헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ95́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15)

Ἐπὶ δὴ τούτοισ ὀξέωσ τε οὕτω καὶ παραδόξωσ γενομένοισ οἱ Ῥωμαῖοι τὸν Πομπήιον μέγα ἐπαίροντεσ, ἔτι ὄντα περὶ Κιλικίαν εἵλοντο τοῦ πρὸσ Μιθριδάτην πολέμου στρατηγὸν ἐπὶ τῆσ ὁμοίασ ἐξουσίασ, αὐτοκράτορα ὄντα, ὅπῃ θέλοι, συντίθεσθαί τε καὶ πολεμεῖν, καὶ φίλουσ ἢ πολεμίουσ Ῥωμαίοισ οὓσ δοκιμάσειε ποιεῖσθαι· στρατιᾶσ τε πάσησ, ὅση πέραν ἐστὶ τῆσ Ἰταλίασ, ἄρχειν ἔδωκαν. ἅπερ οὐδενί πω παντάπασι πρὸ τοῦδε ὁμοῦ πάντα ἐδόθη. καὶ ἴσωσ αὐτὸν καὶ διὰ τάδε μέγαν ὀνομάζουσιν· ὁ γάρ τοι πόλεμοσ ὁ τοῦ Μιθριδάτου καὶ ὑπὸ τῶν προτέρων στρατηγῶν ἐξήνυστο ἤδη. Πομπήιοσ μὲν οὖν εὐθὺσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ στρατὸν ἀγείρασ μετεστρατοπέδευσεν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́ουσ τοῦ Μιθριδάτου· Μιθριδάτῃ δὲ ἦν ἐπίλεκτοσ οἰκεῖοσ στρατόσ, τρισμύριοι πεζοὶ καὶ ἱππεῖσ τρισχίλιοι, καὶ προὐκάθητο τῆσ χώρασ. ἄρτι δ’ αὐτὴν Λευκόλλου διεφθαρκότοσ ἀπόρωσ εἶχεν ἀγορᾶσ· ὅθεν αὐτομολίαισ ἐπετίθεντο πολλοί. καὶ τούσδε μὲν ὁ Μιθριδάτησ ἐρευνώμενοσ ἐκρήμνη καὶ ὀφθαλμοὺσ ἀνώρυττε καὶ ἔκαιεν. καὶ τὰ μὲν τῶν αὐτομολιῶν ἧσσον ἠνώχλει διὰ φόβον τῶν κολάσεων, ἐπέτριβε δ’ ἡ ἀπορία. Πρέσβεισ οὖν ἐσ Πομπήιον πέμψασ ἠξίου μαθεῖν, τίσ ἂν εἰή τοῦ πολέμου διάλυσισ.

ὁ δ’ "ἐὰν τοὺσ αὐτομόλουσ ἡμῖν παραδῷσ" ἔφη, "καὶ σεαυτὸν ἡμῖν ἐπιτρέψῃσ. " ὧν ὁ Μιθριδάτησ πυθόμενοσ τοῖσ αὐτομόλοισ τὸ περὶ αὐτῶν ἔφρασε, καὶ δεδιότασ ὁρῶν ὤμοσεν ὅτι οἱ τὰ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐστὶν ἄσπονδα διὰ τὴν πλεονεξίαν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐκδώσει τινά, οὐδὲ πράξει ποτὲ ὃ μὴ κοινῇ πᾶσι συνοίσει. ὁ μὲν δὴ ὧδε εἶπεν, ὁ δὲ Πομπήιοσ ἐνέδραν ποι καθεὶσ ἱππέων, ἑτέρουσ ἔπεμπεν ἐκ φανεροῦ τοῖσ προφύλαξι τοῦ βασιλέωσ ἐνοχλεῖν· καὶ εἴρητο αὐτοῖσ . . . ἐρεθίζειν καὶ ὑποφεύγειν ὥσπερ ἡττωμένουσ, . . . ἔστε περ οἱ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ περιλαβόντεσ αὐτοὺσ ἐτρέψαντο. καὶ φεύγουσι τάχ’ ἂν καὶ ἐσ τὸ στρατόπεδον συνεσεπήδησαν, εἰ μὴ δείσασ ὁ βασιλεὺσ προήγαγε τὸ πεζόν. οἱ δ’ ἀπεχώρουν. καὶ τέλοσ ἦν τοῦτο τῇ πρώτῃ Πομπηίου καὶ Μιθριδάτου πείρᾳ ἐσ ἀλλήλουσ καὶ ἱππομαχίᾳ. Ἐνοχλούμενοσ δ’ ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ ὁ βασιλεὺσ ἄκων ὑπεχώρει, καὶ ἐσεδέχετο Πομπήιον ἐσ τὴν ἑαυτοῦ, ἐλπίζων καθήμενον ἐν τῇδε τῇ διεφθαρμένῃ κακοπαθήσειν.

ὁ δὲ ἀγορὰν μὲν ἐπακτὸν ἐκ τῶν ὄπισθεν εἶχε, περιελθὼν δὲ τὰ πρὸσ ἑώ τοῦ Μιθριδάτου, καὶ φρούρια αὐτῷ καὶ στρατόπεδα πολλὰ ἐσ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα σταδίουσ περιθεὶσ ἀπετάφρευε τοῦ μὴ σιτολογεῖν αὐτὸν ἔτι εὐμαρῶσ. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἀποταφρεύοντι μὲν οὐκ ἐπετίθετο, εἴθ’ ὑπὸ δέουσ εἴθ’ ὑπ’ ἀνοίασ, ἣ νᾶσιν ἐγγίγνεται πλησιαζόντων τῶν κακῶν, κάμνων δ’ αὖθισ ἐξ ἀπορίασ τὰ ὑποζύγια ὅσα εἶχε κατέκοπτε, τοὺσ ἵππουσ μόνουσ περιποιούμενοσ, ἔστε μόλισ ἐσ πεντήκοντα διαρκέσασ ἡμέρασ νυκτὸσ ἀπεδίδρασκε σὺν σιωπῇ βαθείᾳ δι’ ὁδῶν δυσχερῶν. ὡσ δὲ αὐτὸν μόλισ ἡμέρασ ὁ Πομπήιοσ καταλαβὼν εἴχετο τῶν ὑστάτων, ὁ μὲν καὶ τότε τῶν φίλων ἐκτάξαι κελευόντων οὐκ ἐμάχετο, ἀλλὰ τοῖσ ἱππεῦσι μόνοισ τοὺσ πλησιάζοντασ ἀνακόπτων ἑσπέρασ ἐν ὕλαισ ηὐλίσατο πυκναῖσ. τῇ δ’ ἐπιούσῃ χωρίον κατέλαβε περίκρημνον, οὗ μία ἐσ αὐτὸ ἄνοδοσ ἦν, καὶ τέσσαρεσ αὐτὴν σπεῖραι προὐφύλασσον. ἀντεφύλασσον δὲ καὶ Ῥωμαῖοι μὴ διαφυγεῖν Μιθριδάτην. Ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸν μὲν στρατὸν αὑτῶν ὥπλιζεν ἑκάτεροσ, οἱ προφύλακεσ δ’ ἀλλήλων κατὰ τὸ πρανὲσ ἀπεπειρῶντο·

καί τινεσ ἱππεῖσ τοῦ Μιθριδάτου χωρίσ τε τῶν ἵππων καὶ χωρὶσ ἐπαγγέλματοσ ἐβοήθουν τοῖσ σφετέροισ προφύλαξιν. πλειόνων δέ σφισι Ῥωμαίων ἱππέων ἐπιόντων, οἱ ἄνιπποι τῶν Μιθριδατείων οἵδε ἀθρόωσ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἀνεπήδων, ἀναβησόμενοί τε τοὺσ ἵππουσ καὶ ἐξ ἴσου τοῖσ ἐπιοῦσι Ῥωμαίοισ συνοισόμενοι. κατιδόντεσ δ’ αὐτοὺσ οἱ ἄνω ἔτι ὁπλιζόμενοι σὺν δρόμῳ καὶ βοῇ προσθέοντασ, καὶ τὸ γιγνόμενον οὐκ εἰδότεσ ἀλλὰ φεύγειν αὐτοὺσ ὑπολαβόντεσ, ὡσ εἰλημμένου σφῶν ἤδη καθ’ ἑκάτερα τοῦ στρατοπέδου, τὰ ὅπλα μεθέντεσ ἔφευγον. ἀδιεξόδου δ’ ὄντοσ τοῦ χωρίου προσέπταιον ἀλλήλοισ ἀναστρεφόμενοι, μέχρι καθήλαντο κατὰ τῶν κρημνῶν. οὕτω μὲν ἡ στρατιὰ τῷ Μιθριδάτῃ διὰ προπέτειαν τῶν ἄνευ προστάγματοσ τοῖσ προμάχοισ ἐπικουρεῖν ἑλομένων θορυβηθεῖσα διέφθαρτο, καὶ τὸ λοιπὸν ἔργον εὔκολον ἦν τῷ Πομπηίῳ, κτείνοντι καὶ συλλαμβάνοντι ἀνόπλουσ ἔτι καὶ ἐν περικρήμνῳ συγκεκλεισμένουσ. καὶ ἀνῃρέθησαν ἐσ μυρίουσ, καὶ τὸ στρατόπεδον ὅλῃ τῇ παρασκευῇ κατελήφθη. Μιθριδάτησ δὲ μετὰ τῶν ὑπασπιστῶν μόνων ὠσάμενοσ ἐσ τὰ κατάκρημνα καὶ διαφυγὼν ἐνέτυχέ τισιν ἱππεῦσι μισθοφόροισ καὶ πεζοῖσ ὡσ τρισχιλίοισ, οἳ εὐθὺσ αὐτῷ συνείμοντο ἐσ Σινόρηγα φρούριον, ἔνθα αὐτῷ χρήματα πολλὰ ἐσεσώρευτο·

καὶ δωρεὰν καὶ μισθὸν ἐνιαυτοῦ τοῖσ συμφυγοῦσι διέδωκεν. φέρων δ’ ἐσ ἑξακισχίλια τάλαντα ἐπὶ τὰσ τοῦ Εὐφράτου πηγὰσ ἠπείγετο ὡσ ἐκεῖθεν ἐσ Κόλχουσ περάσων. δρόμῳ δ’ ἀπαύστῳ χρώμενοσ τὸν μὲν Εὐφράτην ὑπερῆλθεν ἡμέρᾳ μάλιστα τετάρτῃ, τρισὶ δ’ ἄλλαισ καθιστάμενοσ καὶ ὁπλίζων τοὺσ συνόντασ ἢ προσιόντασ ἐσ τὴν Χωτηνὴν Ἀρμενίαν ἐνέβαλεν, ἔνθα Χωτηνοὺσ μὲν καὶ Ἴβηρασ, κωλύοντασ αὐτὸν βέλεσι καὶ σφενδόναισ, ἐλαύνων διῆλθεν ἐπὶ τὸν Ἄψαρον ποταμόν. Ἴβηρασ δὲ τοὺσ ἐν Ἀσίᾳ οἱ μὲν προγόνουσ οἱ δ’ ἀποίκουσ ἡγοῦνται τῶν Εὐρωπαίων Ἰβήρων, οἱ δὲ μόνον ὁμωνύμουσ· ἔθοσ γὰρ οὐδὲν ἦν ὅμοιον, ἢ γλῶσσα. Μιθριδάτησ δ’ ἐν Διοσκούροισ χειμάζων, ἥν τινα πόλιν οἱ Κόλχοι σύμβολον ἡγοῦνται τῆσ Διοσκούρων σὺν Ἀργοναύταισ ἐπιδημίασ, οὐδὲν σμικρόν, οὐδ’ οἱο͂ν ἐν φυγῇ, διενοεῖτο, ἀλλὰ τὸν Πόντον ὅλον ἐν κύκλῳ καὶ Σκύθασ ἐπὶ τῷ Πόντῳ καὶ τὴν Μαιώτιδα λίμνην ὑπερελθὼν ἐσ Βόσπορον ἐμβαλεῖν, τήν τε Μαχάρουσ τοῦ παιδὸσ ἀρχήν, ἀχαρίστου περὶ αὐτὸν γενομένου, παραλαβὼν αὖθισ ἐκ μετώπου Ῥωμαίοισ γενέσθαι, καὶ πολεμεῖν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ οὖσιν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, τὸν πόρον ἐν μέσῳ θέμενοσ, ὃν κληθῆναι νομίζουσι Βόσπορον Ιοὖσ διανηξαμένησ, ὅτε βοῦσ γενομένη κατὰ ζηλοτυπίαν Ἥρασ ἔφευγεν. Ἐσ τοσοῦτο παραδοξολογίασ ἐπειγόμενοσ ὁ Μιθριδάτησ ἐφικέσθαι ὅμωσ ἐπενόει, καὶ διώδευεν ἔθνη Σκυθικὰ καὶ πολεμικὰ καὶ ἀλλότρια πείθων ἢ βιαζόμενοσ·

ὁ δὲ Μιθριδάτησ αὐτοῦ τῶν φίλων οὓσ μὲν αὐτὸσ ἐσ τὴν ἀρχὴν ἀπιόντι ἐδεδώκει, πάντασ ἔκτεινε, τοὺσ δὲ τοῦ παιδὸσ ἀπαθεῖσ ὡσ ὑπηρέτασ ἰδίου φίλου γενομένουσ ἀφῆκεν. οὕτω καὶ φεύγων καὶ ἀτυχῶν αἰδέσιμοσ ἔτι καὶ φοβερὸσ ἦν. Ἡνιόχουσ μὲν οὖν δεχομένουσ αὐτὸν παρώδευεν, Ἀχαιοὺσ δ’ ἐτρέψατο διώκων· οὓσ ἀπὸ Τροίασ ἐπανιόντασ φασὶν ἐσ τὸν Πόντον ὑπὸ χειμῶνοσ ἐκπεσεῖν, καὶ πολλὰ παθεῖν ὡσ Ἕλληνασ ὑπὸ βαρβάρων, πέμψαντασ δ’ ἐπὶ ναῦσ ἐσ τὰσ πατρίδασ καὶ ὑπεροφθέντασ μηνῖσαι τῷ Ἑλληνικῷ γένει, καὶ Σκυθικῶσ ὅσουσ ἕλοιεν Ἑλλήνων καταθύειν, πρῶτα μὲν ἅπαντασ ὑπ’ ὀργῆσ, σὺν χρόνῳ δὲ τοὺσ καλλίστουσ αὐτῶν μόνουσ, μετὰ δὲ τοὺσ κληρουμένουσ. καὶ τάδε μὲν περὶ Ἀχαιῶν τῶν Σκυθικῶν· ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἐσ τὴν Μαιῶτιν ἐμβαλών, ἧσ εἰσὶ πολλοὶ δυνάσται, πάντων αὐτὸν κατὰ κλέοσ ἔργων τε καὶ ἀρχῆσ, καὶ δυνάμεωσ ἔτι οἱ παρούσησ ἀξιολόγου, δεχομένων τε καὶ παραπεμπόντων, καὶ δῶρα πολλὰ φερόντων καὶ κομιζομένων ἕτερα, ὁ δὲ καὶ συμμαχίαν αὐτοῖσ ἐτίθετο, ἐπινοῶν ἕτερα καινότερα, διὰ Θρᾴκησ ἐσ Μακεδονίαν καὶ διὰ Μακεδόνων ἐσ Παίονασ ἐμβαλὼν ὑπερελθεῖν ἐσ τὴν Ἰταλίαν τὰ Ἄλπεια ὄρη· γάμουσ τε θυγατέρων ἐπὶ τῇδε τῇ συμμαχίᾳ τοῖσ δυνατωτέροισ αὐτῶν ἠγγύα. Μαχάρησ δ’ αὐτὸν ὁ παῖσ πυνθανόμενοσ ὁδόν τε τοσαύτην ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ ἄγρια ἔθνη καὶ τὰ καλούμενα κλεῖθρα Σκυθῶν, οὐδενί πω γεγονότα περατά, διοδεῦσαι, πρέσβεισ μέν τινασ ἐσ αὐτὸν ἔπεμπεν ἀπολογησομένουσ ὡσ ἀνάγκῃ θεραπεύσειε Ῥωμαίουσ, ὀργὴν δὲ ἄκρον εἰδὼσ ἔφευγεν ἐσ τὴν ἐν τῷ Πόντῳ χερρόνησον, τὰσ ναῦσ διαπρήσασ, ἵνα μὴ διώξειεν αὐτὸν ὁ πατήρ. ἑτέρασ δ’ ἐπιπέμψαντοσ ἐκείνου, προλαβὼν ἑαυτὸν ἔκτεινεν. Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τὸν Μιθριδάτην, ὁ δὲ Πομπήιοσ αὐτὸν εὐθὺσ μὲν ἐπὶ τῇ φυγῇ μέχρι Κόλχων ἐδίωξε, μετὰ δέ, οὐδαμὰ δόξασ αὐτὸν οὔτε τὸν Πόντον οὔτε τὴν Μαιώτιδα λίμνην περιελεύσεσθαι, οὐδὲ μεγάλοισ ἔτι πράγμασιν ἐγχειρήσειν ἐκπεσόντα, τοὺσ Κόλχουσ ἐπῄει καθ’ ίστορίαν τῆσ Ἀργοναυτῶν καὶ Διοσκούρων καὶ Ἡρακλέουσ ἐπιδημίασ, τὸ πάθοσ μάλιστα ἰδεῖν ἐθέλων ὃ Προμηθεῖ φασὶ γενέσθαι περὶ τὸ Καύκασον ὄροσ.

καὶ ἐδόκουν Ἀμαζόνεσ εἶναι, εἴτε τι ἔθνοσ ἐστὶν αὐτοῖσ γειτονεῦον αἱ Ἀμαζόνεσ, ἐπίκλητοι τότε ἐσ συμμαχίαν γενόμεναι, εἴτε τινὰσ πολεμικὰσ ὅλωσ γυναῖκασ οἱ τῇδε βάρβαροι καλοῦσιν Ἀμαζόνασ. χρυσοφοροῦσι δ’ ἐκ τοῦ Καυκάσου πηγαὶ πολλαὶ ψῆγμα ἀφανέσ· καὶ οἱ περίοικοι κῴδια τιθέντεσ ἐσ τὸ ῥεῦμα βαθύμαλλα, τὸ ψῆγμα ἐνισχόμενον αὐτοῖσ ἐκλέγουσιν. καὶ τοιοῦτον ἦν ἴσωσ καὶ τὸ χρυσόμαλλον Αἰήτου δέροσ. τὸν οὖν Πομπήιον ἐπὶ τῇ ἱστορίᾳ ἀνιόντα οἱ μὲν ἄλλοι παρέπεμπον, ὅσα ἔθνη γείτονα· Ὀροίζησ δ’ ὁ τῶν Ἀλβανῶν βασιλεὺσ καὶ Ἀρτώκησ ὁ Ἰβήρων ἑπτὰ μυριάσιν ἐλόχων ἀμφὶ τὸν Κύρτον ποταμόν, ὃσ δώδεκα στόμασι πλωτοῖσ ἐσ τὴν Κασπίαν θάλασσαν ἐρεύγεται, πολλῶν ἐσ αὐτὸν ἐμβαλόντων ποταμῶν, καὶ μεγίστου πάντων Ἀράξου. αἰσθόμενοσ δὲ τῆσ ἐνέδρασ ὁ Πομπήιοσ τὸν ποταμὸν ἐζεύγνυ, καὶ τοὺσ βαρβάρουσ συνελάσασ ἐσ λόχμην βαθεῖαν ὑ̔λομαχῆσαι δ’ εἰσὶ δεινοί, κρυπτόμενοί τε καὶ ἐπιόντεσ ἀφανῶσ̓ αὐτῇ λόχμῃ τὸν στρατὸν περιστήσασ ἐνέπρησε, καὶ τοὺσ ἐκφεύγοντασ ἐδίωκεν, ἑώσ ἅπαντεσ ὅμηρά τε καὶ δῶρα ἤνεγκαν. καὶ ἐθριάμβευσεν ἐσ Ῥώμην καὶ ἀπὸ τῶνδε. πολλαὶ δὲ ἔν τε τοῖσ ὁμήροισ καὶ τοῖσ αἰχμαλώτοισ ηὑρέθησαν γυναῖκεσ, οὐ μείονα τῶν ἀνδρῶν τραύματα ἔχουσαι· Ἐπανιὼν δ’ ἐντεῦθεν ὁ Πομπήιοσ ἐστράτευσεν ἐσ Ἀρμενίαν, ἔγκλημα ἐσ Τιγράνη τιθέμενοσ ὅτι συνεμάχει Μιθριδάτῃ·

καὶ ἦν ἤδη περὶ Ἀρτάξατα τὴν βασίλειον. Τιγράνῃ δὲ οὐκ ἔγνωστο μὲν πολεμεῖν ἔτι, παῖδεσ δ’ ἐκ τῆσ Μιθριδάτου θυγατρὸσ αὐτῷ ἐγεγένηντο, ὧν δύο μὲν αὐτὸσ ὁ Τιγράνησ ἀνῃρήκει, τὸν μὲν ἐν μάχῃ, πολεμοῦντά οἱ, τὸν δ’ ἐν κυνηγεσίοισ, αὐτοῦ πεσόντοσ ἀμελήσαντα καὶ τὸ διάδημα περιθέμενον ἔτι κειμένου. ὁ δὲ τρίτοσ, Τιγράνησ, ἐν μὲν τοῖσ κυνηγεσίοισ ὑπεραλγήσασ τοῦ πατρὸσ ἐστεφάνωτο ὑπ’ αὐτοῦ, μικρὸν δὲ διαλιπὼν ἀπέστη καὶ ὅδε, καὶ πολεμῶν τῷ πατρὶ καὶ ἡττώμενοσ ἐσ Φραάτην ἐπεφεύγει τὸν Παρθυαίων βασιλέα, ἄρτι τὴν Σιντρίκου τοῦ πατρὸσ ἀρχὴν διαδεδεγμένον. πλησιάσαντοσ δὲ τοῦ Πομπηίου κοινωσάμενοσ Φραάτῃ, συγχωροῦντόσ τι κἀκείνου καὶ φιλίαν ἰδίαν ἐσ τὸν Πομπήιον μνωμένου, κατέφυγεν ὁ παῖσ ἱκέτησ ἐσ τὸν Πομπήιον, καὶ ταῦτα ὢν Μιθριδάτου θυγατριδοῦσ. ἀλλὰ μέγα δικαιοσύνησ καὶ πίστεωσ κλέοσ ἦν τοῦ Πομπηίου παρὰ τοῖσ βαρβάροισ, ᾧ δὴ πίσυνοσ καὶ ὁ πατὴρ Τιγράνησ οὐδ’ ἐπικηρυκευσάμενοσ ᾔει, τά τε ἄλλα πάντα ἑαυτὸν ἐπιτρέψασ ἐσ τὰ δίκαια Πομπηίῳ, καὶ κατηγορήσων τοῦ παιδὸσ ἐπὶ Πομπηίου. χιλιάρχουσ δὲ αὐτῷ καὶ ἱππάρχουσ ἐπὶ τιμῇ κελεύσαντοσ ὑπαντᾶν τοῦ Πομπηίου, οἱ μὲν ὄντεσ ἀμφὶ τὸν Τιγράνη τὸ ἀκήρυκτον τῆσ ὁδοῦ δεδιότεσ ἔφευγον ὀπίσω, ὁ δὲ Τιγράνησ ἦλθε, καὶ τὸν Πομπήιον ὡσ κρείττονα βαρβαρικῶσ προσεκύνησεν. εἰσὶ δ’ οἳ λέγουσιν ὑπὸ ῥαβδούχοισ αὐτὸν ἀχθῆναι, μετάπεμπτον ὑπὸ τοῦ Πομπηίου γενόμενον. ὁποτέρωσ δ’ ἦλθεν, ἐξελογεῖτο περὶ τῶν γεγονότων, καὶ ἐδίδου Πομπηίῳ μὲν αὐτῷ τάλαντα ἑξακισχίλια, τῇ στρατιᾷ δὲ δραχμὰσ πεντήκοντα ἑκάστῳ, καὶ λοχαγῷ χιλίασ, καὶ χιλιάρχῳ μυρίασ. Καὶ ὁ Πομπήιοσ αὐτῷ συνεγίγνωσκε τῶν γεγονότων καὶ συνήλασσε τῷ παιδί, καὶ διῄτησε τὸν μὲν υἱὸν ἄρχειν τῆσ Σωφηνῆσ καὶ Γορδυηνῆσ, αἳ νῦν ἄρα εἰσὶν Ἀρμενία βραχυτέρα, τὸν δὲ πατέρα τῆσ ἄλλησ Ἀρμενίασ ἐπὶ τῷδε τῷ παιδὶ κληρονόμῳ.

τὴν δὲ ἐπίκτητον αὐτὸν ἀρχὴν ἐκέλευεν ἤδη μεθεῖναι. καὶ μεθίει Συρίαν τὴν ἀπ’ Εὐφράτου μέχρι τῆσ θαλάσσησ· εἶχε γὰρ δὴ καὶ τήνδε καὶ Κιλικίασ τινὰ ὁ Τιγράνησ, Ἀντίοχον ἐκβαλὼν τὸν εὐσεβῆ προσαγορευθέντα. Ἀρμενίων δ’ ὅσοι τὸν Τιγράνη πρὸσ Πομπήιον ὁδεύοντα ἐγκατελελοίπεσαν, ἐν ὑποψίᾳ τοῦτ’ ἔχοντεσ, τὸν παῖδα αὐτοῦ παρὰ τῷ Πομπηίῳ ἔτι ὄντα πείθουσιν ἐπιθέσθαι τῷ πατρί. καὶ ὁ μὲν ἐλήφθη καὶ ἐδέθη, καὶ μεταξὺ Παρθυαίουσ ἐρεθίζων ἐπὶ τὸν Πομπήιον ἐθριαμβεύθη καὶ ἀνῃρέθη· ὁ δὲ Πομπήιοσ ἐκτετελέσθαι οἱ τὸν πάντα πόλεμον ἡγούμενοσ, ᾤκιζε πόλιν ἔνθα τὴν μάχην ἐνίκα Μιθριδάτην, ἣ ἀπὸ τοῦ ἔργου Νικόπολισ κλῄζεται, καὶ ἔστιν Ἀρμενίασ τῆσ βραχυτέρασ λεγομένησ. Ἀριοβαρζάνῃ δ’ ἀπεδίδου βασιλεύειν Καππαδοκίασ, καὶ προσεπέδωκε Σωφηνὴν καὶ Γορδυηνήν, ἃ τῷ παιδὶ ἐμεμέριστο τῷ Τιγράνουσ· καὶ στρατηγεῖται νῦν ἅμα τῇ Καππαδοκίᾳ καὶ τάδε. ἔδωκε δὲ καὶ τῆσ Κιλικίασ πόλιν Καστάβαλα καὶ ἄλλασ. Ἀριοβαρζάνησ μὲν οὖν τὴν βασιλείαν ὅλην τῷ παιδὶ περιὼν ἐνεχείρισε. καὶ πολλαὶ μεταβολαὶ μέχρι Καίσαροσ ἐγένοντο τοῦ Σεβαστοῦ, ἐφ’ οὗ, καθάπερ τὰ λοιπά, καὶ ἥδε ἡ βασιλεία περιῆλθεν ἐσ στρατηγίαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 15

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION