헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ34́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6)

Τάραντα δὲ φρουρουμένην ὑπὸ Ῥωμαιων Κονωνεὺσ ὧδε προύδωκεν. κυνηγετεῖν εἴθιστο ὁ Κονωνεύσ, καὶ φέρων ἀεί τι τῷ φρουράρχῳ Λιουίῳ συνήθησ ἐκ τοῦδε ἐγεγένητο. ὡσ δὲ ἐν πολεμουμένῃ χώρᾳ, νυκτὸσ ἔφη δεῖν κυνηγετεῖν καὶ νυκτὸσ φέρειν τὰ λαμβανόμενα. νυκτὸσ οὖν αὐτῷ τῶν πυλῶν ἀνοιγομένων, συνθέμενοσ Ἀννίβᾳ καὶ στρατιώτασ λαβών, τοὺσ μὲν ἔκρυψεν ἐν λόχμῃ τινὶ πλησίον, τοὺσ δ’ ἐπακολουθεῖν ἐκέλευσεν ἑαυτῷ δι’ ὀλίγου, τοὺσ δὲ σὺν αὐτῷ προσιέναι, θώρακασ ἔνδοθεν ὑπεζωσμένουσ καὶ ξίφη, τὰ δ’ ἐκτὸσ ὡσ ἂν ἐσ κυνηγέτασ ἐσκευασμένουσ. κάπρον τε αὐτοῖσ ἐπὶ ξύλων ἐπιθεὶσ ἧκε νυκτὸσ ἐπὶ τὰσ πύλασ. καὶ τῶν φυλάκων, ὥσπερ ἔθοσ ἦν, ἀνοιξάντων, οἱ μὲν συνεσελθόντεσ αὐτῷ τοὺσ ἀνοίξαντασ αὐτίκα διεχρῶντο, οἱ δ’ ἑπόμενοι κατὰ σπουδὴν συνεσέπιπτον ἐκείνοισ, καὶ τοὺσ ἀπὸ τῆσ λόχμησ ἐδέχοντο, καὶ τὰσ πύλασ ἀνεῴγνυον τῷ Ἀννίβᾳ. ὁ δὲ ἔσω παρελθὼν τῆσ μὲν ἄλλησ πόλεωσ εὐθὺσ ἐκράτει, καὶ τοὺσ Ταραντίνουσ ἑταιρισάμενοσ τὴν ἄκραν ἔτι φρουρουμένην ἐπολιόρκει. Ὧδε μὲν Κονωνεὺσ Τάραντα προύδωκε·

Ῥωμαῖοι δ’ ὅσοι τὴν ἀκρόπολιν εἶχον, ε͂σ μὲν πεντακισχιλίουσ ἦσαν, καὶ αὐτοῖσ Ταραντίνων τέ τινεσ προσεχώρουν, καὶ ὁ τῆσ ἐν Μεταποντίῳ φρουρᾶσ ἡγεμὼν τὸ ἥμισυ τῆσ φρουρᾶσ ἔχων ἦλθε, βελῶν τε καὶ ὀργάνων πολλῶν ηὐπόρουν, ὡσ ἀπὸ τείχουσ εὐμαρῶσ ἀμύνεσθαι τὸν Ἀννίβαν. ηὐπόρει δὲ καὶ ὁ Ἀννίβασ. πύργουσ τε οὖν καὶ καταπέλτασ ἐπάγων καὶ χελώνασ ἔνια διέσειε, καὶ δρεπάνοισ ἀπὸ κάλων ἐπάλξεισ τε κατέσυρε καὶ τὸ τεῖχοσ ἀπεγύμνου. οἱ δὲ λίθουσ μὲν ἐπὶ τὰσ μηχανὰσ ἀφιέντεσ πολλὰ συνέτριβον, βρόχοισ δὲ τὰ δρέπανα περιέσπων, καὶ πολλάκισ ἐκθέοντεσ ἄφνω συνετάρασσον ἀεί τι καὶ κτείναντεσ ἐπανῄεσαν. ὡσ δὲ καὶ πνεῦμά ποτε λάβρον ἐθεάσαντο, οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ τείχουσ δᾷδασ ἡμμένασ καὶ στύππιον καὶ πίσσαν αὐτοῦ τοῖσ μηχανήμασιν ἐπερρίπτουν, οἱ δὲ καὶ ἐκδραμόντεσ ὑπέθηκαν. ἀπογνοὺσ οὖν ὁ Ἀννίβασ τῆσδε τῆσ πείρασ περιετείχισε τὴν πόλιν, χωρίσ γε τοῦ πρὸσ θαλάσσῃ μέρουσ· οὐ γὰρ ἦν καὶ τοῦτο δυνατόν. καὶ παραδοὺσ Ἄννωνι τὴν πολιορκίαν, ἐσ Ιἄπυγασ ἀνεχώρει. Λιμένεσ δ’ εἰσὶ τοῖσ Ταραντινοισ πρὸσ βορρᾶν ἄνεμον ἐκ πελάγουσ ἐσπλέοντι διὰ ἰσθμοῦ, καὶ τὸν ἰσθμὸν ἀπέκλειον γεφύραισ, ὧν τότε κρατοῦντεσ οἱ Ῥωμαίων φρουροὶ σφίσι μὲν ἐδέχοντο τὴν ἀγορὰν ἐκ θαλάσσησ, Ταραντίνοισ δ’ ἐκώλυον ἐσκομίζεσθαι.

ἡ δ’ ἐν τῇ πόλει φρουρὰ Ῥωμαίων ἐσ Βρεντέσιον λαθοῦσα διεπλευσεν. ὅθεν ἠπόρουν ἀγορᾶσ οἱ Ταραντῖνοι, ἑώσ ἐπελθὼν αὐτοῖσ ὁ Ἀννίβασ ἐδίδαξε λεωφόρον ὁδόν, ἣ διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ ἔφερεν ἀπὸ τῶν λιμένων ἐπὶ τὴν νοτιον θαλασσαν, ὀρύξαντασ, ἰσθμὸν ἕτερον ποιήσασθαι. καὶ οἱ μὲν οὕτω πράξαντεσ εἶχόν τε ἀγοράν, καὶ τριήρεσι τοὺσ Ῥωμαίων φρουροὺσ ναῦσ οὐκ ἔχοντασ ὑπὸ τὸ τεῖχοσ ἔβλαπτον, ὅτε μὴ χειμὼν εἰή μάλιστα, καὶ τὴν ἀγορὰν τὴν καταπλέουσαν ἐκείνοισ ἀφῃροῦντο· οἱ δ’ ἠπόρουν. καὶ νυκτὸσ αὐτοὶσ Θουρίων σῖτόν τε ναυσὶ πεμπόντων καὶ τριήρεισ ἐσ φυλακὴν τῶν νεῶν, οἱ Ταραντῖνοι καὶ οἱ σὺν αὐτοῖσ Λίβυεσ πυθόμενοι καὶ λοχήσαντεσ ἔλαβον αὐτῷ τε σίτῳ καὶ αὐτοῖσ ἀνδράσιν ἁπάσασ. πρεσβευομένων δὲ θαμινὰ τῶν Θουρίων, καὶ ἀξιούντων λύσασθαι τοὺσ εἰλημμένουσ, οἱ Ταραντῖνοι τοὺσ φοιτῶντασ αὐτῶν μετέπειθον ἐσ Ἀννίβαν. καὶ ὁ Ἀννίβασ ὅσουσ εἶχε Θουρίων αἰχμαλώτουσ, εὐθὺσ ἀπέλυεν. οἱ δὲ τοὺσ οἰκείουσ σφῶν βιασάμενοι, τὰσ πύλασ Ἄννωνι ἀνέῳξαν. καὶ Θούριοι μὲν Ῥωμαίοισ Τάραντα περιποιούμενοι ἔλαθον οὕτωσ ὑπὸ Καρχηδονίοισ αὐτοὶ γενόμενοι· Μεταποντῖνοι δ’, ἐξ οὗ σφῶν ὁ φρούραρχοσ τὸ ἥμισυ τῆσ φρουρᾶσ ἄγων ἐσ Τάραντα ᾤχετο, τοὺσ λοιποὺσ ὀλίγουσ γενομένουσ ἀπέκτειναν καὶ Ἀννίβᾳ προσέθεντο.

προσέθετο δὲ καὶ ἡ μεταξὺ Μεταποντίνων τε καὶ Θουρίων Ἡράκλεια, δέει μᾶλλον ἢ γνώμῃ. καὶ πάλιν ἦν ἐπικυδέστερα τὰ Ἀννίβου. τοῦ δ’ ἑξῆσ ἔτουσ καὶ Λευκανῶν τινεσ ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων· οἷσ Σεμπρώνιοσ Γράκχοσ ἀνθύπατοσ ἐπελθὼν ἐπολέμει. Λευκανὸσ δέ τισ ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοισ ἐμμενόντων Φλάουιοσ, φίλοσ ὢν καὶ ξένοσ Γράκχου, προδιδοὺσ αὐτὸν ἔπεισεν ἔσ τι χωρίον ἐλθόντα συνθέσθαι Λευκανῶν τοῖσ στρατηγοῖσ ὡσ μετανοοῦσι, καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν πίστεισ. ὁ δ’ οὐδὲν ὑποτοπήσασ εἵπετο μεθ’ ἱππέων τριάκοντα. Νομάδων δὲ πολλῶν αὐτὸν ἐξ ἐνέδρασ κυκλωσαμένων, ὁ μὲν Φλάουιοσ ἐξίππευσεν ἐσ ἐκείνουσ, ὁ δὲ Γράκχοσ συνεὶσ τῆσ προδοσίασ καθήλατο μετὰ τῶν ἱππέων, καὶ πολλὰ καὶ γενναῖα δρῶν κατεκόπη μετὰ πάντων πλὴν τριῶν, οὓσ μόνουσ εἷλεν ὁ Ἀννίβασ, πολλὴν ποιησάμενοσ σπουδὴν λαβεῖν ζῶντα Ῥωμαίων τὸν ἀνθύπατον. αἰσχρῶσ δ’ αὐτὸν ἐνηδρευμένον ἀγάμενοσ ὅμωσ τῆσ τελευταίασ ἀρετῆσ ἔθαψε, καὶ τὰ ὀστᾶ Ῥωμαίοισ ἔπεμψεν. Καὶ ἀπὸ τοῦδε αὐτὸσ μὲν ἐν Ιἄπυξιν ἐθέριζε καὶ σῖτον πολὺν ἐσώρευε, 36. Ῥωμαίων δ’ ἐπιθέσθαι Καπυαιοισ ἐγνωκότων ἔπεμπεν Ἄννωνα μετὰ χιλίων πεζῶν καὶ χιλίων ἱππέων ἐσδραμεῖν νυκτὸσ ἐσ Καπύην. καὶ ὁ μὲν ἐσέδραμε Ῥωμαίουσ λαθών, οἱ δ’ ἡμέρασ γενομένησ, ὡσ πλέονασ εἶδον ἐπὶ τῶν τειχῶν, τὸ συμβὰν ἔγνωσαν, καὶ τῆσ μὲν πόλεωσ εὐθὺσ ἀνεχώρουν, τὰ δὲ θέρη τὰ Καπυαίων καὶ τῶν ἄλλων Καμπανῶν προκατελάμβανον. ὀδυρομένοισ δὲ περὶ τοῦδε τοῖσ Καμπανοῖσ ὁ Ἀννίβασ ἔφη πολὺν ἔχειν σῖτον ἐν Ιἀπυγίᾳ, καὶ πέμποντασ ἐκέλευε λαμβάνειν ὁσάκισ θέλοιεν. οἱ δ’ οὐκ ὑποζύγια μόνον οὐδ’ ἄνδρασ, ἀλλὰ καὶ γύναια καὶ παιδία ἔπεμπον ἀχθοφορήσοντα τοῦ σίτου· καὶ γὰρ ἐθάρρουν τῇ διόδῳ, μετελθόντοσ ἐσ αὐτὴν ἐξ Ιἀπύγων Ἀννίβου, καὶ παρὰ τὸν Κάλωρα ποταμὸν στρατοπεδεύοντοσ, πλησίον Βενεβενδέων, οὓσ μόνουσ ἐδεδοίκεσαν Ῥωμαίοισ ἔτι συμμάχουσ ὄντασ. τότε δὲ Ἀννίβου παρόντοσ ἁπάντων κατεφρόνουν. Συνέβη δὲ Ἀννίβαν μέν, καλοῦντοσ αὐτὸν Ἄννωνοσ, ἐσ Λευκανοὺσ διελθεῖν, τὰ πολλὰ τῆσ κατασκευῆσ ἐν τῷ περὶ Βενεβεντὸν στρατοπέδῳ μετ’ ὀλίγησ φρουρᾶσ καταλιπόντα, δυοῖν δὲ Ῥωμαίοισ στρατηγούντοιν ὑπάτοιν, Φουλουίου τε Φλάκκου καὶ Κλαυδίου Ἀππίου, τὸν ἕτερον αὐτοῖν πυθόμενον ἐπιδραμεῖν τοῖσ Καμπανοῖσ διαφέρουσι τὰ θέρη, καὶ πολλοὺσ μὲν οἱᾶ ἀπαρασκεύουσ διαφθεῖραι, καὶ τὸν σῖτον Βενεβενδεῦσι δοῦναι, λαβεῖν δὲ καὶ τὸ στρατόπεδον Ἀννίβου, καὶ τὴν ἐν αὐτῷ παρασκευὴν ἁρπάσαι, καὶ Καπύην ἔτι ὄντοσ ἐν Λευκανοῖσ Ἀννίβου περιταφρεῦσαί τε καὶ ἐπὶ τῇ τάφρῳ περιτειχίσαι πᾶσαν ἐν κύκλῳ.

καὶ τοῦδε τοῦ περιτειχίσματοσ ἐκτὸσ ἄλλο ποιήσαντεσ οἱ στρατηγοὶ τὸ μεσον εἶχον ἀντὶ στρατοπέδου. ἐπάλξεισ δ’ ἦσαν αὐτοῖσ αἱ μὲν ἐσ Καπυαίουσ πολιορκουμένουσ αἱ δ’ ἐσ τοὺσ ἔξωθεν ἐπιόντασ ἐπεστραμμέναι, ἥ τε ὄψισ ἦν πόλεωσ μεγάλησ σμικροτέραν ἐχούσησ ἐν μέσῳ. τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ περιτειχίσματοσ ἐσ τὴν Καπύην διάστημα διστάδιον ἦν μάλιστα· ἐν ᾧ πολλαὶ ἐγίγνοντο πεῖραι καὶ συμβολαὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, πολλὰ δ’ ὡσ ἐν θεάτρῳ μεσοτειχίῳ μονομάχια, προκαλουμένων ἀλλήλουσ τῶν ἀρίστων. καί τισ Καπυαῖοσ, Ταυρέασ, Ῥωμαίων ἐν μονομαχίῳ Κλαύδιον Ἄσελλον περιφεύγων ὑπεχώρει, μέχρι τοῖσ Καπυαίων τείχεσιν ὁ Ἄσελλοσ ἐγκύρσασ καὶ τὸν ἵππον οὐ δυνάμενοσ ἐκ τῆσ ῥύμησ ἐπιστρέψαι διὰ τῶν πολεμίων πυλῶν ἐσ τὴν Καπύην ἐσήλατο σὺν ὁρμῇ, καὶ διιππεύσασ τὴν πόλιν ὅλην κατὰ τὰσ ἑτέρασ ἐξέδραμεν ἐσ τοὺσ ἐπὶ θάτερα Ῥωμαίουσ. Καὶ ὁ μὲν οὕτω παραβόλωσ διεσώζετο, Ἀννίβασ δὲ τῆσ χρείασ ψευσθεὶσ ἐφ’ ἣν ἐσ Λευκανοὺσ μετεκέκλητο, ἀνέστρεφεν ἐσ Καπύην, μέγα ποιούμενοσ μὴ περιιδεῖν πόλιν μεγάλην καὶ εὔκαιρον ὑπὸ Ῥωμαίοισ γενομένην.

προσβαλὼν δὲ τῷ περιτειχίσματι καὶ μηδὲν δυνηθείσ, μηδ’ ἐπινοῶν ὅπωσ ἂν ἐσ τὴν πόλιν ἐσπέμψειεν ἢ σῖτον ἢ στρατιάν, οὐδενὸσ οὐδ’ ἀπ’ ἐκείνων αὐτῷ συμβαλεῖν δυναμένου διὰ τὴν ἐπιτείχισιν πάντῃ περιλαμβάνουσαν, ἐπὶ τὴν Ῥώμην ἠπείγετο παντὶ τῷ στρατῷ, πυνθανόμενοσ μὲν κἀκείνουσ ὑπὸ λιμοῦ πιέζεσθαι, ἐλπίζων δὲ τοὺσ στρατηγοὺσ αὐτῶν ἀπὸ Καπύησ ἀναστήσειν, ἢ αὐτόσ τι Καπύησ μεῖζον ἐργάσεσθαι. συντόνῳ δὲ σπουδῇ διελθὼν ἔθνη πολλὰ καὶ πολέμια, τῶν μὲν οὐ δυνηθέντων αὐτὸν ἐπισχεῖν, τῶν δὲ οὐδὲ ἐσ πεῖραν ἐλθεῖν ὑποστάντων, ἀπὸ δύο καὶ τριάκοντα σραδίων τῆσ Ῥώμησ ἐστρατοπέδευσεν ἐπὶ τοῦ Ἀνιῆνοσ ποταμοῦ. Καὶ ἡ πόλισ ἐθορυβήθη θόρυβον οἱο͂ν οὐ πρότερον, οἰκεῖον μὲν οὐδὲν ἔχοντεσ ἱκανόν ὁ̔̀ γὰρ εἶχον, ἐν Καμπανίᾳ τότε ἦν̓, πολεμίου δὲ στρατοῦ τοσοῦδε σφίσιν ἐπιστάντοσ ἄφνω, καὶ στρατηγοῦ δι’ ἀρετὴν καὶ εὐτυχίαν ἀμάχου.

ὅμωσ δὲ ἐκ τῶν παρόντων οἱ μὲν δυνάμενοι φέρειν ὅπλα τὰσ πύλασ ἐφύλασσον, οἱ δὲ γέροντεσ ἐσ τὸ τεῖχοσ ἀνεπήδων, γύναια δὲ καὶ παιδία λίθουσ καὶ βέλη παρέφερον. οἱ δὲ ἐκ τῶν ἀγρῶν συνέθεον ἐσ τὸ ἄστυ δρόμῳ. βοῆσ δὲ παμμιγοῦσ καὶ θρήνων καὶ εὐχῶν καὶ παρακελεύσεων πρὸσ ἀλλήλουσ πάντα μεστὰ ἦν. εἰσὶ δ’ αὐτῶν οἳ τὴν γέφυραν τὴν ἐπὶ τοῦ Ἀνιῆνοσ ἐκδραμόντεσ ἔκοπτον. μικρὸν δέ τι πολίχνιον Ῥωμαῖοί ποτε ἐπιτειχίζοντεσ Αἰκανοῖσ Ἄλβην ἀπὸ τῆσ αὑτῶν μητροπόλεωσ ἐκάλεσαν· σὺν χρόνῳ δ’ ἐπισύροντεσ ἢ διαφθείροντεσ, ἢ ἐσ τὴν Ἀλβανῶν σύγκρισιν, Ἀλβησέασ αὐτοὺσ καλοῦσιν. τούτων τότε τῶν Ἀλβησέων ἐσ Ῥώμην δισχίλιοι δρόμῳ διέθεον, τοῦ κινδύνου μετασχεῖν, καὶ ἅμα ἀφικνοῦντο καὶ ὡπλίζοντο καὶ τὰσ πύλασ ἐφρούρουν. τοσῇδε προθυμίᾳ βραχὺ πολίχνιον ἐκ τοσῶνδε ἀποικιῶν ἐχρήσατο μόνη, οἱο͂́ν τι καὶ Ἀθηναίοισ ἐσ Μαραθῶνα μικρὰ πόλισ ἡ Πλαταιέων ἔδραμε τοῦ τότε κινδύνου μετασχεῖν. Τῶν δὲ στρατηγῶν Ἄππιοσ μὲν Καπύῃ παρέμενε, κἀκεῖνοσ ἡγούμενοσ ἑλεῖν Καπύην, Φούλουιοσ δὲ Φλάκκοσ ἑτέραισ ὁδοῖσ ἐπειχθεὶσ ἀλήκτῳ τάχει ἀντεστρατοπέδευσε τῷ Ἀννίβᾳ, μέσον ἔχων τὸν Ἀνιῆνα.

τῷ δ’ Ἀννίβᾳ τῆν γέφυραν εὑρόντι λελυμένην καὶ τὸν Φούλουιον ἀντικαθήμενον, ἔδοξε τὰσ πηγὰσ τοῦ ποταμοῦ περιοδεῦσαι. καὶ ὁ μὲν Φούλουιοσ ἀντιπαρώδευεν, ὁ δὲ καὶ ὣσ ἐνήδρευε, Νομάδασ ἱππέασ ὑπολιπών, οἱ τῶν στρατῶν ἀναστάντων τὸν Ἀνιῆνα ἐπέρασαν καὶ τὰ Ῥωμαίων ἐδῄουν, μέχρι παρὰ τὴν πόλιν αὐτὴν γενόμενοι καὶ φοβήσαντεσ ἐπέστρεψαν ἐσ Ἀννίβαν· οὕτω γὰρ αὐτοῖσ παρήγγελτο. αὐτὸσ δὲ ἐπεὶ τάσ τε πηγὰσ τοῦ ποταμοῦ περιῆλθε, καὶ ὁδὸσ ἦν ἐσ τὸ ἄστυ οὐ πολλή, λέγεται μὲν νυκτὸσ σὺν τρισὶν ὑπασπισταῖσ λαθὼν κατασκέψασθαι τὸ ἄστυ, καὶ τὴν τῆσ δυνάμεωσ ἐρημίαν καὶ θόρυβον τὸν ἐπέχοντα ἰδεῖν, ἀναστρέψαι δ’ ἐσ Καπύην, εἴτε θεοῦ παράγοντοσ αὐτὸν ἀεὶ ὡσ καὶ τότε, εἴτε τὴν τῆσ πόλεωσ ἀρετὴν καὶ τύχην δείσασ, εἴτε, ὡσ αὐτὸσ τοῖσ ἐσβαλεῖν προτρέπουσιν ἔλεγεν, οὐκ ἐθέλων τὸν πόλεμον ἐκλῦσαι δέει Καρχηδονίων, ἵνα μὴ καὶ τὴν στρατηγίαν αὐτὸσ ἀποθοῖτο· οὐ γὰρ ὅ γε σὺν Φουλουίῳ στρατὸσ ἦν αὐτῷ πάμπαν ἀξιόμαχοσ. ὁ δὲ Φούλουιοσ ἀναστρέφοντι παρείπετο, κωλύων τε προνομεύειν καὶ φυλασσόμενοσ μηδὲν ἐξ ἐνέδρασ παθεῖν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 6

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION