Appian, The Foreign Wars, chapter 2 5:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 5:)

Ἀναζεύξαντοσ δὲ τοῦ Νικομήδουσ μετὰ πολλῶν λαφύρων, Πελοπίδαν ὁ Μιθριδάτησ ἔπεμπεν ἐσ τοὺσ Ῥωμαίων στρατηγούσ τε καὶ πρέσβεισ, οὐκ ἀγνοῶν μὲν αὐτοὺσ πολεμησείοντασ αὑτῷ καὶ τῆσδε τῆσ ἐσβολῆσ αἰτίουσ γεγονότασ, ὑποκρινόμενοσ δέ, καὶ πλείονασ ὁμοῦ καὶ εὐπρεπεστέρασ αἰτίασ τοῦ γενησομένου πολέμου πορίζων, ἀνεμίμνησκε φιλίασ καὶ συμμαχίασ ἰδίασ τε καὶ πατρῴασ. ἀνθ’ ὧν αὐτὸν ὁ Πελοπίδασ ἔφη Φρυγίαν ἀφῃρῆσθαι καὶ Καππαδοκίαν, τὴν μὲν ἀεὶ τῶν προγόνων αὐτοῦ γενομένην καὶ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἀναληφθεῖσαν, Φρυγίαν δὲ ἐπινίκιον ἐπὶ Ἀριστονίκῳ παρὰ τοῦ ὑμετέρου στρατηγοῦ δοθεῖσάν τε καὶ οὐχ ἧσσον παρὰ τοῦ αὐτοῦ στρατηγοῦ πολλῶν χρημάτων ἐωνημένην. "νῦν δ’," ἔφη, "καὶ Νικομήδη τὸ στόμα τοῦ Πόντου διακλείοντα περιορᾶτε, καὶ τὴν γῆν μέχρι Ἀμάστριδοσ ἐπιτρέχοντα, καὶ λείαν ἄγοντα ὅσην ἴστε ἀκριβῶσ, οὐκ ἀσθενῶσ οὐδὲ ἀνετοίμωσ ἔχοντοσ πρὸσ ἄμυναν τοῦ ἐμοῦ βασιλέωσ, ἀλλ’ ἀναμένοντοσ ὑμᾶσ ἐν ὄψει μάρτυρασ τῶν γιγνομένων γενέσθαι. ἐπειδὴ δὲ ἐγένεσθέ τε καὶ εἴδετε, παρακαλεῖ Μιθριδάτησ, φίλοσ ὢν ὑμῖν καὶ σύμμαχοσ, φίλουσ ὄντασ ὑμᾶσ καὶ συμμάχουσ ὡ̔͂δε γὰρ αἱ συνθῆκαι λέγουσιν̓, ἐπικουρεῖν ἡμῖν ἀδικουμένοισ ὑπὸ Νικομήδουσ, ἢ κωλύειν αὐτὸν ἀδικοῦντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION