Appian, The Foreign Wars, chapter 16 3:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 3:)

Ὡσ δ’ ἔληγε τὸ πάθοσ, καὶ ὁ στρατὸσ αὐτῷ ἀγήγερτο ἤδη, ἐπίλεκτοι μὲν ἑξήκοντα σπεῖραι, ἀνὰ ἑξακοσίουσ ἄνδρασ, πολὺσ δὲ καὶ ἄλλοσ ὅμιλοσ καὶ νῆεσ, καὶ χωρία ὅσα οἱ στρατηγοὶ παρὰ τὴν νόσον ᾑρήκεσαν, ἐπέρα τοῦ στρατοῦ μέροσ ἐσ Φαναγόρειαν, ἕτερον ἐμπόριον ἐπὶ τοῦ στόματοσ, ὡσ ἑκατέρωθεν ἕξων τὰσ ἐσβολάσ, ἔτι Πομπηίου περὶ Συρίαν ὄντοσ. οἳ Μιθριδάτου βραχὺ διασχόντεσ ἔκτεινάν τε τοὺσ ἄγοντασ εὐνούχουσ, ἀεὶ πρὸσ εὐνούχουσ κρατοῦντασ τοῦ Μιθριδάτου πεπολεμωμένοι, καὶ τὰσ κόρασ ἐσ τὸν Πομπήιον ἀπήγαγον. Κάστωρ δὲ Φαναγορεὺσ ᾐκισμένοσ ποτὲ ὑπὸ Τρύφωνοσ εὐνούχου βασιλικοῦ, τὸν Τρύφωνα ἐσιόντα κτείνει προσπεσών, καὶ τὸ πλῆθοσ ἐσ ἐλευθερίαν συνεκάλει. οἱ δέ, καίπερ ἤδη τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐχομένησ ὑπὸ Ἀρταφέρνουσ τε καὶ ἑτέρων υἱέων τοῦ Μιθριδάτου, ξύλα περιθέντεσ τὴν ἄκραν ἐνεπίμπρασαν, ἑώσ ὁ μὲν Ἀρταφέρνησ καὶ Δαρεῖοσ καὶ Ξέρξησ καὶ Ὀξάθρησ καὶ Εὐπάτρα, παῖδεσ τοῦ Μιθριδάτου, δείσαντεσ ἐπὶ τῷ πυρὶ παρέδοσαν ἑαυτοὺσ ἄγεσθαι. καὶ ἦν αὐτῶν Ἀρταφέρνησ ἀμφὶ τεσσαράκοντα ἔτη μόνοσ, οἱ δὲ λοιποὶ παῖδεσ εὔμορφοι. Κλεοπάτρα δὲ ἀντεῖχεν, ἑτέρα παῖσ τοῦ Μιθριδάτου· καὶ αὐτὴν ὁ πατὴρ ἀγάμενοσ τῆσ εὐψυχίασ, δίκροτα πολλὰ ἐπιπέμψασ ἐξήρπασεν. ὅσα δὲ ἐγγὺσ ἦν φρούρια, ἀρτίληπτα τῷ Μιθριδάτῃ γενόμενα, πρὸσ τὴν θερμουργίαν τῶν Φαναγορέων ἀφίστατο τοῦ Μιθριδάτου, Χερρόνησόσ τε καὶ Θεοδοσία καὶ Νύμφαιον, καὶ ὅσα ἄλλα περὶ τὸν Πόντον ἐστὶν εὔκαιρα ἐσ πόλεμον. ὁ δὲ τὰσ ἀποστάσεισ ὁρῶν πυκνάσ, καὶ τὸν στρατὸν ἐν ὑποψίᾳ ἔχων μὴ οὐ βέβαιοσ ᾖ διὰ τὴν ἀνάγκην τῆσ στρατείασ καὶ δι’ ἐσφορῶν βαρύτητα καὶ τὴν ἀεὶ τοῖσ στρατοῖσ ἐσ ἡγεμόνασ ἀτυχοῦντασ ἀπιστίαν, ἔπεμπεν ἐσ τοὺσ Σκύθασ δι’ εὐνουχων τοῖσ δυνάσταισ τὰσ θυγατέρασ ἐσ γάμόυσ, αἰτῶν στρατιὰν κατὰ τάχοσ ἤδη οἱ παρεῖναι. πεντακόσιοι δ’ αὐτὰσ ἀπὸ τοῦ στρατοῦ παρέπεμπον ἄνδρεσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION