳ καὶ στρατὸν πεζόν, καὶ στρατηγίασ σημεῖα περικεῖσθαι, ἵν’ αὐτοκράτωρ ἐντελὴσ οὗ πιστεύοιτο μέρουσ ἕκαστοσ ὑπάρχοι, αὐτὸσ δ’, οἱᾶ δὴ βασιλεὺσ βασιλέων, αὐτοὺσ περιθέοι καὶ ἐφορῴη μένοντασ ἐφ’ ὧν ἐτάχθησαν, μηδὲ μεταδιώκων τοὺσ λῃστὰσ περιφέροιτο ἐξ ἔργων ἀτελῶν ἔτι ὄντων ἐσ ἕτερα, ἀλλ’ εἰε͂ν οἱ πανταχόθεν αὐτοῖσ ἀπαντῶντέσ τε καὶ τὰσ ἐσ ἀλλήλουσ διαδρομὰσ ἀποκλείοντεσ. Οὕτω διαθεὶσ ὁ Πομπήιοσ ἅπαντα, ἐπέστησεν Ἰβηρίᾳ μὲν καὶ ταῖσ Ἡρακλείοισ στήλαισ Τιβέριον Νέρωνα καὶ Μάλλιον Τορκουᾶτον, ἀμφὶ δὲ τὴν Λιγυστικήν τε καὶ Κελτικὴν θάλασσαν Μᾶρκον Πομπώνιον, Λιβύῃ δὲ καὶ Σαρδόνι καὶ Κύρνῳ, καὶ ὅσαι πλησίον νῆσοι, Λέντλον τε Μαρκελλῖνον καὶ Πόπλιον Ἀτίλιον, περὶ δὲ αὐτὴν Ἰταλίαν Λεύκιον Γέλλιον καὶ Γναῖον Λέντλον.

Σικελίαν δὲ καὶ τὸν Ιὄνιον ἐφύλασσον αὐτῷ Πλώτιόσ τε Οὐᾶροσ καὶ Τερέντιοσ Οὐάρρων μέχρι Ἀκαρνανίασ, Πελοπόννησον δὲ καὶ τὴν Ἀττικήν, ἔτι δ’ Εὔβοιαν καὶ Θεσσαλίαν καὶ Μακεδονίαν καὶ Βοιωτίαν Λεύκιοσ Σισιννᾶσ, τὰσ δὲ νήσουσ καὶ τὸ Αἰγαῖον ἅπαν καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἐκείνῳ Λεύκιοσ Λόλλιοσ, Βιθυνίαν δὲ καὶ Θρᾴκην καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸ τοῦ Πόντου στόμα Πούπλιοσ Πείσων, Λυκίαν δὲ καὶ Παμφυλίαν καὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην Μέτελλοσ Νέπωσ. ὧδε μὲν αὐτῷ διετετάχατο οἱ στρατηγοὶ ἐπιχειρεῖν τε καὶ ἀμύνεσθαι, καὶ φυλάσσειν τὰ τεταγμένα, καὶ τοὺσ παρ’ ἀλλήλων ἐκφεύγοντασ ὑπολαμβάνειν, ἵνα μὴ διώκοντεσ ἀφίσταιντο μακράν, μηδὲ ὡσ ἐν δρόμῳ περιφέροιντο, καὶ χρόνιον εἰή τὸ ἔργον, αὐτὸσ δ’ ἅπαντασ ἐπέπλει. καὶ τὰ ἐσ δύσιν πρῶτα ἡμέραισ τεσσαράκοντα ἐπιδὼν ἐσ Ῥώμην παρῆλθεν. ὅθεν ἐσ Βρεντέσιον, καὶ ἐκ Βρεντεσίου τοσῷδε διαστήματι τὴν ἑώ περιπλεύσασ, ἐξέπληξεν ἅπαντασ τάχει τε ἐπίπλου καὶ μεγέθει παρασκευῆσ καὶ φόβῳ δόξησ, ὥστε τοὺσ λῃστὰσ ἐλπίσαντασ αὐτῷ προεπιχειρήσειν, ἢ οὐκ εὐμαρέσ γε τὸ κατὰ σφῶν ἔργον ἀποδείξειν, δείσαντασ εὐθὺσ τῶν τε πόλεων ἃσ ἐπολιόρκουν ἐξαναχθῆναι, καὶ ἐσ τὰσ συνήθεισ ἄκρασ καὶ ναυλοχίασ ὑποφεύγειν, καὶ Πομπηίῳ τὴν μὲν θάλασσαν αὐτίκα ἀμαχὶ κεκαθάρθαι, τοὺσ δὲ λῃστὰσ ὑπὸ τῶν στρατηγῶν ἁλίσκεσθαι πανταχοῦ κατὰ μέρη. Αὐτὸσ δὲ ἐσ Κιλικίαν ἠπείγετο μετὰ ποικίλου στρατοῦ καὶ μηχανημάτων πολλῶν, ἐλπίσασ παντοίασ μάχησ καὶ πολιορκίασ αὐτῷ δεήσειν ἐπὶ ἄκρασ ἀποκρήμνουσ.

λῃσταὶ δ’ ἀνῃρέθησαν ἐν ταῖσ μάχαισ ἀμφὶ τοὺσ μυρίουσ. οὐδενὸσ δὲ ἐδέησε· τὸ γὰρ κλέοσ αὐτοῦ καὶ τὴν παρασκευὴν οἱ λῃσταὶ καταπλαγέντεσ, καὶ ἐλπίσαντεσ, εἰ μὴ διὰ μάχησ ἔλθοιεν, τεύξεσθαι φιλανθρώπου, πρῶτοι μὲν οἳ Κράγον καὶ Ἀντίκραγον εἶχον, φρούρια μέγιστα, μετὰ δ’ ἐκείνουσ οἱ ὄρειοι Κίλικεσ καὶ ἐφεξῆσ ἅπαντεσ ἑαυτοὺσ ἐνεχείρισαν, ὅπλα τε ὁμοῦ πολλά, τὰ μὲν ἕτοιμα τὰ δὲ χαλκευόμενα, παρέδωκαν, καὶ ναῦσ τὰσ μὲν ἔτι πηγνυμένασ τὰσ δ’ ἤδη πλεούσασ, χαλκόν τε καὶ σίδηρον ἐσ ταῦτα συνενηνεγμένον καὶ ὀθόνασ καὶ κάλωσ καὶ ὕλην ποικίλην, αἰχμαλώτων τε πλῆθοσ, τῶν μὲν ἐπὶ λύτροισ τῶν δὲ ἐπὶ ἔργοισ δεδεμένων. ὧν ὁ Πομπήιοσ τὴν μὲν ὕλην ἐνέπρησε, τὰσ δὲ ναῦσ ἀπήγαγε, τοὺσ δ’ αἰχμαλώτουσ ἐσ τὰσ πατρίδασ ἀφῆκε· καὶ πολλοὶ κενοτάφια σφῶν κατέλαβον ὡσ ἐπὶ νεκροῖσ γενόμενα. τοὺσ δὲ πειρατὰσ οἳ μάλιστα ἐδόκουν οὐχ ὑπὸ μοχθηρίασ ἀλλ’ ἀπορίᾳ βίου διὰ τὸν πόλεμον ἐπὶ ταῦτα ἐλθεῖν, ἐσ Μαλλὸν καὶ Ἄδανα καὶ Ἐπιφάνειαν, ἢ εἴ τι ἄλλο πόλισμα ἔρημον ἢ ὀλιγάνθρωπον ἦν τῆσδε τῆσ τραχείασ Κιλικίασ, συνῴκιζε· τοὺσ δέ τινασ αὐτῶν καὶ ἐσ Δύμην τῆσ Ἀχαϊάσ ἐξέπεμπεν. ὧδε μὲν ὁ λῃστρικὸσ πόλεμοσ, χαλεπώτατοσ ἔσεσθαι νομισθείσ, ὀλιγήμεροσ ἐγένετο τῷ Πομπηίῳ· καὶ ναῦσ ἔλαβε τὰσ μὲν ἁλούσασ μίαν καὶ ἑβδομήκοντα, τὰσ δὲ ὑπ’ αὐτῶν παραδοθείσασ ἓξ καὶ τριακοσίασ, πόλεισ δὲ καὶ φρούρια καὶ ὁρμητήρια ἄλλα αὐτῶν ἐσ εἴκοσι καὶ ἑκατόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION