Appian, The Foreign Wars, chapter 19

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19)

Ἀρχομένου δ’ ἦροσ ὁ μὲν Σκιπίων ἐπεχείρει τῇ τε Βύρσῃ καὶ τῶν λιμένων τῷ καλουμένῳ Κώθωνι, ὁ δὲ Ἀσδρούβασ νυκτὸσ ἐνεπίμπρη τὸ μέροσ τοῦ Κώθωνοσ τὸ τετράγωνον. ἐλπίσασ δ’ ἔτι τὸν Σκιπίωνα ἐπιθήσεσθαι, καὶ πρὸσ τόδε τῶν Καρχηδονίων ἐπεστραμμένων, ἔλαθε Λαίλιοσ ἐπὶ θάτερα τοῦ Κώθωνοσ ἐσ τὸ περιφερὲσ αὐτοῦ μέροσ ἀνελθών. βοῆσ δ’ ὡσ ἐπὶ νίκῃ γενομένησ οἱ μὲν ἔδεισαν, οἱ δὲ πανταχόθεν ἤδη καταφρονοῦντεσ ἐβιάζοντο τὴν ἀνάβασιν, ξύλα καὶ μηχανήματα καὶ σανίδασ ἐπὶ τὰ διαστήματα διατιθέντεσ, ἀσθενῶν τὰ σώματα τῶν φυλάκων ὑπὸ τοῦ λιμοῦ γεγονότων, καὶ ταῖσ γνώμαισ ἀπαγορευόντων. ληφθέντοσ δὲ τοῦ περὶ τὸν Κώθωνα τείχουσ, τὴν ἀγορὰν ἐγγὺσ οὖσαν ὁ Σκιπίων κατέλαβεν. οὐδέν τε ὡσ ἐν ἑσπέρᾳ πλέον ἔτι δυνάμενοσ, ἐν τοῖσ ὅπλοισ διενυκτέρευσε μεθ’ ἁπάντων. ἀρχομένησ δὲ τῆσ ἡμέρασ ἑτέρουσ ἀκμῆτασ ἐκάλει τετρακισχιλίουσ, οἳ ἐσιόντεσ ἱερὸν Ἀπόλλωνοσ, οὗ τό τε ἄγαλμα κατάχρυσον ἦν καὶ δῶμα αὐτῷ χρυσήλατον ἀπὸ χιλίων ταλάντων σταθμοῦ περιέκειτο, ἐσύλων καὶ ταῖσ μαχαίραισ ἔκοπτον, ἀμελήσαντεσ τῶν ἐφεστώτων, ἑώσ ἐμερίσαντο καὶ ἐπὶ τὸ ἔργον ἐτράποντο. Σκιπίωνι δ’ ἦν μὲν ἐπὶ τὴν Βύρσαν ἡ σπουδή·

τὸ γὰρ ὀχυρώτατον τῆσ πόλεωσ ἦν, καὶ οἱ πλέονεσ ἐσ αὐτὴν συνεπεφεύγεσαν. τριῶν δ’ οὐσῶν ἀπὸ τῆσ ἀγορᾶσ ἀνόδων ἐσ αὐτήν, οἰκίαι πυκναὶ καὶ ἑξώροφοι πανταχόθεν ἦσαν, ὅθεν οἱ Ῥωμαῖοι βαλλόμενοι τὰσ πρώτασ τῶν οἰκιῶν κατέλαβον, καὶ ἀπ’ αὐτῶν ἠμύνοντο τοὺσ ἐπὶ τῶν πλησίον. ὅτε δ’ αὐτῶν κρατήσειαν, ξύλα καὶ σανίδασ τοῖσ διαστήμασι τῶν στενωπῶν ἐπιτιθέντεσ διέβαινον ὡσ ἐπὶ γεφυρῶν. καὶ ὅδε μὲν ὁ πόλεμοσ ἦν ἐπὶ τῶν τεγῶν ἄνω, ἕτεροσ δ’ ἐν τοῖσ στενωποῖσ κατὰ τοὺσ ἀπαντῶντασ. στόνου δὲ καὶ οἰμωγῆσ καὶ βοῆσ πάντα καὶ ποικίλων παθῶν ἐνεπίμπλατο, κτεινομένων τε ἐν χερσί, καὶ ζώντων ἔτι ῥιπτουμένων ἄνωθεν ἀπὸ τῶν τεγῶν ἐσ τὸ ἔδαφοσ, καὶ φερομένων ἐνίων ἐπὶ δόρατα ὀρθὰ ἢ αἰχμὰσ ἄλλασ ἢ ξίφη. ἐνεπίμπρη δ’ οὐδὲν οὐδείσ πω διὰ τοὺσ ἐπὶ τῶν τεγῶν, ἑώσ ἐπὶ τὴν Βύρσαν ἧκεν ὁ Σκιπίων· καὶ τότε τοὺσ τρεῖσ ὁμοῦ στενωποὺσ ἐνεπίμπρη, καὶ τὸ ἀεὶ πιμπράμενον ἑτέροισ ὁδοποιεῖν ἐκέλευεν, ἵν’ εὐμαρῶσ ὁ στρατὸσ ἀλλασσόμενοσ διαθέοι. Ἄλλη δ’ ἦν ἐκ τοῦδε ὄψισ ἑτέρων κακῶν, τοῦ μὲν πυρὸσ ἐπιφλέγοντοσ πάντα καὶ καταφέροντοσ, τῶν δε ἀνδρῶν τὰ οἰκοδομηματα οὐ διαιρούντων ἐσ ὀλίγον, ἀλλ’ ἀθρόα βιαζομένων ἀνατρέπειν.

ὅ τε γὰρ κτύποσ ἐκ τοῦδε πολὺ πλείων ἐγίγνετο, καὶ μετὰ τῶν λίθων ἐξέπιπτον ἐσ τὸ μέσον ἀθρόοι νεκροί. ζῶντέσ τε ἕτεροι, πρεσβῦται μάλιστα καὶ παιδία καὶ γύναια, ὅσα τοῖσ μυχοῖσ τῶν οἰκιῶν ἐκέκρυπτο, οἱ μὲν καὶ τραύματα φέροντεσ οἱ δ’ ἡμίφλεκτοι, φωνὰσ ἀηδεῖσ ἀφιέντεσ. ἕτεροι δ’, ὡσ ἀπὸ τοσοῦδε ὕψουσ μετὰ λίθων καὶ ξύλων καὶ πυρὸσ ὠθούμενοι καὶ καταπίπτοντεσ, ἐσ πολλὰ σχήματα κακῶν διεσπῶντο ῥηγνύμενοί τε καὶ κατασπασσόμενοι. καὶ οὐδ’ ἐσ τέλοσ αὐτοῖσ ταῦτα ἀπέχρη· λιθολόγοι γὰρ ὅσοι πελέκεσι καὶ ἀξίναισ καὶ κοντοῖσ τὰ πίπτοντα μετέβαλλόν τε καὶ ὡδοποίουν τοῖσ διαθέουσιν, οἱ μὲν τοῖσ πελέκεσι καὶ ταῖσ ἀξίναισ, οἱ δὲ ταῖσ χηλαῖσ τῶν κοντῶν, τούσ τε νεκροὺσ καὶ τοὺσ ἔτι ζῶντασ ἐσ τὰ τῆσ γῆσ κοῖλα μετέβαλλον ὡσ ξύλα καὶ λίθουσ ἐπισύροντεσ ἢ ἀνατρέποντεσ τῷ σιδήρῳ, ἦν τε ἄνθρωποσ ἀναπλήρωμα βόθρου. μεταβαλλόμενοι δ’ οἱ μὲν ἐσ κεφαλὰσ ἐφέροντο, καὶ τὰ σκέλη σφῶν ὑπερίσχοντα τῆσ γῆσ ἤσπαιρον ἐπὶ πλεῖστον· οἱ δ’ ἐσ μὲν τοὺσ πόδασ ἔπιπτον κάτω, καὶ ταῖσ κεφαλαῖσ ὑπερεῖχον ὑπὲρ τὸ ἔδαφοσ, ἵπποι δ’ αὐτοὺσ διαθέοντεσ ἐσ τὰσ ὄψεισ ἢ τὸν ἐγκέφαλον ἐκόλαπτον, οὐχ ἑκόντων τῶν ἐποχουμένων ἀλλ’ ὑπὸ σπουδῆσ, ἐπεὶ οὐδ’ οἱ λιθολόγοι ταῦτ’ ἔδρων ἑκόντεσ· ἀλλ’ ὁ τοῦ πολέμου πόνοσ καὶ ἡ δόξα τῆσ νίκησ ἐγγὺσ καὶ ἡ τοῦ στρατοῦ σπουδή, καὶ κήρυκεσ ὁμοῦ καὶ σαλπικταὶ πάντα θορυβοῦντεσ, χιλίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ μετὰ τῶν τάξεων ἐναλλασσόμενοι καὶ διαθέοντεσ, ἔνθουσ ἅπαντασ ἐποίουν καὶ ἀμελεῖσ τῶν ὁρωμένων ὑπὸ σπουδῆσ. Καὶ ταῦτα πονουμένων ἐδαπανήθησαν ἓξ ἡμέραι τε καὶ νύκτεσ, τῆσ μὲν στρατιᾶσ ἐναλλασσομένησ, ἵνα μὴ κάμοιεν ὑπ’ ἀγρυπνίασ καὶ κόπου καὶ φόνου καὶ ὄψεωσ ἀηδοῦσ, Σκιπίωνοσ δ’ ἀπαύστωσ ἐφεστῶτοσ ἢ διαθέοντοσ ἀύπνου, καὶ σῖτον οὕτωσ ἐπὶ τῶν ἔργων αἱρουμένου, μέχρι κάμνων καὶ παρειμένοσ ἐκαθέζετο ἐφ’ ὑψηλοῦ, τὰ γιγνόμενα ἐφορῶν.

πολλῶν δ’ ἔτι πορθουμένων, καὶ τοῦ κακοῦ μακροτάτου δοκοῦντοσ ἔσεσθαι, προσέφυγον ἐβδόμησ ἡμέρασ αὐτῷ τινεσ ἐστεμμένοι στέμματα Ἀσκληπίεια· τόδε γὰρ ἦν τὸ ἱερὸν ἐν ἀκροπόλει μάλιστα τῶν ἄλλων ἐπιφανὲσ καὶ πλούσιον, ὅθεν οἵδε τὰσ ἱκετηρίασ λαβόντεσ ἐδέοντο τοῦ Σκιπίωνοσ περὶ μόνησ συνθέσθαι σωτηρίασ τοῖσ ἐθέλουσιν ἐπὶ τῷδε τῆσ Βύρσησ ἐξιέναι, ὁ δὲ ἐδίδου, χωρὶσ αὐτομόλων. καὶ ἐξῄεσαν αὐτικα μυριάδεσ πέντε ἀνδρῶν ἅμα καὶ γυναικῶν, ἀνοιχθέντοσ αὐτοῖσ στενοῦ διατειχίσματοσ. καὶ οὗτοι μὲν ἐφυλάσσοντο, ὅσοι δ’ αὐτόμολοι Ῥωμαίων ἦσαν, ἀμφὶ τοὺσ ἐνακοσίουσ μάλιστα, ἀπογνόντεσ αὑτῶν ἐσ τὸ Ἀσκληπιεῖον ἀνέδραμον μετ’ Ἀσδρούβα καὶ τῆσ γυναικὸσ τῆσ Ἀσδρούβα καὶ δύο παίδων ἀρρένων. ὅθεν εὐμαρῶσ ἀεὶ ἐμάχοντο, καίπερ ὄντεσ ὀλίγοι, διὰ τὸ ὕψοσ τοῦ τεμένουσ καὶ τὸ ἀπόκρημνον, ἐσ ὃ καὶ παρὰ τὴν εἰρήνην διὰ βαθρῶν ἑξήκοντα ἀνέβαινον. ὡσ δὲ ὅ τε λιμὸσ αὐτοὺσ καθῄρει καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ ὁ φόβοσ καὶ ὁ πόνοσ, τοῦ κακοῦ προσπελάζοντοσ, τὸ μὲν τέμενοσ ἐξέλιπον, ἐσ δὲ τὸν νεὼν αὐτοῦ καὶ τὸ τέγοσ ἀνέτρεχον. Κἀν τούτῳ λαθὼν ὁ Ἀσδρούβασ ἔφυγε πρὸσ τὸν Σκιπίωνα μετὰ θαλλῶν·

καὶ αὐτὸν ὁ Σκιπίων ἐκάθισε πρὸ ποδῶν ἑαυτοῦ, καὶ τοῖσ αὐτομόλοισ ἐπεδείκνυεν. οἱ δ’ ὡσ εἶδον, ᾔτησαν ἡσυχίαν σφίσι γενέσθαι, καὶ γενομένησ Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐλοιδορήσαντο πολλὰ καὶ ποικίλα, τὸν δὲ νεὼν ἐνέπρησάν τε καὶ κατεκαύθησαν. τὴν δὲ γυναῖκα τοῦ Ἀσδρούβα λέγουσιν, ἀπτομένου τοῦ πυρὸσ ἀντικρὺ τοῦ Σκιπίωνοσ γενομένην, κατακοσμήσασθαί τε ὡσ ἐν συμφοραῖσ ἐδύνατο, καὶ παραστησαμένην τὰ τέκνα εἰπεῖν ἐσ ἐπήκοον τοῦ Σκιπίωνοσ· "σοὶ μὲν οὐ νέμεσισ ἐκ θεῶν, ὦ Ῥωμαῖε· ἐπὶ γὰρ πολεμίαν ἐστράτευσασ· Ἀσδρούβαν δὲ τόνδε πατρίδοσ τε καὶ ἱερῶν καὶ ἐμοῦ καὶ τέκνων προδότην γενόμενον οἵ τε Καρχηδόνοσ δαίμονεσ ἀμύναιντο, καὶ σὺ μετὰ τῶν δαιμόνων. " εἶτ’ ἐσ τὸν Ἀσδρούβαν ἐπιστρέψασα εἶπεν· "ὦ μιαρὲ καὶ ἄπιστε καὶ μαλακώτατε ἀνδρῶν, ἐμὲ μὲν καὶ τοὺσ ἐμοὺσ παῖδασ τόδε τὸ πῦρ θάψει· σὺ δὲ τίνα κοσμήσεισ θρίαμβον ὁ τῆσ μεγάλησ Καρχηδόνοσ ἡγεμών; τίνα δ’ οὐ δώσεισ δίκην τῷδε ᾧ παρακαθέζῃ; τοσαῦτ’ ὀνειδίσασα κατέσφαξε τοὺσ παῖδασ, καὶ ἐσ τὸ πῦρ αὐτούσ τε καὶ ἑαυτὴν ἐπέρριψεν. Ὧδε μέν φασι τὴν Ἀσδρούβα γυναῖκα, ὡσ αὐτὸν ἐχρῆν Ἀσδρούβαν, εἰποῦσαν ἀποθανεῖν·

ὁ δὲ Σκιπίων πόλιν ὁρῶν ἑπτακοσίοισ ἔτεσιν ἀνθήσασαν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ, καὶ γῆσ τοσῆσδε καὶ νήσων καὶ θαλάσσησ ἐπάρξασαν, ὅπλων τε καὶ νεῶν καὶ ἐλεφάντων καὶ χρημάτων εὐπορήσασαν ἴσα ταῖσ ἀρχαῖσ ταῖσ μεγίσταισ, τόλμῃ δὲ καὶ προθυμίᾳ πολὺ διασχοῦσαν, ἥ γε καὶ ναῦσ καὶ ὅπλα πάντα περιῃρημένη τρισὶν ὅμωσ ἔτεσιν ἀντέσχε πολέμῳ τοσῷδε καὶ λιμῷ, τότε ἄρδην τελευτῶσαν ἐσ πανωλεθρίαν ἐσχάτην, λέγεται μὲν δακρῦσαι καὶ φανερὸσ γενέσθαι κλαίων ὑπὲρ πολεμίων, ἐπὶ πολὺ δ’ ἔννουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ γενόμενόσ τε, καὶ συνιδὼν ὅτι καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη καὶ ἀρχὰσ ἁπάσασ δεῖ μεταβαλεῖν ὥσπερ ἀνθρώπουσ δαίμονα, καὶ τοῦτ’ ἔπαθε μὲν Ἴλιον, εὐτυχήσ ποτε πόλισ, ἔπαθε δὲ ἡ Ἀσσυρίων καὶ Μήδων καὶ Περσῶν ἐπ’ ἐκείνοισ ἀρχὴ μεγίστη γενομένη, καὶ ἡ μάλιστα ἔναγχοσ ἐκλάμψασα ἡ Μακεδόνων, εἴτε ἑκὼν εἴτε προφυγόντοσ αὐτὸν τοῦδε τοῦ ἔπουσ, "ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐϋμμελίω Πριάμοιο. " Πολυβίου δ’ αὐτοῦ ἐρομένου σὺν παρρησίᾳ ̔καὶ γὰρ ἦν αὐτοῦ καὶ διδάσκαλοσ̓ ὅ τι βούλοιτο ὁ λόγοσ, φασὶν οὐ φυλαξάμενον ὀνομάσαι τὴν πατρίδα σαφῶσ, ὑπὲρ ἧσ ἄρα, ἐσ τἀνθρώπεια ἀφορῶν, ἐδεδίει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION