Appian, The Foreign Wars, chapter

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter)

Ὅτι ἀποροῦντεσ Ῥωμαῖοί τε καὶ Καρχηδόνιοι χρηματων, οἱ μὲν οὐκέτι ἐναυπήγουν, τετρυμένοι διὰ τὰσ ἐσφοράσ, ἀλλὰ πεζὴν στρατιὰν καταλέγοντεσ ἐξέπεμπον ἐσ Λιβύην καὶ ἐσ Σικελίαν ἀνὰ ἔτοσ ἕκαστον, Καρχηδόνιοι δ’ ἐσ Πτολεμαῖον ἐπρεσβεύοντο, τὸν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου, βασιλέα Αἰγύπτου, δισχίλια τάλαντα κιχρώμενοι. τῷ δ’ ἦν ἔσ τε Ῥωμαίουσ καὶ Καρχηδονίουσ φιλία, καὶ συναλλάξαι σφᾶσ ἐπεχείρησεν ἀλλήλοισ. οὐ δυνηθεὶσ δ’ ἔφη χρῆναι φίλοισ κατ’ ἐχθρῶν συμμαχεῖν, οὐ κατὰ φίλων. Ὅτι οἱ Καρχηδόνιοι δὶσ ἐν τῇ γῇ τοῦ αὐτοῦ χρόνου καὶ δὶσ ἐν τῇ θαλάσσῃ παθόντεσ, ἐν ᾗ δὴ καὶ πάνυ προύχειν ἐνόμιζον, καὶ χρημάτων ἀποροῦντεσ ἤδη καὶ νεῶν καὶ ἀνδρῶν, ᾔτουν ἀνοχὰσ παρὰ τοῦ Λουτατίου, καὶ λαβόντεσ ἐπρεσβεύοντὸ ἐσ Ῥώμην περὶ διαλλαγῶν ἐπὶ βραχυτέροισ, συνέπεμπόν τε τοῖσ πρέσβεσιν Ἀτίλιον Ῥῆγλον τὸν ὕπατον, αἰχμάλωτον ὄντα σφῶν, δεησόμενον τῆσ πατρίδοσ ἐπὶ τοῖσδε συνθέσθαι.

ὁ δὲ ἧκε μὲν ὡσ αἰχμάλωτοσ ἐσταλμένοσ φοινικικῶσ, ὑπολειφθεὶσ δὲ τῶν πρέσβεων ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τετρῦσθαι τὰ Καρχηδονίων ἐδήλου, καὶ παρῄνεσεν ἢ πολεμεῖν ἐγκρατῶσ ἢ ἐπὶ πλείοσι συνθέσθαι. καὶ τόνδε μὲν ἐσ Καρχηδόνα ἑκόντα ἐπανελθόντα ἔκτειναν οἱ Καρχηδόνιοι, κέντρα σιδήρεα σανίσιν ἐνηρμοσμένα πάντοθεν ἑστῶτι περιθέντεσ, ἵνα μηδαμόσε δύναιτο ἐπικλίνεσθαι, αὐτοὶ δὲ τὴν εἰρήνην ἐπὶ πλείοσι συνέθεντο. Καὶ ἦν ἐφ’ οἷσ συνέθεντο, τὰ μὲν αἰχμάλωτα Ῥωμαίων καὶ τοὺσ αὐτομόλουσ, ὅσοι παρὰ Καρχηδονίοισ εἰσί, Ῥωμαίοισ εὐθὺσ ἀποδοῦναι, καὶ Σικελίασ Ῥωμαίοισ ἀποστῆναι καὶ τῶν βραχυτέρων νήσων ὅσαι περὶ Σικελίαν, Συρακοσίοισ δὲ ἢ Ιἕρωνι τῷ Συρακουσῶν τυράννῳ πολέμου Καρχηδονίουσ μὴ κατάρχειν, μηδὲ ἐκ τῆσ Ἰταλίασ ξενολογεῖν, ποινὴν δὲ τοῦ πολέμου Ῥωμαίοισ ἐνεγκεῖν τάλαντα Εὐβοϊκὰ δισχίλια ἐν ἔτεσιν εἴκοσι, τὸ μέροσ ἑκάστου ἔτουσ ἐσ Ῥώμην ἀναφέροντασ.

ἔχει δὲ τὸ Εὐβοϊκὸν τάλαντον Ἀλεξανδρείουσ δραχμὰσ ἑπτακισχιλίασ. ὁ μὲν δὴ πρῶτοσ περὶ Σικελίασ Ῥωμαίοισ καὶ Καρχηδονίοισ πόλεμοσ, ἔτεσιν εἴκοσι καὶ τέσσαρσιν αὐτοῖσ γενόμενοσ, ἐσ τοῦτο ἐτελεύτα. καὶ ἀπώλοντο νῆεσ ἐν αὐτῷ Ῥωμαίων ἑπτακόσιαι, Καρχηδονίων δὲ πεντακόσιαι. Σικελίασ δὲ οὕτω τοῦ πλέονοσ Ῥωμαῖοι κατέσχον, ὅσου Καρχηδόνιοι κατεῖχον· φόρουσ τε αὐτοῖσ ἐπέθεσαν, καὶ τέλη τὰ θαλάσσια ταῖσ πόλεσι μερισάμενοι στρατηγὸν ἐτήσιον ἔπεμπον ἐσ Σικελίαν. Ιἕρωνα δὲ τὸν Συρακοσίων τύραννον, ἀνθ’ ὧν αὐτοῖσ ἐσ τόνδε τὸν πόλεμον συνεπεπράχει, φίλον καὶ σύμμαχον ἔθεντο. Καταλυθέντοσ δὲ τοῦ πολέμου τοῦδε, Κελτοὶ Καρχηδονίουσ τόν τε μισθὸν ᾔτουν τὸν ἔτι ὀφειλόμενον σφίσιν ἐκ Σικελίασ, καὶ δωρεὰσ ὅσασ ὑπέσχητο αὐτοῖσ δώσειν Ἀμίλχασ.

ᾔτουν δὲ καὶ Λίβυεσ, ὑπήκοοι μὲν ὄντεσ οἵδε Καρχηδονίων, ἀπὸ δὲ τῆσ ἐν Σικελίᾳ στρατείασ ἐπὶ φρονήματοσ γεγονότεσ καὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἀσθενεῖσ καὶ ταπεινοὺσ ὁρῶντεσ· ἐχαλέπαινόν τε αὐτοῖσ τῆσ ἀναιρέσεωσ τῶν τρισχιλίων, οὓσ ἐσταυρώκεσαν τῆσ ἐσ Ῥωμαίουσ μεταβολῆσ οὕνεκα. διωθουμένων δὲ τῶν Καρχηδονίων ἑκατέρουσ, κατέλαβον ἄμφω Τύνητα πόλιν καὶ Ἰτύκην, ἣ μεγίστη Λιβύησ ἐστὶ μετὰ Καρχηδόνα· ὅθεν ὁρμώμενοι τήν τε ἄλλην ἀφίστανον καὶ τῶν Νομάδων τινὰσ ἔπειθον καὶ δούλων πολὺ πλῆθοσ ἀποδιδρασκόντων ὑπεδέχοντο, τά τε Καρχηδονίων πάντα ἐλεηλάτουν. οἱ δὲ πανταχόθεν πολεμούμενοι συμμάχουσ ἐπὶ τοὺσ Λίβυασ Ῥωμαίουσ ἐπεκαλοῦντο. καὶ Ῥωμαῖοι στρατιὰν μὲν αὐτοῖσ οὐκ ἔπεμψαν, ἀγορὰν δ’ ἔκ τε Ἰταλίασ καὶ Σικελίασ ἐπάγεσθαι καὶ ξενολογεῖν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ ἐσ μόνον τόνδε τὸν πόλεμον ἐπέτρεψαν. ἔπεμψαν δὲ καὶ πρέσβεισ ἐσ Λιβύην, εἰ δύναιντο διαλῦσαι τὸν πόλεμον· οἳ ἐπανῆλθον ἄπρακτοι. καὶ Καρχηδόνιοι ἐγκρατῶσ εἴχοντο τοῦ πολέμου. Ὅτι Ἱπποκράτησ καὶ Ἐπικύδησ, ἀδελφὼ μὲν ἀλλήλων, στρατηγὼ δὲ Συρακοσίων, Ῥωμαίοισ ἐκ πολλοῦ δυσχεραίνοντεσ, ἐπεὶ τὰσ Συρακούσασ οὐκ ἴσχυον ἐκπολεμῶσαι, κατέφυγον ἐσ Λεοντίνουσ διαφερομένουσ τοῖσ Συρακοσίοισ, καὶ κατηγόρουν τῆσ πατρίδοσ ὅτι τὰσ σπονδὰσ Ιἕρωνοσ ἐφ’ ὅλῃ Σικελίᾳ πεποιημένου μόνοι Συρακόσιοι σφίσιν αὐτοῖσ ἀνακαινίσειαν. οἱ δὲ ἠρεθίζοντο. καὶ Συρακόσιοι μὲν ἐπεκήρυσσον, εἴ τισ Ἱπποκράτουσ ἢ Ἐπικύδουσ κομίσειε τὴν κεφαλήν, ἰσόσταθμον αὐτῷ χρυσίον ἀντιδώσειν, Λεοντῖνοι δὲ αὑτῶν Ἱπποκράτη στρατηγὸν ᾑροῦντο. ϝαλ. π. 558 ετ ηινξ συιδ. ϝ. Ἐπικύδησ. Ὅτι Σικελοὶ καὶ τέωσ ἀγανακτοῦντεσ ἐπὶ τῇ ὠμότητι Μαρκέλλου τοῦ στρατηγοῦ, μᾶλλόν τι καὶ τῷδε τῷ ἔργῳ συνεταράσσοντο, ἐφ’ ᾧ κατὰ προδοσίαν ἐσ Συρακούσασ ἐσῆλθεν. καὶ πρὸσ Ἱπποκράτη μετετίθεντο, καὶ συνώμνυντο μὴ διαλύσασθαι χωρὶσ ἀλλήλων, ἀγοράν τε αὐτῷ καὶ στρατιὰν ἔπεμπον, ἐσ δισμυρίουσ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ πεντακισχιλίουσ. Ὅτι διαβεβλημένῳ τῷ Μαρκέλλῳ οὐκ ἐπίστευον χωρὶσ ὁρ́κων. διὸ καὶ Ταυρομενίων προσχωρούντων οἱ, συνέθετο καὶ ὤμοσε μήτε φρουρήσειν τὴν πόλιν μήτε στρατολογήσειν ἀπ’ αὐτῆσ. Ὅτι Κρήτη ἐξ ἀρχῆσ εὐνοϊκῶσ ἔχειν ἐδόκει Μιθριδάτῃ βασιλεύοντι Πόντου, καὶ αὐτῷ μισθοφορῆσαι πολεμοῦντι Ῥωμαίοισ ἐλέγετο.

ἔδοξε δὲ καὶ τοῖσ πλεύσασι τότε λῃσταῖσ ἐσ χάριν τοῦ Μιθριδάτου συλλαβεῖν καὶ συμμαχῆσαι σαφῶσ διωκομένοισ ὑπὸ Μάρκου Ἀντωνίου. πρεσβευσαμένου δὲ τοῦ Ἀντωνίου πρὸσ αὐτοὺσ ὑπεριδεῖν καὶ ὑπερηφάνωσ ἀποκρίνασθαι. καὶ πολεμῆσαι μὲν αὐτοῖσ εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε Ἀντώνιοσ, καὶ οὐ πρᾶξαι καλῶσ, χρηματίσαι δ’ ὅμωσ διὰ τὴν πρᾶξιν Κρητικόσ. καὶ ἦν ὅδε πατὴρ Μάρκου Ἀντωνίου τοῦ πολεμήσαντοσ ὕστερον Καίσαρι τῷ κληθέντι Σεβαστῷ περὶ Ἄκτιον. ψηφισαμένων δὲ Ῥωμαίων Κρησὶ πολεμεῖν διὰ τάδε, οἱ Κρῆτεσ ἐπρέσβευσαν ἐσ Ῥώμην περὶ διαλλαγῶν. οἱ δὲ αὐτοὺσ ἐκέλευον ἐκδοῦναί τε αὐτοῖσ Λασθένη τὸν πολεμήσαντα Ἀντωνίῳ, καὶ τὰ σκάφη τὰ λῃστικὰ πάντα παραδοῦναι, καὶ ὅσα Ῥωμαίων εἶχον αἰχμάλωτα, καὶ ὅμηρα τριακόσια καὶ ἀργυρίου τάλαντα τετρακισχίλια. Οὐ δεξαμένων δὲ ταῦτα Κρητῶν ᾑρέθη στρατηγὸσ ἐπ’ αὐτοὺσ Μέτελλοσ.

καὶ νικᾷ μὲν ὁ Μέτελλοσ ἐν Κυδωνίᾳ Λασθένη, καὶ φυγόντοσ ἐσ Κνωσσὸν Πανάρησ Μετέλλῳ τὴν Κυδωνίαν παρέδωκεν ἐπὶ συνθήκῃ, μηδὲν παθεῖν αὐτόσ. Μετέλλου δὲ Κνωσσὸν περικαθημένου, ὁ Λασθένησ τὴν οἰκίαν χρημάτων πλήσασ κατέφλεξε, καὶ διέφυγεν ἀπὸ τῆσ Κνωσσοῦ. καὶ οἱ Κρῆτεσ ἐσ Πομπήιον Μάγνον, στρατηγοῦντα τοῦ λῃστικοῦ καὶ Μιθριδατείου πολέμου, πέμψαντεσ ἔφασαν ἑαυτοὺσ ἐλθόντι ἐπιτρέψειν. ὁ δὲ ἀσχόλωσ τότε ἔχων ἐκέλευε τὸν Μέτελλον, ὡσ οὐ δέον ἔτι πολεμεῖν τοῖσ ἑαυτοὺσ ἐπιτρέπουσιν, ἐξανίστασθαι τῆσ νήσου· παραλήψεσθαι γὰρ αὐτὸσ αὐτὴν ἐπελθών. ὁ δὲ οὐ φροντίσασ ἐπέμεινε τῷ πολέμῳ, μέχρι ὑπηγάγετο αὐτήν, Λασθένει συνθέμενοσ ὅμοια Πανάρει. καὶ ἐθριάμβευσε, καὶ Κρητικὸσ ἐκλήθη ὅδε δικαιότερον Ἀντωνίου, τὴν νῆσον ἐξεργασάμενοσ. Ὅτι Κλώδιοσ ὁ πατρίκιοσ, ὁ ποῦλχερ ἐπίκλην, τοῦτ’ ἔστιν εὐπρεπήσ, τῆσ Γαϊού Καίσαροσ γυναικὸσ ἤρα. καὶ ἁρμόσασθαι αὑτὸν ἐσ γυναῖκα ἐκ κεφαλῆσ ἐσ ἄκρουσ πόδασ, ἔτι ὄντα ἀγένειον, καὶ ἐσ τὴν οἰκίαν τοῦ Γαϊού παρελθεῖν οἱᾶ γυναῖκα νυκτόσ, ὅτε μόναισ γυναιξὶν ἐξῆν ἐσελθεῖν, μυστηρίων ἀγομένων. πλανηθέντα δὲ τῆσ ὁδηγούσησ, κατάφωρον ὑπ’ ἄλλων ἐκ τῆσ φωνῆσ γενόμενον ἐξελαθῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION