Appian, The Foreign Wars, chapter 18 5:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 5:)

Καὶ ὁ Σκιπίων αἰσθανόμενοσ ἐπενόει τὸν ἔσπλουν αὐτοῖσ τοῦ λιμένοσ, ἐσ δύσιν τε ἀφορῶντα καὶ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ γῆσ ὄντα, ἀποκλεῖσαι. χῶμα οὖν ἐσ τὴν θάλασσαν ἔχου μακρόν, ἀρχόμενοσ μὲν ἀπὸ τῆσ ταινίασ ἣ μεταξὺ τῆσ λίμνησ οὖσα καὶ τῆσ θαλάσσησ γλῶσσα ἐκαλεῖτο, προϊὼν δ’ ἐσ τὸ πέλαγοσ καὶ εὐθύνων ἐπὶ τὸν ἔσπλουν. ἔχου δὲ λίθοισ μεγάλοισ τε καὶ πυκνοῖσ, ἵνα μὴ ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ διαφέροιντο. καὶ πλάτοσ τοῦ χώματοσ τὸ μὲν ἄνω τεσσάρων καὶ εἴκοσι ποδῶν, τὸ δ’ ἐσ τὸν βυθὸν καὶ τετραπλάσιον ἦν. τοῖσ δὲ Καρχηδονίοισ ἀρχομένου μὲν τοῦδε τοῦ ἔργου καταφρόνησισ ἦν ὡσ χρονίου τε καὶ μακροῦ καὶ ἴσωσ ἀδυνάτου· προϊόντοσ δὲ σὺν ἐπείξει τοσοῦδε στρατοῦ, μήτε ἡμέραν ἐκλείποντοσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ μήτε νύκτα, ἔδεισαν, καὶ στόμα ἕτερον ἐπὶ θάτερα τοῦ λιμένοσ ὤρυσσον ἐσ μέσον τὸ πέλαγοσ, οἷ μηδὲν χῶμα προελθεῖν ἐδύνατο ὑπὸ βάθουσ τε καὶ πνευμάτων ἀγριωτέρων. διώρυσσον δ’ ἅμα γυναιξὶ καὶ παισίν, ἔνδοθεν ἀρχόμενοι καὶ πάνυ λανθάνοντεσ· ἅμα δὲ καὶ ναῦσ ἐξ ὕλησ παλαιᾶσ ἐναυπήγουν, πεντήρεισ τε καὶ τριήρεισ, οὐδὲν ὑπολείποντεσ εὐψυχίασ τε καὶ τόλμησ. οὕτω δ’ ἅπαντα ἐπέκρυπτον ὡσ μηδὲ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἔχειν τι τῷ Σκιπίωνι σαφὲσ εἰπεῖν, ἀλλὰ κτύπον μὲν ἐν τοῖσ λιμέσιν ἡμέρασ τε καὶ νυκτὸσ εἶναι πολὺν ἀπαύστωσ, τὴν δὲ χρείαν οὐκ εἰδέναι, μέχρι γε δὴ πάντων ἑτοίμων γενομένων οἱ Καρχηδόνιοι τὸ στόμα ἀνέῳξαν περὶ ἑώ, καὶ ναυσὶ πεντήκοντα μὲν τριηρετικαῖσ, κερκούροισ δὲ καὶ μυοπάρωσι καὶ ἄλλοισ βραχυτέροισ πολλοῖσ ἐξέπλεον, ἐσ κατάπληξιν ἐσκευασμένοι φοβερῶσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION