Appian, The Foreign Wars, chapter 4:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:)

Ἡ δὲ συνηδικῆσθαι μὲν ἐξελαυνομένῳ τῆσ πόλεωσ, μήτηρ οὖσα, ἔφη, ὁρᾶν δ’ ὅτι Ῥωμαῖοι πολλὰ πρὸσ αὐτοῦ πεπόνθασιν ἤδη καὶ τίσιν ἔτισαν ἱκανήν, ὧν χώρα τε τοσαύτη διέφθαρται καὶ πόλεισ ἀπολώλασι πολλαί, καὶ τὸ Ῥωμαίοισ ἔσχατον, παρακαλοῦσι καὶ πρέσβεισ πέμπουσιν ὑπάτουσ καὶ ἱερέασ καὶ μητέρα καὶ γυναῖκα, τό τε ἀδίκημα ἰῶνται ἀμνηστίᾳ καὶ καθόδῳ. "σὺ δὲ μὴ ἀνιάτῳ κακῷ τὸ κακὸν ἰῶ, μηδὲ συμφοραῖσ ἐπιχείρει κοιναῖσ αὐτοῦ τε σοῦ καὶ τῶν ἀδικούντων. ποῖ φέρων οἴσεισ τὸ πῦρ; μετὰ τὴν χώραν ἐπὶ τὴν πόλιν; μετὰ τὴν πόλιν ἐπὶ τὴν ἑστίαν τὴν σήν; μετὰ τὴν ἑστίαν ἐπὶ τὰ ἱερά; δὸσ χάριν, ὦ παῖ, κἀμοὶ καὶ τῇ πατρίδι παρακαλούσαισ. " ἡ μὲν δὴ τοσαῦτα εἶπεν, ὁ δὲ Μάρκιοσ οὐκ εἰά πατρίδα καλεῖν τὴν ἐκβαλοῦσαν ἀλλὰ τὴν ὑποδεδεγμένην· οὐδὲν γὰρ εἶναι φίλιον, ἂν ἀδικῇ, οὐδὲ ἐχθρὸν εὖ ποιοῦν· καὶ τὸ τῶν παρόντων ἐκέλευεν ὁρᾶν, πίστιν τε δόντων αὐτῷ καὶ λαβόντων, καὶ πολίτην πεποιημένων καὶ στρατηγὸν ἀποφηνάντων καὶ τὰ ἴδια ἐπιτρεψάντων. τιμάσ τε ὅσων ἠξίωτο, καὶ ὁρ́κουσ οὓσ ὤμοσεν αὐτοῖσ, ἐπεξῄει, καὶ παρεκάλει τὴν μητέρα τοὺσ αὐτοὺσ ἐκείνοισ τίθεσθαι πολεμίουσ καὶ φίλουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION