Appian, The Foreign Wars, chapter 8

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8)

Ὁ δὲ Σύλλασ τῆσ ἐπιούσησ τόν τε ταξίαρχον ἐστεφάνου καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀριστεῖα ἐδίδου. καὶ τὴν Βοιωτίαν συνεχῶσ μετατιθεμένην διήρπαζε, καὶ ἐσ Θεσσαλίαν ἐλθὼν ἐχείμαζε, τὰσ ναῦσ τὰσ μετὰ Λευκόλλου περιμένων. ἀγνοῶν δ’ ὅπῃ ὁ Λεύκολλοσ εἰή, ἐναυπηγεῖτο ἑτέρασ, καὶ ταῦτα μέντοι Κορνηλίου τε Κίννα καὶ Γαϊού Μαρίου, τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ, ἐν Ῥώμῃ ἐψηφισμένων εἶναι Ῥωμαίων πολέμιον, καὶ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καὶ τὰσ ἐπαύλεισ καθῃρηκότων, καὶ τοὺσ φίλουσ ἀνελόντων. ὁ δὲ οὐδὲν οὐδ’ ὣσ καθῄρει τῆσ ἐξουσίασ, τὸν στρατὸν ἔχων εὐπειθῆ καὶ πρόθυμον. Κίννασ δὲ Φλάκκον ἑλόμενόσ οἱ συνάρχειν τὴν ὕπατον ἀρχήν, ἔπεμπεν ἐσ τὴν Ἀσίαν μετὰ δύο τελῶν, ἀντὶ τοῦ Σύλλα, ὡσ ἤδη πολεμίου γεγονότοσ, τῆσ τε Ἀσίασ ἄρχειν καὶ πολεμεῖν τῷ Μιθριδάτῃ. ἀπειροπολέμῳ δ’ ὄντι τῷ Φλάκκῳ συνεξῆλθεν ἑκὼν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἀνὴρ πιθανὸσ ἐσ στρατηγίαν, ὄνομα Φιμβρίασ. τούτοισ ἐκ Βρεντεσίου διαπλέουσιν αἱ πολλαὶ τῶν νεῶν ὑπὸ χειμῶνοσ διελύθησαν, καὶ τὰσ πρόπλουσ αὐτῶν ἐνέπρησε στρατὸσ ἄλλοσ ἐπιπεμφθεὶσ ἐκ Μιθριδάτου. μοχθηρὸν δ’ ὄντα τὸν Φλάκκον καὶ σκαιὸν ἐν ταῖσ κολάσεσι καὶ φιλοκερδῆ ὁ στρατὸσ ἅπασ ἀπεστρέφετο, καὶ μέροσ αὐτῶν τι, προπεμφθὲν ἐσ Θεσσαλίαν, ἐσ τὸν Σύλλαν μετεστρατεύσαντο. τοὺσ δὲ ὑπολοίπουσ ὁ Φιμβρίασ, στρατηγικώτεροσ τοῦ Φλάκκου φαινόμενοσ αὐτοῖσ καὶ φιλανθρωπότεροσ κατεῖχε μὴ μεταθέσθαι. Ὡσ δ’ ἔν τινι καταγωγῇ περὶ ξενίασ ἔριδοσ αὐτῷ καὶ τῷ ταμίᾳ γενομένησ ὁ Φλάκκοσ διαιτῶν οὐδὲν ἐσ τιμὴν ἐπεσήμηνε τοῦ Φιμβρίου, χαλεπήνασ ὁ Φιμβρίασ ἠπείλησεν ἐσ Ῥώμην ἐπανελεύσεσθαι.

καὶ τοῦ Φλάκκου δόντοσ αὐτῷ διάδοχον ἐσ ἃ τότε διῴκει, φυλάξασ αὐτὸν ὁ Φιμβρίασ ἐσ Χαλκηδόνα διαπλέοντα, πρῶτα μὲν Θέρμον τὰσ ῥάβδουσ ἀφείλετο, τὸν ἀντιστράτηγον ὑπὸ τοῦ Φλάκκου καταλελειμμένον, ὡσ οἱ τοῦ στρατοῦ τὴν στρατηγίαν περιθέντοσ, εἶτα Φλάκκον αὐτὸν σὺν ὀργῇ μετ’ ὀλίγον ἐπανιόντα ἐδίωκεν, ἑώσ ὁ μὲν Φλάκκοσ ἔσ τινα οἰκίαν καταφυγὼν καὶ νυκτὸσ τὸ τεῖχοσ ὑπερελθὼν ἐσ Χαλκηδόνα πρῶτον καὶ ἀπ’ αὐτῆσ ἐσ Νικομήδειαν ἔφυγε καὶ τὰσ πύλασ ἀπέκλεισεν, ὁ δὲ Φιμβρίασ αὐτὸν ἐπελθὼν ἔκτεινεν ἐν φρέατι κρυπτόμενον, ὕπατόν τε ὄντα Ῥωμαίων καὶ στρατηγὸν τοῦδε τοῦ πολέμου ἰδιώτησ αὐτὸσ ὢν καὶ ὡσ φίλῳ κελεύοντι συνεληλυθώσ. ἐκτεμών τε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ μεθῆκεν ἐσ θάλασσαν, καὶ τὸ λοιπὸν ἄταφον ἐκρίψασ, αὑτὸν αὐτοκράτορα ἀπέφηνε τοῦ στρατοῦ. καὶ μάχασ τινὰσ οὐκ ἀγεννῶσ ἠγωνίσατο τῷ παιδὶ τῷ Μιθριδάτου. αὐτόν τε βασιλέα συνεδίωξεν ἐσ τὸ Πέργαμον, καὶ ἐσ Πιτάνην ἐκ τοῦ Περγάμου διαφυγόντα ἐπελθὼν ἀπετάφρευεν, ἑώσ ὁ μὲν βασιλεὺσ ἐπὶ νεῶν ἔφυγεν ἐσ Μιτυλήνην, 53. ὁ δὲ Φιμβρίασ, ἐπιὼν τὴν Ἀσίαν, ἐκόλαζε τοὺσ καππαδοκίσαντασ, καὶ τῶν οὐ δεχομένων αὐτὸν τὴν χώραν ἐλεηλάτει. Ἰλιεῖσ δὲ πολιορκούμενοι πρὸσ αὐτοῦ κατέφυγον μὲν ἐπὶ Σύλλαν, Σύλλα δὲ φήσαντοσ αὐτοῖσ ἥξειν, καὶ κελεύσαντοσ ἐν τοσῷδε Φιμβρίᾳ φράζειν ὅτι σφᾶσ ἐπιτετρόφασι τῷ Σύλλᾳ, πυθόμενοσ ὁ Φιμβρίασ ἐπῄνεσε μὲν ὡσ ἤδη Ῥωμαίων φίλουσ, ἐκέλευσε δὲ καὶ αὑτὸν ὄντα Ῥωμαῖων ἔσω δέχεσθαι, κατειρωνευσάμενόσ τι καὶ τῆσ συγγενείασ τῆσ οὔσησ ἐσ Ῥωμαίουσ Ἰλιεῦσιν. ἐσελθὼν δὲ τοὺσ ἐν ποσὶ πάντασ ἔκτεινε καὶ πάντα ἐνεπίμπρη, καὶ τοὺσ πρεσβεύσαντασ ἐσ τὸν Σύλλαν ἐλυμαίνετο ποικίλωσ, οὔτε τῶν ἱερῶν φειδόμενοσ οὔτε τῶν ἐσ τὸν νεὼν τῆσ Ἀθηνᾶσ καταφυγόντων, οὓσ αὐτῷ νεῷ κατέπρησεν. κατέσκαπτε δὲ καὶ τὰ τείχη, καὶ τῆσ ἐπιούσησ ἠρεύνα περιιὼν μή τι συνέστηκε τῆσ πόλεωσ ἔτι. ἡ μὲν δὴ χείρονα τῶν ἐπὶ Ἀγαμέμνονοσ παθοῦσα ὑπὸ συγγενοῦσ διωλώλει, καὶ οἰκόπεδον οὐδὲν αὐτῆσ οὐδ’ ἱερὸν οὐδ’ ἄγαλμα ἔτι ἦν· τὸ δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἕδοσ, ὃ Παλλάδιον καλοῦσι καὶ διοπετὲσ ἡγοῦνται, νομίζουσί τινεσ εὑρεθῆναι τότε ἄθραυστον, τῶν ἐπιπεσόντων τειχῶν αὐτὸ περικαλυψάντων, εἰ μὴ Διομήδησ αὐτὸ καὶ Ὀδυσσεὺσ ἐν τῷ Τρωϊκῷ ἔργῳ μετήνεγκαν ἐξ Ἰλίου. Τάδε μὲν δὴ Φιμβρίασ ἐσ Ἴλιον εἰργάζετο, ληγούσησ ἄρτι τῆσ τρίτησ καὶ ἑβδομηκοστῆσ καὶ ἑκατοστῆσ ὀλυμπιάδοσ. καί τινεσ ἡγοῦνται τὸ πάθοσ αὐτῇ τόδε μετ’ Ἀγαμέμνονα χιλίοισ καὶ πεντήκοντα ἔτεσι γενέσθαι μάλιστα. Ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἐπεὶ καὶ τῆσ περὶ Ὀρχομενὸν ἥττησ ἐπύθετο, διαλογιζόμενοσ τὸ πλῆθοσ ὅσον ἐξ ἀρχῆσ ἐσ τὴν Ἑλλάδα ἐπεπόμφει, καὶ τὴν συνεχῆ καὶ ταχεῖαν αὐτοῦ φθοράν, ἐπέστελλεν Ἀρχελάῳ διαλύσεισ ὡσ δύναιτο εὐπρεπῶσ ἐργάσασθαι.

ὁ δὲ Σύλλᾳ συνελθὼν ἐσ λόγουσ εἶπε· "φίλοσ ὢν ὑμῖν πατρῷοσ, ὦ Σύλλα, Μιθριδάτησ ὁ βασιλεὺσ ἐπολέμησε μὲν διὰ στρατηγῶν ἑτέρων πλεονεξίαν, διαλύσεται δὲ διὰ τὴν σὴν ἀρετήν, ἢν τὰ δίκαια προστάσσῃσ. " καὶ ὁ Σύλλασ ἀπορίᾳ τε νεῶν, καὶ χρήματα οὐκ ἐπιπεμπόντων οὐδ’ ἄλλο οὐδὲν οἴκοθεν αὐτῷ τῶν ἐχθρῶν ὡσ πολεμίῳ, ἁψάμενοσ ἤδη τῶν ἐν Πυθοῖ καὶ Ὀλυμπίᾳ καὶ Ἐπιδαύρῳ χρημάτων, καὶ ἀντιδοὺσ πρὸσ λόγον τοῖσ ἱεροῖσ τὸ ἥμισυ τῆσ Θηβαίων γῆσ πολλάκισ ἀποστάντων, ἔσ τε τὴν στάσιν αὐτὴν τῶν ἐχθρῶν ἐπειγόμενοσ ἀκραιφνῆ καὶ ἀπαθῆ τὸν στρατὸν μεταγαγεῖν, ἐνεδίδου πρὸσ τὰσ διαλύσεισ, καὶ εἶπεν· "ἀδικουμένου μὲν ἦν, ὦ Ἀρχέλαε, Μιθριδάτου, περὶ ὧν ἠδικεῖτο πρεσβεύειν, ἀδικοῦντοσ δὲ γῆν τοσήνδε ἀλλοτρίαν ἐπιδραμεῖν, καὶ κτεῖναι πολὺ πλῆθοσ ἀνδρῶν, τά τε κοινὰ καὶ ἱερὰ τῶν πόλεων καὶ τὰ ἴδια τῶν ἀνῃρημένων σφετερίσασθαι. τῷ δ’ αὐτῷ λόγῳ καὶ ἐσ τοὺσ ἰδίουσ φίλουσ, ᾧ περὶ ἡμᾶσ, ἄπιστοσ γενόμενοσ, ἔκτεινε καὶ τῶνδε πολλούσ, καὶ τῶν τετραρχῶν οὓσ ὁμοδιαίτουσ εἶχε, νυκτὸσ μιᾶσ, μετὰ γυναικῶν καὶ παίδων τῶν οὐ πεπολεμηκότων. ἐπὶ δὲ ἡμῖν καὶ φύσεωσ ἔχθραν μᾶλλον ἢ πολέμου χρείαν ἐπεδείξατο, παντοίαισ ἰδέαισ κακῶν τοὺσ περὶ τὴν Ἀσίαν Ἰταλιώτασ, σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶ καὶ θεράπουσι τοῖσ οὖσι γένουσ Ἰταλικοῦ, λυμηνάμενόσ τε καὶ κτείνασ. τοσοῦτον ἐξήνεγκεν ἐσ τὴν Ἰταλίαν μῖσοσ ὁ νῦν ἡμῖν ὑποκρινόμενοσ φιλίαν πατρῴαν, ἧσ οὐ πρὶν ἑκκαίδεκα μυριάδασ ὑμῶν ὑπ’ ἐμοῦ συγκοπῆναι ἐμνημονεύετε. Ἀνθ’ ὧν δίκαιον μὲν ἦν ἄσπειστα αὐτῷ τὰ παρ’ ἡμῶν γενέσθαι, σοῦ δὲ χάριν ὑποδέχομαι συγγνώμησ αὐτὸν τεύξεσθαι παρὰ Ῥωμαίων, ἂν τῷ ὄντι μεταγιγνώσκῃ.

εἰ δὲ ὑποκρίνοιτο καὶ νῦν, ὡρ́α σοι τὸ σαυτοῦ σκοπεῖν, ὦ Ἀρχέλαε, ἐνθυμουμένῳ μὲν ὅπωσ ἔχει τὰ παρόντα σοί τε κἀκείνῳ, σκοποῦντι δ’ ὅν τινα τρόπον ἐκεῖνόσ τε ἑτέροισ κέχρηται φίλοισ καὶ ἡμεῖσ Εὐμένει καὶ Μασσανάσσῃ. " ὁ δ’ ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ τὴν πεῖραν ἀπεσείετο, καὶ δυσχεράνασ ἔφη τὸν ἐγχειρίσαντά οἱ τὴν στρατηγίαν οὔ ποτε προδώσειν· "ἐλπίζω δέ σοι διαλλάξειν, ἢν μέτρια προστάσσῃσ. " διαλιπὼν οὖν ὁ Σύλλασ ὀλίγον, εἶπεν· "ἐὰν τὸν στόλον ἡμῖν, ὃν ἔχεισ, ὦ Ἀρχέλαε, παραδιδῷ πάντα Μιθριδάτησ, ἀποδῷ δὲ καὶ στρατηγοὺσ ἡμῖν ἢ πρέσβεισ ἢ αἰχμαλώτουσ ἢ αὐτομόλουσ ἢ ἀνδράποδα ἀποδράντα, καὶ Χίουσ ἐπὶ τοῖσδε, καὶ ὅσουσ ἄλλουσ ἀνασπάστουσ ἐσ τὸν Πόντον ἐποιήσατο, μεθῇ, ἐξαγάγῃ δὲ καὶ τὰσ φρουρὰσ ἐκ πάντων φρουρίων, χωρὶσ ὧν ἐκράτει πρὸ τῆσδε τῆσ παρασπονδήσεωσ, ἐσενέγκῃ δὲ καὶ τὴν δαπάνην τοῦδε τοῦ πολέμου τὴν δι’ αὐτὸν γενομένην, καὶ στέργῃ μόνησ ἄρχων τῆσ πατρῴασ δυναστείασ. ἐλπίζω πείσειν Ῥωμαίουσ αὐτῷ μηδὲν ἐπιμηνῖσαι τῶν γεγονότων. " ὁ μὲν δὴ τοσάδε εἶπεν, ὁ δὲ Ἀρχέλαοσ τὰσ μὲν φρουρὰσ αὐτίκα πανταχόθεν ἐξῆγε, περὶ δὲ τῶν ἄλλων ἐπέστελλε τῷ βασιλεῖ. καὶ Σύλλασ τὴν ἐν τοσῷδε ἀργίαν διατιθέμενοσ, Ἐνετοὺσ καὶ Δαρδανέασ καὶ Σιντούσ, περίοικα Μακεδόνων ἔθνη, συνεχῶσ ἐσ Μακεδονίαν ἐμβάλλοντα, ἐπιὼν ἐπόρθει, καὶ τὸν στρατὸν ἐγύμναζε, καὶ ἐχρηματίζετο ὁμοῦ. Ἐλθόντων δὲ τῶν Μιθριδάτου πρέσβεων, οἳ τοῖσ μὲν ἄλλοισ συνετίθεντο, μόνην δ’ ἐξαιρούμενοι Παφλαγονίαν ἐπεῖπον ὅτι πλεόνων ἂν ἔτυχε Μιθριδάτησ, εἰ πρὸσ τὸν ἕτερον ὑμῶν στρατηγὸν διελύετο Φιμβρίαν, δυσχεράνασ ὁ Σύλλασ τῇ παραβολῇ, καὶ Φιμβρίαν ἔφη δώσειν δίκην, καὶ αὐτὸσ ἐν Ἀσίᾳ γενόμενοσ εἴσεσθαι πότερα συνθηκῶν ἢ πολέμου δεῖται Μιθριδάτησ.

ὧδε δ’ εἰπὼν ἤλαυνεν ἐπὶ Κύψελλα διὰ Θρᾴκησ, Λεύκολλον ἐσ Ἄβυδον προπέμψασ· ἤδη γὰρ αὐτῷ καὶ ὅδε ἀφῖκτο, κινδυνεύσασ μὲν ὑπὸ λῃστῶν ἁλῶναι πολλάκισ, στόλον δέ τινα νεῶν ἀγείρασ ἀπό τε Κύπρου καὶ Φοινίκησ καὶ Ῥόδου καὶ Παμφυλίασ, καὶ πολλὰ δῃώσασ τῆσ πολεμίασ, καὶ τῶν Μιθριδάτου νεῶν ἀποπειράσασ ἐν παράπλῳ. Σύλλασ μὲν οὖν ἀπὸ Κυψέλλων καὶ Μιθριδάτησ ἐκ Περγάμου συιῄεσαν αὖθισ ἐσ λόγουσ, καὶ κατέβαινον ἐσ πεδίον ἄμφω σὺν ὀλίγοισ, ἐφορώντων τῶν στρατῶν ἑκατέρωθεν. ἦσαν δ’ οἱ λόγοι Μιθριδάτου μὲν ὑπόμνησισ φιλίασ καὶ συμμαχίασ ἰδίασ καὶ πατρῴασ, καὶ ἐπὶ τοῖσ Ῥωμαίων πρέσβεσι καὶ προβούλοισ καὶ στρατηγοῖσ κατηγορία ὧν ἐσ αὐτὸν ἐπεπράχεσαν ἀδίκωσ, Ἀριοβαρζάνην τε κατάγοντεσ ἐσ Καππαδοκίαν, καὶ Φρυγίασ αὐτὸν ἀφαιρούμενοι, καὶ Νικομήδη περιορῶντεσ ἀδικοῦντα. "καὶ τάδε", ἔφη, "πάντα ἔπραξαν ἐπὶ χρήμασι, παραλλὰξ παρ’ ἐμοῦ τε καὶ παρ’ ἐκείνων λαμβάνοντεσ· ὃ γὰρ δὴ μάλιστ’ ἄν τισ ὑμῶν, ὦ Ῥωμαῖοι, τοῖσ πλείοσιν ἐπικαλέσειεν, ἔστιν ἡ φιλοκερδία. ἀναρραγέντοσ δὲ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων στρατηγῶν τοῦ πολέμου, πάντα ὅσα ἀμυνόμενοσ ἔπραττον, ἀνάγκῃ μᾶλλον ἢ κατὰ γνώμην ἐγίγνετο. Ὁ μὲν δὴ Μιθριδάτησ ὧδε εἰπὼν ἐπαύσατο, ὁ δὲ Σύλλασ ὑπολαβὼν ἀπεκρίνατο·

"ἐφ’ ἕτερα μὲν ἡμᾶσ ἐκάλεισ, ὡσ τὰ προτεινόμενα ἀγαπήσων, οὐ μὴν ὁκνήσω καὶ περὶ τῶνδε διὰ βραχέων εἰπεῖν. ἐσ μὲν Καππαδοκίαν ἐγὼ κατήγαγον Ἀριοβαρζάνην Κιλικίασ ἄρχων, ὧδε Ῥωμαίων ψηφισαμένων· καὶ σὺ κατήκουεσ ἡμῶν, δέον ἀντιλέγειν καὶ ἢ μεταδιδάσκειν ἢ μηκέτι τοῖσ ἐγνωσμένοισ ἀντιτεῖναι. Φρυγίαν δέ σοι Μάνιοσ ἔδωκεν ἐπὶ δωροδοκίᾳ, ὃ κοινόν ἐστιν ἀμφοῖν ἀδίκημα. καὶ τῷδε μάλιστα αὐτὴν ὁμολογεῖσ οὐ δικαίωσ λαβεῖν, ἐκ δωροδοκίασ. ὅ τε Μάνιοσ καὶ τὰ ἄλλα ἠλέγχθη παρ’ ἡμῖν ἐπὶ χρήμασι πράξασ, καὶ πάντα ἀνέλυσεν ἡ βουλή. ᾧ λόγῳ καὶ Φρυγίαν ἀδίκωσ σοι δοθεῖσαν οὐχ ἑαυτῇ συντελεῖν ἐπέταξεν ἐσ τοὺσ φόρουσ, ἀλλ’ αὐτόνομον μεθῆκεν. ὧν δὲ ἡμεῖσ οἱ πολέμῳ λαβόντεσ οὐκ ἀξιοῦμεν ἄρχειν, τίνι λόγῳ σὺ καθέξεισ; Νικομήδησ δὲ αἰτιᾶται μέν σε καὶ Ἀλέξανδρον αὐτῷ τὸν τὸ σῶμα τρώσοντα ἐπιπέμψαι, καὶ Σωκράτη τὸν χρηστὸν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, καὶ τάδε αὐτὸσ ἀμυνόμενοσ ἐσ τὴν σὴν ἐμβαλεῖν· εἰ δέ τι ὅμωσ ἠδικοῦ, ἐσ Ῥώμην πρεσβεύειν ἔδει καὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἀναμένειν. εἰ δὲ καὶ θᾶττον ἠμύνου Νικομήδη, πῶσ καὶ Ἀριοβαρζάνην ἀπήλαυνεσ οὐδὲν ἀδικοῦντα; ἐκβαλὼν δ’ ἀνάγκην ἐπέθηκασ τοῖσ παροῦσι Ῥωμαίων κατάγειν αὐτόν, καὶ καταγόμενον κωλύων σὺ τὸν πόλεμον ἐξῆψασ, ἐγνωκὼσ μὲν οὕτω πρὸ πολλοῦ, καὶ ἐν ἐλπίδι ἔχων γῆσ ἄρξειν ἁπάσησ εἰ Ῥωμαίων κρατήσειασ, προφάσεισ δ’ ἐπὶ τῇ γνώμῃ τάσδε ποιούμενοσ. καὶ τούτου τεκμήριον, ὅτι καὶ Θρᾷκασ καὶ Σκύθασ καὶ Σαυρομάτασ, οὔπω τινὶ πολεμῶν, ἐσ συμμαχίαν ὑπήγου, καὶ ἐσ τοὺσ ἀγχοῦ βασιλέασ περιέπεμπεσ, ναῦσ τε ἐποιοῦ, καὶ πρῳρέασ καὶ κυβερνήτασ συνεκάλεισ. Μάλιστα δ’ ὁ καιρὸσ ἐλέγχει σε τῆσ ἐπιβουλῆσ.

ὅτε γὰρ τὴν Ἰταλίαν ἀφισταμένην ἡμῶν ᾐσθάνου, τὴν ἀσχολίαν τήνδε ἡμῶν φυλάξασ ἐπέθου μὲν Ἀριοβαρζάνῃ καὶ Νικομήδει καὶ Γαλάταισ καὶ Παφλαγονίᾳ, ἐπέθου δὲ Ἀσίᾳ τῷ ἡμετέρῳ χωρίῳ. καὶ λαβὼν οἱᾶ δέδρακασ ἢ τὰσ πόλεισ, αἷσ τοὺσ θεράποντασ καὶ χρήστασ ἐπέστησασ ἐλευθερίασ καὶ χρεῶν ἀποκοπαῖσ, ἢ τοὺσ Ἕλληνασ, ὧν μιᾷ προφάσει χιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ διέφθειρασ, ἢ Γαλατῶν τοὺσ τετράρχασ, οὓσ ὁμοδιαίτουσ ἔχων ἀπέκτεινασ, ἢ τὸ τῶν Ἰταλιωτῶν γένοσ, οὓσ μιᾶσ ἡμέρασ σὺν βρέφεσι καὶ μητράσιν ἔκτεινάσ τε καὶ κατεπόντωσασ, οὐκ ἀποσχόμενοσ οὐδὲ τῶν ἐσ τὰ ἱερὰ συμφυγόντων. ὃ πόσην μὲν ὠμότητά σου, πόσην δὲ ἀσέβειαν καὶ ὑπερβολὴν μίσουσ ἐσ ἡμᾶσ προενήνοχεν. σφετερισάμενοσ δ’ ἁπάντων τὰ χρήματα, ἐσ τὴν Εὐρώπην ἐπέρασ μεγάλοισ στρατοῖσ, ἡμῶν ἀπειπόντων ἅπασι τῆσ Ἀσίασ βασιλεῦσι τῆσ Εὐρώπησ μηδὲ ἐπιβαίνειν. διαπλεύσασ δὲ Μακεδονίαν τε ἡμετέραν οὖσαν ἐπέτρεχεσ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃροῦ. οὐ πρίν τε ἤρξω μετανοεῖν, οὐδ’ Ἀρχέλαοσ ὑπὲρ σοῦ παρακαλεῖν, ἢ Μακεδονίαν μέν με ἀνασώσασθαι, τὴν δὲ Ἑλλάδα τῆσ σῆσ ἐκλῦσαι βίασ, ἑκκαίδεκα δὲ μυριάδασ τοῦ σοῦ στρατοῦ κατακόψαι, καὶ τὰ στρατόπεδά σου λαβεῖν αὐταῖσ παρασκευαῖσ. ὃ καὶ θαυμάζω σου δικαιολογουμένου νῦν ἐφ’ οἷσ δι’ Ἀρχελάου παρεκάλεισ. ἢ πόρρω μὲν ὄντα με ἐδεδοίκεισ, ἀγχοῦ δὲ γενόμενον ἐπὶ δίκην ἐληλυθέναι νομίζεισ; ἧσ ὁ καιρὸσ ἀνάλωται, σοῦ τε πολεμήσαντοσ ἡμῖν, καὶ ἡμῶν ἀμυναμένων ἤδη καρτερῶσ καὶ ἀμυνουμένων ἐσ τέλοσ. " τοσαῦτα τοῦ Σύλλα μετ̓ ὀργῆσ ἔτι λέγοντοσ, μετέπιπτεν ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐδεδοίκει, καὶ ἐσ τὰσ δι’ Ἀρχελάου γενομένασ συνθήκασ ἐνεδίδου, τάσ τε ναῦσ καὶ τὰ ἄλλα πάντα παραδοὺσ ἐσ τὸν Πόντον ἐπὶ τὴν πατρῴαν ἀρχὴν ἐπανῄει μόνην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION