헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ86́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6)

Αἰσθόμενοσ δὲ τοὺσ ἐν ἄστει μᾶλλόν τι πεπιεσμένουσ, καὶ κτήνη πάντα καταθύσαντασ, δέρματά τε καὶ βύρσασ ἕψοντασ καὶ λιχμωμένουσ τὸ γιγνόμενον ἐξ αὐτῶν, τινὰσ δὲ καὶ τῶν ἀποθνησκόντων ἁπτομένουσ, ἐκέλευσε τῷ στρατῷ τὴν πόλιν περιταφρεύειν, ἵνα μηδὲ καθ’ ἕνα τισ ἐκφεύγοι λανθάνων. τῇ δὲ ἑξῆσ ὁ Σύλλασ τοὺσ μὲν δούλουσ ἀπέδοτο, τοῖσ δ’ ἐλευθέροισ, ὅσοι νυκτὸσ ἐπιλαβούσησ οὐκ ἔφθασαν ἀναιρεθῆναι, πάμπαν οὖσιν ὀλίγοισ, τὴν μὲν ἐλευθερίαν ἔφη διδόναι, ψῆφον δὲ καὶ χειροτονίαν τῶνδε μὲν ὡσ οἱ πεπολεμηκότων ἀφαιρεῖσθαι, τοῖσ δ’ ἐκγόνοισ καὶ ταῦτα διδόναι. ὡσ δὲ καὶ τοῦτο ἐξείργαστο αὐτῷ, κλίμακασ ἐπῆγεν ὁμοῦ καὶ τὸ τεῖχοσ διώρυττεν. τροπῆσ δ’ ὡσ ἐν ἀσθενέσιν ἀνδράσιν αὐτίκα γενομένησ, ἐσέπεσεν ἐσ τὴν πόλιν, καὶ εὐθὺσ ἐν Ἀθήναισ σφαγὴ πολλὴ ἦν καὶ ἀνηλεήσ· οὔτε γὰρ ὑποφεύγειν ἐδύναντο δι’ ἀτροφίαν, οὔτε παιδίων ἢ γυναικῶν ἔλεοσ ἦν, τοῦ Σύλλα τὸν ἐν ποσὶν ἀναιρεῖν κελεύοντοσ ὑπ’ ὀργῆσ ὡσ ἐπὶ ταχείᾳ δὴ καὶ ἐσ βαρβάρουσ ἀλόγῳ μεταβολῇ καὶ πρὸσ αὑτὸν ἀκράτῳ φιλονεικίᾳ. ὅθεν οἱ πλέονεσ, αἰσθανόμενοι τοῦ κηρύγματοσ, ἑαυτοὺσ τοῖσ σφαγεῦσιν ὑπερρίπτουν ἐσ τὸ ἔργον. ὀλίγων δ’ ἦν ἀσθενὴσ ἐσ τὴν ἀκρόπολιν δρόμοσ· καὶ Ἀριστίων αὐτοῖσ συνέφυγεν, ἐμπρήσασ τὸ ᾠδεῖον, ἵνα μὴ ἑτοίμοισ ξύλοισ αὐτίκα ὁ Σύλλασ ἔχοι τὴν ἀκρόπολιν ἐνοχλεῖν. ὁ δ’ ἐμπιπράναι μὲν τὴν πόλιν ἀπεῖπε, διαρπάσαι δὲ ἔδωκε τῷ στρατῷ· καὶ ἕτοιμοι σάρκεσ ἀνθρώπων ἐσ τροφὴν ἐν πολλοῖσ οἰκήμασιν ηὑρέθησαν. Ὧδε μὲν ἄδην εἶχον αἱ Ἀθῆναι κακῶν·

ὁ δὲ Σύλλασ τῇ μὲν ἀκροπόλει φρουρὰν ἐπέστησεν, ᾗ τὸν Ἀριστίωνα καὶ τοὺσ συμπεφευγότασ λιμῷ καὶ δίψει πιεσθέντασ ἐξεῖλεν οὐ μετὰ πολύ. καὶ αὐτῶν ὁ Σύλλασ Ἀριστίωνα μὲν καὶ τοὺσ ἐκείνῳ δορυφορήσαντασ ἢ ἀρχήν τινα ἄρξαντασ, ἢ ὁτιοῦν ἄλλο πράξαντασ παρ’ ἃ πρότερον ἁλούσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ὑπὸ Ῥωμαίων αὐτοῖσ διετέτακτο, ἐκόλασε θανάτῳ, τοῖσ δὲ ἄλλοισ συνέγνω, καὶ νόμουσ ἔθηκεν ἅπασιν ἀγχοῦ τῶν πρόσθεν αὐτοῖσ ὑπὸ Ῥωμαίων ὁρισθέντων. συνηνέχθη δ’ ἐκ τῆσ ἀκροπόλεωσ χρυσίου μὲν ἐσ τεσσαράκοντα λίτρασ μάλιστα, ἀργύρου δ’ ἐσ ἑξακοσίασ. καὶ τάδε μὲν ἀμφὶ τὴν ἀκρόπολιν ὀλίγον ὕστερον ἐγένετο· Ὁ δὲ Σύλλασ αὐτίκα τοῦ ἄστεοσ ληφθέντοσ, οὐ περιμένων ἔτι τὸν Πειραιᾶ διὰ πολιορκίασ ἐξελεῖν, κριοὺσ ὁμοῦ καὶ βέλη καὶ ἀκόντια ἐπῆγεν, ἄνδρασ τε πολλοὺσ οἳ διώρυσσον ὑπὸ χελώναισ τὰ τείχη, καὶ σπείρασ αἳ τοὺσ ἐπὶ τῶν τειχῶν ἀκοντίζουσαί τε καὶ τοξεύουσαι θαμινὰ ἀνέκοπτον.

καὶ κατήρειψέ τι τοῦ μηνοειδοῦσ, ὑγροτέρου καὶ ἀσθενεστέρου ἔτι ὄντοσ ἅτε νεοδμήτου. ὑπιδομένου δὲ τοῦτο ἔτι πρότερον Ἀρχελάου, καὶ προοικοδομήσαντοσ ἔνδοθεν ὅμοια πολλά, τὸ μὲν ἔργον ἦν τῷ Σύλλᾳ διηνεκὲσ ἐμπίπτοντι ἐσ ἕτερον ὅμοιον ἐξ ἑτέρου, ὁρμῇ δ’ ἀπαύστῳ καὶ στρατοῦ μεταβολῇ πυκνῇ χρώμενοσ, καὶ περιθέων αὐτούσ, καὶ παρακαλῶν ἐπὶ τὸ ἔργον ὡσ ἐν τῷδε ἔτι λοιπῷ τῆσ ὅλησ ἐλπίδοσ καὶ κέρδουσ τῶν προπεπονημένων ὄντοσ· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ τῷ ὄντι τοῦτο σφίσιν ἡγούμενοι τέλοσ εἶναι πόνων, καὶ ἐσ τὸ ἔργον αὐτὸ ὡσ μέγα δὴ καὶ λαμπρόν, τοιῶνδε τειχῶν κρατῆσαι, φιλοτιμούμενοι, προσέκειντο βιαίωσ, μέχρι καταπλαγεὶσ αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ὁ Ἀρχέλαοσ ὡσ μανιώδη καὶ ἄλογον ἐξέλιπεν αὐτοῖσ τὰ τείχη, ἐσ δέ τι τοῦ Πειραιῶσ ἀνέδραμεν ὀχυρώτατόν τε καὶ θαλάσσῃ περίκλυστον, ᾧ ναῦσ οὐκ ἔχων ὁ Σύλλασ οὐδ’ ἐπιχειρεῖν ἐδύνατο. Ἐντεῦθεν ὁ μὲν Ἀρχέλαοσ ἐπὶ Θεσσαλίαν διὰ Βοιωτῶν ἀνεζεύγνυ, καὶ συνῆγεν ἐσ Θερμοπύλασ τὰ λοιπὰ τοῦ τε ἰδίου στρατοῦ παντόσ, ὃν ἔχων ἦλθε, καὶ τοῦ σὺν Δρομιχαίτῃ παραγεγονότοσ.

συνῆγε δὲ καὶ τὸ σὺν Ἀρκαθίᾳ τῷ παιδὶ τοῦ βασιλέωσ ἐσ Μακεδονίαν ἐμβαλόν, ἀκραιφνέστατον δὴ καὶ πλῆρεσ ὂν τόδε μάλιστα, καὶ οὓσ αὐτίκα ἄλλουσ ὁ Μιθριδάτησ ἀπέστειλεν· οὐ γὰρ διέλιπεν ἐπιπέμπων. ὁ μὲν δὴ ταῦτα σὺν ἐπείξει συνῆγεν, ὁ δὲ Σύλλασ τὸν Πειραιᾶ τοῦ ἄστεοσ μᾶλλον ἐνοχλήσαντά οἱ κατεπίμπρη, φειδόμενοσ οὔτε τῆσ ὁπλοθήκησ οὔτε τῶν νεωσοίκων οὔτε τινὸσ ἄλλου τῶν ἀοιδίμων. καὶ μετὰ τοῦτ’ ἐπὶ τὸν Ἀρχέλαον ᾔει διὰ τῆσ Βοιωτίασ καὶ ὅδε. ὡσ δ’ ἐπλησίασαν ἀλλήλοισ, οἱ μὲν ἐκ Θερμοπυλῶν ἄρτι μετεχώρουν ἐσ τὴν Φωκίδα, Θρᾷκέσ τε ὄντεσ καὶ ἀπὸ τοῦ Πόντου καὶ Σκύθαι καὶ Καππαδόκαι Βιθυνοί τε καὶ Γαλάται καὶ Φρύγεσ, καὶ ὅσα ἄλλα τῷ Μιθριδάτῃ νεόκτητα γένοιτο, πάντεσ ἐσ δώδεκα μυριάδασ ἀνδρῶν· καὶ στρατηγοὶ αὐτῶν ἦσαν μὲν καὶ κατὰ μέροσ ἑκάστῳ, αὐτοκράτωρ δ’ Ἀρχέλαοσ ἐπὶ πᾶσιν. Σύλλασ δ’ ἦγεν Ἰταλιώτασ, καὶ Ἑλλήνων ἢ Μακεδόνων ὅσοι ἄρτι πρὸσ αὐτὸν ἀπὸ Ἀρχελάου μετετίθεντο, ἢ εἴ τι ἄλλο περίοικον, οὐδ’ ἐσ τριτημόριον τὰ πάντα τῶν πολεμίων. Ἀντικαταστάντεσ δ’ ἀλλήλοισ, ὁ μὲν Ἀρχελαοσ ἐξέταττεν ἐσ μάχην ἀεὶ προκαλούμενοσ, ὁ δὲ Σύλλασ ἐβράδυνε, τὰ χωρία καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐχθρῶν περισκοπούμενοσ.

ἀναχωροῦντι δ’ ἐσ Χαλκίδα τῷ Ἀρχελάῳ παρακολουθῶν καιρὸν ἐπετήρει καὶ τόπον. ὡσ δὲ αὐτὸν εἶδε περὶ Χαιρώνειαν ἐν ἀποκρημνοισ στρατοπεδευόμενον, ἔνθα μὴ κρατοῦσιν ἀποχώρησισ οὐδεμία ἦν, πεδίον αὐτὸσ εὐρὺ πλησίον καταλαβὼν εὐθὺσ ἐπῆγεν ὡσ καὶ ἄκοντα βιασόμενοσ ἐσ μάχην Ἀρχέλαον· ἐν ᾧ σφίσι μὲν ὕπτιον καὶ εὐπετὲσ ἐσ δίωξιν καὶ ἀναχώρησιν ἦν πεδίον, Ἀρχελάῳ δὲ κρημνοὶ περιέκειντο, οἳ τὸ ἔργον οὐκ εἰών ἐν οὐδενὶ κοινὸν ὅλου τοῦ στρατοῦ γενέσθαι, συστῆναι διὰ τὴν ἀνωμαλίαν οὐκ ἔχοντοσ· τραπεῖσί τε αὐτοῖσ ἄποροσ διὰ τῶν κρημνῶν ἐγίγνετο ἡ φυγή. ὁ μὲν δὴ τοιοῖσδε λογισμοῖσ τῇ δυσχωρίᾳ μάλιστα πιστεύων, ἐπῄει ὡσ οὐδὲν ἐσομένου χρησίμου τοῦ πλήθουσ Ἀρχελάῳ· ὁ δ’ οὐκ ἐγνώκει μὲν αὐτῷ τότε συμπλέκεσθαι, διὸ καὶ ἀμελῶσ ἐστρατοπέδευσεν, ἐπιόντοσ δὲ ἤδη τῆσ δυσχωρίασ ὀψὲ καὶ μόγισ ᾐσθάνετο, καὶ προύπεμπέ τινασ ἱππέασ ἐσ κώλυσιν αὐτοῦ. τραπέντων δ’ ἐκείνων καὶ ἐσ τοὺσ κρημνοὺσ καταρριφθέντων, ἑξήκοντα αὖθισ ἔπεμψεν ἁρ́ματα, εἰ δύναιτο μετὰ ῥύμησ κόψαι καὶ διαρρῆξαι τὴν φάλαγγα τῶν πολεμίων. διαστάντων δὲ τῶν Ῥωμαίων, τὰ μὲν ἁρ́ματα ὑπὸ τῆσ φορᾶσ ἐσ τοὺσ ὀπίσω παρενεχθέντα τε καὶ δυσεπίστροφα ὄντα πρὸσ τῶν ὑστάτων περιστάντων αὐτὰ καὶ ἐσακοντιζόντων διεφθείρετο· Ὁ δ’ Ἀρχέλαοσ δυνηθεὶσ ἂν καὶ ὣσ ἀπὸ τοῦ χάρακοσ εὐσταθῶσ ἀπομάχεσθαι, τάχα οἱ καὶ τῶν κρημνῶν ἐσ τοῦτο συλλαμβανόντων, ἐξῆγε σὺν ἐπείξει καὶ διέτασσε μετὰ σπουδῆσ τοσόνδε πλῆθοσ οὐ προεγνωκότων ἀνδρῶν, ἐν στενωτάτῳ μάλιστα γεγονὼσ διὰ τὸν Σύλλαν ἤδη πλησιάζοντα.

τοὺσ δ’ ἱππέασ πρώτουσ ἐπαγαγὼν μετὰ δρόμου πολλοῦ, διέτεμε τὴν φάλαγγα Ῥωμαίων ἐσ δύο, καὶ εὐμαρῶσ ἑκατέρουσ ἐκυκλοῦτο διὰ τὴν ὀλιγότητα. οἱ δ’ ἀπεμάχοντο μὲν ἐγκρατῶσ, ἐσ πάντασ ἐπιστρεφόμενοι, μάλιστα δ’ ἐπόνουν οἱ περὶ Γάλβαν τε καὶ Ὁρτήσιον, καθ’ οὓσ αὐτὸσ ὁ Ἀρχέλαοσ ἐτέτακτο, τῶν βαρβάρων ὡσ ἐν ὄψει στρατηγοῦ σὺν προθυμίᾳ σφοδρᾷ ἐπικειμένων, μέχρι τοῦ Σύλλα μεταχωροῦντοσ ἐσ αὐτοὺσ σὺν ἱππεῦσι πολλοῖσ, ὁ Ἀρχέλαοσ ἀπὸ τῶν σημείων στρατηγικῶν ὄντων καὶ τοῦ κονιορτοῦ πλείονοσ αἰρομένου τεκμηράμενοσ εἶναι Σύλλαν τὸν ἐπιόντα, λύσασ τὴν κύκλωσιν ἐσ τάξιν ἀνεχώρει. ὁ δὲ τῶν τε ἱππέων τὸ ἄριστον ἄγων, καὶ δύο νεαλεῖσ σπείρασ ἐν τῇ παρόδῳ προσλαβών, αἳ ἐτετάχατο ἐφεδρεύειν, οὔπω τὸν κύκλον τοῖσ πολεμίοισ ἐξελίξασιν, οὐδ’ ἐσ μέτωπον εὐσταθῶσ διατεταγμένοισ, ἐνέβαλε, καὶ θορυβήσασ ἔκοψέ τε καὶ ἐσ φυγὴν τραπέντασ ἐδίωκεν. ἀρξαμένησ δ’ ἐνταῦθα τῆσ νίκησ, οὐδὲ Μουρήνασ ἠλίνυεν ἐπὶ τοῦ λαιοῦ τεταγμένοσ, ἀλλ’ ὀνειδίσασ τοῖσ ἀμφ’ αὑτὸν καὶ γενναίωσ ἐμπεσὼν ἐδίωκε κἀκεῖνοσ. Τρεπομένων δ’ ἤδη τῶν Ἀρχελάου κερῶν, οὐδ’ οἱ μέσοι τὴν τάξιν ἐφύλασσον, ἀλλ’ ἀθρόα πάντων ἐγίγνετο φυγή.

ἔνθα δὴ πάντα ὅσα εἴκασεν ὁ Σύλλασ, ἐνέπιπτε τοῖσ πολεμίοισ· οὐ γὰρ ἔχοντεσ ἀναστροφὴν εὐρύχωρον οὐδὲ πεδίον ἐσ φυγήν, ἐπὶ τοὺσ κρημνοὺσ ὑπὸ τῶν διωκόντων ἐωθοῦντο, καὶ αὐτῶν οἱ μὲν ἐξέπιπτον πρὸσ αὐτόν, οἱ δ’ εὐβουλότερον ἐσ τὸ στρατόπεδον ἐφέροντο. Ἀρχέλαοσ δ’ αὐτοὺσ προλαβών, ἀπειρότατα δὴ τότε μάλιστα συμφορῶν πολεμικῶν, ἀπέκλειε, καὶ ἐπιστρέφειν ἐσ τοὺσ πολεμίουσ ἐκέλευεν. οἱ δ’ ἀνέστρεφον μὲν ἐκ προθυμίασ, οὔτε δὲ στρατηγῶν ἢ ἐπιστατῶν ἐσ διάταξιν ἔτι σφίσι παρόντων, οὔτε τὰ σημεῖα ἕκαστοι τὰ ἑαυτῶν ἐπιγιγνώσκοντεσ ὡσ ἐν ἀκόσμῳ τροπῇ διερριμμένοι, χωρίου τε καὶ ἐσ φυγὴν καὶ ἐσ μάχην ἀποροῦντεσ, στενωτάτου τότε μάλιστα αὐτοῖσ διὰ τὴν δίωξιν γενομένου, ἐκτείνοντο μετ’ ἀργίασ, οἱ μὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων, οὐδὲν ἀντιδρᾶσαι φθάνοντεσ, οἱ δὲ ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ὡσ ἐν πλήθει καὶ στενοχωρίᾳ θορυβούμενοι. πάλιν τε κατέφυγον ἐπὶ τὰσ πύλασ, καὶ εἰλοῦντο περὶ αὐτὰσ ἐπιμεμφόμενοι τοῖσ ἀποκλείουσιν. θεούσ τε πατρίουσ αὐτοῖσ καὶ τὴν ἄλλην οἰκειότητα σὺν ὀνείδει προύφερον, ὡσ οὐχ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν μᾶλλον ἢ τῶνδε ὑπερορώντων αὑτοὺσ ἀναιρούμενοι, ἔστε μόλισ αὐτοῖσ ὁ Ἀρχέλαοσ, ὀψὲ τῆσ χρείασ, ἀνεῴγνυ τὰσ πύλασ καὶ ὑπεδέχετο μετ’ ἀταξίασ ἐστρέχοντασ. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ταῦτα συνιδόντεσ, καὶ παρακαλέσαντεσ τότε μάλιστα ἀλλήλουσ, δρόμῳ τοῖσ φεύγουσι συνεσέπιπτον ἐσ τὸ στρατόπεδον, καὶ τὴν νίκην ἐσ τέλοσ ἐξειργάσαντο. Ἀρχέλαοσ δὲ καὶ ὅσοι ἄλλοι κατὰ μέροσ ἐξέφυγον, ἐσ Χαλκίδα συνελέγοντο, οὐ πολὺ πλείουσ μυρίων ἐκ δώδεκα μυριάδων γενόμενοι.

Ῥωμαίων δὲ ἔδοξαν μὲν ἀποθανεῖν πεντεκαίδεκα ἄνδρεσ, δύο δ’ αὐτῶν ἐπανῆλθον. τοῦτο μὲν δὴ Σύλλᾳ καὶ Ἀρχελάῳ τῷ Μιθριδάτου στρατηγῷ τῆσ περὶ Χαιρώνειαν μάχησ τέλοσ ἦν, δι’ εὐβουλίαν δὴ μάλιστα Σύλλα καὶ δι’ ἀφροσύνην Ἀρχελάου τοιόνδε ἑκατέρῳ γενόμενον. Σύλλασ δὲ πολλῶν μὲν αἰχμαλώτων πολλῶν δ’ ὅπλων καὶ λείασ κρατῶν, τὰ μὲν ἀχρεῖα σωρευθέντα, διαζωσάμενοσ ὡσ ἔθοσ ἐστὶ Ῥωμαίοισ, αὐτὸσ ἐνέπρησε τοῖσ ἐνυαλίοισ θεοῖσ, ἀναπαύσασ δὲ τὴν στρατιὰν ἐπ’ ὀλίγον, ἐσ τὸν Εὔριπον σὺν εὐζώνοισ ἐπὶ τὸν Ἀρχέλαον ἠπείγετο. Ῥωμαίων δὲ ναῦσ οὐκ ἐχόντων, ἀδεῶσ τὰσ νήσουσ περιέπλει τὰ παράλια πορθῶν. Ζακύνθῳ δ’ ἐκβὰσ παρεστρατοπέδευσεν. καὶ τινῶν Ῥωμαίων, οἳ ἐπεδήμουν, νυκτὸσ ἐπιθεμένων αὐτῷ, κατὰ τάχοσ ἐσβὰσ αὖθισ ἀνήγετο ἐσ Χαλκίδα, λῃστεύοντι μᾶλλον ἢ πολεμοῦντι ἐοικώσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 6

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION