Appian, The Foreign Wars, chapter 7 5:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:)

Ιἀπύγων δ’ ἐν πόλει Σαλαπίᾳ, Λιβύων ὑπηκόῳ, δύο ἤστην ἄνδρε τῶν μὲν ἄλλων γένει καὶ πλούτῳ καὶ δυνάμει διαφέροντε, ἀλλήλοιν δ’ ἐκ πολλοῦ διαφόρω. ὁ δὲ καὶ τοῦτ’ εὐθὺσ ἐκβοήσασ ἐμήνυεν. τούτοιν Δάσιοσ μὲν τὰ Λιβύων ᾑρεῖτο, Βλάτιοσ δὲ τὰ Ῥωμαίων. ἑώσ μὲν οὖν ἤκμαζε τὰ Ἀννίβου, ἐφ’ ἡσυχίασ ἦν ὁ Βλάτιοσ· ἐπεὶ δὲ ἠγείρετο τὸ Ῥωμαίων καὶ τὰ πολλὰ τῆσ ἐσφετερισμένησ ἀρχῆσ ἀνελάμβανον, ἔπειθεν ὁ Βλάτιοσ τὸν ἐχθρὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ αὑτῷ συμφρονῆσαι μόνησ, μή τι πάθοι, Ῥωμαίων αὐτὴν βίᾳ λαβόντων, ἀνήκεστον. ὁ δ’ ὑποκρινάμενοσ συντίθεσθαι, κατεμήνυσε τοῦτο Ἀννίβᾳ. καὶ ἐδίκαζεν αὐτοῖσ ὁ Ἀννίβασ, Δασίου μὲν κατηγοροῦντοσ, Βλατίου δ’ ἀπολογουμένου καὶ συκοφαντεῖσθαι διὰ τὴν ἔχθραν λέγοντοσ· ὃ καὶ τέωσ ἄρα προορῶν ἐτόλμησεν ἐχθρῷ προσενεγκεῖν λόγον τοιόνδε, ὡσ ἀπίστῳ κατηγόρῳ διὰ τὴν ἔχθραν ἐσομένῳ. Ἀννίβασ δ’ οὔτε ἀπορρῖψαι τὸ ἔργον οὔτε τῷ παρ’ ἐχθροῦ πιστεῦσαι ῥᾳδίωσ ἀξιῶν, μεθίστατο αὐτοὺσ ὡσ σκεψόμενοσ ἐφ’ ἑαυτοῦ. στενῆσ δὲ τῆσ ἐξόδου πάμπαν οὔσησ, ὁ Βλάτιοσ ἔφη τῷ Δασίῳ, τοὺσ ἄλλουσ λαθών, "οὐ σώσεισ, ὦ ἀγαθέ, τὴν πατρίδα;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION