Appian, The Foreign Wars, chapter 2

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2)

Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τοῖσ κέρδεσιν ἤδη τοῖσ ἐξ Ἰβηρίασ ἀρσσκόμενοι, στρατιὰν ἄλλην ἔπεμπον ἐσ Ἰβηρίαν, καὶ στρατηγὸν ἁπάντων ἀπέφηναν Ἀσδρούβαν τὸν τοῦ Βάρκα κηδεστήν, ὄντα ἐν Ἰβηρίᾳ. ὁ δὲ Ἀννίβαν τὸν οὐ πολὺ ὕστερον ἀοίδιμον ἐπὶ στρατηγίαισ, παῖδά τε ὄντα τοῦ Βάρκα καὶ τῆσ γυναικόσ οἱ γιγνόμενον ἀδελφὸν ἔχων ἐν Ἰβηρίᾳ, νέον ὄντα καὶ φιλοπόλεμον καὶ ἀρέσκοντα τῷ στρατῷ ὑποστράτηγον ἀπέφηνεν. καὶ τῆσ τε Ἰβηρίασ τὰ πολλὰ πειθοῖ προσήγετο, πιθανὸσ ὢν ὁμιλῆσαι, ἔσ τε τὰ βίασ δεόμενα τῷ μειρακίῳ χρώμενοσ προῆλθεν ἀπὸ τῆσ ἑσπερίου θαλάσσησ ἐσ τὸ μεσόγειον ἐπὶ Ἴβηρα ποταμόν, ὃσ μέσην που μάλιστα τέμνων τὴν Ἰβηρίαν, καὶ τῆσ Πυρήνησ ἀφεστὼσ ὁδὸν ἡμερῶν πέντε, ἐξίησιν ἐσ τὸν βόρειον ὠκεανόν. Ζακανθαῖοι δέ, ἄποικοι Ζακυνθίων, ἐν μέσῳ τῆσ τε Πυρήνησ καὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ἴβηρού ὄντεσ, καὶ ὅσοι ἄλλοι Ἕλληνεσ περί τε τὸ καλούμενον Ἐμπόριον καὶ εἴ πῃ τῆσ Ἰβηρίασ ᾤκουν ἀλλαχοῦ, δείσαντεσ ὑπὲρ σφῶν ἐπρέσβευον ἐσ Ῥώμην.

καὶ ἡ σύγκλητοσ οὐκ ἐθέλουσα τὰ Καρχηδονίων ἐπαίρεσθαι, πρέσβεισ ἐσ Καρχηδόνα ἔπεμπεν. καὶ συνέβησαν ἀμφότεροι ὁρ́ον εἶναι Καρχηδονίοισ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ ἐν Ἰβηρίᾳ τὸν Ἴβηρα ποταμόν, καὶ μήτε Ῥωμαίουσ τοῖσ πέραν τοῦδε τοῦ ποταμοῦ πόλεμον ἐκφέρειν, Καρχηδονίων ὑπηκόοισ οὖσι, μήτε Καρχηδονίουσ ἐπὶ πολέμῳ τὸν Ἴβηρα διαβαίνειν, Ζακανθαίουσ δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐν Ἰβηρίᾳ Ἕλληνασ αὐτονόμουσ καὶ ἐλευθέρουσ εἶναι. καὶ τάδε ταῖσ συνθήκαισ ταῖσ Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων προσεγράφη. Ἀσδρούβαν δὲ ἐπὶ τοῖσδε Ἰβηρίαν τὴν ὑπὸ Καρχηδονίοισ καθιστάμενον ἀνὴρ δοῦλοσ, οὗ τὸν δεσπότην ὠμῶσ διεφθάρκει, λαθὼν ἐν κυνηγεσίοισ ἀναιρεῖ.

καὶ τόνδε μὲν Ἀννίβασ ἐλεγχθέντα δεινῶσ αἰκισάμενοσ διέφθειρεν· ἡ στρατιὰ δὲ τὸν Ἀννίβαν, καίπερ ὄντα κομιδῇ νέον, ἀρέσκοντα δὲ ἰσχυρῶσ, στρατηγὸν ἀπέδειξαν αὑτῶν· καὶ ἡ Καρχηδονίων βουλὴ συνέθετο. ὅσοι δὲ τοῦ Βάρκα διαπολῖται τὴν Βάρκα τε καὶ Ἀσδρούβα δύναμιν ἐδεδοίκεσαν, ὡσ ἔμαθον αὐτοὺσ τεθνεῶτασ, Ἀννίβα κατεφρόνουν ὡσ νέου, καὶ τοὺσ ἐκείνων φίλουσ τε καὶ στασιώτασ ἐδίωκον ἐπὶ τοῖσ ἐκείνων ἐγκλήμασιν. ὅ τε δῆμοσ ἅμα τοῖσ κατηγοροῦσιν ἐγίγνετο, μνησικακῶν τοῖσ διωκομένοισ τῆσ βαρύτητοσ τῆσ ἐπὶ Βάρκα τε καὶ Ἀσδρούβα· καὶ τὰσ δωρεὰσ ἐκέλευον αὐτούσ, ὅσασ μεγάλασ Ἀσδρούβασ τε καὶ Βάρκασ αὐτοῖσ ἐπεπόμφεσαν, ἐσ τὸ κοινὸν ἐσενεγκεῖν ὡσ ἐκ τῶν πολεμίων πεπορισμένασ. οἱ δὲ ἐπέστελλον τῷ Ἀννίβᾳ, σφίσι τε ἐπικουρεῖν δεόμενοι, καὶ διδάσκοντεσ ὅτι καὶ αὐτὸσ ἔσοιτο τοῖσ πατρῴοισ ἐχθροῖσ εὐκαταφρόνητοσ, εἰ τοὺσ ἐν τῇ πατρίδι συνεργεῖν αὐτῷ δυναμένουσ ὑπερίδοι. Ὁ δὲ καὶ ταῦτα προεώρα, καὶ τὰσ ἐκείνων δίκασ ἀρχὴν ἐφ’ ἑαυτὸν οὖσαν ἐπιβουλῆσ·

οὐδ’ ἠξίου τὴν ἔχθραν, ὥσπερ ὁ πατὴρ καὶ ὁ κηδεστήσ, ἐσαεὶ καὶ μετὰ φόβου διαφέρειν, οὐδ’ ἐπὶ τῷ Καρχηδονίων κουφόνῳ μέχρι παντὸσ εἶναι, ῥᾳδίωσ ἐσ εὐεργέτασ πρὸσ ἀχαριστίαν τρεπομένων. ἐλέγετο δὲ καὶ παῖσ ὢν ἔτι ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ὁρκωθῆναι ἐπὶ ἐμπύρων ἄσπειστοσ ἐχθρὸσ ἔσεσθαι Ῥωμαίοισ, ὅτε ἐσ πολιτείαν παρέλθοι. διὰ δὴ ταῦτ’ ἐπενόει μεγάλοισ καὶ χρονίοισ πράγμασι τὴν πατρίδα περιβαλών, καὶ καταστήσασ ἐσ ἀσχολίασ καὶ φόβουσ, τὸ ἑαυτοῦ καὶ τὰ τῶν φίλων ἐν ἀδεεῖ θέσθαι. Λιβύην μὲν οὖν εὐσταθοῦσαν ἑώρα, καὶ Ἰβήρων ὅσα ὑπήκοα ἦν· εἰ δὲ πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμον αὖθισ ἀναρριπίσειεν, οὗ μάλιστα ἐπεθύμει, ἐδόκει Καρχηδονίουσ μὲν ἐν φροντίσι καὶ φόβοισ ἔσεσθαι μακροῖσ, αὐτὸσ δέ, εἴτε κατορθώσειεν, ἐπὶ κλέουσ ἀθανάτου γενήσεσθαι, τὴν πατρίδα τῆσ οἰκουμένησ γῆσ ἄρχουσαν ἀποφήνασ οὑ̓ γὰρ εἶναί τινασ ἀντιμάχουσ αὐτοῖσ ἐπὶ Ῥωμαίοισ̓, εἴτε καὶ πταίσειε, μεγάλην καὶ ὣσ τὸ ἐγχείρημα αὐτῷ δόξαν οἴσειν. Ἀρχὴν δὲ ὑπολαμβάνων ἔσεσθαι λαμπρὰν εἰ τὸν Ἴβηρα διαβαίη, Τορβολήτασ, οἳ γείτονέσ εἰσι Ζακανθαίων, ἀνέπεισε τῶν Ζακανθαίων παρὰ οἷ καταβοᾶν ὡσ τήν τε χώραν αὐτῶν ἐπιτρεχόντων καὶ πολλὰ σφᾶσ ἄλλα ἀδικούντων.

οἱ δὲ ἐπείθοντο. καὶ πρέσβεισ αὐτῶν ὁ Ἀννίβασ ἐσ Καρχηδόνα ἔπεμπεν, αὐτόσ τε ἐν ἀπορρήτοισ ἔγραφε Ῥωμαίουσ τὴν ὑπὸ Καρχηδονίοισ Ἰβηρίαν ἀναπείθειν ἀπὸ Καρχηδονίων ἀφίστασθαι, καὶ Ζακανθαίουσ Ῥωμαίοισ ταῦτα συμπράσσειν. ὅλωσ τε τῆσ ἀπάτησ οὐ μεθίει, πολλὰ τοιαῦτα ἐπιστέλλων, ἑώσ ἡ βουλὴ προσέταξεν αὐτῷ πράσσειν ἐσ Ζακανθαίουσ ὅ τι δοκιμάσειεν. ὁ δὲ ἐπεὶ τῆσ ἀφορμῆσ ἐλάβετο, Τορβολήτασ αὖθισ ἔπραξεν ἐντυχεῖν οἱ κατὰ τῶν Ζακανθαίων, καὶ μετεπέμπετο πρέσβεισ. οἱ δὲ ἀφίκοντο μέν, κελεύοντοσ δὲ τοῦ Ἀννίβου λέγειν ἑκατέρουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ περὶ ὧν διαφέρονται, Ῥωμαίοισ ἔφασαν ἐπιτρέψειν τὴν δίκην. ὁ μὲν δὴ ταῦτ’ εἰπόντασ ἀπέπεμπεν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου, καὶ τῆσ ἐπιούσησ νυκτὸσ παντὶ τῷ στρατῷ τὸν Ἴβηρα διαβὰσ τὴν χώραν ἐπόρθει καὶ τῇ πόλει μηχανήματα ἐφίστη. ἑλεῖν δ’ οὐ δυνάμενοσ ἀπετάφρευε καὶ φρούρια πολλὰ περιθεὶσ ἐκ διαστημάτων ἐπεφοίτα. Ζακανθαῖοι δὲ αἰφνιδίῳ καὶ ἀκαταγγέλτῳ κακῷ συμπεσόντεσ ἐπρέσβευον ἐσ Ῥώμην.

καὶ ἡ σύγκλητοσ αὐτοῖσ συνέπεμπε πρέσβεισ, οἳ πρῶτον μὲν Ἀννίβαν ἔμελλον ὑπομνήσειν τῶν συγκει μένων, οὐ πειθομένου δὲ ἐσ Καρχηδόνα πλευσεῖσθαι κατ’ αὐτοῦ· τούτοισ τοῖσ πρέσβεσι πλεύσασιν ἐσ Ἰβηρίαν, καὶ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἀπὸ θαλάσσησ ἀναβαίνουσιν, ὁ Ἀννίβασ ἀπηγόρευσε μὴ προσιέναι. καὶ οἱ μὲν ἀπέπλευσαν ἐπὶ Καρχηδόνοσ σὺν τοῖσ πρέσβεσι τοῖσ Ζακανθαίων, καὶ τῶν συνθηκῶν ἀνεμίμνησκον αὐτούσ. Καρχηδόνιοι δὲ ᾐτιῶντο τοὺσ Ζακανθαίουσ πολλὰ τοὺσ ὑπηκόουσ σφῶν ἀδικεῖν. καὶ Ζακανθαίων οἱ πρέσβεισ ἐσ δίκην αὐτοὺσ προυκαλοῦντο ἐπὶ Ῥωμαίων κριτῶν· οἱ δ’ οὐκ ἔφασαν χρῄζειν δίκησ, ἀμύνεσθαι δυνάμενοι. ὧν ἐσ Ῥώμην ἀπαγγελθέντων, οἱ μὲν ἐκέλευον ἤδη συμμαχεῖν τοῖσ Ζακανθαίοισ, οἱ δ’ ἐπεῖχον ἔτι, λέγοντεσ οὐ συμμάχουσ αὐτοὺσ ἐν ταῖσ συνθήκαισ σφῶν ἀλλ’ αὐτονόμουσ καὶ ἐλευθέρουσ ἀναγεγράφθαι, ἐλευθέρουσ δ’ ἔτι καὶ τοὺσ πολιορκουμένουσ εἶναι. καὶ ἐκράτησεν ἡ γνώμη. Ζακανθαῖοι δέ, ἐπειδὴ τὰ Ῥωμαίων ἀπέγνωσαν καὶ ὁ λιμὸσ σφᾶσ ἐπίεζε καὶ Ἀννίβασ περιεκάθητο συνεχῶσ εὑ̓δαίμονα γὰρ καὶ πολύχρυσον ἀκούων εἶναι τὴν πόλιν οὐκ ἀνίει τῆσ πολιορκίασ̓, τὸν μὲν χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὅσοσ ἦν δημόσιόσ τε καὶ ἰδιωτικόσ, ἀπὸ κηρύγματοσ ἐσ τὴν ἀγορὰν συνήνεγκαν, καὶ μολύβδῳ καὶ χαλκῷ συνεχώνευσαν ὡσ ἀχρεῖον Ἀννίβᾳ γενέσθαι, αὐτοὶ δὲ ἐν χερσὶν ἑλόμενοί τι παθεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, ἐξέδραμον ἔτι νυκτὸσ ἐπὶ τὰ φρούρια τὰ τῶν Λιβύων, ἀναπαυομένων ἔτι καὶ οὐδέν τοιοῦτον ὑπονοούντων·

ὅθεν αὐτοὺσ ἀνισταμένουσ τε ἐξ εὐνῆσ καὶ σὺν θορύβῳ μόλισ ὁπλιζομένουσ, ἔστι δ’ οὓσ ἤδη καὶ μαχομένουσ, διέφθειρον. μακροῦ δὲ τοῦ ἀγῶνοσ γενομένου, Λιβύων μὲν ἀπώλοντο πολλοί, Ζακανθαῖοι δὲ παντεσ. αἱ δὲ γυναῖκεσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ὁρῶσαι τὸ τέλοσ τῶν ἀνδρῶν, αἱ μὲν ἐρρίπτουν ἑαυτὰσ κατὰ τῶν τεγῶν, αἱ δ’ ἀνήρτων, αἱ δὲ καὶ τὰ τέκνα προκατέσφαζον. καὶ τοῦτο τέλοσ ἦν Ζακανθαίοισ, πόλει μεγάλῃ τε καὶ δυνατῇ γενομένῃ. Ἀννίβασ δὲ ὡσ ἔμαθε περὶ τοῦ χρυσοῦ, τοὺσ μὲν ὑπολοίπουσ καὶ ἔτι ἡβῶντασ αὐτῶν αἰκιζόμενοσ διέφθειρεν ὑπ’ ὀργῆσ, τὴν δὲ πόλιν ὁρῶν ἐπιθάλασσόν τε καὶ Καρχηδόνοσ οὐ μακράν, καὶ χώρασ ἄρχουσαν ἀγαθῆσ, ᾤκιζεν αὖθισ καὶ Καρχηδονίων ἄποικον ἀπέφαινεν· ἣν νῦν οἶμαι Καρχηδόνα καλεῖσθαι τὴν Σπαρταγενῆ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION