Appian, The Foreign Wars, chapter 7 1:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:)

Ὡσ δ’ ἐπὶ νίκῃ λαμπροτάτῃ καὶ παραλόγωσ τισὶ δοκούσῃ γενέσθαι οὑ̓ γὰρ εἰκὸσ ἐνόμιζον ὀλιγωτέρουσ πολὺ πλειόνων ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ παρὰ τοσόνδε κρατῆσαι, καὶ μάλιστα φάλαγγοσ Μακεδόνων, εὖ γεγυμνασμένησ καὶ εὐανδρούσησ τότε μάλιστα, καὶ δόξαν ἄμαχόν τε καὶ φοβερὰν ἐχούσησ̓, οἱ μὲν Ἀντιόχου φίλοι τὴν προπέτειαν αὐτοῦ τῆσ ἐσ Ῥωμαίουσ διαφορᾶσ καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ἀπειρίαν τε καὶ ἀβουλίαν ἐπεμέμφοντο, Χερρόνησόν τε καὶ Λυσιμάχειαν αὐτοῖσ ὅπλοισ καὶ τοσῇδε παρασκευῇ μεθέντοσ ἐκ χειρῶν πρὶν καὶ ἐσ πεῖραν ἐλθεῖν τοῖσ πολεμίοισ, καὶ τὴν τοῦ Ἑλλησπόντου φυλακὴν ἐκλιπόντοσ, Ῥωμαίων οὐκ ἂν εὐμαρῶσ ἐλπισάντων βιάσασθαι τὴν διάβασιν. κατεμέμφοντο δ’ αὐτοῦ καὶ τὴν τελευταίαν ἀφροσύνην, ἀχρεῖον ἐν στενῷ τὸ κράτιστον τοῦ στρατοῦ πεποιηκότοσ, καὶ τὴν ἐλπίδα θεμένου ἐν πλήθει συγκλύδων ἀνδρῶν ἀρτιπολέμων μᾶλλον ἢ ἐν ἀνδράσι διὰ μελέτην καὶ χρόνον ἐργάταισ τε οὖσι πολέμου καὶ ἐκ τοσῶνδε πολέμων τὸ φρόνημα ἐσ εὐτολμίαν καὶ θάρσοσ ηὐξημένοισ. τοιαῦτα μὲν ἦν τὰ περὶ Ἀντιόχου λογοποιούμενα, Ῥωμαίοισ δ’ ἐπῇρτο τὰ φρονήματα, καὶ οὐδὲν ἔτι σφίσιν ἡγοῦντο εἶναι δυσεργὲσ ὑπό τε ἀρετῆσ καὶ θεῶν ἐπικουρίασ· καὶ γὰρ δὴ καὶ ἐσ δόξαν εὐτυχίασ ἔφερεν ὅτι οὕτω γε ὀλίγοι τε πολλῶν καὶ ἐξ ἐφόδου καὶ ἐν πρώτῃ μάχῃ καὶ ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ τοσῶνδε ἐθνῶν καὶ παρασκευῆσ βασιλικῆσ, καὶ μισθοφόρων ἀρετῆσ, καὶ δόξησ Μακεδόνων, καὶ βασιλέωσ αὐτοῦ μεγίστην τε ἀρχὴν κεκτημένου καὶ ἐπίκλησιν μεγάλου, κεκρατηκότεσ ἦσαν ἡμέρᾳ μιᾷ. πολύ τε σφίσιν ἦν τὸ ἔποσ ἐν τοῖσ λόγοισ, "ἦν βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ ὁ μέγασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION