Appian, The Foreign Wars, chapter 5

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5)

Καὶ ὁ μὲν ἐπὶ τοῖσδε ἦν, κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα τοιάδε ἐγίγνετο. Ἀρχέλαοσ ἐπιπλεύσασ καὶ σίτῳ καὶ στόλῳ πολλῷ, Δῆλόν τε ἀφισταμένην ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ ἄλλα χωρία ἐχειρώσατο βίᾳ καὶ κράτει. κτείνασ δ’ ἐν αὐτοῖσ δισμυρίουσ ἄνδρασ, ὧν οἱ πλέονεσ ἦσαν Ἰταλοί, τὰ χωρία προσεποιεῖτο τοῖσ Ἀθηναίοισ· καὶ ἀπὸ τοῦδε αὐτούσ, καὶ τὰ ἄλλα κομπάζων περὶ τοῦ Μιθριδάτου καὶ ἐσ μέγα ἐπαίρων, ἐσ φιλίαν ὑπηγάγετο· τά τε χρήματα αὐτοῖσ τὰ ἱερὰ ἔπεμπεν ἐκ Δήλου δι’ Ἀριστίωνοσ ἀνδρὸσ Ἀθηναίου, συμπέμψασ φυλακὴν τῶν χρημάτων ἐσ δισχιλίουσ ἄνδρασ, οἷσ ὁ Ἀριστίων συγχρώμενοσ ἐτυράννησε τῆσ πατρίδοσ, καὶ τῶν Ἀθηναίων τοὺσ μὲν εὐθὺσ ἔκτεινεν ὡσ ῥωμαΐζοντασ, τοὺσ δ’ ἀνέπεμψεν ἐσ Μιθριδάτην, καὶ ταῦτα μέντοι σοφίαν τὴν Ἐπικούρειον ἠσκηκώσ. ἀλλὰ γὰρ οὐχ ὅδε μόνοσ Ἀθήνησιν, οὐδὲ Κριτίασ ἔτι πρὸ τούτου, καὶ ὅσοι τῷ Κριτίᾳ συμφιλοσοφοῦντεσ ἐτυράννησαν, ἀλλὰ καὶ ἐν Ἰταλίᾳ τῶν πυθαγορισάντων καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων ὅσοι πραγμάτων ἐλάβοντο, ἐδυνάστευσάν τε καὶ ἐτυράννησαν ὠμότερον τῶν ἰδιωτικῶν τυράννων, ὥστε καὶ περὶ τῶν ἄλλων φιλοσόφων ἄπορον ποιῆσαι καὶ ὕποπτον, εἴτε δι’ ἀρετήν, εἴτε πενίασ καὶ ἀπραξίασ τὴν σοφίαν ἔθεντο παραμύθιον, ὧν γε καὶ νῦν πολλοὶ ἰδιωτεύοντεσ καὶ πενόμενοι, καὶ τὴν ἀναγκαίαν ἐκ τῶνδε σοφίαν περικείμενοι, τοῖσ πλουτοῦσιν ἢ ἄρχουσι λοιδοροῦνται πικρῶσ, οὐχ ὑπεροψίασ πλούτου καὶ ἀρχῆσ δόξαν σφίσι μᾶλλον ἢ ζηλοτυπίασ ἐσ αὐτὰ προφέροντεσ. ὑπερορῶσι δ’ αὐτῶν οἱ βλασφημούμενοι πολὺ σοφώτερον. ταῦτα μὲν οὖν ἡγήσαιτο ἄν τισ ἐσ Ἀριστίωνα τὸν φιλόσοφον εἰρημένα, αὐτὸν αἴτιον τῆσ ἐκβολῆσ τῷ λόγῳ γενόμενον· Ἀρχελάῳ δ’ Ἀχαιοὶ καὶ Λάκωνεσ προσετίθεντο, καὶ Βοιωτία πᾶσα χωρίσ γε Θεσπιέων, οὓσ περικαθήμενοσ ἐπολιόρκει.

τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου Μητροφάνησ ἐπιπεμφθεὶσ ὑπὸ Μιθριδάτου μεθ’ ἑτέρασ στρατιᾶσ Εὔβοιαν καὶ Δημητριάδα καὶ Μαγνησίαν, οὐκ ἐνδεχομένασ τὰ Μιθριδάτεια, ἐλεηλάτει. καὶ Βρύττιοσ ἐκ Μακεδονίασ ἐπελθὼν σὺν ὀλίγῳ στρατῷ διεναυμάχησέ τε αὐτῷ, καὶ καταποντώσασ τι πλοῖον καὶ ἡμιολίαν ἔκτεινε πάντασ τοὺσ ἐν αὐτοῖσ, ἐφορῶντοσ τοῦ Μητροφάνουσ. ὁ δὲ καταπλαγεὶσ ἔφευγεν. καὶ αὐτὸν αἰσίῳ ἀνέμῳ χρώμενον ὁ Βρέττιοσ οὐ καταλαβὼν Σκίαθον ἐξεῖλεν, ἣ τῆσ λείασ τοῖσ βαρβάροισ ταμιεῖον ἦν, καὶ δούλουσ τινὰσ αὐτῶν ἐκρέμασε, καὶ ἐλευθέρων ἀπέτεμε τὰσ χεῖρασ. ἐπί τε Βοιωτίαν τραπείσ, ἑτέρων οἱ χιλίων ἱππέων καὶ πεζῶν ἐκ Μακεδονίασ ἐπελθόντων, ἀμφὶ Χαιρώνειαν Ἀρχελάῳ καὶ Ἀριστίωνι τρισὶν ἡμέραισ συνεπλέκετο, ἴσου καὶ ἀγχωμάλου παρ’ ὅλον τὸν ἀγῶνα τοῦ ἔργου γιγνομένου. Λακώνων δὲ καὶ Ἀχαιῶν ἐσ συμμαχίαν Ἀρχελάῳ καὶ Ἀριστίωνι προσιόντων, ὁ Βρύττιοσ ἅπασιν ὁμοῦ γενομένοισ οὐχ ἡγούμενοσ ἀξιόμαχοσ ἔτι ἔσεσθαι ἀνεζεύγνυεν ἐσ τὸν Πειραιᾶ, μέχρι καὶ τοῦδε Ἀρχέλαοσ ἐπιπλεύσασ κατέσχεν. Σύλλασ δ’ ὁ τοῦ Μιθριδατείου πολέμου στρατηγὸσ ὑπὸ Ῥωμαίων αἱρεθεὶσ εἶναι, τότε πρῶτον ἐξ Ἰταλίασ σὺν τέλεσι πέντε καὶ σπείραισ τισὶ καὶ ἴλαισ ἐσ τὴν Ἑλλάδα περαιωθεὶσ χρήματα μὲν αὐτίκα καὶ συμμάχουσ καὶ ἀγορὰν ἔκ τε Αἰτωλίασ καὶ Θεσσαλίασ συνέλεγεν, ὡσ δ’ ἀποχρώντωσ ἔχειν ἐδόκει, διέβαινεν ἐσ τὴν Ἀττικὴν ἐπὶ τὸν Ἀρχέλαον.

παροδεύοντι δ’ αὐτῷ Βοιωτία τε ἀθρόωσ μετεχώρει, χωρὶσ ὀλίγων, καὶ τὸ μέγα ἄστυ αἱ Θῆβαι, μάλα κουφόνωσ ἀντὶ Ῥωμαίων ἑλόμενοι τὰ Μιθριδάτεια, ὀξύτερον ἔτι, πρὶν ἐσ πεῖραν ἐλθεῖν, ἀπὸ Ἀρχελάου πρὸσ Σύλλαν μετετίθεντο. ὁ δ’ ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν ἐχώρει, καὶ μέροσ τι στρατοῦ ἐσ τὸ ἄστυ περιπέμψασ Ἀριστίωνα πολιορκεῖν, αὐτόσ, ἔνθαπερ ἦν Ἀρχέλαοσ, ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ κατῆλθε, κατακεκλεισμένων ἐσ τὰ τείχη τῶν πολεμίων. ὕψοσ δ’ ἦν τὰ τείχη πήχεων τεσσαράκοντα μάλιστα, καὶ εἴργαστο ἐκ λίθου μεγάλου τε καὶ τετραγώνου, Περίκλειον ἔργον, ὅτε τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐπὶ Πελοποννησίουσ στρατηγῶν, καὶ τὴν ἐλπίδα τῆσ νίκησ ἐν τῷ Πειραιεῖ τιθέμενοσ, μᾶλλον αὐτὸν ἐκρατύνατο. Σύλλασ δὲ καὶ τοιοῖσδε οὖσι τοῖσ τείχεσιν εὐθὺσ ἐπῆγε τὰσ κλίμακασ, καὶ πολλὰ μὲν ἔδρα πολλὰ δ’ ἀντέπασχεν, ἰσχυρῶσ τῶν Καππαδοκῶν αὐτὸν ἀμυνομένων, ἔστε κάμνων ἐσ Ἐλευσῖνα καὶ Μέγαρα ἀνεχώρει, καὶ μηχανὰσ ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ συνεπήγνυτο, καὶ χῶμα αὐτῷ προσχοῦν ἐπενόει. τέχναι μὲν δὴ καὶ παρασκευὴ πᾶσα αὐτῷ καὶ σίδηροσ καὶ καταπέλται, καὶ εἴ τι τοιουτότροπον ἄλλο, ἐκ Θηβῶν ἐκομίζετο, ὕλην δὲ τῆσ Ἀκαδημείασ ἔκοπτε, καὶ μηχανὰσ εἰργάζετο μεγίστασ. τά τε μακρὰ σκέλη καθῄρει, λίθουσ καὶ ξύλα καὶ γῆν ἐσ τὸ χῶμα μεταβάλλων. Δύο δ’ ἐκ τοῦ Πειραιῶσ Ἀττικοὶ θεράποντεσ, αἱρούμενοι τὰ Ῥωμαίων, ἢ σφίσιν αὐτοῖσ καταφυγήν, εἴ τι γίγνοιτο, προορώμενοι, πεσσοῖσ ἐκ μολύβδου πεποιημένοισ ἐγγράφοντεσ ἀεὶ τὸ γιγνόμενον ἐσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἠφίεσαν ἀπὸ σφενδόνησ.

καὶ τοῦδε γιγνομένου τε συνεχῶσ καὶ ἐσ γνῶσιν ἐλθόντοσ, Σύλλασ τοῖσ ἐσφενδονημένοισ προσέχων ηὑρ͂ε γεγραμμένον ὅτι τῆσ ἐπιούσησ ἐκ μετώπου πεζοὶ κατὰ τοὺσ ἐργαζομένουσ ἐκδραμοῦνται καὶ ἱππεῖσ ἑκατέρωθεν ἐσ τὰ πλάγια Ῥωμαίων ἐμβαλοῦσιν. κρύψασ οὖν τινὰ στρατιὰν ἀποχρῶσαν, ὡσ ἐγένετο τῶν πολεμίων ἡ ἐκδρομή, δόξασα δὴ μάλιστα αἰφνίδιοσ εἶναι, ὁ δὲ αἰφνιδιώτερον αὐτοῖσ τοὺσ κεκρυμμένουσ ἐπαφεὶσ ἔκτεινε πολλοὺσ καὶ ἐσ τὴν θάλασσαν ἑτέρουσ περιέωσεν. καὶ τοῦτο μὲν τῆσ πείρασ ἐκείνησ τέλοσ ἦν· αἰρομένοισ δὲ ἐπὶ μέγα ἄνω τοῖσ χώμασι πύργουσ ὁ Ἀρχέλαοσ ἀντεμηχανᾶτο, καὶ πλεῖστα ἐπ’ αὐτοῖσ ὄργανα ἐτίθει, τάσ τε δυνάμεισ ἐκ Χαλκίδοσ καὶ τῶν ἄλλων νήσων μετεπέμπετο, καὶ τοὺσ ἐρέτασ καθώπλιζεν, ὡσ ὄντοσ οἱ τοῦ κινδύνου περὶ τῶν ὅλων. ἐγίγνετο μὲν δὴ πλείων οὖσα τῆσ Σύλλα στρατιᾶσ ἡ Ἀρχελάου καὶ ἐκ τῶνδε πολὺ πλείων, νυκτὸσ δὲ μέσησ ὁ μὲν Ἀρχέλαοσ ἐκθορὼν μετὰ λαμπτήρων ἐνέπρησε τὴν ἑτέραν τῶν χελωνῶν καὶ τὰ ἐπ’ αὐτῇ μηχανήματα, ἡμέραισ δὲ δέκα μάλιστα ἄλλα ὁ Σύλλασ ἐργασάμενοσ ἐπέστησεν αὖθισ ἔνθα καὶ τὰ πρότερα ἦν. καὶ τούτοισ ὁ Ἀρχέλαοσ πύργον ἀνθίστη κατὰ τὸ τεῖχοσ. Καταπλευσάσησ δ’ αὐτῷ παρὰ Μιθριδάτου στρατιᾶσ ἑτέρασ, ἧσ ἡγεῖτο Δρομιχαίτησ, ἐξῆγεν ἅπαντασ ἐσ μάχην.

ἀναμίξασ δ’ αὐτοῖσ σφενδονήτασ καὶ τοξότασ ὑπὸ τὸ τεῖχοσ αὐτὸ παρέταττεν, ἵνα καὶ οἱ τειχοφύλακεσ ἐφικνοῖντο τῶν πολεμίων· ἕτεροι δ’ ὑπὸ ταῖσ πύλαισ αὐτῷ πυρφόροι καιρὸν ἐκδρομῆσ ἐπετήρουν. ἀγχωμάλου δ’ ἐσ πολὺ τῆσ μάχησ οὔσησ ἐνέκλινον ἑκατεροι παρὰ μέροσ, πρῶτον μὲν οἱ βάρβαροι, μέχρι Ἀρχέλαοσ αὐτοὺσ ἐπισχὼν ἐπανήγαγεν ἐσ τὴν μάχην. ᾧ δὴ καὶ μάλιστα καταπλαγέντεσ οἱ Ῥωμαῖοι μετ’ αὐτοὺσ ἔφευγον, ἔστε καὶ τούσδε Μουρήνασ ὑπαντήσασ ἐπέστρεφεν. ἄλλο δ’ ἀπὸ ξυλείασ τέλοσ ἐπανιόν, καὶ σὺν αὐτοῖσ οἱ ἄτιμοι, σπουδῇ τὸν ἀγῶνα εὑρόντεσ ἐπέπιπτον τοῖσ Μιθριδατείοισ πάνυ καρτερῶσ, μέχρι κτεῖναι μὲν αὐτῶν ἐσ δισχιλίουσ, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἐσ τὰ τείχη συνελάσαι. Ἀρχέλαοσ δ’ αὐτοὺσ ἐπιστρέφων αὖθισ, καὶ τῷ ἀγῶνι διὰ τὴν προθυμίαν ἐσ πολὺ παραμένων, καὶ ἀποκλεισθεὶσ ἀνιμήθη διὰ καλῳδίων. ὁ δὲ Σύλλασ τοὺσ μὲν ἀτίμουσ περιφανῶσ ἀγωνισαμένουσ ἐξέλυσε τῆσ ἀτιμίασ, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἐδωρήσατο πολλοῖσ. Καὶ χειμῶνοσ ἐπιόντοσ ἤδη στρατόπεδον ἐν Ἐλευσῖνι θέμενοσ, τάφρον ἄνωθεν ἐπὶ θάλατταν ἔτεμνε βαθεῖαν τοῦ μὴ τοὺσ πολεμίουσ ἱππέασ εὐμαρῶσ ἐπιτρέχειν οἱ.

καὶ τάδε αὐτῷ πονουμένῳ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐγίγνοντό τινεσ ἀγῶνεσ, οἱ μὲν ἀμφὶ τὴν τάφρον οἱ δὲ παρὰ τοῖσ τείχεσιν, ἐπεξιόντων θαμινὰ τῶν πολεμίων, καὶ λίθοισ καὶ βέλεσι καὶ μολυβδαίναισ χρωμένων. ὁ δὲ Σύλλασ νεῶν δεόμενοσ μετεπέμψατο μὲν ἐκ Ῥόδου. καὶ Ῥοδίων οὐ δυνηθέντων διαπλεῦσαι θαλασσοκρατοῦντοσ τοῦ Μιθριδάτου, Αεύκολλον, ἄνδρα Ῥωμαῖον περιφανῆ καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου στρατηγὸν ἐπὶ Σύλλᾳ γενόμενον, ἐκέλευεν ἐσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ Συρίαν λαθόντα διαπλεῦσαι, παρά τε τῶν βασιλέων καὶ πόλεων, ὅσαι ναυτικαί, στόλον τινὰ ἀγείραντα τὸ Ῥοδίων ναυτικὸν παραπέμψαι. ὁ μὲν δὴ πολεμίασ οὔσησ τῆσ θαλάσσησ, οὐδὲν ἐνδοιάσασ, ἐσ κελήτιον ἐνέβη, καὶ ναῦν ἐκ νεώσ, ἵνα λάθοι, διαμείβων ἐπ’ Ἀλεξανδρείασ ἐφέρετο· Οἱ δὲ προδιδόντεσ ἀπὸ τῶν τειχῶν, πεσσοῖσ πάλιν ἐγγράψαντεσ ὅτι πέμψοι τῆσδε τῆσ νυκτὸσ Ἀρχέλαοσ ἐσ τὸ τῶν Ἀθηναίων ἄστυ λιμῷ πιεζόμενον πυροὺσ ὑπὸ στρατιωτῶν φερομένουσ, ἐσφενδόνησαν, καὶ ὁ Σύλλασ ἐνεδρεύσασ ἐκράτησε τοῦ τε σίτου καὶ τῶν φερόντων.

τῆσ δ’ αὐτῆσ ἡμέρασ αὐτῷ καὶ Μουνάτιοσ περὶ Χαλκίδα Νεοπτόλεμον ἕτερον στρατηγὸν κατατρώσασ, ἔκτεινε μὲν ἐσ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ, ἔλαβε δὲ αἰχμαλώτουσ ἔτι πλείονασ. οὐ πολὺ δὲ ὕστερον τῷ Πειραιεῖ νυκτόσ, ἔτι κοιμωμένων τῶν φυλάκων, Ῥωμαῖοι διὰ τῶν ἐγγὺσ μηχανῶν κλίμακασ ἐπενεγκόντεσ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἐπέβησαν, καὶ τοὺσ φύλακασ τοὺσ ἐγγὺσ ἔκτειναν. ἐφ’ ᾧ τῶν βαρβάρων οἱ μὲν εὐθὺσ ἀπεπήδων ἐσ τὸν Πειραιᾶ, τὸ τεῖχοσ καταλιπόντεσ ὡσ εἰλημμένον ἅπαν, οἱ δ’ ἐσ ἀλκὴν τραπέντεσ ἔκτεινάν τε τὸν ἡγεμόνα τῶν ἐπιβάντων καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἔξω κατεκρήμνισαν. οἱ δὲ καὶ διὰ τῶν πυλῶν ἐκδραμόντεσ ὀλίγου τὸν ἕτερον τῶν Ῥωμαϊκῶν πύργων ἐνέπρησαν, εἰ μὴ Σύλλασ ἐπιδραμὼν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου, νυκτόσ τε ὅλησ καὶ δι’ ἡμέρασ ἐπιπόνωσ ἀγωνισάμενοσ, περιέσωσεν. καὶ τότε μὲν ὑπεχώρουν οἱ βάρβαροι, τοῦ δ’ Ἀρχελάου πύργον ἕτερον μέγαν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἄντικρυσ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ πύργου στήσαντοσ ἐπυργομάχουν ἐσ ἀλλήλουσ, ἑκατέρωθεν πυκνὰ καὶ θαμινὰ πάντα ἀφιέντεσ, ἑώσ ὁ Σύλλασ ἐκ καταπελτῶν, ἀνὰ εἴκοσιν ὁμοῦ μολυβδαίνασ βαρυτάτασ ἀφιέντων, ἔκτεινέ τε πολλούσ, καὶ τὸν πύργον Ἀρχελάου κατέσεισε καὶ δυσάρμοστον ἐποίησεν, ὡσ εὐθὺσ αὐτὸν ὑπὸ Ἀρχελάου διὰ δέοσ ὀπίσω κατὰ τάχοσ ὑπαχθῆναι. Πιεζομένων δ’ ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τοῦ λιμοῦ τῶν ἐν ἄστει, πεσσοὶ πάλιν ἐμήνυον ὅτι πέμψοι νυκτὸσ ἐσ τὸ ἄστυ τροφάσ.

καὶ ὁ Ἀρχέλαοσ ὑπονοῶν τι περὶ τὸν σῖτον γίγνεσθαι μήνυμα καὶ προδοσίαν, ἅμα τὸν σῖτον ἔπεμπε, καί τινασ ἐφίστη ταῖσ πύλαισ μετὰ πυρὸσ ἐσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐκδραμουμένουσ, εἰ Σύλλασ γίγνοιτο περὶ τὸν σῖτον. καὶ συνέπεσεν ἄμφω, Σύλλᾳ μὲν ἑλεῖν τοὺσ σιταγωγοῦντασ, Ἀρχελάῳ δ’ ἐμπρῆσαί τινα τῶν μηχανημάτων. τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου καὶ Ἀρκαθίασ ὁ Μιθριδάτου υἱόσ, μεθ’ ἑτέρασ στρατιᾶσ ἐσ Μακεδονίαν ἐμβαλών, οὐ δυσχερῶσ ὀλίγων ὄντων τῶν ἐκεῖ Ῥωμαίων ἐκράτησε, καὶ Μακεδονίαν πᾶσαν ὑπηγάγετο, καὶ σατράπαισ ἐπιτρέψασ αὐτὸσ ἐπὶ τὸν Σύλλαν ἐχώρει, μέχρι νοσήσασ περὶ τὸ Τίσαιον ἐτελεύτησεν. ἐν δὲ τῇ Ἀττικῇ τῷ μὲν ἄστει πονουμένῳ σφόδρα ὑπὸ λιμοῦ πολλὰ ὁ Σύλλασ ἐπετείχιζε φρούρια, τοῦ μὴ διαδιδράσκειν ἀλλ’ ἐμμένοντασ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ μᾶλλον ἐνοχλεῖσθαι· Τῷ δὲ Πειραιεῖ, τὸ χῶμα ἐσ ὕψοσ ἐγείρασ, τὰ μηχανήματα ἐπῆγεν.

Ἀρχελάου δὲ τὸ χῶμα ὑπορύττοντοσ καὶ τὴν γῆν ὑποφέροντόσ τε καὶ ἐσ πολὺ διαλανθάνοντοσ, τὸ χῶμα ὑφίζανεν ἄφνω· καὶ ταχείασ αἰσθήσεωσ γενομένησ οἱ Ῥωμαῖοι τὰ μηχανήματα ὑφεῖλκον καὶ τὸ χῶμα ἀνεπλήρουν. τῷ δ’ αὐτῷ τρόπῳ καὶ αὐτοὶ τὴν γῆν ἐσ τὰ τείχη τεκμαιρόμενοι διώρυττον· ἀλλήλοισ τε συμπίπτοντεσ κάτω ξίφεσι καὶ δόρασιν ἐκ χειρόσ, ὡσ δυνατὸν ἦν ἐν σκότῳ, διεμάχοντο. ὁμοῦ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο, καὶ ὁ Σύλλασ ἀπὸ τῶν χωμάτων μηχανήμασι πολλοῖσ τὸ τεῖχοσ ἐκριοκόπει, μέχρι μέροσ αὐτοῦ καταβαλών, καὶ τὸν πλησιάζοντα πύργον ἐπειγόμενοσ ἐμπρῆσαι, πολλὰ μὲν ἠφίει πυρφόρα τοξεύματα ἐσ αὐτόν, τοὺσ δὲ εὐτολμοτάτουσ ἀνέπεμπεν ἐπὶ κλιμάκων. σπουδῆσ δὲ πολλῆσ γιγνομένησ ἑκατέρωθεν ὅ τε πύργοσ ἐνεπίμπρατο, καὶ μέροσ τι τοῦ τείχουσ ὀλίγον ὁ Σύλλασ καταβαλὼν εὐθὺσ ἐπέστησε φυλακεῖον· τά τε ὑπορωρυγμένα τοῦ τείχουσ θεμέλια, ξύλοισ ἀνηρτημένα καὶ θείου καὶ στυππίου καὶ πίσσησ γέμοντα, αὐτίκα πάντα ἐνεπίμπρη. τῶν δ’ ἄλλο παρ’ ἄλλο κατεπιπτε καὶ τοὺσ ἐφεστῶτασ αὐτοῖσ συγκατέφερεν. ὅ τε θόρυβοσ οὗτοσ δὴ μάλιστα αἰφνίδιοσ καὶ πολὺσ ὢν πάντῃ τοὺσ τειχοφύλακασ ἐτάραττεν, ὡσ καὶ τὸ ὑπὸ σφίσιν αὐτίκα πεσούμενον· ὅθεν ἐσ πάντα συνεχῶσ ἐπιστρεφόμενοι τήν τε γνώμην ὕποπτον εἶχον ὑπὸ τοῦ δέουσ καὶ ἀσθενῶσ τοὺσ πολεμίουσ ἀπεμάχοντο. Καὶ ὁ Σύλλασ αὐτοῖσ ὧδε ἔχουσιν ἐπικείμενοσ ἀπαύστωσ, καὶ τῶν ἰδίων τὸ ἀεὶ πονοῦν ἐναλλάσσων, ἑτέρουσ ἐφ’ ἑτέροισ ἀκμῆτασ ἐπῆγε σὺν κλίμαξι καὶ βοῇ καὶ παρακελεύσει, προτρέπων ἅμα καὶ ἀπειλῶν καὶ παρακαλῶν ὡσ ἐν τῷδε τῷ βραχεῖ τοῦ παντὸσ αὐτοῖσ κριθησομένου.

ἀντεπῆγε δὲ καὶ ὁ Ἀρχέλαοσ ἑτέρουσ ἀντὶ τῶν τεθορυβημένων, ἀνακαινίζων καὶ ὅδε τὸ ἔργον ἀεί, καὶ παρακαλῶν ἅμα καὶ ἐποτρύνων ἅπαντασ ὡσ ἐν ὀλίγῳ σφίσιν ἔτι τῆσ σωτηρίασ οὔσησ. πολλῆσ δὲ σπουδῆσ καὶ προθυμίασ ἑκατέρωθεν αὖθισ ἅπασιν ἐγγενομένησ φερεπονώτατοσ ἦν· καὶ ὁ φόνοσ ἴσοσ καὶ ὅμοιοσ ἐξ ἑκατέρων, ἑώσ ὁ Σύλλασ ἔξωθεν ἐπιών, καὶ μᾶλλόν τι κάμνων, ἀνεκάλει τῇ σάλπιγγι τὴν στρατιάν, καὶ θαυμάσασ πολλοὺσ ἀπῆγεν. ὁ δ’ Ἀρχέλαοσ αὐτίκα νυκτὸσ τὰ πεπτωκότα τοῦ τείχουσ ᾠκοδόμει, μηνοειδῆ αὐτοῖσ πολλὰ περιθεὶσ ἔνδοθεν. οἷσ ἔτι νεοδμήτοισ ὁ Σύλλασ αὖθισ ἐπεχείρει παντὶ τῷ στρατῷ, νομίσασ ἀσθενῆ καὶ ὑγρὰ ἔτι ὄντα ῥᾳδίωσ κατερείψειν. κάμνων δὲ ὡσ ἐν στενῷ, καὶ βαλλόμενοσ ἄνωθεν ἔκ τε μετώπου καὶ τῶν κεραιῶν ὡσ ἐν μηνοειδέσι χωρίοισ, τοῦ μὲν ἐπιχειρεῖν ἔτι τῷ Πειραιεῖ πάμπαν ἀπεῖχε τῇ γνώμῃ, καὶ ἐσ πολιορκίαν, ὡσ λιμῷ παραστησόμενοσ αὐτούσ, καθίστατο·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION