Appian, The Foreign Wars, chapter 11

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11)

Τοιόνδε μὲν δὴ τέλοσ ἑκατέρῳ τῶνδε τῶν βασιλέων συνηνέχθη, ἀνδρειοτάτων τε καὶ τὰ σώματα μεγίστων γενομένων, τοῦ μὲν ἐσ ἑβδομήκοντα ἔτη, τοῦ δὲ ἐσ πλέονα τούτων ἔτι ἄλλα τρία, μεμαχημένων ἐκ χειρὸσ οἰκείασ ἀεὶ μέχρι τοῦ θανάτου. Σελεύκου δ’ ἀποθανόντοσ διάδοχοι, παῖσ παρὰ πατρὸσ ἐκδεχόμενοι τὴν Σύρων ἀρχήν, ἐγένοντο οἵδε, Ἀντίοχοσ μὲν πρῶτοσ ὅδε ὁ τῆσ μητρυιᾶσ ἐρασθείσ, ὃσ καὶ σωτὴρ ἐπεκλήθη Γαλάτασ ἐκ τῆσ Εὐρώπησ ἐσ τὴν Ἀσίαν ἐσβαλόντασ, ἐξελάσασ, δεύτεροσ δὲ Ἀντίοχοσ ἕτεροσ, ἐκ τῶνδε τῶν γάμων γενόμενοσ, ὅτῳ θεὸσ ἐπώνυμον ὑπὸ Μιλησίων γίγνεται πρῶτον, ὅτι αὐτοῖσ Τίμαρχον τύραννον καθεῖλεν.

ἀλλὰ τόνδε μὲν τὸν θεὸν ἔκτεινεν ἡ γυνὴ φαρμάκῳ. δύο δὲ εἶχε, Λαοδίκην καὶ Βερενίκην, ἐξ ἔρωτόσ τε καὶ ἐγγύησ, . . . Πτολεμαίου τοῦ φιλαδέλφου θυγατέρα· καὶ αὐτὸν ἔκτεινε Λαοδίκη, καὶ ἐπ’ ἐκείνῳ Βερενίκην τε καὶ τὸ Βερενίκησ βρέφοσ. καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ τοῦ φιλαδέλφου, ταῦτα τινύμενοσ, Λαοδίκην τε ἔκτεινε καὶ ἐσ Συρίαν ἐνέβαλε καὶ ἐσ Βαβυλῶνα ἤλασεν. καὶ Παρθυαῖοι τῆσ ἀποστάσεωσ τότε ἦρξαν ὡσ τεταραγμένησ τῆσ τῶν Σελευκιδῶν ἀρχῆσ. Ἐπὶ δὲ τῷ θεῷ βασιλεὺσ γίγνεται Συρίασ Σέλευκοσ, υἱὸσ τοῦ θεοῦ τε καὶ Λαοδίκησ, ᾧ καλλίνικοσ ἐπώνυμον.

" ὁ μὲν δὴ καταπλαγεὶσ ἀνέζευξε, καὶ τὸ τῆσ Ἐλυμαίασ Ἀφροδίτησ ἱερὸν ἐσύλησε, καὶ φθίνων ἐτελεύτησε, παιδίον ἐνναετὲσ ἀπολιπών, Ἀντίοχον τὸν εὐπάτορα, ὥσ μοι καὶ περὶ τοῦδε εἴρηται. ἐπὶ δὲ Σελεύκῳ δύο παῖδεσ αὐτοῦ Σελεύκου, καθ’ ἡλικίαν ἑκάτεροσ αὐτῶν, Σέλευκόσ τε καὶ Ἀντίοχοσ. Σελεύκῳ μὲν δὴ ἀσθενεῖ τε ὄντι καὶ πενομένῳ καὶ δυσπειθῆ τὸν στρατὸν ἔχοντι ἐπεβούλευσαν οἱ φίλοι διὰ φαρμάκων, καὶ ἐσ ἔτη δύο μόνα ἐβασίλευσεν· ὁ δὲ Ἀντίοχοσ ὅδε ἐστὶν ὁ μέγασ ἐπίκλην, περὶ οὗ μοι πάλαι εἴρηται, Ῥωμαίοισ πεπολεμηκότοσ. ἐβασίλευσε δὲ ἔτη ἑπτὰ καὶ τριάκοντα. καὶ αὐτοῦ περὶ τοῖν παίδοιν προεῖπον ἀμφοῖν βεβασιλευκότοιν, Σελεύκου τε καὶ Ἀντιόχου, Σελεύκου μὲν ἔτεσι δώδεκα, ἀπράκτωσ ἅμα καὶ ἀσθενῶσ διὰ τὴν τοῦ πατρὸσ συμφοράν, Ἀντιόχου δὲ δώδεκα οὐ πλήρεσιν, ἐν οἷσ Ἀρταξίαν τὸν Ἀρμένιον εἷλε, καὶ ἐσ Αἴγυπτον ἐστράτευσεν ἐπὶ ἕκτον Πτολεμαῖον, ὀρφανευόμενον μετ’ ἀδελφοῦ. καὶ αὐτῷ στρατοπεδεύοντι περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Ποπίλιοσ παρὰ Ῥωμαίων πρεσβευτὴσ ἧκε, φέρων δέλτον ἐν ᾗ τάδε ἐγέγραπτο, μὴ πολεμεῖν Πτολεμαίοισ Ἀντίοχον. ἀναγνόντι δὲ αὐτῷ, καὶ λέγοντι βουλεύσεσθαι, κύκλον τῇ ῥάβδῳ περιέγραψεν ὁ Ποπίλιοσ, καὶ εἶπεν· "ἐνταῦθα βουλεύου. Εἴρηται δὲ καὶ περὶ Δημητρίου τοῦ μετ’ αὐτόν, ὃσ ὡμήρευεν ἐν Ῥώμῃ καὶ τῆσ ὁμηρείασ ἐκφυγὼν ἐβασίλευσε, σωτὴρ καὶ ὅδε πρὸσ τῶν Σύρων, δεύτεροσ ἐπὶ τῷ Σελεύκου τοῦ νικάτοροσ παιδὶ ὀνομασθείσ.

ἐπανίσταται δὲ αὐτῷ τισ Ἀλέξανδροσ, ψευδόμενοσ εἶναι τοῦ Σελευκείου γένουσ· καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ τῆσ Αἰγύπτου βασιλεὺσ κατὰ μῖσοσ Δημητρίου συνελάμβανεν Ἀλεξάνδρῳ. καὶ Δημήτριοσ μὲν διὰ Πτολεμαῖον ἐξέπεσε τῆσ ἀρχῆσ καὶ ἐτελεύτησε· τὸν δὲ Ἀλέξανδρον ἐξέβαλε Δημήτριοσ ὁ Δημητρίου τοῦδε τοῦ σωτῆροσ υἱόσ, καὶ ἐπὶ τῷδε, ὡσ νόθον τοῦ γένουσ ἄνδρα νικήσασ, νικάτωρ ὑπὸ τῶν Σύρων ὠνομάσθη, δεύτεροσ καὶ ὅδε μετὰ Σέλευκον. ἐπί τε Παρθυαίουσ καὶ ὅδε μετὰ Σέλευκον ἐστράτευσε, καὶ γενόμενοσ αἰχμάλωτοσ δίαιταν εἶχεν ἐν Φραάτου βασιλέωσ, καὶ Ῥοδογούνην ἔζευξεν αὐτῷ τὴν ἀδελφὴν ὁ βασιλεύσ. Παρὰ δὲ τὴν ἀναρχίαν τήνδε δοῦλοσ τῶν βασιλέων Διόδοτοσ παιδίον Ἀλέξανδρον, ἐξ Ἀλεξάνδρου τοῦ νόθου καὶ τῆσ Πτολεμαίου θυγατρόσ, ἐπὶ τὴν βασιλείαν ἤγαγεν.

καὶ τὸ παιδίον κτείνασ αὐτὸσ ἐπετόλμησε τῇ ἀρχῇ, Τρύφων ἀφ’ ἑαυτοῦ μετονομασθείσ. ἀλλ’ αὐτὸν Ἀντίοχοσ ὁ ἀδελφὸσ Δημητρίου τοῦ αἰχμαλώτου, πυθόμενοσ ἐν Ῥόδῳ περὶ τῆσ αἰχμαλωσίασ, κτείνει κατιὼν ἐσ τὰ πατρῷα σὺν πόνῳ πολλῷ. καὶ στρατεύει καὶ ὅδε ἐπὶ τὸν Φραάτην, τὸν ἀδελφὸν αἰτῶν. ὁ μὲν δὴ Φραάτησ αὐτὸν ἔδεισε καὶ τὸν Δημήτριον ἐξέπεμψεν· ὁ δ’ Ἀντίοχοσ καὶ ὣσ συνέβαλέ τε τοῖσ Παρθυαίοισ, καὶ ἡσσώμενοσ ἑαυτὸν ἔκτεινεν. ἔκτεινε δὲ καὶ Δημήτριον ἐσ τὴν βασιλείαν ἐπανελθόντα ἡ γυνὴ Κλεοπάτρα, δολοφονήσασα διὰ ζῆλον τοῦ γάμου Ῥοδογούνησ, δι’ ὃν δὴ καὶ Ἀντιόχῳ τῷ ἀδελφῷ τοῦ Δημητρίου προὐγεγάμητο. καὶ παῖδεσ ἦσαν αὐτῇ δύο μὲν ἐκ Δημητρίου, Σέλευκόσ τε καὶ Ἀντίοχοσ, ὅτῳ γρυπὸσ ἐπίκλησισ, ἐκ δὲ Ἀντιόχου Ἀντίοχοσ, ὅτῳ Κυζικηνὸσ ἐπώνυμον. τούτων τὸν μὲν γρυπὸν ἐσ Ἀθήνασ, τὸν δὲ Κυζικηνὸν ἐσ Κύζικον ἐπεπόμφει τρέφεσθαι. Σέλευκον δ’ εὐθὺσ ἐπὶ τῷ πατρὶ Δημητρίῳ τὸ διάδημα ἐπιθέμενον ἐπιτοξεύσασα ἔκτεινεν, εἴτε δείσασα περὶ τῆσ τοῦ πατρὸσ δολοφονήσεωσ, εἴτε καὶ μανιώδει πρὸσ πάντασ μίσει.

μετὰ δὲ Σέλευκον ὁ γρυπὸσ ἐγένετο βασιλεύσ, καὶ τὴν μητέρα οἱ φάρμακον κεράσασαν πιεῖν ἠνάγκασεν. ἡ μὲν δὴ δίκην ποτὲ ἔδωκεν, ἄξιοσ δὲ ἄρα τῆσ μητρὸσ ἦν καὶ ὁ γρυπόσ· ἐπεβούλευε γὰρ τῷ Κυζικηνῷ καίπερ ὄντι ὁμομητρίῳ. ὁ δὲ μαθὼν ἐπολέμησέ τε αὐτῷ καὶ τῆσ ἀρχῆσ αὐτόν ἐξήλασε, καὶ βασιλεὺσ ἀντ’ ἐκείνου τοῖσ Σύροισ ἐγένετο. ἀλλὰ καὶ τόνδε Σέλευκοσ ὁ Ἀντιόχου τοῦ γρυποῦ παῖσ, ἐπιστρατεύσασ ὄντι περ θείῳ, παρείλετο τὴν ἀρχήν. βίαιοσ δὲ καὶ τυραννικώτατοσ ὢν ἐν Ἑστίᾳ Μόψου τῆσ Κιλικίασ κατεπρήσθη κατὰ τὸ γυμνάσιον. καὶ αὐτὸν διεδέξατο Ἀντίοχοσ ὁ υἱὸσ τοῦ Κυζικηνοῦ· ὃν ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ Σελεύκου τοῦ ἀνεψιοῦ οἱ μὲν Σύροι νομίζουσι περισωθῆναι δι’ εὐσέβειαν, καὶ διὰ τοῦτο εὐσεβῆ παρωνόμασαν ἑ̔ταίρα δ’ αὐτὸν ἔσωσεν, ἐρασθεῖσα τοῦ κάλλουσ̓, ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν ἐπὶ γέλωτι αὐτῷ ποιήσασθαι τὸ ὄνομα οἱ Σύροι· ἔγημε γὰρ οὗτοσ ὁ εὐσεβὴσ Σελήνην, ἣ καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐγεγάμητο τῷ Κυζικηνῷ καὶ τῷ γρυπῷ θείῳ γενομένῳ. τοιγάρτοι αὐτὸν θεοῦ μετιόντοσ ἐξήλασε τῆσ ἀρχῆσ Τιγράνησ. Καὶ τὸν υἱὸν ἐκείνου τὸν ἐκ τῆσ Σελήνησ αὐτῷ γενόμενον, ἐν Ἀσίᾳ τε τραφέντα καὶ ἀπὸ τοῦδε Ἀσιατικὸν ἐπίκλην, Πομπήιοσ ἀφείλετο τὴν Σύρων ἀρχήν, ὥσ μοι λέλεκται, ὄντα μὲν ἑπτακαιδέκατον ἐκ Σελεύκου Σύρων βασιλέα ἑ̓ξαίρω γὰρ Ἀλέξανδρόν τε καὶ τὸν Ἀλεξάνδρου παῖδα ὡσ νόθουσ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτῶν Διόδοτον̓, βασιλεύσαντα δ’ ἐν ταῖσ ἀσχολίαισ ταῖσ Πομπηίου ἐπὶ ἓν μόνον ἔτοσ.

ἡ δὲ ἀρχὴ τῶν Σελευκιδῶν ἐσ τριάκοντα ἐπὶ διακοσίοισ ἐνιαυτοὺσ διίκετο· καὶ εἴ τισ ἐπισκοποίη τὸν ἐσ Ῥωμαίουσ χρόνον ἀπ’ Ἀλεξάνδρου, προσθετέον ἐπὶ τοῖσ διακοσίοισ τριάκοντα ἔτεσι τὰ Τιγράνουσ τεσσαρεσκαίδεκα. Τοσάδε μὲν δὴ καὶ περὶ Μακεδόνων τῶν Συρίασ βεβασιλευκότων εἶχον εἰπεῖν ὡσ ἐν ἀλλοτρίᾳ συγγραφῇ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION