Appian, The Foreign Wars, chapter 17

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17)

Αὐτὸσ δὲ ἑνὶ τῷδε πολέμῳ τά τε λῃστήρια καθήρασ καὶ βασιλέα καθελὼν μέγιστον, καὶ συνενεχθεὶσ ἐσ μάχασ, ἄνευ τοῦ Ποντικοῦ πόλεμου, Κόλχοισ τε καὶ Ἀλβανοῖσ καὶ Ἴβηρσι καὶ Ἀρμενίοισ καὶ Μήδοισ καὶ Ἄραψι καὶ Ιοὐδαίοισ καὶ ἑτέροισ ἔθνεσιν ἑῴοισ, τὴν ἀρχὴν ὡρίσατο Ῥωμαίοισ μέχρι Αἰγύπτου. ἐσ δὲ Αἴγυπτον αὐτὴν οὐ παρῆλθε, καίτοι στασιάζουσαν ἐσ τὸν βασιλέα, καὶ καλοῦντοσ αὐτὸν αὐτοῦ βασιλέωσ, καὶ πέμψαντοσ αὐτῷ δῶρα καὶ χρήματα καὶ ἐσθῆτασ ἐσ τὸν στρατὸν ἅπαντα, εἴτε δείσασ μέγεθοσ ἀρχῆσ ἔτι εὐτυχούσησ, εἴτε φυλαξάμενοσ ἐχθρῶν φθόνον ἢ χρησμῶν ἀπαγόρευσιν, εἴτε ἑτέροισ λογισμοῖσ, οὓσ ἐξοίσω κατὰ τὰ Αἰγύπτια. τῶν δὲ εἰλημμένων ἐθνῶν τὰ μὲν αὐτόνομα ἠφίει συμμμαχίασ οὕνεκα, τὰ δὲ ὑπὸ Ῥωμαίοισ εὐθὺσ ἐγίγνετο, τὰ δ’ ἐσ βασίλεια διεδίδου, Τιγράνει μὲν Ἀρμενίαν καὶ Φαρνάκῃ Βόσπορον καὶ Ἀριοβαρζάνῃ Καππαδοκίαν, καὶ ὅσα προεῖπον ἕτερα. Ἀντιόχῳ δὲ τῷ Κομμαγηνῷ Σελεύκειαν ἐπέτρεψε, καὶ ὅσα τῆσ Μεσοποταμίασ ἄλλα κατέδραμεν. ἐποίει δὲ καὶ τετράρχασ, Γαλλογραικῶν μέν, οἳ νῦν εἰσὶ Γαλάται Καππαδόκαισ ὅμοροι, Δηιόταρον καὶ ἑτέρουσ, Παφλαγονίασ δὲ Ἄτταλον καὶ Κόλχων Ἀρίσταρχον δυνάστην. ἀπέφηνε δὲ καὶ τῆσ ἐν Κομάνοισ θεᾶσ Ἀρχέλαον ἱερέα, ὅπερ ἐστὶ δυναστεία βασιλική, καὶ τὸν Φαναγορέα Κάστορα Ῥωμαίων φίλον. πολλὴν δὲ καὶ ἑτέροισ χώραν τε καὶ χρήματα ἔδωκεν. Καὶ πόλεισ ᾤκισεν ἐν μὲν Ἀρμενίᾳ τῇ βραχυτέρᾳ Νικόπολιν ἐπὶ τῇ νίκῃ, ἐν δὲ Πόντῳ Εὐπατορίαν, ἣν αὐτὸσ μὲν ὁ εὐπάτωρ Μιθριδάτησ ἔκτισε καὶ Εὐπατορίαν ὠνόμασεν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ὑποδεξαμένην δὲ Ῥωμαίουσ καθῃρήκει, καὶ ὁ Πομπήιοσ ἐγείρασ Μαγνόπολιν ἐκάλει.

ἐν δὲ Καππαδοκίᾳ Μάζακα, ὑπὸ τοῦ πολέμου λελυμασμένην ἐσ τέλοσ, ἤγειρεν αὖθισ. καὶ ἑτέρασ πολλαχοῦ κατενεχθείσασ ἢ βεβλαμμένασ διωρθοῦτο περί τε τὸν Πόντον καὶ Παλαιστίνην καὶ κοίλην Συρίαν καὶ Κιλικίαν, ἐν ᾗ δὴ καὶ μάλιστα τοὺσ λῃστὰσ συνῴκιζε. καὶ ἡ πόλισ ἡ πάλαι Σόλοι νῦν Πομπηιόπολισ ἐστίν. ἐν δὲ Ταλαύροισ, ἥν τινα πόλιν ὁ Μιθριδάτησ εἶχε ταμιεῖον τῆσ κατασκευῆσ, δισχίλια μὲν ἐκπώματα λίθου τῆσ ὀνυχίτιδοσ λεγομένησ ηὑρέθη χρυσοκόλλητα, καὶ φιάλαι καὶ ψυκτῆρεσ πολλοὶ καὶ ῥυτὰ καὶ κλῖναι καὶ θρόνοι κατάκοσμοι, καὶ ἵππων χαλινοὶ καὶ προστερνίδια καὶ ἐπωμίδια, πάντα ὁμοίωσ διάλιθα καὶ κατάχρυσα, ὧν ἡ παράδοσισ διὰ τὸ πλῆθοσ ἐσ τριάκοντα ἡμέρασ παρέτεινεν. καὶ ἦν τὰ μὲν ἐκ Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου, τὰ δὲ ἐκ τῆσ Πτολεμαίων ἀρχῆσ, ὅσα Κλεοπάτρα Κῴοισ παρέθετο καὶ Κῷοι Μιθριδάτῃ ἐδεδώκεσαν· τὰ δὲ καὶ ὑπ’ αὐτοῦ Μιθριδάτου κατεσκεύαστο καὶ συνείλεκτο, φιλοκάλου καὶ περὶ κατασκευὴν γενομένου. Λήγοντοσ δὲ τοῦ χειμῶνοσ διέδωκεν ὁ Πομπήιοσ ἀριστεῖα τῷ στρατῷ, καθ’ ἕκαστον ἄνδρα χιλίασ πεντακοσίασ Ἀττικάσ, καὶ τοῖσ ἡγουμένοισ αὐτῶν ἀνάλογον·

καί φασι γενέσθαι τάλαντα μύρια καὶ ἑξακισχίλια. αὐτὸσ δ’ ἐσ Ἔφεσον καταβὰσ διέπλευσεν ἐσ τὴν Ἰταλίαν καὶ ἐσ Ῥώμην ἠπείγετο, διαφεὶσ ἐν Βρεντεσίῳ τὸν στρατὸν ἐσ τὰ οἰκεῖα· ἐφ’ ὅτῳ μάλιστα ὡσ δημοτικῷ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐξέπληξεν. καὶ αὐτῷ προσιόντι ἀπήντων κατὰ μέροσ, πορρωτάτω μὲν οἱ νέοι, ἑξῆσ δὲ ὡσ ἐδύναντο καθ’ ἡλικίαν ἕκαστοι, καὶ ἐπὶ πᾶσιν ἡ βουλὴ θαυμάζουσα τῶν γεγονότων· οὐ γάρ πώ τισ ἐχθρὸν τηλικοῦτον ἑλὼν τοσάδε ὁμοῦ καὶ μέγιστα ἔθνη προσειλήφει, καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ὡρίκει. ὁ δὲ ἐθριάμβευσεν ἐπὶ λαμπροτάτησ καὶ ἧσ οὔτισ πρὸ τοῦ δόξησ, ἔτη ἔχων πέντε καὶ τριάκοντα, δύο ἐφεξῆσ ἡμέραισ, ἐπὶ πολλοῖσ ἔθνεσιν, ἀπό τε τοῦ Πόντου καὶ Ἀρμενίασ καὶ Καππαδοκίασ καὶ Κιλικίασ καὶ Συρίασ ὅλησ καὶ Ἀλβανῶν καὶ Ἡνιόχων καὶ Ἀχαίων τῶν ἐν Σκύθαισ καὶ Ἰβηρίασ τῆσ ἑῴασ. καὶ παρῆγεν ἐσ μὲν τοὺσ λιμένασ ἑπτακοσίασ ναῦσ ἐντελεῖσ, ἐσ δὲ τὴν πομπὴν τοῦ θριάμβου ζεύγη καὶ φορεῖα χρυσοφόρα καὶ ἕτερα κόσμου ποικίλου, καὶ τὴν Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου κλίνην, καὶ τὸν τοῦ εὐπάτοροσ αὐτοῦ θρόνον. καὶ σκῆπτρον αὐτοῦ, καὶ εἰκόνα ὀκτάπηχυν ἀπὸ στερεοῦ χρυσίου παρῆγε, καὶ ἐπισήμου ἀργυρίου μυριάδασ ἑπτακισχιλίασ καὶ πεντακοσίασ καὶ δέκα, ἁμάξασ δὲ ὅπλων ἀπείρουσ τὸ πλῆθοσ, καὶ νεῶν ἔμβολα, καὶ πλῆθοσ αἰχμαλώτων τε καὶ λῃστῶν, οὐδένα δεδεμένον ἀλλ’ ἐσ τὰ πάτρια ἐσταλμένουσ. Αὐτοῦ δὲ τοῦ Πομπηίου προῆγον ὅσοι τῶν πεπολεμημένων βασιλέων ἡγεμόνεσ ἢ παῖδεσ ἢ στρατηγοὶ ἦσαν, οἱ μὲν αἰχμάλωτοι ὄντεσ οἱ δὲ ἐσ ὁμηρείαν δεδομένοι, τριακόσιοι μάλιστα καὶ εἴκοσι καὶ τέσσαρεσ.

ἔνθα δὴ καὶ ὁ Τιγράνουσ ἦν παῖσ Τιγράνησ, καὶ πέντε Μιθριδάτου, Ἀρταφέρνησ τε καὶ Κῦροσ καὶ Ὀξάθρησ καὶ Δαρεῖοσ καὶ Ξέρξησ, καὶ θυγατέρεσ Ὀρσάβαρίσ τε καὶ Εὐπάτρα. παρήγετο δὲ καὶ ὁ Κόλχων σκηπτοῦχοσ Ὀλθάκησ, καὶ Ιοὐδαίων βασιλεὺσ Ἀριστόβουλοσ, καὶ οἱ Κιλίκων τύραννοι, καὶ Σκυθῶν βασίλειοι γυναῖκεσ, καὶ ἡγεμόνεσ τρεῖσ Ἰβήρων καὶ Ἀλβανῶν δύο, καὶ Μένανδροσ ὁ Λαοδικεύσ, ἵππαρχοσ τοῦ Μιθριδάτου γενόμενοσ. τῶν δὲ οὐκ ἀφικομένων εἰκόνεσ παρεφέροντο, Τιγράνουσ καὶ Μιθριδάτου, μαχομένων τε καὶ νικωμένων καὶ φευγόντων. Μιθριδάτου δὲ καὶ ἡ πολιορκία, καὶ ἡ νὺξ ὅτε ἔφευγεν, εἴκαστο, καὶ ἡ σιωπή. ἐπὶ τέλει δὲ ἐδείχθη καὶ ὡσ ἀπέθανεν αἵ τε παρθένοι αἱ συναποθανεῖν αὐτῷ ἑλόμεναι παρεζωγράφηντο, καὶ τῶν προαποθανόντων υἱέων καὶ θυγατέρων ἦσαν γραφαί, θεῶν τε βαρβαρικῶν εἰκόνεσ καὶ κόσμοι πάτριοι. παρεφέρετο δὲ καὶ πίναξ ἐγγεγραμμένων τῶνδε· "νῆεσ ἑάλωσαν χαλκέμβολοι ὀκτακόσιαι· πόλεισ ἐκτίσθησαν Καππαδοκῶν ὀκτώ, Κιλίκων δὲ καὶ κοίλησ Συρίασ εἴκοσι, Παλαιστίνησ δὲ ἡ νῦν Σελευκίσ· βασιλεῖσ ἐνικήθησαν Τιγράνησ Ἀρμένιοσ, Ἀρτώκησ Ἴβηρ, Ὀροίζησ Ἀλβανόσ, Δαρεῖοσ Μῆδοσ, Ἀρέτασ Ναβαταῖοσ, Ἀντίοχοσ Κομμαγηνόσ. " τοσαῦτα μὲν ἐδήλου τὸ διάγραμμα, αὐτὸσ δὲ ὁ Πομπήιοσ ἐπὶ ἁρ́ματοσ ἦν, καὶ τοῦδε λιθοκολλήτου, χλαμύδα ἔχων, ὥσ φασιν, Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνοσ, εἴ τῳ πίστον ἐστιν· ἐοίκε δ’ αὐτὴν εὑρεῖν ἐν Μιθριδάτου, Κῴων παρὰ Κλεοπάτρασ λαβόντων. εἵποντο δὲ αὐτῷ μετὰ τὸ ἁρ́μα οἱ συστρατευσάμενοι τῶν ἡγεμόνων, οἱ μὲν ἐπὶ ἵππων οἱ δὲ πεζοί. παρελθὼν δ’ ἐσ τὸ Καπιτώλιον οὐδένα τῶν αἰχμαλώτων ἔκτεινεν ὡσ ἕτεροι τῶν θριάμβουσ παραγόντων, ἀλλ’ ἐσ τὰσ πατρίδασ ἔπεμψε δημοσίοισ δαπανήμασι, χωρὶσ τῶν βασιλικῶν. καὶ τούτων μόνοσ Ἀριστόβουλοσ εὐθὺσ ἀνῃρέθη, καὶ Τιγράνησ ὕστερον. ὁ μὲν δὴ θρίαμβοσ ἦν τοιόσδε. Ὧδε μὲν Ῥωμαῖοι Βιθυνοὺσ καὶ Καππαδόκασ ὅσα τε αὐτοῖσ ὅμορα ἔθνη ἐπὶ τὸν Πόντον κατοικεῖ τὸν Εὔξεινον, βασιλέα Μιθριδάτην τεσσαράκοντα δύο ἔτεσι μάλιστα καθελόντεσ, ὑπηγάγοντο σφίσιν ὑπήκοα εἶναι.

τῷ δὲ αὐτῷ πολέμῳ καὶ Κιλικίασ τὰ μήπω σφίσι κατήκοα καὶ Συρίασ τήν τε Φοινίκην καὶ κοίλην καὶ Παλαιστίνην καὶ τὴν ἐσ τὸ μεσόγειον ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην, οὐδὲν ἔτι τῷ Μιθριδάτῃ προσήκοντα, ῥύμῃ τῆσδε τῆσ νίκησ προσέλαβον, καὶ φόρουσ τοῖσ μὲν αὐτίκα τοῖσ δὲ ὕστερον ἔταξαν. Παφλαγονίαν τε καὶ Γαλατίαν καὶ Φρυγίαν καὶ τὴν ὅμορον τῇ Φρυγίᾳ Μυσίαν, καὶ ἐπὶ τοῖσδε Λυδίαν καὶ Καρίαν καὶ Ιὠνίαν καὶ ὅσα ἄλλα Ἀσίασ τῆσ περὶ τὸ Πέργαμόν ἐστι, καὶ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα καὶ Μακεδονίαν, Μιθριδάτου περισπάσαντοσ ὀξέωσ ἀνελάβοντο· καὶ τοῖσ πολλοῖσ αὐτῶν, οὔπω σφίσιν ὑποτελέσιν οὖσιν, ἐπέθηκαν φόρουσ. δι’ ἅ μοι καὶ μάλιστα δοκοῦσι τόνδε τὸν πόλεμον ἡγεῖσθαι μέγαν, καὶ τὴν ἐπ’ αὐτῷ νίκην μεγάλην καλεῖν, καὶ τὸν στρατηγήσαντα Πομπήιον μέγαν τῇ ἰδίᾳ φωνῇ μέχρι νῦν ἐπονομάζειν, ἐθνῶν τε πλήθουσ ἕνεκα ὧν ἀνέλαβον ἢ προσέλαβον, καὶ χρόνου μήκουσ, τεσσαρακονταετοῦσ γενομένου, τόλμησ τε αὐτοῦ Μιθριδάτου καὶ φερεπονίασ, δυνατοῦ σφίσιν ἐσ ἅπαντα ὀφθέντοσ, 119. ᾧ νῆεσ μὲν ἦσαν οἰκεῖαι πολλάκισ πλείουσ τετρακοσίων, ἱππεῖσ δ’ ἔστιν ὅτε πεντακισμύριοι καὶ πεζῶν μυριάδεσ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ μηχαναὶ καὶ βέλη κατὰ λόγον, συνεμάχουν δὲ βασιλεῖσ καὶ δυνάσται ὅ τε Ἀρμένιοσ καὶ Σκυθῶν τῶν περὶ τὸν Πόντον, ἐπί τε Μαιώτιδα λίμνην καὶ ἀπ’ ἐκείνησ ἐπὶ τὸν Θρᾴκιον Βόσπορον περιπλέοντι. ἔσ τε τοὺσ Ῥωμαίων δυνατούσ, στασιάζοντασ ἀλλήλοισ τότε μάλιστα καὶ Ἰβηρίαν ἀνιστάντασ ἐπὶ Ῥωμαίουσ, περιέπεμπε, καὶ Κελτοῖσ φιλίαν ἐτίθετο ὡσ καὶ τῇδε ἐσβαλῶν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, λῃστῶν τε ἐνεπίμπλη τὴν θάλασσαν ἀπὸ Κιλικίασ ἐπὶ στήλασ Ἡρακλείουσ, οἳ πάντα ἄμικτα καὶ ἄπλωτα ταῖσ πόλεσιν ἐσ ἀλλήλουσ ἐποίουν, καὶ λιμὸν ἐπίπονον ἐξειργάσαντο ἐπὶ πλεῖστον. ὅλωσ τε οὐδὲν ἀνδρὶ δυνατὸν ἐξέλιπεν ἢ πράττων ἢ διανοούμενοσ, ὡσ μέγιστον δὴ τόδε τὸ κίνημα ἐξ ἀνατολῆσ ἐπὶ δύσιν γενόμενον ἐνοχλῆσαι πᾶσιν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, ἢ πολεμουμένοισ ἢ συμμαχοῦσιν ἢ λῃστευομένοισ ἢ γειτονεύουσιν. τοσόσδε εἷσ οὗτοσ πόλεμοσ καὶ ποικίλοσ ἐγένετο. καὶ ἐσ τὰ μάλιστα λήγων συνήνεγκε Ῥωμαίοισ· ὡρίσαντο γὰρ ἐπὶ τῷδε τὴν ἡγεμονίαν ἐκ δύσεωσ ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην. διελεῖν δ’ αὐτὰ κατὰ ἔθνοσ οὐκ ἦν, ὁμοῦ τε πραχθέντα καὶ ἀλλήλοισ ἀναπεπλεγμένα. ἃ δὲ καὶ ὣσ ἐδύνατο αὐτῶν κεχωρίσθαι, κατὰ μέρη τέτακται. Φαρνάκησ δ’ ἐπολιόρκει Φαναγορέασ καὶ τὰ περίοικα τοῦ Βοσπόρου, μέχρι τῶν Φαναγορέων διὰ λιμὸν ἐσ μάχην προελθόντων ἐκράτει τῇ μάχῃ, καὶ βλάψασ οὐδέν, ἀλλὰ φίλουσ ποιησάμενοσ καὶ λαβὼν ὅμηρα, ἀνεχώρει.

μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ Σινώπην εἷλε καὶ Ἀμισὸν ἐνθυμιζόμενοσ καὶ Καλουίνῳ στρατηγοῦντι ἐπολέμησεν, ᾧ χρόνῳ Πομπήιοσ καὶ Καῖσαρ ἐσ ἀλλήλουσ ᾖσαν, ἑώσ αὐτὸν Ἄσανδροσ ἐχθρὸσ ἴδιοσ, Ῥωμαίων οὐ σχολαζόντων, ἐξήλασε τῆσ Ἀσίασ. ἐπολέμησε δὲ καὶ αὐτῷ Καίσαρι καθελόντι Πομπήιον, ἐπανιόντι ἀπ’ Αἰγύπτου, περὶ τὸ Σκότιον ὄροσ, ἔνθα ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ῥωμαίων τῶν ἀμφὶ Τριάριον ἐκεκρατήκει· καὶ ἡττηθεὶσ ἔφευγε σὺν χιλίοισ ἱππεῦσιν ἐσ Σινώπην. Καίσαροσ δ’ αὐτὸν ὑπ’ ἀσχολίασ οὐ διώξαντοσ, ἀλλ’ ἐπιπέμψαντοσ αὐτῷ Δομίτιον, παραδοὺσ τὴν Σινώπην Δομιτίῳ ὑπόσπονδοσ ἀφείθη μετὰ τῶν ἱππέων. καὶ τοὺσ ἵππουσ ἔκτεινε πολλὰ δυσχεραινόντων τῶν ἱππέων, ναυσὶ δ’ ἐπιβὰσ ἐσ τὸν Πόντον ἔφυγε, καὶ Σκυθῶν τινασ καὶ Σαυροματῶν συναγαγὼν Θεοδοσίαν καὶ Παντικάπαιον κατέλαβεν. ἐπιθεμένου δ’ αὖθισ αὐτῷ κατὰ τὸ ἔχθοσ Ἀσάνδρου, οἱ μὲν ἱππεῖσ ἀπορίᾳ τε ἵππων καὶ ἀμαθίᾳ πεζομαχίασ ἐνικῶντο, αὐτὸσ δὲ ὁ Φαρνάκησ μόνοσ ἠγωνίζετο καλῶσ, μέχρι κατατρωθεὶσ ἀπέθανε, πεντηκοντούτησ ὢν καὶ βασιλεύσασ Βοσπόρου πεντεκαίδεκα ἔτεσιν. Ὧδε μὲν δὴ καὶ Φαρνάκησ ἐξέπεσε τῆσ ἀρχῆσ, καὶ αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Γάιοσ μὲν Καῖσαρ ἔδωκε Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ συμμαχήσαντί οἱ προθύμωσ ἐν Αἰγύπτῳ·

νῦν δ’ εἰσὶν οἰκεῖοι, Πόντου δὲ καὶ Βιθυνίασ πέμπεταί τισ ἀπὸ τῆσ βουλῆσ στρατηγὸσ ἐτήσιοσ τὰ δ’ ἑτέροισ ὑπὸ τοῦ Πομπηίου δεδομένα ὁ μὲν Γάιοσ, ἐπιμεμψάμενοσ τοῖσ ἔχουσιν ὅτι Πομπηίῳ καθ’ αὑτοῦ συνεμάχουν, ὅμωσ ἐφύλαξε, πλὴν τῆσ ἐν Κομάνοισ ἱερωσύνησ, ἣν ἐσ Λυκομήδην μετήνεγκεν ἀπὸ Ἀρχελάου· πάντα δὲ οὐ πολὺ ὕστερον, καὶ τάδε καὶ ὅσα Γάιοσ Καῖσαρ ἢ Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ ἔχειν ἑτέροισ ἐδεδώκεσαν, ἐσ στρατηγίασ Ῥωμαίων περιῆλθεν, ἀπὸ τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαροσ ἑλόντοσ Αἴγυπτον, ὀλίγησ ἔτι Ῥωμαίων προφάσεωσ ἐσ ἑκάστουσ δεομένων. ὅθεν αὐτοῖσ τῆσ ἡγεμονίασ ἐπὶ τῷδε τῷ Μιθριδατείῳ πολέμῳ προελθούσησ ἔσ τε τὸν Πόντον τὸν Εὔξεινον καὶ ἐπὶ ψάμμον τὴν πρὸ Αἰγύπτου καὶ ἐσ ποταμὸν Εὐφράτην ἀπὸ Ἰβήρων τῶν παρὰ στήλαισ Ἡρακλείοισ, εἰκότωσ ἥ τε νίκη μεγάλη καὶ ὁ στρατηγήσασ Πομπήιοσ μέγασ ἐκλήθη. ἔχουσι δ’ αὐτοῖσ καὶ Λιβύην, ὅση μέχρι Κυρήνησ Κ̔υρήνην γὰρ αὐτὴν Ἀπίων βασιλεὺσ τοῦ Λαγιδῶν γένουσ νόθοσ ἐν διαθήκαισ ἀπέλιπεν̓, Αἴγυπτοσ ἐσ περίοδον τῆσ ἐντὸσ θαλάσσησ ἔτι ἔλειπεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION