헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ39́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1)

Καρχηδόνα τὴν ἐν Λιβύῃ Φοίνικεσ ᾤκισαν ἔτεσι πεντήκοντα πρὸ ἁλώσεωσ Ἰλίου, οἰκισταὶ δ’ αὐτῆσ ἐγένοντο Ζῶρόσ τε καὶ Καρχηδών, ὡσ δὲ Ῥωμαῖοι καὶ αὐτοὶ Καρχηδόνιοι νομίζουσι, Διδὼ γυνὴ Τυρία, ἧσ τὸν ἄνδρα κατακαίνει Πυγμαλίων Τύρου τυραννεύων, καὶ τὸ ἔργον ἐπέκρυπτεν. ἡ δὲ ἐξ ἐνυπνίου τὸν φόνον ἐπέγνω, καὶ μετὰ χρημάτων πολλῶν καὶ ἀνδρῶν, ὅσοι Πυγμαλίωνοσ τυραννίδα ἔφευγον, ἀφικνεῖται πλέουσα Λιβύησ ἔνθα νῦν ἔστι Καρχηδών. ἐξωθούμενοι δ’ ὑπὸ τῶν Λιβύων ἐδέοντο χωρίον ἐσ συνοικισμὸν λαβεῖν, ὅσον ἂν βύρσα ταύρου περιλάβοι. τοῖσ δὲ ἐνέπιπτε μέν τι καὶ γέλωτοσ ἐπὶ τῇ τῶν Φοινίκων μικρολογίᾳ, καὶ ᾐδοῦντο ἀντειπεῖν περὶ οὕτω βραχυτάτου· μάλιστα δ’ ἠπόρουν ὅπωσ ἂν πόλισ ἐν τηλικούτῳ διαστήματι γένοιτο, καὶ ποθοῦντεσ ἰδεῖν ὅ τι ἔστιν αὐτοῖσ τοῦτο τὸ σοφόν, συνέθεντο δώσειν καὶ ἐπώμοσαν. οἱ δὲ τὸ δέρμα περιτεμόντεσ ἐσ ἱμάντα ἕνα στενώτατον, περιέθηκαν ἔνθα νῦν ἔστιν ἡ Καρχηδονίων ἀκρόπολισ· καὶ ἀπὸ τοῦδε Βύρσα ὀνομάζεται. Χρόνῳ δ’, ἐντεῦθεν ὁρμώμενοι καὶ τῶν περιοίκων ἀμείνουσ ὄντεσ ἐσ χεῖρασ ἐλθεῖν, ναυσί τε χρώμενοι καὶ τὴν θάλασσαν οἱᾶ Φοίνικεσ ἐργαζόμενοι, τὴν πόλιν τὴν ἔξω τῇ Βύρσῃ περιέθηκαν.

τὰ δ’ ἐν Λιβύῃ γενόμενα ἀπ’ ἀρχῆσ ἥδε συνάγει. καὶ δυναστεύοντεσ ἤδη Λιβύησ ἐκράτουν καὶ πολλῆσ θαλάσσησ, ἐκδήμουσ τε πολέμουσ ἐστράτευον ἐσ Σικελίαν καὶ Σαρδὼ καὶ νήσουσ ἄλλασ ὅσαι τῆσδε τῆσ θαλάσσησ εἰσί, καὶ ἐσ Ἰβηρίαν. πολλαχῇ δὲ καὶ ἀποικίασ ἐξέπεμπον. ἥ τε ἀρχὴ αὐτοῖσ ἐγένετο δυνάμει μὲν ἀξιόμαχοσ τῇ Ἑλληνικῇ, περιουσίᾳ δὲ μετὰ τὴν Περσικήν. ἑπτακοσίοισ δ’ αὐτοὺσ ἔτεσιν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ Ῥωμαῖοι Σικελίαν ἀφείλοντο, καὶ Σαρδὼ μετὰ Σικελίαν, δευτέρῳ δὲ πολέμῳ καὶ Ἰβηρίαν. ἔσ τε τὴν ἀλλήλων ἐμβαλόντεσ μεγάλοισ στρατοῖσ, οἱ μὲν Ἀννίβου σφῶν ἡγουμένου τὴν Ἰταλίαν ἐπόρθουν ἑκκαίδεκα ἔτεσιν ἑξῆσ, οἱ δὲ Λιβύην Κορνηλίου Σκιπίωνοσ τοῦ πρεσβυτέρου σφῶν στρατηγοῦντοσ, μέχρι τὴν ἡγεμονίαν Καρχηδονίουσ ἀφείλοντο καὶ ναῦσ καὶ ἐλέφαντασ, καὶ χρήματα σφίσιν ἐπέταξαν ἐσενεγκεῖν ἐν χρόνῳ. δεύτεραί τε σπονδαὶ Ῥωμαίοισ καὶ Καρχηδονίοισ αἵδε διέμειναν ἐσ ἔτη πεντήκοντα, μέχρι λύσαντεσ αὐτὰσ τρίτον πόλεμον καὶ τελευταῖον ἀλλήλοισ ἐπολέμησαν, ἐν ᾧ Καρχηδόνα Ῥωμαῖοι κατέσκαψαν Σκιπίωνοσ τοῦ νεωτέρου σφῶν στρατηγοῦντοσ, καὶ ἐπάρατον ἔγνωσαν. αὖθισ δ’ ᾤκισαν ἰδίοισ ἀνδράσιν, ἀγχοτάτω μάλιστα τῆσ προτέρασ, ὡσ εὔκαιρον ἐπὶ Λιβύῃ χωρίον. τούτων τὰ μὲν ἀμφὶ Σικελίαν ἡ Σικελικὴ γραφὴ δηλοῖ, τὰ δ’ ἐν Ἰβηρίᾳ γενόμενα ἡ Ἰβηρική, καὶ ὅσα Ἀννίβασ ἐσ Ἰταλίαν ἐσβαλὼν ἔπραξεν, ἡ Ἀννιβαϊκὴ· Ἤρξαντο δ’ αὐτῶν ἀμφὶ τὸν Σικελικὸν πόλεμον οἱ Ῥωμαῖοι, ναυσὶ πεντήκοντα καὶ τριακοσίαισ ἐπιπλεύσαντεσ ἐσ Λιβύην, καὶ πόλεισ τινὰσ ἑλόντεσ, καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τῇ δυνάμει καταλιπόντεσ Ἀτίλιον Ῥῆγλον, ὃσ ἄλλασ τε πόλεισ διακοσίασ προσέλαβεν, αἳ Καρχηδονίων ἔχθει πρὸσ αὐτὸν μετετίθεντο, καὶ τὴν χώραν ἐπιὼν ἐπόρθει.

Καρχηδόνιοι δὲ Λακεδαιμονίουσ στρατηγὸν ἤτουν, οἰόμενοι δι’ ἀναρχίαν κακοπραγεῖν. οἱ μὲν δὴ Ξάνθιππον αὐτοῖσ ἔπεμπον, ὁ δὲ Ἀτίλιοσ ἀμφὶ λίμνῃ στρατοπεδεύων ὡρ́ᾳ καύματοσ περιώδευε τὴν λίμνην ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, ὅπλων τε βάρει καὶ πνίγει καὶ δίψει καὶ ὁδοιπορίᾳ κακοπαθῶν, καὶ βαλλόμενοσ ἀπὸ κρημνῶν ἄνωθεν. ὡσ δ’ ἐπλησίασε περὶ ἑσπέραν καὶ ποταμὸσ αὐτοὺσ διεῖργεν, ὁ μὲν εὐθὺσ ἐπέρα τὸν ποταμὸν ὡσ καὶ τῷδε τὸν Ξάνθιππον ἐκπλήξων, ὁ δὲ συντεταγμένην τὴν στρατιὰν ἐπαφίησι διὰ τῶν πυλῶν, ἐλπίσασ κεκμηκότοσ καὶ κακοπαθοῦντοσ περιέσεσθαι, καὶ τὴν νύκτα πρὸσ τῶν νικώντων ἔσεσθαι. τῆσδε μὲν οὖν τῆσ ἐλπίδοσ ὁ Ξάνθιπποσ οὐκ ἀπέτυχεν· ἀπὸ γὰρ τρισμυρίων ἀνδρῶν οὓσ ὁ Ἀτίλιοσ ἦγεν, ὀλίγοι μόλισ αὐτῶν ἐσ Ἀσπίδα πόλιν διέδρασαν, οἱ δὲ λοιποὶ πάντεσ οἱ μὲν ἀπώλοντο οἱ δ’ ἐζωγρήθησαν. καὶ μετ’ αὐτῶν ὁ στρατηγὸσ Ἀτίλιοσ, ὕπατοσ γεγονώσ, αἰχμάλωτοσ ἦν. Τόνδε μὲν δὴ μετ’ οὐ πολὺ κάμνοντεσ οἱ Καρχηδόνιοι σὺν οἰκείοισ πρέσβεσιν ἔπεμψαν ἐσ Ῥώμην, ἐργασόμενον σφίσι διαλλαγὰσ ἢ ἐπανήξοντα·

καὶ ὁ Ἀτίλιοσ Ῥῆγλοσ ἐν ἀπορρήτῳ τοῖσ τέλεσι Ῥωμαίων ἐπισκήψασ ἐγκρατῶσ ἔχεσθαι τοῦ πολέμου, ἐπανῆλθεν ἐσ λύμην ἕτοιμον, καὶ αὐτὸν οἱ Καρχηδόνιοι καθείρξαντεσ ἐν γαλεάγρᾳ κέντρα πάντοθεν ἐχούσῃ διέφθειραν. Ξανθίππῳ δὲ τὸ εὐτύχημα συμφορῶν ἦρξε· Καρχηδόνιοι γὰρ αὐτόν, ἵνα μὴ δοκοίη Λακεδαιμονίων ἔργον εἶναι τοσοῦτον, ὑποκρινάμενοι τιμᾶν δωρεαῖσ πολλαῖσ καὶ προπέμπειν ἐπὶ τριήρων ἐσ Λακεδαίμονα, τοῖσ τριηράρχοισ ἐνετείλαντο μετὰ τῶν συμπλεόντων Λακώνων καταποντίσαι. ὁ μὲν δὴ δίκην ἔδωκε τήνδε εὐπραξίασ, καὶ τάδε ἦν τοῦ πρώτου πολέμου Ῥωμαίοισ περὶ Λιβύην εὐπραγήματά τε καὶ ἀτυχήματα, μέχρι Καρχηδόνιοι Σικελίασ Ῥωμαίοισ ἀπέστησαν. ὅπωσ δὲ ἀπέστησαν, ἐν τῇ Σικελικῇ γραφῇ δεδήλωται. Μετὰ δὲ τοῦτο Ῥωμαίοισ μὲν καὶ Καρχηδονίοισ εἰρηναῖα ἦν ἐσ ἀλλήλουσ, Λίβυεσ, δ’ ὅσοι Καρχηδονίων ὄντεσ ὑπήκοοι συνεμεμαχήκεσαν αὐτοῖσ ἐπὶ Σικελίαν, καὶ Κελτῶν ὅσοι ἐμεμισθοφορήκεσαν, ἐγκλήματά τινα μισθῶν καὶ ὑποσχέσεων ἐσ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἔχοντεσ ἐπολέμουν αὐτοῖσ μάλα καρτερῶσ.

καὶ τόδε ταῖσ προτέραισ συνθήκαισ ἐνεγράφη. οἱ δὲ Ῥωμαίουσ ἐσ συμμαχίαν ὡσ φίλουσ ἐκάλουν, καὶ αὐτοὺσ οἱ Ῥωμαῖοι ξενολογεῖν ἐσ μόνον τόνδε τὸν πόλεμον ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ ἐφῆκαν· ἀπείρητο γὰρ ἐν ταῖσ σπονδαῖσ καὶ τόδε. ἔπεμψαν δὲ καὶ διαλλακτῆρασ, οἷσ οἱ Λίβυεσ οὐχ ὑπήκουον, ἀλλὰ τὰσ πόλεισ ἐδήλωσαν ὑπηκόουσ εἶναι Ῥωμαίων, εἰ θέλοιεν· οἱ δ’ οὐκ ἐδέξαντο. Καρχηδόνιοι δὲ ναυτικῷ πολλῷ ταῖσ πόλεσιν ἐφεδρεύοντεσ τὴν ἀγορὰν αὐτῶν ἀφῃροῦντο τὴν ἐκ τῆσ θαλάσσησ, ἀσπόρου δὲ καὶ τῆσ γῆσ ὡσ ἐν πολέμῳ γενομένησ, Λιβύων μὲν διὰ τὸν λιμὸν ἐκράτουν, ἐμπόρουσ δ’, ὅσοι παρέπλεον, ἐλῄστευον ἐξ ἀπορίασ· τοὺσ δὲ Ῥωμαίων καὶ κτείνοντεσ ἔβαλλον ἐσ τὸ πέλαγοσ, ἵνα λανθάνοιεν. καὶ διέλαθον ἐπὶ πολύ. γνωσθέντοσ δὲ τοῦ γιγνομένου, ποινὴν αἰτούμενοι διωθοῦντο, μέχρι Ῥωμαίων ἐπιστρατεύειν αὐτοῖσ ψηφισαμένων Σαρδὼ ποινὴν ἔδωκαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 1

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION