Appian, The Foreign Wars, chapter 10

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10)

Τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου μέροσ ἄλλο Ἰβήρων αὐτονόμων, οἳ Λυσιτανοὶ καλοῦνται, Πουνίκου σφῶν ἡγουμένου τὰ Ῥωμαίων ὑπήκοα ἐλῄζοντο, καὶ τοὺσ στρατηγοῦντασ αὐτῶν, Μανίλιόν τε καὶ Καλπούρνιον Πίσωνα, τρεψάμενοι κτείνουσιν ἑξακισχιλίουσ, καὶ ἐπ’ αὐτοῖσ Τερέντιον Οὐάρρωνα ταμίαν. οἷσ ἐπαρθεὶσ ὁ Πούνικοσ τὰ μέχρι ὠκεανοῦ κατέδραμε, καὶ Οὐέττωνασ ἐσ τὴν στρατείαν προσλαβὼν ἐπολιόρκει Ῥωμαίων ὑπηκόουσ τοὺσ λεγομένουσ Βλαστοφοίνικασ, οἷσ φασὶν Ἀννίβαν τὸν Καρχηδόνιον ἐποικίσαι τινὰσ ἐκ Λιβύησ, καὶ παρὰ τοῦτο κληθῆναι Βλαστοφοίνικασ. Πούνικοσ μὲν οὖν λίθῳ πληγεὶσ ἐσ τὴν κεφαλὴν ἀπέθανε, διαδέχεται δ’ αὐτὸν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ἦν Καίσαροσ. οὗτοσ ὁ Καίσαροσ Μουμμίῳ, μετὰ στρατιᾶσ ἄλλησ ἐπελθόντι ἀπὸ Ῥώμησ, ἐσ μάχην συνηνέχθη καὶ ἡττώμενοσ ἔφυγεν. Μουμμίου δ’ αὐτὸν ἀτάκτωσ διώκοντοσ ἐπιστραφεὶσ ἔκτεινεν ἐσ ἐννακισχιλίουσ, καὶ τήν τε λείαν τὴν ἡρπασμένην καὶ τὸ οἰκεῖον στρατόπεδον ἀνεσώσατο, καὶ τὸ Ῥωμαίων προσέλαβέ τε, καὶ διήρπασεν ὅπλα καὶ σημεῖα πολλά, ἅπερ οἱ βάρβαροι κατὰ τὴν Κελτιβηρίαν ὅλην περιφέροντεσ ἐπετώθαζον. Μούμμιοσ δ’ ὑπολοίπουσ ἔχων πεντακισχιλίουσ ἐγύμναζεν ἔνδον ἐν τῷ στρατοπέδῳ, δεδιὼσ ἄρα προελθεῖν ἐσ τὸ πεδίον πρὶν τοὺσ ἄνδρασ ἀναθαρρῆσαι.

φυλάξασ δὲ εἴ τι μέροσ οἱ βάρβαροι τῆσ ἀφῃρημένησ λείασ παρέφερον, ἀδοκήτωσ αὐτοῖσ ἐπέθετο, καὶ πολλοὺσ διαφθείρασ ἔλαβε τὴν λείαν καὶ τὰ σημεῖα. Λυσιτανῶν δ’ οἱ ἐπὶ θάτερα τοῦ Τάγου ποταμοῦ, κἀκεῖνοι Ῥωμαίοισ πεπολεμωμένοι, Καυκαίνου σφῶν ἡγουμένου Κουνέουσ ἐπόρθουν, οἳ Ῥωμαίοισ ἦσαν ὑπήκοοι, καὶ πόλιν αὐτῶν μεγάλην εἷλον Κονίστοργιν. παρά τε τὰσ στήλασ τὰσ Ἡρακλείουσ τὸν ὠκεανὸν ἐπέρων, καὶ οἱ μὲν τὴν ἄλλην Λιβύην κατέτρεχον, οἱ δ’ Ὀκίλην πόλιν ἐπολιόρκουν. Μούμμιοσ δ’ ἑπόμενοσ ἐννακισχιλίοισ πεζοῖσ καὶ ἱππεῦσι πεντακοσίοισ ἔκτεινε τῶν μὲν δῃούντων ἐσ μυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ, τῶν δ’ ἑτέρων τινάσ, καὶ τὴν πολιορκίαν διέλυσε τὴν Ὀκίλησ. ἐντυχὼν δὲ καὶ τοῖσ φέρουσιν ἃ ἐσεσυλήκεσαν, ἔκτεινε καὶ τούσδε πάντασ, ὡσ μηδ’ ἄγγελον ἀπὸ τοῦ κακοῦ διαφυγεῖν. τὴν δὲ λείαν διαδοὺσ τῷ στρατῷ τὴν δυνατὴν φέρεσθαι, τὰ λοιπὰ τοῖσ θεοῖσ τοῖσ ἐνυαλίοισ ἔκαυσεν. Καὶ Μούμμιοσ μὲν τάδε πράξασ ἐπανῆλθεν ἐσ Ῥώμην καὶ ἐθριάμβευσεν, 58. ἐκδέχεται δ’ αὐτὸν Μάρκοσ Ἀτίλιοσ, ὃσ Λυσιτανῶν μὲν ἐσ ἑπτακοσίουσ ἐπιδραμὼν ἀπέκτεινε, καὶ τὴν μεγίστην πόλιν ἐξεῖλεν, ᾗ ὄνομα Ὀξθράκαι, τὰ δ’ ἐγγὺσ καταπληξάμενοσ ἅπαντα ἐπὶ συνθήκαισ παρέλαβεν. καὶ τούτων ἦν ἔνια τοῦ Οὐεττώνων ἔθνουσ, ὁμόρου τοῖσ Λυσιτανοῖσ. ὡσ δ’ ἀνεζεύγνυε χειμάσων ὁ Ἀτίλιοσ, αὐτίκα πάντεσ μετετίθεντο καί τινασ Ῥωμαίοισ ὑπηκόουσ ἐπολιόρκουν· οὓσ ἐπειγόμενοσ ἐξελεῖν τῆσ πολιορκίασ Σέρουιοσ Γάλβασ ὁ Ἀτιλίου διάδοχοσ, ἡμέρᾳ μιᾷ καὶ νυκτὶ πεντακοσίουσ σταδίουσ διελθὼν ἐπιφαίνεται τοῖσ Λυσιτανοῖσ, καὶ εὐθὺσ ἐσ μάχην ἐξέτασσε, κατάκοπον τὸν στρατὸν ἔχων. τρεψάμενοσ δ’ εὐτυχῶσ τοὺσ πολεμίουσ, ἐπέκειτο φεύγουσιν ἀπειροπολέμωσ. ὅθεν ἀσθενοῦσ αὐτῷ καὶ ἀσυντάκτου τῆσ διώξεωσ οὔσησ διὰ κόπον, οἱ βάρβαροι κατιδόντεσ αὐτοὺσ διεσπασμένουσ τε καὶ ἀναπαυομένουσ κατὰ μέρη συνελθόντεσ ἐπέθεντο, καὶ κτείνουσιν ἐσ ἑπτακισχιλίουσ. ὁ δὲ Γάλβασ μετὰ τῶν ἀμφ’ αὐτὸν ἱππέων κατέφυγεν ἐσ Καρμώνην πόλιν, ἔνθα τοὺσ διαφυγόντασ ἀνελάμβανε, καὶ συμμάχουσ ἀθροίσασ ἐσ δισμυρίουσ διῆλθεν ἐσ Κουνέουσ, καὶ παρεχείμαζεν ἐν Κονιστόργει. Λεύκολλοσ δὲ ὁ τοῖσ Οὐακκαίοισ ἄνευ ψηφίσματοσ πολεμήσασ ἐν Τυρδιτανίᾳ τότε χειμάζων ᾔσθετο Λυσιτανῶν ἐσ τὰ πλησίον ἐμβαλόντων, καὶ περιπέμψασ τοὺσ ἀρίστουσ τῶν ἡγεμόνων, ἔκτεινε τῶν Λυσιτανῶν ἐσ τετρακισχιλίουσ.

περί τε Γάδειρα τὸν πορθμὸν ἑτέρων περώντων ἔκτεινεν ἐσ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ, καὶ τοὺσ λοιποὺσ συμφυγόντασ ἔσ τινα λόφον ἀπετάφρευσε, πλῆθόσ τε ἔλαβεν ἀνδρῶν ἄπειρον. καὶ τὴν Λυσιτανίαν ἐπιὼν κατὰ μέροσ ἐπόρθει. ἐπόρθει δὲ καὶ Γάλβασ ἐπὶ θάτερα. καὶ τινῶν πρεσβευομένων ἐσ αὐτόν, καὶ θελόντων βεβαιοῦν καὶ ὅσα Ἀτιλίῳ τῷ πρὸ αὐτοῦ στρατηγῷ συνθέμενοι παρεβεβήκεσαν, ἐδέχετο καὶ ἐσπένδετο, καὶ ὑπεκρίνετο αὐτοῖσ καὶ συνάχθεσθαι ὡσ δι’ ἀπορίαν λῃστεύουσί τε καὶ πολεμοῦσι καὶ παρεσπονδηκόσιν. "τὸ γὰρ λυπρόγαιον," ἔφη, "καὶ πενιχρὸν ὑμᾶσ ἐσ ταῦτα ἀναγκάζει· δώσω δ’ ἐγὼ πενομένοισ φίλοισ γῆν ἀγαθήν, καὶ ἐν ἀφθόνοισ συνοικιῶ, διελὼν ἐσ τρία. Οἱ μὲν δὴ τάδε προσδοκῶντεσ ἀπὸ τῶν ἰδίων ἀνίσταντο, καὶ συνῄεσαν οἷ προσέτασσεν ὁ Γάλβασ·

ὁ δὲ αὐτοὺσ ἐσ τρία διῄρει, καὶ πεδίον ἑκάστοισ τι ὑποδείξασ ἐκέλευεν ἐν τῷ πεδίῳ περιμένειν, μέχρι πολίσειεν αὐτοὺσ ἐπελθών. ὡσ δ’ ἧκεν ἐπὶ τοὺσ πρώτουσ, ἐκέλευεν ὡσ φίλουσ θέσθαι τὰ ὅπλα, θεμένουσ δ’ ἀπετάφρευέ τε, καὶ μετὰ ξιφῶν τινασ ἐσπέμψασ ἀνεῖλεν ἅπαντασ, ὀδυρομένουσ τε καὶ θεῶν ὀνόματα καὶ πίστεισ ἀνακαλοῦντασ. τῷ δ’ αὐτῷ τρόπῳ καὶ τοὺσ δευτέρουσ καὶ τρίτουσ ἐπειχθεὶσ ἀνεῖλεν, ἀγνοοῦντασ ἔτι τὰ πάθη τὰ τῶν προτέρων, ἀπιστίᾳ μὲν ἄρα ἀπιστίαν μετιών, οὐκ ἀξίωσ δὲ Ῥωμαίων μιμούμενοσ βαρβάρουσ. ὀλίγοι δ’ αὐτῶν διέφυγον, ὧν ἦν Οὐρίατθοσ, ὃσ μετ’ οὐ πολὺ ἡγήσατο Λυσιτανῶν καὶ ἔκτεινε πολλοὺσ Ῥωμαίων καὶ ἔργα μέγιστα ἐπεδείξατο. ἀλλὰ τάδε μὲν ὕστερον γενόμενα ὕστερον λέξω. τότε δὲ ὁ Γάλβασ, Λευκόλλου φιλοχρηματώτεροσ ὤν, ὀλίγα μέν τινα τῆσ λείασ τῇ στρατιᾷ διεδίδου, καὶ ὀλίγα τοῖσ φίλοισ, τὰ λοιπὰ δὲ ἐσφετερίζετο, καίτοι πλουσιώτατοσ ὢν ὁμοῦ τι Ῥωμαίων· ἀλλ’ οὐδ’ ἐν τῇ εἰρήνῃ φασὶν αὐτὸν διαλιπεῖν ψευδόμενόν τε καὶ ἐπιορκοῦντα διὰ κέρδη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION