헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ92́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12)

Ἱσταμένου δ’ ἦροσ ὁ μὲν Λεύκολλοσ διὰ τῶν ὀρῶν ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην ἐχώρει. προφυλακαὶ δ’ ἦσαν ἐκείνῳ κωλύειν τε Λεύκολλον, καὶ διαπυρσεύειν οἱ συνεχῶσ, εἴ τι γίγνοιτο. καὶ ἦρχε τῆσδε τῆσ φυλακῆσ ἐκ Μιθριδάτου τισ ἀνὴρ τοῦ βασιλείου γένουσ, ὄνομα Φοῖνιξ· ὅσ, ἐπεὶ Λεύκολλοσ ἐπέλαζε, Μιθριδάτῃ μὲν διεπύρσευσεν, ἐσ δὲ Λεύκολλον ηὐτομόλησε μετὰ τῆσ δυνάμεωσ. καὶ ὁ Λεύκολλοσ ἀδεῶσ ἤδη τὰ ὄρη διεξελθὼν ἐσ Κάβειρα κατέβη. γενομένησ δ’ αὐτῷ τε καὶ Μιθριδάτῃ τινὸσ ἱππομαχίασ, ἡττώμενοσ αὖθισ ἐσ τὸ ὄροσ ἀνέθορεν. ὁ δὲ ἵππαρχοσ αὐτοῦ Πομπώνιοσ ἐσ Μιθριδάτην τετρωμένοσ ἀνήχθη· καὶ πυθομένῳ βασιλεῖ τίνα χάριν οἱ περισωθεὶσ δύναιτο ἀποδοῦναι, "εἰ μέν," ἔφη, "σὺ φίλοσ γένοιο Λευκόλλῳ, πάνυ πολλοῦ ἀξίαν· εἰ δ’ ἐχθρὸσ εἰήσ, οὐδὲ βουλεύσομαι. " ὧδε μὲν ὁ Πομπώνιοσ ἀπεκρίνατο· καὶ αὐτὸν τῶν βαρβάρων κτείνειν ἀξιούντων, ὁ βασιλεὺσ εἶπεν οὐκ ἐξυβριεῖν ἐσ ἀτυχοῦσαν ἀρετήν. ἐκτάσσων δὲ συνεχῶσ, οὐ κατιόντοσ ἐσ μάχην τοῦ Λευκόλλου, περιιὼν ἀνάβασιν ἐπ’ αὐτὸν ἐζήτει. καί τισ ἀνὴρ ἐν τούτῳ Σκύθησ, ὄνομα Ὀλκάβασ, αὐτόμολοσ ὢν ἐσ Λεύκολλον ἐκ πολλοῦ, καὶ παρὰ τήνδε τὴν ἱππομαχίαν πολλοὺσ περισώσασ, καὶ δι’ αὐτὸ παρὰ τοῦ Λευκόλλου τραπέζησ τε καὶ γνώμησ καὶ ἀπορρήτων ἀξιούμενοσ, ἧκεν ἐπὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ περὶ μεσημβρίαν ἀναπαυομένου, καὶ ἐσελθεῖν ἐβιάζετο, βραχὺ καὶ σύνηθεσ ἐπὶ τοῦ ζωστῆροσ ἐγχειρίδιον περικείμενοσ. κωλυόμενοσ δ’ ἠγανάκτει, καὶ χρείαν τινὰ ἐπείγειν ἔλεγεν ἐξαναστῆσαι τὸν στρατηγόν. τῶν δὲ θεραπευτήρων οὐδὲν εἰπόντων χρησιμώτερον εἶναι Λευκόλλῳ τῆσ σωτηρίασ, ἐπέβη τὸν ἵππον αὐτίκα καὶ ἐσ τὸν Μιθριδάτην ἐξήλασεν, εἴτε ἐπιβουλεύων καὶ δόξασ ὑποπτεύεσθαι, εἴτε σὺν ὀργῇ, περιυβρίσθαι νομίζων. ἕτερόν τε Σκύθην, ὄνομα Σοβάδακον, ἐνέφηνε τῷ Μιθριδάτῃ βουλεύειν ἐσ Λεύκολλον αὐτομολίαν. Σοβάδακοσ μὲν δὴ συνελαμβάνετο, Λεύκολλοσ δὲ τὴν κάθοδον τὴν ἐσ τὸ πεδίον ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων ἐκτρεπόμενοσ, καὶ περίοδον ἑτέραν οὐχ ὁρῶν, ηὑρ͂εν ἐν σπηλαίῳ κυνηγὸν ὀρείων ἀτραπῶν ἐπιστήμονα, ᾧ χρώμενοσ ἡγεμόνι κατὰ ὁδοὺσ ἀτριβεῖσ περιῆλθεν ὑπὲρ κεφαλῆσ τοῦ Μιθριδάτου, καὶ κατῄει μὲν ἐκκλίνασ καὶ τότε τὸ πεδίον διὰ τοὺσ ἵππουσ, χαράδραν δὲ ὕδατοσ ἐν προβολῇ θέμενοσ ἐστρατοπέδευσεν. ἀπορῶν δ’ ἀγορᾶσ ἐσ Καππαδοκίαν ἔπεμπεν ἐπὶ σῖτον, καὶ ἐσ τοὺσ πολεμίουσ ἠκροβολίζετο, μέχρι, φευγόντων ποτὲ τῶν βασιλικῶν, ὁ Μιθριδάτησ ἀπὸ τοῦ χάρακοσ ἐπιδραμὼν καὶ ἐπιπλήξασ ἐπέστρεφεν αὐτούσ, καὶ Ῥωμαίουσ οὕτω κατεφόβησεν ὡσ ἄνω διὰ τῶν ὀρῶν φεύγοντασ οὐδ’ ἀποστάντων αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων ἐσ πολύ, ἀλλ’ ἕκαστον ἡγεῖσθαι τὸν συμφεύγοντά οἱ καὶ ἐπιόντα ὄπισθεν εἶναι πολέμιον·

οὕτω πάνυ κατεπεπλήγεσαν. καὶ ὁ Μιθριδάτησ περὶ τῆσδε τῆσ νίκησ πανταχοῦ γράφων περιέπεμπεν. τῶν δ’ ἱππέων πολὺ μέροσ, καὶ μάλιστα δὴ τὸ μαχιμώτατον, ἐφεδρεύειν ἔταξε τοῖσ ἐκ τῆσ Καππαδοκίασ τὴν ἀγορὰν τῷ Λευκόλλῳ φέρουσιν, ἐλπίζων ἐν ἀπορίᾳ τροφῶν αὐτὸν γενόμενον πείσεσθαι οἱο͂ν αὐτὸσ ἔπαθε περὶ Κύζικον. Καὶ τὸ μὲν ἐνθύμημα μεγα ἦν, ἀποκλεῖσαι τροφῶν Λεύκολλον, ἐκ μόνησ ἔχοντα Καππαδοκίασ·

οἱ δ’ ἱππεῖσ οἱ βασιλέωσ τοῖσ προδρόμοισ τῶν σιτοφόρων ἐν στενῷ περιτυχόντεσ, καὶ οὐκ ἀναμείναντεσ ἐσ εὐρυχωρίαν προελθεῖν, ἀχρεῖον ὡσ ἐν στενῷ σφίσι τὴν ἵππον ἐποίησαν. ἐν ᾧ καὶ Ῥωμαῖοι φθάσαντεσ ἐξ ὁδοιπορίασ ἐσ μάχην παρασκευάσασθαι, τοὺσ μὲν ἔκτειναν τῶν βασιλικῶν, βοηθούσησ οἱᾶ πεζοῖσ τῆσ δυσχωρίασ, τοὺσ δὲ ἐσ τὰσ πέτρασ κατήραξαν, τοὺσ δὲ διέρριψαν ὑποφεύγοντασ. ὀλίγοι δὲ νυκτὸσ ἐσ τὸ στρατόπεδον διαδραμόντεσ τε καὶ μόνοι περιγενέσθαι λέγοντεσ, μέγα ὂν σφίσι τὸ συμβὰν μειζόνωσ διεθρόησαν. Μιθριδάτησ δ’ αὐτὸ πρὸ τοῦ Λευκόλλου πυθόμενόσ τε, καὶ Λεύκολλον ἐλπίσασ ἐπὶ τοσῇδε ἱππέων ἀπωλείᾳ αὐτίκα οἱ προσπεσεῖσθαι, φυγὴν ὑπ’ ἐκπλήξεωσ ἐπενόει, καὶ τόδε τοῖσ φίλοισ εὐθὺσ ἐξέφερεν ἐν τῇ σκηνῇ. οἱ δέ, πρίν τι γενέσθαι παράγγελμα, νυκτὸσ ἔτι, σπουδῇ τὰ ἴδια ἕκαστοσ ἐξέπεμπεν ἐκ τοῦ στρατοπέδου· καὶ ὠθουμένων περὶ τὰσ πύλασ σκευοφόρων πολὺ πλῆθοσ ἦν. ὅπερ ἡ στρατιὰ θεωμένη καὶ τοὺσ φέροντασ ἐπιγιγνώσκουσα, καὶ τοπάζουσα πολλὰ ἀτοπώτερα, σὺν δέει, καὶ ἀγανακτήσει τοῦ μηδὲν αὑτοῖσ ἐπηγγέλθαι, τὸν χάρακα σφῶν ἐπιδραμόντεσ ἔλυον, καὶ διέφευγον ὡσ ἐκ πεδίου πάντοθεν ἀκόσμωσ, ὅπῃ δύναιτο ἕκαστοσ αὐτῶν, ἄνευ στρατηγοῦ καὶ ἐπιστάτου παραγγέλματοσ. ὧν ὁ Μιθριδάτησ ὀξύτερόν τε καὶ σὺν ἀταξίᾳ γιγνομένων αἰσθόμενοσ, ἐξέδραμεν ἐκ τῆσ σκηνῆσ ἐσ αὐτοὺσ καὶ λέγειν τι ἐπεχείρει, οὐδενὸσ δ’ ἐσακούοντοσ ἔτι, συνθλιβεὶσ ὡσ ἐν πλήθει κατέπεσε, καὶ ἐσ τὸν ἵππον ἀναβληθεὶσ ἐσ τὰ ὄρη σὺν ὀλίγοισ ἐφέρετο. Λεύκολλοσ δὲ τῆσ περὶ τὴν ἀγορὰν εὐπραγίασ πυθόμενοσ, καὶ τὴν φυγὴν τῶν πολεμίων ἰδών, ἐπὶ μὲν τοὺσ ἐκφυγόντασ ἔπεμπε διώκειν ἱππέασ πολλούσ, τοῖσ δὲ συσκευαζομένοισ ἔτι κατὰ τὸ στρατόπεδον τοὺσ πεζοὺσ περιστήσασ ἐκέλευε μὴ διαρπάζειν ἐν τῷ τότε μηδέν, ἀλλὰ κτείνειν ἀφειδῶσ.

οἱ δὲ σκεύη τε χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ πολλὰ καὶ ἐσθῆτασ πολυτελεῖσ θεώμενοι ἐξέστησαν τοῦ παραγγέλματοσ. αὐτόν τε τὸν Μιθριδάτην οἱ καταλαμβάνοντεσ, ἡμίονόν τινα τῶν χρυσοφόρων ἐσ τὸ σάγμα πατάξαντεσ, προπεσόντοσ τοῦ χρυσίου περὶ τόδε γενόμενοι διαφυγεῖν ἐσ Κόμανα περιεῖδον· ὅθεν ἐσ Τιγράνην ἔφυγε σὺν ἱππεῦσι δισχιλίοισ. ὁ δὲ αὐτὸν ἐσ ὄψιν οὐ προσέμενοσ, ἐν χωρίοισ ἐκέλευσε διαίτησ βασιλικῆσ ἀξιοῦσθαι, ὅτε δὴ καὶ μάλιστα τῆσ ἀρχῆσ ἀπογνοὺσ ὁ Μιθριδάτησ Βάκχον εὐνοῦχων ἔπεμπεν ἐσ τὰ βασίλεια, τὰσ ἀδελφὰσ αὐτοῦ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ παλλακάσ, ὅπῃ δύναιτο, ἀνελοῦντα. αἱ μὲν δὴ διεφθείροντο ξίφεσι καὶ φαρμάκοισ καὶ βρόχοισ, δεινὰ ποιοῦσαι· ταῦτα δ’ ὁρῶντεσ οἱ φρούραρχοι τοῦ Μιθριδάτου ἀθρόωσ ἐσ τὸν Λεύκολλον μετετίθεντο, χωρὶσ ὀλίγων. καὶ ὁ Λεύκολλοσ αὐτοὺσ ἐπιὼν καθίστατο, καὶ τὰσ ἐπὶ τοῦ Πόντου πόλεισ περιπλέων ᾕρει, Ἄμαστρίν τε καὶ Ἡράκλειαν καὶ ἑτέρασ. Σινώπη δ’ ἀντεῖχεν ἔτι καρτερῶσ, καὶ διεναυμάχησεν οὐ κακῶσ.

πολιορκούμενοι δὲ τὰσ ναῦσ τὰσ βαρυτέρασ σφῶν διέπρησαν, καὶ ἐσ τὰσ κουφοτέρασ ἐμβάντεσ ἀπέδρασαν. Λεύκολλοσ δὲ τὴν πόλιν εὐθὺσ ἐλευθέραν ἠφίει δι’ ἐνύπνιον, ὃ τοιόνδε ἦν. Αὐτόλυκόν φασιν, ἐπὶ τὰσ Ἀμαζόνασ Ἡρακλεῖ συστρατεύοντα, ὑπὸ χειμῶνοσ ἐσ Σινώπην καταχθῆναι καὶ τῆσ πόλεωσ κρατῆσαι· ἀνδριάσ τε σεβάσμιοσ τοῖσ Σινωπεῦσιν ἔχρα, ὃν οἱ μὲν Σινωπεῖσ οὐ φθάσαντεσ ἐσ φυγὴν ἐπαγαγέσθαι, ὀθόναισ καὶ καλῳδίοισ περιέδησαν· οὐδὲν δ’ ὁ Λεύκολλοσ εἰδὼσ οὐδὲ προμαθὼν ἔδοξεν ὑπ’ αὐτοῦ κληθεὶσ ὁρᾶν αὐτόν, καὶ τῆσ ἐπιούσησ τὸν ἀνδριάντα τινῶν περιβεβλημένον παραφερόντων ἐκλῦσαι κελεύσασ, εἶδεν οἱο͂ν ἔδοξε νυκτὸσ ἑωρακέναι. τὸ μὲν δὴ ἐνύπνιον τοιόνδε ἦν, Λεύκολλοσ δὲ καὶ Ἀμισὸν ἐπὶ τῇ Σινώπῃ συνῴκιζεν, ἐκφυγόντων μὲν ὁμοίωσ τῶν Ἀμισέων διὰ θαλάσσησ, πυνθανόμενοσ δ’ ὑπ’ Ἀθηναίων αὐτοὺσ θαλασσοκρατούντων συνῳκίσθαι, καὶ δημοκρατίᾳ χρησαμένουσ ἐπὶ πολὺ τοῖσ Περσικοῖσ βασιλεῦσιν ὑπακοῦσαι, ἀναγαγόντοσ δ’ αὐτοὺσ ἐσ τὴν δημοκρατίαν ἐκ προστάγματοσ Ἀλεξάνδρου πάλιν δουλεῦσαι τοῖσ Ποντικοῖσ. ἐφ’ οἷσ ἄρα συμπαθὴσ ὁ Λεύκολλοσ γενόμενόσ τε, καὶ φιλοτιμούμενόσ γε καὶ ὅδε ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ περὶ γένοσ Ἀττικόν, αὐτόνομον ἠφίει τὴν πόλιν καὶ τοὺσ Ἀμισέασ κατὰ τάχοσ συνεκάλει. ὧδε μὲν δὴ Σινώπην καὶ Ἀμισὸν Λεύκολλοσ ἐπόρθει τε καὶ συνῴκιζε, καὶ Μαχάρῃ τῷ παιδὶ τῷ Μιθριδάτου, Βοσπόρου τε βασιλεύοντι καὶ στέφανόν οἱ πέμψαντι ἀπὸ χρυσοῦ, φιλίαν συνέθετο, Μιθριδάτην δ’ ἐξῄτει παρὰ Τιγράνουσ. καὶ ἐσ τὴν Ἀσίαν αὐτὸσ ἐπανελθών, ὀφείλουσαν ἔτι τῶν Συλλείων ἐπιβολῶν, τέταρτα μὲν ἐπὶ τοῖσ καρποῖσ, τέλη δ’ ἐπὶ τοῖσ θεράπουσι καὶ ταῖσ οἰκίαισ ὡρ́ιζεν. καὶ ἐπινίκια ἔθυεν ὡσ δὴ τὸν πόλεμον κατωρθωκώσ. Ἐπὶ δὲ ταῖσ θυσίαισ ἐπὶ τὸν Τιγράνην, οὐκ ἐκδιδόντα οἱ τὸν Μιθριδάτην, ἐστράτευε σὺν δύο τέλεσιν ἐπιλέκτοισ καὶ ἱππεῦσι πεντακοσίοισ.

καὶ τὸν Εὐφράτην περάσασ, μόνα τὰ χρήσιμα τοὺσ βαρβάρουσ αἰτῶν διώδευεν· οἱ γὰρ ἄνδρεσ οὐκ ἐπολέμουν, οὐδ’ ἠξίουν τι πάσχειν, ἔστε Λεύκολλον καὶ Τιγράνην ἐπ’ ἀλλήλοισ διακριθῆναι. Τιγράνῃ δ’ οὐδεὶσ ἐμήνυεν ἐπιόντα Λεύκολλον· ὁ γάρ τοι πρῶτοσ εἰπὼν ἐκεκρέμαστο ὑπ’ αὐτοῦ, συνταράσσειν αὐτὸν τὰσ πόλεισ νομίσαντοσ. ὡσ δέ ποτε ᾔσθετο, Μιθροβαρζάνην προύπεμπε μετὰ δισχιλίων ἱππέων, Λεύκολλον ἐπισχεῖν τοῦ δρόμου. Μαγκαίῳ δὲ Τιγρανόκερτα φυλάττειν ἐπέτρεψεν, ἥν τινα πόλιν, ὥσ μοι προείρηται, ἐπὶ τιμῇ τῇ ἑαυτοῦ βασιλεὺσ ἐν ἐκείνῳ γενέσθαι τῷ χωρίῳ συνῴκιζε, καὶ τοὺσ ἀρίστουσ ἐσ αὐτὴν συνεκάλει, ζημίαν ἐπιτιθείσ, ὅσα μὴ μεταφέροιεν, δεδημεῦσθαι. τείχη τε αὐτοῖσ περιέβαλε πεντηκονταπήχη τὸ ὕψοσ, ἱπποστασίων ἐν τῷ βάθει γέμοντα, καὶ βασίλεια καὶ παραδείσουσ κατὰ τὸ προάστειον ἐποίει μακρούσ, καὶ κυνηγέσια πολλὰ καὶ λίμνασ· ἀγχοῦ δὲ καὶ φρούριον ἀνίστη καρτερόν. καὶ πάντα τότε Μαγκαίῳ ταῦτ’ ἐπιτρέψασ, περιῄει στρατιὰν ἀγείρων. Μιθροβαρζάνην μὲν οὖν ὁ Λεύκολλοσ εὐθὺσ ἐκ τῆσ πρώτησ συμβολῆσ τρεψάμενοσ ἐδίωκε, Μαγκαῖον δὲ Σεξτίλιοσ ἐσ Τιγρανόκερτα κατακλείσασ τὰ μὲν βασίλεια αὐτίκα, ἀτείχιστα ὄντα, διήρπασε, τὴν δὲ πόλιν καὶ τὸ φρούριον ἀπετάφρευε, καὶ μηχανὰσ ἐφίστη, καὶ ὑπονόμοισ ἀνεκρήμνη τὸ τεῖχοσ. Καὶ Σεξτίλιοσ μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἐγίγνετο, Τιγράνησ δέ, πεζῶν ἐσ πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδασ ἀγείρασ καὶ ἱππέασ ἐσ πεντακισμυρίουσ, προύπεμψεν αὐτῶν ἐσ Τιγρανόκερτα περὶ ἑξακισχιλίουσ, οἳ διὰ μέσων Ῥωμαίων ἐσ τὸ φρούριον ὠσάμενοί τε καὶ τὰσ παλλακὰσ τοῦ βασιλέωσ ἐξαρπάσαντεσ ἐπανῆλθον.

τῷ δὲ λοιπῷ στρατῷ Τιγράνησ αὐτὸσ ἤλαυνεν ἐπὶ Λεύκολλον. καὶ αὐτῷ τότε πρῶτον Μιθριδάτησ ἐσ ὄψιν ἐλθὼν συνεβούλευε μὴ συμπλέκεσθαι Ῥωμαίοισ, ἀλλὰ τῷ ἱππικῷ μόνῳ περιτρέχοντα καὶ τὴν γῆν λυμαινόμενον ἐσ λιμὸν αὐτούσ, εἰ δύναιτο, περικλεῖσαι, ᾧ τρόπῳ καὶ αὐτὸσ ὑπὸ Λευκόλλου περὶ Κύζικον ἀμαχὶ κάμνων τὸν στρατὸν ἀπολέσαι. ὁ δὲ γελάσασ αὐτοῦ τὴν στρατηγίαν, προῄει συνεσκευασμένοσ ἐσ μάχην· καὶ τὴν Ῥωμαίων ὀλιγότητα ἰδὼν ἐπέσκωψεν οὕτωσ· "εἰ μὲν πρέσβεισ εἰσὶν οἵδε, πολλοί, εἰ δὲ πολέμιοι, πάμπαν ὀλίγοι. " Λεύκολλοσ δὲ λόφον εὔκαιρον ἰδὼν ὄπισθεν τοῦ Τιγράνουσ, τοὺσ μὲν ἱππέασ ἐκ μετώπου προσέτασσεν ἐνοχλεῖν αὐτῷ καὶ περισπᾶν ἐφ’ ἑαυτοὺσ καὶ ὑποχωρεῖν ἑκόντασ, ἵνα τῶν βαρβάρων διωκόντων ἡ τάξισ παραλυθείη· τοῖσ δὲ πεζοῖσ αὐτὸσ ἐσ τὸν λόφον περιοδεύσασ ἀνῄει λαθών. καὶ ὡσ εἶδε τοὺσ πολεμίουσ ὑπὸ τῆσ διώξεωσ οἱᾶ νικῶντασ ἐσ πολλὰ διεσκεδασμένουσ, τὰ δὲ σκευοφόρα αὐτῶν πάντα ὑποκείμενα, ἀνεβόησε· "νικῶμεν, ὦ ἄνδρεσ," καὶ ἐπὶ τὰ σκευοφόρα πρῶτοσ ἱέτο δρόμῳ. τὰ δὲ αὐτίκα σὺν θορύβῳ φεύγοντα τοῖσ πεζοῖσ ἐνέπιπτε, καὶ τοῖσ ἱππεῦσιν οἱ πεζοί. τροπή τε ἦν εὐθὺσ ὁλοσχερήσ· οἵ τε γὰρ ἐν τῇ διώξει μακρὰν ἀπεσπασμένοι τῶν Ῥωμαϊκῶν ἱππέων ἐπιστρεψάντων ἐσ αὐτοὺσ ἀπώλλυντο, καὶ τὰ σκευοφόρα τοῖσ ἄλλοισ ἐνέπιπτεν ὡσ ἐνοχλούμενα. πάντων τε ὡσ ἐν τοσῷδε πλήθει θλιβομένων, καὶ τὸ ἀκριβὲσ οὐκ εἰδότων, ὁπόθεν ἡ ἧσσα αὐτοῖσ ἄρχοιτο, πολὺσ ἦν φόνοσ, οὐδενὸσ σκυλεύοντοσ οὐδέν· ἀπηγόρευτο γὰρ ἐκ Λευκόλλου μετ’ ἀπειλῆσ, ὥστε καὶ ψέλια καὶ περιαυχένια παροδεύοντεσ ἔκτεινον ἐπὶ σταδίουσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν, ἔστε νὺξ ἐπέλαβε. τότε δ’ ἀναστρέφοντεσ ἐσκύλευον· ἐδίδου γὰρ ὁ Λεύκολλοσ ἤδη. Γιγνομένην δὲ τὴν ἧτταν ὁ Μαγκαῖοσ ἐφορῶν ἀπὸ Τιγρανοκέρτων, τοὺσ Ἕλληνασ, οἳ ἐμισθοφόρουν αὐτῷ, πάντασ ἐξώπλισεν ὑποπτεύων·

οἳ σύλληψιν δεδιότεσ, ἀθρόοι σκυτάλασ ἔχοντεσ ἐβάδιζόν τε καὶ ηὐλίζοντο. Μαγκαίου δὲ τοὺσ βαρβάρουσ ἐπάγοντοσ αὐτοῖσ ὡπλισμένουσ, διαδησάμενοι τὰ ἱμάτια ταῖσ λαιαῖσ ἀντὶ ἀσπίδων, μετὰ τόλμησ ἐσέδραμον ἐσ αὐτούσ· καὶ ὅσουσ ἀνέλοιεν, εὐθὺσ ἐμερίζοντο τὰ ὅπλα. ὡσ δὲ ἐκ τῶν δυνατῶν εἶχον αὐτάρκωσ, μεσοπύργιά τινα κατέλαβον, καὶ Ῥωμαίουσ ἔξωθεν ἐκάλουν τε καὶ ἀναβαίνοντασ ἐδέχοντο. οὕτω μὲν ἑάλω Τιγρανόκερτα, καὶ πλοῦτοσ διηρπάζετο πολύσ, οἱᾶ πόλεωσ νεοκατασκεύου, φιλοτίμωσ συνῳκισμένησ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 12

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION