Appian, The Foreign Wars, chapter 3:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:)

Ὅτι ἡττηθεὶσ πάλιν ὁ Φίλιπποσ περὶ συμβάσεων ἐπεκηρυκεύετο πρὸσ Φλαμινῖνον, ὁ δ’ αὖθισ αὐτῷ συνελθεῖν ἐσ λόγουσ συνεχώρει, πολλὰ μὲν τῶν Αἰτωλῶν δυσχεραινόντων, καὶ διαβαλλόντων αὐτὸν ἐσ δωροδοκίαν, καὶ καταγιγνωσκόντων τῆσ ἐσ ἅπαντα εὐχεροῦσ μεταβολῆσ, ἡγούμενοσ δ’ οὔτε Ῥωμαίοισ συμφέρειν οὔτε τοῖσ Ἕλλησι Φιλίππου καθαιρεθέντοσ ἐπιπολάσαι τὴν Αἰτωλῶν βίαν. τάχα δ’ αὐτὸν καὶ τὸ παράδοξον τῆσ νίκησ ἀγαπᾶν ἐποίει. συνθέμενοσ δὲ χωρίον οἷ τὸν Φίλιππον ἐπελθεῖν ἔδει τοὺσ συμμάχουσ ἐκέλευσε γνώμην προαποφήνασθαι κατὰ πόλεισ. τὰ μὲν δὴ παρὰ τῶν ἄλλων φιλάνθρωπα ἦν, τό τε τῆσ τύχησ ἄδηλον ἐξ ὧν ἔπαθεν ὁ Φίλιπποσ ὑφορωμένων, καὶ τὸ πταῖσμα τοῦτο οὐ κατ’ ἀσθένειαν ἀλλὰ πλέον ἐκ συντυχίασ αὐτὸν παθεῖν ἡγουμένων· Ἀλέξανδροσ δὲ ὁ τῶν Αἰτωλῶν πρόεδροσ ἀγνοεῖν ἔφη τὸν Φλαμινῖνον ὅτι μηδὲν ἄλλο μήτε Ῥωμαίοισ μήθ’ Ἕλλησι συνοίσει πλὴν ἐξαιρεθῆναι τὴν ἀρχὴν τὴν Φιλίππου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION