Appian, The Foreign Wars, chapter 4

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4)

Ὁ δὲ Σεβαστὸσ πάντα ἐχειρώσατο ἐντελῶσ, καὶ ἐν παραβολῇ τῆσ ἀπραξίασ Ἀντωνίου κατελογίσατο τῇ βουλῇ τὴν Ἰταλίαν ἡμερῶσαι δυσμάχων ἐθνῶν θαμινὰ ἐνοχλούντων. καὶ ἐνδοῦσιν οἰκεῖν ἔδωκεν. Ὀξυαίουσ μὲν δὴ καὶ Περθεηνάτασ καὶ Βαθιάτασ καὶ Ταυλαντίουσ καὶ Καμβαίουσ καὶ Κινάμβρουσ καὶ Μερομέννουσ καὶ Πυρισσαίουσ εἷλε δι’ ὅλησ πείρασ· ἔργῳ δὲ μείζονι ἐλήφθησαν, καὶ φόρουσ ὅσουσ ἐξέλιπον ἠναγκάσθησαν ἀποδοῦναι, Δοκλεᾶταί τε καὶ Κάρνοι καὶ Ἰντερφρουρῖνοι καὶ Ναρήσιοι καὶ Γλιντιδίωνεσ καὶ Ταυρίσκοι. ὧν ἁλόντων οἱ ὅμοροι προσέθεντο αὐτῷ καταπλαγέντεσ, Ἱππασῖνοί τε καὶ Βεσσοί. ἑτέρουσ δὲ αὐτῶν ἀποστάντασ, Μελιτηνοὺσ καὶ Κορκυρηνούσ, οἳ νήσουσ ᾤκουν, ἀνέστησεν ἄρδην, ὅτι ἐλῄστευον τὴν θάλασσαν· καὶ τοὺσ μὲν ἡβῶντασ αὐτῶν ἔκτεινε, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἀπέδοτο. Λιβυρνῶν δὲ τὰσ ναῦσ ἀφείλετο, ὅτι καὶ οἵδε ἐλῄστευον. Ιἀπόδων δὲ τῶν ἐντὸσ Ἄλπεων Μοεντῖνοι μὲν καὶ Αὐενδεᾶται προσέθεντο αὐτῷ προσιόντι, Ἀρουπῖνοι δ’, οἳ πλεῖστοι καὶ μαχιμώτατοι τῶνδε τῶν Ιἀπόδων εἰσίν, ἐκ τῶν κωμῶν ἐσ τὸ ἄστυ ἀνῳκίσαντο, καὶ προσιόντοσ αὐτοῦ ἐσ τὰσ ὕλασ συνέφυγον. ὁ δὲ Καῖσαρ τὸ ἄστυ ἑλὼν οὐκ ἐνέπρησεν, ἐλπίσασ ἐνδώσειν αὐτούσ· Μάλιστα δ’ ἠνώχλησαν αὐτὸν Σαλασσοί τε καὶ Ιἄποδεσ οἱ πέραν Ἄλπεων καὶ Σεγεστανοὶ καὶ Δαλμάται καὶ Δαισιτιᾶται καὶ Παίονεσ, ὄντεσ ἑκὰσ τοῖσ Σαλασσοῖσ, οἳ κορυφὰσ οἰκοῦσι τῶν Ἄλπεων, ὄρη δύσβατα, καὶ στενὴ δίοδόσ ἐστιν ἐπ’ αὐτὰ καὶ δυσχερήσ·

δι’ ἃ καὶ ἦσαν αὐτόνομοι, καὶ τέλη τοὺσ παροδεύοντασ ᾔτουν. τούτοισ Οὐέτερ ἐμπεσὼν ἀδοκήτωσ τὰ στενὰ προύλαβε δι’ ἐνέδρασ, καὶ ἐπὶ διετὲσ αὐτοὺσ ἐπολιόρκει. οἱ δὲ ἁλῶν ἀπορίᾳ, ὧν εἰσὶ μάλιστα ἐν χρείᾳ, φρουρὰσ ἐδέξαντο. καὶ Οὐέτεροσ ἀποστάντοσ τὰσ φρουρὰσ ἐξέβαλον εὐθύσ, καὶ τὰ στενὰ κρατυνάμενοι τοὺσ ἐπιπεμπομένουσ σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ διέπαιζον, οὐδὲν δρᾶν μέγα ἔχοντασ. ὅθεν αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ, προσδοκωμένου τοῦ πρὸσ Ἀντώνιον πολέμου, συνέθετο αὐτονόμουσ ἐάσειν, καὶ ἀκολάστουσ τῶν ἐπὶ Οὐέτερι πραχθέντων. οἱ δ’ ἅτε ἐν ὑποψίᾳ ταῦτ’ ἔχοντεσ ἅλασ πολλοὺσ ἐσώρευον, καὶ τὴν Ῥωμαίων κατέθεον, μέχρι Μεσσάλασ Κορουῖνοσ αὐτοῖσ ἐπιπεμφθεὶσ λιμῷ παρεστήσατο. Καὶ Σαλασσοὶ μὲν οὕτωσ ἐλήφθησαν, Ιἄποδεσ δὲ οἱ πέραν Ἄλπεων, ἔθνοσ ἰσχυρόν τε καὶ ἄγριον, δὶσ μὲν ἀπεώσαντο Ῥωμαίουσ, ἔτεσί που ἀγχοῦ εἴκοσιν, Ἀκυληίαν δ’ ἐπέδραμον καὶ Τεργηστὸν Ῥωμαίων ἄποικον ἐσκύλευσαν.

ἐπιόντοσ δ’ αὐτοῖσ τοῦ Καίσαροσ ὁδὸν ἀνάντη καὶ τραχεῖαν· οἱ δ’ ἔτι μᾶλλον αὐτὴν ἐδυσχέραινον αὐτῷ, τὰ δένδρα κόπτοντεσ. ὡσ δ’ ἀνῆλθεν, ἐσ τὴν ἄλλην ὕλην αὐτοὶ συνέφυγον καὶ προσιόντα ἐλόχων. ὁ δέ ὑ̔πώπτευε γὰρ ἀεί τι τοιοῦτον̓ ἐσ τὰσ ἀκρωρείασ τινὰσ ἔπεμπεν, οἳ ἑκατέρωθεν αὐτῷ συνέθεον προβαίνοντι διὰ τοῦ χθαμαλοῦ καὶ κόπτοντι τὴν ὕλην· οἱ δὲ Ιἄποδεσ ἐπεξέθεον μὲν ἐκ τῶν ἐνεδρῶν καὶ πολλοὺσ ἐτίτρωσκον, ὑπὸ δὲ τῶν ἐν τοῖσ ἄκροισ ἐπιτρεχόντων κατεκόπτοντο οἱ πλείουσ. οἱ δὲ λοιποὶ πάλιν ἐσ τὰ λάσια συνέφευγον, τὴν πόλιν ἐκλιπόντεσ, ᾗ ὄνομα Τέρπωνοσ. καὶ αὐτὴν ὁ Καῖσαρ ἑλὼν οὐκ ἐνέπρησεν, ἐλπίσασ καὶ τούσδε ἐνδώσειν· καὶ ἐνέδωκαν. Ἐπὶ δ’ ἑτέραν πόλιν ἐχώρει, Μετοῦλον, ἣ τῶν Ιἀπόδων ἐστὶ κεφαλή, κεῖται δ’ ἐν ὄρει σφόδρα ὑλώδει ἐπὶ δύο λόφων, οὓσ διαιρεῖ χαράδρα στενή.

καὶ αὐτὸσ ἐσ ὑψηλὸν πύργον ἀναβὰσ ἑώρα. καὶ ἡ νεότησ ἦν ἀμφὶ τοὺσ τρισχιλίουσ μαχίμουσ τε καὶ σφόδρα εὐόπλουσ· οἳ Ῥωμαίουσ τὰ τείχη σφῶν περιστάντασ εὐκόλωσ ἀπεκρούοντο. οἱ δὲ χῶμα ἤγειρον· καὶ οἱ Μετοῦλοι τό τε χῶμα νυκτὸσ καὶ ἡμέρασ ἐκτρέχοντεσ ἠνώχλουν, καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἀπὸ τοῦ τείχουσ μηχαναῖσ κατεπόνουν, ἃσ ἐσχήκεσαν ἐκ τοῦ πολέμου ὃν Δέκμοσ Βροῦτοσ ἐνταῦθα ἐπολέμησεν Ἀντωνίῳ τε καὶ τῷ Σεβαστῷ. πονοῦντοσ δὲ κἀκείνοισ ἤδη τοῦ τείχουσ, οἵδ’ ὑπετείχισαν ἔνδοθεν, καὶ τὸ κεκμηκὸσ ἐκλιπόντεσ μετεπήδησαν ἐσ τὸ νεότευκτον· οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὸ μὲν ἐκλειφθὲν λαβόντεσ ἐνέπρησαν, κατὰ δὲ τοῦ ἄλλου δύο χώματα ἔχουν, καὶ ἀπ’ αὐτῶν γεφύρασ τέσσαρασ ἐξέτεινον ἐσ τὸ τεῖχοσ. γενομένων δὲ τούτων ὁ Καῖσαρ περιέπεμψέ τινασ ἐσ τὰ ὀπίσθια τῆσ πόλεωσ, περισπᾶν τοὺσ Μετούλουσ, τοῖσ δ’ ἄλλοισ προσέταξε περᾶν ἐσ τὰ τείχη. διὰ τῶν γεφυρῶν. Οἱ βάρβαροι δὲ τοῖσ περῶσιν ὑπήντων τε ἐκ μετώπου κατὰ τὸ τεῖχοσ, καὶ ὑφεδρεύοντεσ ἕτεροι τὰσ γεφύρασ μακροῖσ δόρασιν ὑπεκέντουν, μᾶλλόν τε ἐθάρρησαν μιᾶσ γεφύρασ καὶ δευτέρασ ἐπ’ ἐκείνῃ πεσούσησ.

ὡσ δὲ καὶ ἡ τρίτη συνέπεσε, φόβοσ ἤδη παντελὴσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐπεῖχε, καὶ οὐδεὶσ τῆσ τετάρτησ ἐπέβαινεν, ἑώσ ὁ Καῖσαρ ἐκ τοῦ πύργου καταθορὼν ὠνείδιζεν αὐτούσ. ἀλλὰ καὶ ὣσ οὐκ ἐρεθιζομένων, αὐτὸσ ἀσπίδα λαβὼν ἐπὶ τὴν γέφυραν ἱέτο δρόμῳ. συνέθεον δ’ αὐτῷ τῶν ἡγεμόνων Ἀγρίππασ τε καὶ Ιἕρων καὶ ὁ σωματοφύλαξ Λοῦτοσ καὶ Οὐόλασ, τέσσαρεσ οἵδε μόνοι, καὶ τῶν ὑπασπιστῶν ὀλίγοι. ἤδη δ’ αὐτοῦ τὴν γέφυραν περῶντοσ, ἐν αἰδοῖ γενόμενοσ ὁ στρατὸσ ἀνεπήδησεν ἄθρουσ. καὶ πάλιν ἡ γέφυρα βαρηθεῖσα καταπίπτει, καὶ οἱ ἄνδρεσ ὑπ’ αὐτῆσ ἀθρόοι κατεχώννυντο, καὶ οἱ μὲν ἀπέθανον αὐτῶν, οἱ δὲ συντριβέντεσ ἐφέροντο. ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπλήγη μὲν τὸ σκέλοσ τὸ δεξιὸν καὶ τοὺσ βραχίονασ ἄμφω, ἀνέδραμε δ’ ὅμωσ εὐθὺσ ἐπὶ τὸν πύργον μετὰ τῶν συμβόλων, καὶ ἑαυτὸν ἔδειξεν ἐρρωμένον, μή τισ ὡσ ἀποθανόντοσ γένοιτο θόρυβοσ. ἵνα δὲ μηδ’ οἱ πολέμιοι νομίσειαν αὐτὸν ἐνδώσειν ἀναχωρήσαντα, εὐθὺσ ἑτέρασ ἐπήγνυτο γεφύρασ. ὃ καὶ μάλιστα κατέπληξε τοὺσ Μετούλουσ ὡσ ὑπὸ γνώμησ ἀμάχου πολεμουμένουσ. Καὶ τῆσ ἐπιούσησ πρεσβευσάμενοι πρὸσ αὐτὸν ὁμήρουσ τε πεντήκοντα ἔδοσαν, οὓσ ὁ Καῖσαρ ἐπελέξατο, καὶ φρουρὰν ὑποσχόμενοι δέξεσθαι τὸν ὑψηλότερον λόφον τοῖσ φρουροῖσ ἀπέλιπον, αὐτοὶ δὲ μετεχώρουν ἐσ τὸν ἕτερον.

ἐπεὶ δὲ ἐσελθοῦσα ἡ φρουρὰ τὰ ὅπλα αὐτοὺσ ἐκέλευεν ἀποθέσθαι, οἱ δὲ ἠγανάκτησάν τε, καὶ τὰ γύναια σφῶν καὶ τοὺσ παῖδασ ἐσ τὸ βουλευτήριον συγκλείσαντεσ, καὶ φυλακὴν ἐπιστήσαντεσ, οἷσ εἴρητο, εἴ τι ἀηδὲσ γίγνοιτο περὶ αὐτούσ, ἐμπρῆσαι τὸ βουλευτήριον, ἐπεχείρουν τοῖσ Ῥωμαίοισ αὐτοὶ μετ’ ἀπονοίασ. οἱᾶ δ’ ὑψηλοτέροισ ἐπιχειροῦντεσ ἐκ ταπεινοῦ, συνεχώσθησαν ἀθρόοι, καὶ οἱ φύλακεσ τὸ βουλευτήριον κατέπησαν, πολλαί τε τῶν γυναικῶν ἑαυτάσ τε καὶ τὰ τέκνα διεχρῶντο, αἱ δὲ καὶ ζῶντα ἔτι φέρουσαι ἐσ τὸ πῦρ ἐνήλαντο, ὡσ ἀπολέσθαι τῶν Μετούλων τήν τε νεότητα πᾶσαν ἐν τῇ μάχῃ καὶ τῶν ἀχρείων τὸ πλέον τῷ πυρί. συγκατεφλέγη δὲ αὐτοῖσ καὶ ἡ πόλισ, καὶ οὐδὲν ἦν ἴχνοσ μεγίστησ ἐκεῖθι γενομένησ. Μετούλου δ’ ἁλούσησ οἱ λοιποὶ τῶν Ιἀπόδων καταπλαγέντεσ ἑαυτοὺσ ἐπέτρεψαν τῷ Καίσαρι. Ιἄποδεσ μὲν οὖν οἱ πέραν Ἄλπεων τότε πρῶτον Ῥωμαίων ὑπήκουσαν· καὶ αὐτῶν Ποσηνοὺσ ἀποχωρήσαντοσ τοῦ Καίσαροσ ἀποστάντασ ἐπιπεμφθεὶσ αὐτοῖσ Μᾶρκοσ Ἕλουιοσ εἷλε, καὶ τοὺσ μὲν αἰτίουσ ἔκτεινε, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἀπέδοτο. Ἐσ δὲ τὴν Σεγεστικὴν γῆν οἱ Ῥωμαῖοι δὶσ πρότερον ἐμβαλόντεσ οὔτε ὅμηρον οὔτε ἄλλο τι εἰλήφεσαν·

ὅθεν ἦσαν ἐπὶ φρονήματοσ οἱ Σεγεστανοί. ὁ δὲ Καῖσαρ αὐτοῖσ ἐπῄει διὰ τῆσ Παιόνων γῆσ, οὔπω Ῥωμαίοισ οὐδὲ τῆσδε ὑπηκόου γενομένησ. ὑλώδησ δ’ ἐστὶν ἡ Παιόνων, καὶ ἐπιμήκησ ἐξ Ιἀπόδων ἐπὶ Δαρδάνουσ. καὶ οὐ πόλεισ ᾤκουν οἱ Παίονεσ οἵδε, ἀλλ’ ἀγροὺσ ἢ κώμασ κατὰ συγγένειαν· οὐδ’ ἐσ βουλευτήρια κοινὰ συνῄεσαν, οὐδ’ ἄρχοντεσ αὐτοῖσ ἦσαν ἐπὶ πᾶσιν. οἱ δ’ ἐν ἡλικίᾳ μάχησ ἐσ δέκα μυριάδασ συνετέλουν. ἀλλ’ οὐδ’ οὗτοι συνῄεσαν ἀθρόοι δι’ ἀναρχίαν. προσιόντοσ δ’ αὐτοῖσ τοῦ Καίσαροσ, ἐσ τὰσ ὕλασ ὑποφυγόντεσ τοὺσ ἀποσκιδναμένουσ τῶν στρατιωτῶν ἀνῄρουν. ὁ δὲ Καῖσαρ ἑώσ μὲν ἤλπιζεν αὐτοὺσ ἀφίξεσθαι πρὸσ αὑτόν, οὔτε τὰσ κώμασ οὔτε τοὺσ ἀγροὺσ ἐλυμαίνετο, οὐκ ἀπαντώντων δὲ πάντα ἐνεπίμπρη καὶ ἔκειρεν ἐπὶ ἡμέρασ ὀκτώ, ἐσ ὃ διῆλθεν ἐσ τὴν Σεγεστανῶν, καὶ τήνδε Παιόνων οὖσαν, ἐπὶ τοῦ Σάου ποταμοῦ, ἐν ᾧ καὶ πόλισ ἔστιν ἐχυρά, τῷ τε ποταμῷ καὶ τάφρῳ μεγίστῃ διειλημμένη, διὸ καὶ μάλιστα αὐτῆσ ἔχρῃζεν ὁ Καῖσαρ, ὡσ ταμιείῳ χρησόμενοσ ἐσ τὸν Δακῶν καὶ Βαστερνῶν πόλεμον, οἳ πέραν εἰσὶ τοῦ Ἴστρου, λεγομένου μὲν ἐνταῦθα Δανουβίου, γιγνομένου δὲ μετ’ ὀλίγον Ἴστρου. ἐμβάλλει δ’ ὁ Σάοσ ἐσ τὸν Ἴστρον· καὶ αἱ νῆεσ ἐν τῷ Σάῳ Καίσαρι ἐγίγνοντο, αἳ ἐσ τὸν Δανούβιον αὐτῷ τὴν ἀγορὰν διοίσειν ἔμελλον. Διὰ μὲν δὴ ταῦτα τῆσ Σεγέστησ ἔχρῃζεν ὁ Καῖσαρ·

καὶ οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ δ’ ἔφυγον, καὶ οὐδεὶσ ἔτι Παιόνων ἐβοήθει. προσιόντι δὲ αὐτῷ οἱ Σεγεστανοὶ προσέπεμψαν, πυνθανόμενοι τίνοσ χρῄζει. ὁ δὲ φρουρὰν ἐσαγαγεῖν ἔφη, καὶ ὁμήρουσ ἑκατὸν λαβεῖν, ἵν’ ἀσφαλῶσ ταμιείῳ τῇ πόλει χρῷτο ἐπὶ Δάκασ. ᾔτει δὲ καὶ σῖτον, ὅσον δύναιντο φέρειν. ταῦθ’ οἱ μὲν πρωτεύοντεσ ἠξίουν δοῦναι· ὁ δὲ δῆμοσ ἐξαγριαίνων τὰ μὲν ὅμηρα διδόμενα περιεῖδεν, ὅτι ἴσωσ οὐ παρὰ σφῶν ἀλλὰ τῶν πρωτευόντων παῖδεσ ἦσαν, προσιούσησ δὲ τῆσ φρουρᾶσ τὴν ὄψιν οὐκ ἐνεγκόντεσ ὁρμῇ μανιώδει τὰσ πύλασ αὖθισ ἀπέκλειον καὶ αὑτοὺσ τοῖσ τείχεσιν ἐπέστησαν. ὁ οὖν Καῖσαρ τόν τε ποταμὸν ἐγεφύρου, καὶ χάρακασ καὶ τάφρουσ πάντοθεν ἐποιεῖτο, ἀποτειχίσασ δ’ αὐτοὺσ δύο χώματα ἔχου. οἷσ ἐπέδραμον μὲν οἱ Σεγεστανοὶ πολλάκισ, οὐ δυνηθέντεσ δ’ ἑλεῖν λαμπάδασ καὶ πῦρ πολὺ ἄνωθεν ἐπέβαλλον. προσιούσησ δ’ αὐτοῖσ Παιόνων ἑτέρων βοηθείασ, ὁ Καῖσαρ ὑπαντήσασ ἐνήδρευσεν αὐτήν· Οἱ Σεγεστανοὶ δὲ πᾶσαν πολιορκίαν ὑποστάντεσ ἡμέρᾳ τριακοστῇ κατὰ κράτοσ ἐλήφθησαν, καὶ τότε πρῶτον ἤρξαντο ἱκετεύειν.

καὶ αὐτοὺσ ὁ Καῖσαρ ἐπαίνῳ τε τῆσ ἀρετῆσ καὶ ἐλέῳ τῆσ ἱκεσίασ οὔτε ἔκτεινεν οὔτε ἀνέστησεν, ἀλλὰ χρήμασιν ἐζημίωσε, καὶ τῆσ πόλεωσ μέροσ διατειχίσασ ἐσήγαγεν ἐσ αὐτὸ φρουρὰν πέντε καὶ εἴκοσι σπειρῶν. καὶ ὁ μὲν τάδ’ ἐργασάμενοσ ἐσ Ῥώμην ἀνέζευξεν, ὡσ ἦροσ ἐπανήξων ἐσ τὴν Ἰλλυρίδα. φήμησ δ’ ἐπιδραμούσησ ὅτι τὴν φρουρὰν οἱ Σεγεστανοὶ διέφθειραν, ἐξέθορε χειμῶνοσ. καὶ τὸ μὲν τέλοσ τῆσ φήμησ ψευδὲσ ηὑρ͂ε, τὴν δὲ αἰτίαν ἀληθῆ· ἐγεγόνεσαν γὰρ ἐν κινδύνῳ, τῶν Σεγεστανῶν αὐτοὺσ ἄφνω περιστάντων, καὶ πολλοὺσ τὸ αἰφνίδιον ἀπωλωλέκει, τῆσ δ’ ἐπιούσησ προελθόντεσ ἐκράτουν τῶν Σεγεστανῶν. ὁ οὖν Καῖσαρ ἐπὶ Δαλμάτασ μετῄει, γένοσ ἕτερον Ἰλλυριῶν, Ταυλαντίοισ ὅμορον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION