Appian, The Foreign Wars, chapter 14 2:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:)

Μιθριδάτησ ὅτε πρῶτον Ῥωμαίοισ ἐπολέμει καὶ τῆσ Ἀσίασ ἐκράτει, Σύλλα περὶ τὴν Ἑλλάδα πονουμένου, ἡγούμενοσ οὐκ ἐσ πολὺ καθέξειν τῆσ Ἀσίασ, τά τε ἄλλα, ὥσ μοι προείρηται, πάντα ἐλυμαίνετο, καὶ ἐσ τὴν θάλασσαν πειρατὰσ καθῆκεν, οἳ τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγοισ σκάφεσι καὶ μικροῖσ οἱᾶ λῃσταὶ περιπλέοντεσ ἐλύπουν, ὡσ δὲ ὁ πόλεμοσ ἐμηκύνετο, πλέονεσ ἐγίγνοντο καὶ ναυσὶ μεγάλαισ ἐπέπλεον. γευσάμενοι δὲ κερδῶν μεγάλων, οὐδ’ ἡττωμένου καὶ σπενδομένου τοῦ Μιθριδάτου καὶ ἀναχωροῦντοσ ἔτι ἐπαύοντο· οἱ γὰρ βίου καὶ πατρίδων διὰ τὸν πόλεμον ἀφῃρημένοι, καὶ ἐσ ἀπορίαν ἐμπεσόντεσ ἀθρόαν, ἀντὶ τῆσ γῆσ ἐκαρποῦντο τὴν θάλασσαν, μυοπάρωσι πρῶτον καὶ ἡμιολίαισ, εἶτα δικρότοισ καὶ τριήρεσι κατὰ μέρη περιπλέοντεσ, ἡγουμένων λῃστάρχων οἱᾶ πολέμου στρατηγῶν. ἔσ τε ἀτειχίστουσ πόλεισ ἐμπίπτοντεσ, καὶ ἑτέρων τὰ τείχη διορύττοντεσ ἢ κόπτοντεσ ἢ πολιορκίᾳ λαμβάνοντεσ, ἐσύλων· καὶ τοὺσ ἄνδρασ, οἷσ τι πλέον εἰή, ἐσ ναυλοχίαν ἐπὶ λύτροισ ἀπῆγον. καὶ τάδε τὰ λήμματα, ἀδοξοῦντεσ ἤδη τὸ τῶν λῃστῶν ὄνομα, μισθοὺσ ἐκάλουν στρατιωτικούσ. χειροτέχνασ τε εἶχον ἐπ’ ἔργοισ δεδεμένουσ, καὶ ὕλην ξύλου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδήρου συμφέροντεσ οὔποτε ἐπαύοντο· ἐπαιρόμενοι γὰρ ὑπὸ τοῦ κέρδουσ, καὶ τὸ λῃστεύειν οὐκ ἐγνωκότεσ ἔτι μεθεῖναι, βασιλεῦσι δ’ ἤδη καὶ τυράννοισ ἢ στρατοπέδοισ μεγάλοισ ἑαυτοὺσ ὁμοιοῦντεσ, καὶ νομίζοντεσ, ὅτε συνέλθοιεν ἐσ τὸ αὐτὸ πάντεσ, ἄμαχοι γενήσεσθαι, ναῦσ τε καὶ ὅπλα πάντα ἐτεκταίνοντο, μάλιστα περὶ τὴν τραχεῖαν λεγομένην Κιλικίαν, ἣν κοινὸν σφῶν ὕφορμον ἢ στρατόπεδον ἐτίθεντο εἶναι, φρούρια μὲν καὶ ἄκρασ καὶ νήσουσ ἐρήμουσ καὶ ναυλοχίασ ἔχοντεσ πολλαχοῦ, κυριωτάτασ δὲ ἀφέσεισ ἡγούμενοι τὰσ περὶ τήνδε τὴν Κιλικίαν, τραχεῖάν τε καὶ ἀλίμενον οὖσαν καὶ κορυφαῖσ μεγάλαισ ἐξέχουσαν. ὅθεν δὴ καὶ πάντεσ ὀνόματι κοινῷ Κίλικεσ ἐκαλοῦντο, ἀρξαμένου μὲν ἴσωσ τοῦ κακοῦ παρὰ τῶν Τραχεωτῶν Κιλίκων, συνεπιλαβόντων δὲ Σύρων τε καὶ Κυπρίων καὶ Παμφύλων καὶ τῶν Ποντικῶν καὶ σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἑῴων ἐθνῶν οἳ πολλοῦ καὶ χρονίου σφίσιν ὄντοσ τοῦ Μιθριδατείου πολέμου δρᾶν τι μᾶλλον ἢ πάσχειν αἱρούμενοι τὴν θάλασσαν ἀντὶ τῆσ γῆσ ἐπελέγοντο, 93. ὥστε πολλαὶ τάχιστα αὐτῶν μυριάδεσ ἦσαν, καὶ οὐ μόνησ ἔτι τῆσ ἑῴασ θαλάσσησ ἐκράτουν, ἀλλὰ καὶ τῆσ ἐντὸσ Ἡρακλείων στηλῶν ἁπάσησ· καὶ γάρ τινασ ἤδη Ῥωμαίων στρατηγοὺσ ναυμαχίᾳ ἐνενικήκεσαν, ἄλλουσ τε καὶ τὸν τῆσ Σικελίασ περὶ αὐτῇ Σικελίᾳ. ἄπλωτά τε ἤδη πάντα ἦν, καὶ ἡ γῆ τῶν ἔργων ἐνδεὴσ διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν. ἥ τε πόλισ ἡ Ῥωμαίων ᾔσθετο μάλιστα τοῦ κακοῦ, τῶν τε ὑπηκόων σφίσι καμνόντων, καὶ αὐτοὶ διὰ πλῆθοσ ἴδιον ἐπιπόνωσ λιμώττοντεσ. τὸ δ’ ἔργον αὐτοῖσ ἐφαίνετο μέγα καὶ δυσχερέσ, ἐξελεῖν τοσάδε στρατόπεδα ἀνδρῶν ναυτικῶν, μεμερισμένα μὲν ἐσ πᾶσαν ἐν κύκλῳ γῆν καὶ θάλασσαν, κοῦφα δὲ ταῖσ κατασκευαῖσ ἐσ τὸ ὑποφεύγειν, οὐκ ἐκ πατρίδων ἢ φανερᾶσ χώρασ ὁρμώμενα, οὐδ’ οἰκεῖον οὐδὲν ἢ ἴδιον ἀλλ’ ἀεὶ τὸ προστυχὸν ἔχοντα. ὥστε πολὺσ ὢν ὁ τοῦδε τοῦ πολέμου παράλογοσ, ἔννομον οὐδὲν ἔχοντοσ οὐδὲ βέβαιον οὐδὲ φανερόν, ἀμηχανίαν ὁμοῦ καὶ φόβον εἰργάζετο. Μουρήνασ τε ἐγχειρήσασ αὐτοῖσ οὐδὲν ἐξείργαστο μέγα. ἀλλ’ οὐδὲ Σερουίλιοσ Ἰσαυρικὸσ ἐπὶ τῷ Μουρήνᾳ, ἀλλ’ ἤδη καὶ τῆσ γῆσ τῆσ Ἰταλικῆσ τοῖσ παραλίοισ, ἀμφί τε τὸ Βρεντέσιον καὶ τὴν Τυρρηνίαν, ἐπέβαινον οἱ λῃσταὶ σὺν καταφρονήσει, καὶ γύναια παροδεύοντα τῶν εὐπατριδῶν καὶ δύο στρατηγοὺσ αὐτοῖσ σημείοισ συνηρπάκεσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION