헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ56́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18)

Ὁ μὲν δὴ Σκιπίων ταῦτ’ εἶπε, καὶ εὐθὺσ ἀπήλαυνε τὸ πλῆθοσ ἀνδρῶν ἀχρείων, καὶ σὺν αὐτοῖσ ὅσα περιττὰ καὶ μάταια καὶ τρυφερὰ ἦν. ἀνεζευγνυε δή. καθαροῦ δὲ τοῦ στρατοῦ γενομένου καὶ περιδεοῦσ καὶ ἐσ τὰ παραγγελλόμενα ὀξέοσ, ἀπεπείραζε τῶν καλουμένων Μεγάρων νυκτὸσ μιᾶσ διχῇ λανθάνων. χωρίον δ’ ἐστὶν εὐμέγεθεσ ἐν τῇ πόλει τὰ Μέγαρα, τῷ τείχει παρεζευγμένον· ἐσ ὃ τῇ μὲν ἑτέρουσ περιέπεμπε, τῇ δ’ αὐτὸσ σὺν πελέκεσι καὶ κλίμαξι καὶ μοχλοῖσ ἐβάδιζε σταδιουσ εἴκοσιν ἀψοφητί, μετὰ σιγῆσ βαθυτάτησ. αἰσθήσεωσ δ’ ἄνωθεν, ὅτε μάλιστ’ ἐπλησίαζε, καὶ βοῆσ ἀπὸ τῶν τειχῶν γενομένησ, ἀντεβόησεν αὐτόσ τε πρῶτοσ καὶ ὁ στρατὸσ αὐτοῦ καὶ οἱ ἐπὶ θάτερα ἀπεσταλμένοι μέγιστον, ὡσ τῷδε πρώτῳ τοὺσ Καρχηδονίουσ καταπλαγῆναι, τοσούτων ἐχθρῶν ἐν πλευραῖσ ἄφνω νυκτὸσ ἐπιγενομένων. κατὰ μὲν οὖν τὸ τεῖχοσ οὐδέν, καίπερ ἐπιχειρῶν, ἤνυεν, ἐσ δέ τινοσ ἰδιώτου πύργον ἔρημον, ἐκτὸσ ὄντα τοῦ τείχουσ καὶ τὸ ὕψοσ ἴσον ὄντα τῷ τείχει, νεανίασ ἀνεβίβασεν εὐτόλμουσ, οἳ τοὺσ ἐπὶ τῶν τειχῶν ἀκοντίοισ ἀνέστελλον, ξύλα τε καὶ σανίδασ ἐσ τὸ διάστημα ἐπιθέντεσ καὶ δι’ αὐτῶν ἐσ τὰ τείχη διαδραμόντεσ καθήλαντο ἐσ τὰ Μέγαρα, καὶ πυλίδα κόψαντεσ ἐδέχοντο τὸν Σκιπίωνα. ὁ δὲ ἐσῆλθε μὲν σὺν ἀνδράσι τετρακισχιλίοισ, καὶ φυγη ταχεῖα τῶν Καρχηδονίων ἐσ τὴν Βύρσαν ἦν ὡσ τῆσ ἄλλησ πόλεωσ ἁλούσησ. βοή τε ἐγίγνετο ποικίλη καὶ τινῶν αἰχμαλωσία καὶ θόρυβοσ, ὡσ καὶ τοὺσ ἔξω στρατοπεδεύοντασ ἐκλιπεῖν τὸ χαράκωμα καὶ ἐσ τὴν Βύρσαν ὁμοῦ τοῖσ ἄλλοισ ἀναδραμεῖν. ὁ δὲ Σκιπίων ̔τὸ γὰρ χωρίον, τὰ Μέγαρα, ἐλαχανεύετο καὶ φυτῶν ὡραίων ἔγεμεν, αἱμασιαῖσ τε καὶ θριγκοῖσ βάτου καὶ ἄλλησ ἀκάνθησ καὶ ὀχετοῖσ βαθέοσ ὕδατοσ ποικίλοισ τε καὶ σκολιοῖσ κατάπλεων ἦν̓ ἔδεισε μὴ ἄβατον καὶ δυσχερὲσ ᾖ στρ ατῷ διώκοντι ἐν ἀγνωσίᾳ μάλιστα διόδων, καί τισ ἐν νυκτὶ ἐνέδρα γένοιτο. Καὶ γενομένησ ἡμέρασ ὁ Ἀσδρούβασ, χαλεπῶσ ἔχων τῆσ ἐσ τὰ Μέγαρα ἐπιχειρήσεωσ, ὅσα Ῥωμαίων εἶχεν αἰχμάλωτα, ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἀγαγών, ὅθεν εὐσύνοπτα Ῥωμαίοισ ἔμελλε τὰ δρώμενα ἔσεσθαι, τῶν μὲν ὀφθαλμοὺσ ἢ γλώττασ ἢ νεῦρα ἢ αἰδοῖα σιδηρίοισ ἐξεῖλκε καμπύλοισ, τῶν δ’ ὑπέτεμνε τὰ πέλματα καὶ τοὺσ δακτύλουσ ἐξέκοπτεν, ἢ τὸ δέρμα τοῦ λοιποῦ σώματοσ ἀπέσπα, καὶ πάντασ ἔμπνουσ ἔτι κατεκρήμνιζεν, ἀδιάλλακτα τοῖσ Καρχηδονίοισ τὰ ἐσ Ῥωμαίουσ ἐπινοῶν.

καὶ ὁ μὲν αὐτοὺσ οὕτωσ ἠρέθιζε τὴν σωτηρίαν ἔχειν ἐν μόνῃ τῇ μάχῃ, περιέστη δ’ αὐτῷ ἐσ τὸ ἐναντίον ὧν ἐπενόει. ὑπὸ γὰρ συνειδότοσ οἱ Καρχηδόνιοι τῶνδε τῶν ἀθεμίστων ἔργων περιδεεῖσ ἀντὶ προθύμων ἐγίγνοντο, καὶ τὸν Ἀσδρούβαν ὡσ καὶ τὴν συγγνώμην σφῶν ἀφῃρημένον ἐμίσουν· καὶ μάλισθ’ ἡ βουλὴ αὐτοῦ κατεβόα ὡσ ὠμὰ καὶ ὑπερήφανα δεδρακότοσ ἐν συμφοραῖσ οἰκείαισ τοσαῖσδε. ὁ δὲ καὶ τῶν βουλευτῶν τινὰσ ἔκτεινε συλλαμβάνων, καὶ ἐσ πάντα ὢν ἤδη περιδεὴσ ἐσ τυραννίδα μᾶλλον ἢ στρατηγίαν περιῆλθεν, ὡσ ἐν τῷδε μόνῳ τὸ ἀσφαλὲσ ἕξων, εἰ φοβερὸσ αὐτοῖσ εἰή καὶ δι’ αὐτὸ καὶ δυσεπιχείρητοσ. Ὁ δὲ Σκιπίων τὸν μὲν χάρακα τῶν ἐχθρῶν, ὃν τῇ προτέρᾳ κατελελοίπεσαν ἐσ τὸ ἄστυ φεύγοντεσ, ἐνέπρησεν, ὅλου δὲ τοῦ ἰσθμοῦ κρατῶν διετάφρευεν αὐτὸν ἐκ θαλάσσησ ἐπὶ θάλασσαν, ἀπέχων τῶν πολεμίων ὅσον ὁρμὴν βέλουσ.

οἱ δὲ ἐπέκειντο, καὶ ἦν αὐτῷ ἔργον ἐπὶ σταδίουσ τοῦ μετώπου πέντε καὶ εἴκοσιν ἐργαζομένῳ τε ὁμοῦ καὶ μαχομένῳ. ὡσ δὲ αὐτῷ τοῦτ’ ἐξετετέλεστο, ἑτέραν ὤρυσσε τάφρον ἴσην, οὐ πολὺ τῆσ προτέρασ διασχών, ἐσ τὴν ἤπειρον ἀφορῶσαν. δύο τε ἐπικαρσίασ αὐταῖσ ἑτέρασ περιθεὶσ ὡσ γενέσθαι τὸ ὅλον ὄρυγμα τετράγωνον, ἐσταύρωσε πάντα ξύλοισ ὀξέσιν. καὶ ἐπὶ τοῖσ σταυροῖσ τὰσ μὲν ἄλλασ τάφρουσ ἐχαράκωσε, τῇ δ’ ἐσ τὴν Καρχηδόνα ὁρώσῃ καὶ τεῖχοσ παρῳκοδόμησεν ἐπὶ τοὺσ πέντε καὶ εἴκοσι σταδίουσ, ὕψοσ μὲν δυώδεκα ποδῶν χωρὶσ ἐπάλξεών τε καὶ πύργων, οἳ ἐκ διαστήματοσ ἐπέκειντο τῷ τείχει, τὸ δὲ βάθοσ ἐφ’ ἥμισυ μάλιστα τοῦ ὕψουσ. ὁ δ’ ἐν μέσῳ πύργοσ ὑψηλότατόσ τε ἦν, καὶ ἐπ’ αὐτοῦ ξύλινοσ ἐπέκειτο τετρώροφοσ, ὅθεν καθεώρα τὰ γιγνόμενα ἐν τῇ πόλει. ταῦτα δ’ ἡμέραισ εἴκοσι καὶ νυξὶν ἐργασάμενοσ ὅλῳ τῷ στρατῷ πονοῦντι, καὶ παραλλὰξ ἐργαζομένῳ τε καὶ πολεμοῦντι καὶ σῖτον ἢ ὕπνον αἱρουμένῳ, τὴν στρατιὰν ἐσήγαγεν ἐσ τόδε τὸ χαράκωμα. Καὶ ἦν αὐτῷ τοῦτο στρατόπεδόν τε ὁμοῦ καὶ κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπιτείχισμα ἐπίμηκεσ, ὅθεν ὁρμώνενοσ τὴν ἀγορὰν ἀφῃρεῖτο Καρχηδονίουσ, ὅση κατὰ γῆν αὐτοῖσ ἐφέρετο·

ὅθεν ἐμόχθουν μάλιστα ὑπὸ τοῦ λιμοῦ. ὅτι γὰρ μὴ τῷδε τῷ αὐχένι μόνῳ, τὰ λοιπὰ ἡ Καρχηδὼν περίκλυστοσ ἦν. καὶ τοῦτο πρῶτον αὐτοῖσ καὶ μάλιστα ἐγίγνετο λιμοῦ καὶ κακῶν αἴτιον· ἅτε γὰρ τοῦ πλήθουσ παντὸσ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐσ τὴν πόλιν ἀνοικισαμένου, οὔτε προϊόντεσ ποι διὰ τὴν πολιορκίαν, οὔτε ξένων ἐμπόρων διὰ τὸν πόλεμον θαμινὰ ἐπιόντων, μόνῃ τῇ τῆσ Λιβύησ ἀγορᾷ χρώμενοι, μικρὰ μέν ποτε καὶ διὰ θαλάσσησ, ὅτε ὡραῖον εἰή, τὰ πλέονα δὲ κατὰ τὴν γῆν ἐπεκομίζοντο, ἀφῃρημένοι δὲ τότε τὴν ἐκ τῆσ γῆσ κομιδήν, ἐπιπόνωσ ᾔσθοντο τοῦ λιμοῦ. Βιθύασ δέ, ὅσπερ ἵππαρχοσ ἦν αὐτοῖσ καὶ ἐπέπεμπτο ἐπὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ, προσελθεῖν μὲν ἢ βιάσασθαι τὸ χαράκωμα τοῦ Σκιπίωνοσ οὐκ ἐτόλμα, περιφέρων δὲ τὴν ἀγορὰν ἐσ τὰ πόρρω διὰ μακροῦ ναυσὶν ἐσέπεμπεν, ἐφορμουσῶν μὲν τῇ Καρχηδόνι νεῶν τοῦ Σκιπίωνοσ· ἀλλ’ οὔτε διηνεκῶσ οὔτε πυκναὶ συνειστήκεσαν ὡσ ἐν ἀλιμένῳ καὶ περικρήμνῳ θαλάσσῃ, παρά τε τὴν πόλιν αὐτὴν οὐκ ἐδύναντο ἀνακωχεύειν, τῶν Καρχηδονίων τοῖσ τείχεσιν ἐφεστώτων, καὶ τοῦ κύματοσ ἐκεῖ μάλιστα διὰ τὰσ πέτρασ ταρασσομένου. ὅθεν αἱ φορτίδεσ αἱ Βιθύου, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἔμποροσ ὑπὸ κέρδουσ ἐθελοκινδύνωσ ἠπείγετο, φυλάσσοντεσ ἄνεμον ἐκ πόντου πολὺν πεπετασμένοισ τοῖσ ἱστίοισ διέθεον, ἀδυνάτων οὐσῶν ἔτι τῶν τριήρων ὁλκάδασ φερομένασ ἱστίῳ καὶ πνεύματι διώκειν. σπανίωσ μὲν οὖν ἐγίγνετο καὶ μόνον ὅτε βίαιον εἰή πνεῦμα ἐκ πόντου· καὶ ταῦτα δ’, ὅσα φέροιεν αἱ νῆεσ, Ἀσδρούβασ τρισμυρίοισ ἀνδράσι μόνοισ διένεμεν, οὓσ ἐσ μάχην ἐπείλεκτο, καὶ τοῦ ἄλλου πλήθουσ κατεφρόνει· Καὶ ὁ Σκιπίων αἰσθανόμενοσ ἐπενόει τὸν ἔσπλουν αὐτοῖσ τοῦ λιμένοσ, ἐσ δύσιν τε ἀφορῶντα καὶ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ γῆσ ὄντα, ἀποκλεῖσαι.

χῶμα οὖν ἐσ τὴν θάλασσαν ἔχου μακρόν, ἀρχόμενοσ μὲν ἀπὸ τῆσ ταινίασ ἣ μεταξὺ τῆσ λίμνησ οὖσα καὶ τῆσ θαλάσσησ γλῶσσα ἐκαλεῖτο, προϊὼν δ’ ἐσ τὸ πέλαγοσ καὶ εὐθύνων ἐπὶ τὸν ἔσπλουν. ἔχου δὲ λίθοισ μεγάλοισ τε καὶ πυκνοῖσ, ἵνα μὴ ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ διαφέροιντο. καὶ πλάτοσ τοῦ χώματοσ τὸ μὲν ἄνω τεσσάρων καὶ εἴκοσι ποδῶν, τὸ δ’ ἐσ τὸν βυθὸν καὶ τετραπλάσιον ἦν. τοῖσ δὲ Καρχηδονίοισ ἀρχομένου μὲν τοῦδε τοῦ ἔργου καταφρόνησισ ἦν ὡσ χρονίου τε καὶ μακροῦ καὶ ἴσωσ ἀδυνάτου· προϊόντοσ δὲ σὺν ἐπείξει τοσοῦδε στρατοῦ, μήτε ἡμέραν ἐκλείποντοσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ μήτε νύκτα, ἔδεισαν, καὶ στόμα ἕτερον ἐπὶ θάτερα τοῦ λιμένοσ ὤρυσσον ἐσ μέσον τὸ πέλαγοσ, οἷ μηδὲν χῶμα προελθεῖν ἐδύνατο ὑπὸ βάθουσ τε καὶ πνευμάτων ἀγριωτέρων. διώρυσσον δ’ ἅμα γυναιξὶ καὶ παισίν, ἔνδοθεν ἀρχόμενοι καὶ πάνυ λανθάνοντεσ· ἅμα δὲ καὶ ναῦσ ἐξ ὕλησ παλαιᾶσ ἐναυπήγουν, πεντήρεισ τε καὶ τριήρεισ, οὐδὲν ὑπολείποντεσ εὐψυχίασ τε καὶ τόλμησ. οὕτω δ’ ἅπαντα ἐπέκρυπτον ὡσ μηδὲ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἔχειν τι τῷ Σκιπίωνι σαφὲσ εἰπεῖν, ἀλλὰ κτύπον μὲν ἐν τοῖσ λιμέσιν ἡμέρασ τε καὶ νυκτὸσ εἶναι πολὺν ἀπαύστωσ, τὴν δὲ χρείαν οὐκ εἰδέναι, μέχρι γε δὴ πάντων ἑτοίμων γενομένων οἱ Καρχηδόνιοι τὸ στόμα ἀνέῳξαν περὶ ἑώ, καὶ ναυσὶ πεντήκοντα μὲν τριηρετικαῖσ, κερκούροισ δὲ καὶ μυοπάρωσι καὶ ἄλλοισ βραχυτέροισ πολλοῖσ ἐξέπλεον, ἐσ κατάπληξιν ἐσκευασμένοι φοβερῶσ. Ῥωμαίουσ δὲ τό τε στόμα ἄφνω γενόμενον καὶ ὁ στόλοσ ἐπὶ τῷ στόματι ἐσ τοσόνδε κατέπληξεν ὡσ τοὺσ Καρχηδονίουσ, εἰ αὐτίκα ταῖσ ναυσὶ ταῖσ Ῥωμαίων ἐπέθεντο, ἠμελημέναισ τε ὡσ ἐν τειχομαχίᾳ, καὶ οὐδενὸσ ναύτου παρόντοσ οὐδ’ ἐρέτου, ὅλου ἂν τοῦ ναυστάθμου κρατῆσαι.

νῦν οὖν ἁ̔λῶναι γὰρ ἔδει Καρχηδόνἀ τότε μὲν ἐσ μόνην ἐπίδειξιν ἐπέπλευσαν, καὶ σοβαρῶσ ἐπιτωθάσαντεσ ἀνέστρεφον, τρίτῃ δ’ ἡμέρᾳ μετὰ τοῦτο ἐσ ναυμαχίαν καθίσταντο· καὶ οἱ Ῥωμαῖοι τάσ τε ναῦσ καὶ τἄλλα εὐτρεπισάμενοι ἀντανήγοντο. βοῆσ δὲ καὶ παρακελεύσεωσ ἑκατέρωθεν γενομένησ καὶ προθυμίασ ἐρετῶν τε καὶ κυβερνητῶν καὶ τῶν ἐπιβατῶν, ὡσ ἐν τῷδε λοιπῷ Καρχηδονίοισ μὲν τῆσ σωτηρίασ οὔσησ Ῥωμαίοισ δὲ τῆσ νίκησ ἐντελοῦσ, πληγαί τε πολλαὶ καὶ τραύματα ποικίλα ἐγίγνετο παρ’ ἀμφοῖν μέχρι μέσησ ἡμέρᾳσ. ἐν δὲ τῷ πόνῳ τὰ σκάφη τῶν Λιβύων τὰ σμικρὰ ταῖσ Ῥωμαϊκαῖσ ναυσὶ μεγάλαισ οὔσαισ ἐσ τοὺσ ταρσοὺσ ὑποτρέχοντα διετίτρη πρύμνασ καὶ ἐξέκοπτε πηδάλια καὶ κώπασ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ποικίλα ἐλύπει, εὐμαρῶσ τε ὑποφεύγοντα καὶ εὐμαρῶσ ἐπιπλέοντα. ἀκρίτου δ’ ἔτι τῆσ ναυμαχίασ οὔσησ, και τῆσ ἡμερασ ἐσ δειλην τρεπομενησ, ἔδοξε τοῖσ Καρχηδονίοισ ὑποχωρεῖν, οὔ τι κατὰ ἧτταν ἀλλ’ ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερτιθεμένοισ. Καὶ αὐτῶν τὰ σκάφη τὰ βραχύτερα προύφευγε, καὶ τὸν ἔσπλουν προλαβόντα ἐσ ἄλληλα ὠθεῖτο ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, καὶ τὸ στόμα βύζην ἀπέκλειεν.

ὅθεν αἱ μείζουσ ἐπανιοῦσαι τὸν ἔσπλουν ἀφῄρηντο, καὶ ἐσ τὸ χῶμα κατέφυγον, ὃ πρὸ τοῦ τείχουσ εὐρύχωρον ἐμπόροισ ἐσ διάθεσιν φορτίων ἐγεγένητο ἐκ πολλοῦ· καὶ παρατείχισμα ἐπ’ αὐτοῦ βραχὺ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ ἐπεποίητο, ἵνα μὴ ὡσ ἐν εὐρυχώρῳ στρατοπεδεύσειάν ποτε οἱ πολέμιοι. ἐσ μὲν δὴ τόδε τὸ χῶμα αἱ νῆεσ αἱ τῶν Καρχηδονίων, ἀπορίᾳ λιμένοσ, καταφυγοῦσαι μετωπηδὸν ὡρμίσαντο· καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἐπιπλέοντασ οἱ μὲν ἀπ’ αὐτῶν τῶν νεῶν, οἱ δ’ ἀπὸ τοῦ χώματοσ, οἱ δ’ ἐκ τοῦ διατειχίσματοσ ἀπεμάχοντο. Ῥωμαίοισ δὲ ὁ μὲν ἐπίπλουσ ἦν ῥᾴδιοσ καὶ τὸ μάχεσθαι ναυσὶν ἑστώσαισ εὐμαρέσ, αἱ δ’ ἀναχωρήσεισ δι’ ἀναστροφὴν τῶν νεῶν, μακρῶν οὐσῶν, βραδεῖαί τε καὶ δυσχερεῖσ ἐπεγίγνοντο· ὅθεν ἀντέπασχον ἐν τῷδε τὰ ὅμοια ὁ̔́τε γὰρ ἐπιστρέφοιεν, ἐπλήσσοντο ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων ἐπιπλεόντων̓, μέχρι νῆεσ Σιδητῶν πέντε, αἳ φιλίᾳ Σκιπίωνοσ εἵποντο, τὰσ μὲν ἀγκύρασ καθῆκαν ἐκ πολλοῦ διαστήματοσ ἐσ τὸ πέλαγοσ, ἁψάμεναι δ’ ἀπ’ αὐτῶν κάλουσ μακροὺσ εἰρεσίᾳ τοῖσ Καρχηδονίοισ ἐπέπλεον, καὶ ὅτε ἐγχρίμψειαν, ὑπεχώρουν τοὺσ κάλουσ ἐπισπώμεναι κατὰ πρύμναν, αὖθισ τε ῥοθίῳ καταπλέουσαι πάλιν ἀνήγοντο κατὰ πρύμναν. τότε γὰρ ὁ στόλοσ ἅπασ, τὸν νοῦν τῶν Σιδητῶν ὁρῶντέσ τε καὶ μιμούμενοι, πολλὰ τοὺσ ἐχθροὺσ ἔβλαπτον. καὶ τὸ ἔργον ἐσ νύκτα ἐτελευτα, καὶ ἐσ τὴν πόλιν διέφυγον αἱ τῶν Καρχηδονίων νῆεσ, ὅσαι γε ἔτι ἦσαν ὑπόλοιποι. Σκιπίων δὲ γενομένησ ἡμέρασ ἐπεχειρει τῷ χώματι·

καὶ γὰρ ἦν εὔκαιρον ἐπιτείχισμα τοῦ λιμένοσ. κριοῖσ οὖν το παρατείχισμα τύπτων, καὶ μηχανήματα πολλὰ ἐπάγων, μέροσ αὐτοῦ κατέβαλεν. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι, καίπερ ὑπὸ λιμοῦ καὶ κακώσεωσ ποικίλησ ἐνοχλούμενοι, νυκτὸσ ἐξέδραμον ἐπὶ τὰ Ῥωμαίων μηχανήματα, οὐ κατὰ γῆν οὑ̓ γὰρ ἦν δίοδοσ̓ οὐδὲ ναυσὶν ἁ̔λιτενὴσ γὰρ ἦν ἡ θάλασσἀ, ἀλλὰ γυμνοὶ δᾷδασ ἔφερον, οὐχ ἡμμένασ ἵνα μὴ μακρόθεν εἰε͂ν καταφανεῖσ· ἐσ δὲ τὴν θάλασσαν ἐμβάντεσ ᾗ μή τισ ἂν προσεδόκησεν, οἱ μὲν ἄχρι τῶν μαστῶν βρεχόμενοι διεβάδιζον, οἱ δὲ καὶ διένεον, ἑώσ ἐπὶ τὰ μηχανήματα ἐλθόντεσ ἐξῆψαν τὸ πῦρ, καὶ κατάφωροι γενόμενοι πολλὰ μὲν ἔπαθον, ἅτε γυμνοὶ τιτρωσκόμενοι, πολλὰ δ’ ἀντέδρασαν ὑπὸ τόλμησ· οἳ καὶ τὰσ ἀκίδασ τῶν βελῶν καὶ τὰσ αἰχμὰσ ἐν στέρνοισ καὶ ὄψεσι φέροντεσ οὐκ ἀνίεσαν, ὥσπερ θηρία ταῖσ πληγαῖσ ἐγκείμενοι, μέχρι τὰ μηχανήματα ἐνέπρησαν καὶ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐτρέψαντο θορυβουμένουσ. ἔκπληξίσ τε καὶ τάραχοσ ἦν ἀνὰ ὅλον τὸ στρατόπεδον, καὶ φόβοσ οἱο͂σ οὐ πρίν, ὑπὸ μανίασ γυμνῶν πολεμίων, ὥστε δείσασ ὁ Σκιπίων μετὰ ἱππέων ἔξω περιέθει, καὶ τοὺσ οἰκείουσ, εἰ μὴ λήξαιεν τῆσ φυγῆσ, ἐκέλευε βάλλειν. ἔστι δὲ οὓσ ἔβαλε καὶ ἀπέκτεινεν, ἑώσ οἱ πλείουσ συνεώσθησαν ἐσ τὸ στρατόπεδον ὑπ’ ἀνάγκησ, καὶ διενυκτέρευσαν ἔνοπλοι, τὴν ἀπόγνωσιν τῶν ἐχθρῶν δεδιότεσ. οἱ δὲ τὰσ μηχανὰσ ἐμπρήσαντεσ ἐξένεον αὖθισ ἐσ τὰ οἰκεῖα. Ἅμα δ’ ἡμέρᾳ Καρχηδόνιοι μέν, οὐκ ἐνοχλουσῶν σφᾶσ ἔτι μηχανῶν πολεμίων, τὸ διαπεπτωκὸσ τοῦ διατειχίσματοσ ᾠκοδόμουν, καὶ πύργουσ ἐν αὐτῷ πολλοὺσ ἐποίουν ἐκ διαστήματοσ, Ῥωμαῖοι δ’ ἑτέρασ ἐργασάμενοι μηχανὰσ χώματα ἤγειρον ἀντιμέτωπα τοῖσ πύργοισ, δᾷδά τε συγκεκομμένην καὶ θεῖον ἐν κώθωσι καὶ πίσσαν ἐπ’ αὐτοὺσ ἐσφενδόνων, καὶ ἔστιν οὓσ τῶν πύργων ἐνεπίμπρασαν, καὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ φεύγοντασ ἐδίωκον.

ὀλισθηρὸσ δ’ ἦν ὁ δρόμοσ ὑφ’ αἵματοσ πεπηγότοσ ὑπογύου τε καὶ πολλοῦ, ὥστε τῶν φευγόντων ἀπελίποντο ἄκοντεσ. ὁ δὲ Σκιπίων τοῦ χώματοσ ὅλου κατασχὼν ἀπετάφρευεν αὐτό, καὶ τεῖχοσ ἤγειρεν ἐκ πλίνθων, οὔτε κολοβώτερον τοῦ τῶν πολεμίων οὔτ’ ἐκ μακροῦ διαστήματοσ ἀπ’ αὐτῶν. ὡσ δ’ ἐξείργαστο αὐτῷ καὶ τὸ τεῖχοσ, τετρακισχιλίουσ ἐσ αὐτὸ ἔπεμψεν, ἐπαφίεναι τοῖσ ἐχθροῖσ βέλη τε καὶ ἀκόντια σὺν καταφρονήσει. οἱ δὲ ἰσομέτωποι γενόμενοι ἔβαλλον αὐτοὺσ ἐπιτυχῶσ. καὶ τὸ θέροσ ἐσ ταῦτα ἀναλώθη. Χειμῶνοσ δ’ ἀρχομένου τὴν ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Καρχηδονίων δύναμίν τε καὶ συμμάχουσ ὁ Σκιπίων ἔγνω προκαθελεῖν, ὅθεν αὐτοῖσ ἀγορὰ διεπέμπετο.

περιπέμψασ οὖν ἑτέρωσε ἑτέρουσ, αὐτὸσ ἐσ Νέφεριν ἐπὶ Διογένη τὸν μετ’ Ἀσδρούβαν φρουροῦντα τὴν Νέφεριν ἠπείγετο διὰ τῆσ λίμνησ, καὶ Γάιον Λαίλιον κατὰ γῆν περιέπεμπεν. ὡσ δὲ ἀφίκετο, δύο σταδίουσ ἀποσχὼν τοῦ Διογένουσ ἐστρατοπέδευε, καὶ Γολόσσην καταλιπὼν ἐγχειρεῖν ἀπαύστωσ τῷ Διογένει αὐτὸσ ἐπὶ Καρχηδόνοσ ἠπείγετο· ὅθεν ἐσ Νέφερίν τε καὶ Καρχηδόνα διετρόχαζεν, ἀεὶ τὰ γιγνόμενα ἐφορῶν. δύο δὲ τοῦ Διογένουσ μεσοπυργίων καταπεσόντων ἧκεν ὁ͂ Σκιπίων, καὶ χιλίουσ ἐπιλέκτουσ ὄπισθεν τοῦ Διογένουσ ἐνεδρεύσασ, ἑτέροισ ἐκ μετώπου τρισχιλίοισ, ἀριστίνδην καὶ τοῖσδε ἐπιλεγομένοισ, ἐπέβαινεν ἐπὶ τὰ πεπτωκότα τῶν μεσοπυργίων, οὐκ ἀθρόουσ ἀναβιβάζων, ἀλλὰ κατὰ μέρη πυκνοὺσ ἐπ’ ἀλλήλοισ, ἵνα μηδὲ βιασθέντεσ οἱ πρῶτοι φυγεῖν δύναιντο διὰ τοὺσ ἑπομένουσ. πολλῆσ δὲ βοῆσ οὔσησ καὶ πόνου, καὶ τῶν Λιβύων ἐσ ταῦτα ἐπεστραμμένων, οἱ χίλιοι, καθάπερ αὐτοῖσ προείρητο, οὐδενὸσ ἐσ αὐτοὺσ ἀποβλέποντοσ οὐδ’ ὑπονοοῦντοσ ἐνέπεσον ἐσ τὸ χαράκωμα εὐτόλμωσ, καὶ διέσπων αὐτὸ καὶ ὑπερέβαινον. καὶ τῶν πρώτων ἔνδον γενομένων αἴσθησισ ἐγίγνετο ταχεῖα, καὶ ἔφευγον οἱ Λίβυεσ, οὐχ ὅσουσ ἑώρων, ἀλλὰ πολὺ πλέονασ ἡγούμενοι τοὺσ ἐσελθόντασ εἶναι. Γολόσσησ δ’ αὐτοῖσ ἐπιτρέχων σὺν Νομάσι πολλοῖσ καὶ ἐλέφασι πολὺν εἰργάζετο φόνον, ὡσ ἀπολέσθαι μὲν ἐσ ἑπτακισμυρίουσ σὺν τοῖσ ἀχρείοισ, ἁλῶναι δ’ ἐσ μυρίουσ, διαφυγεῖν δ’ ἀμφὶ τοὺσ τετρακισχιλίουσ. ἑάλω δὲ καὶ ἡ πόλισ ἡ Νέφερισ ἐπὶ τῷ στρατοπέδῳ, δύο καὶ εἴκοσιν ἡμέραισ ἄλλαισ πολιορκηθεῖσα πρὸσ τοῦ Σκιπίωνοσ πάνυ κακοπαθῶσ ἐν χειμῶνι καὶ ψυχρῷ χωρίῳ. τὸ δὲ ἔργον τόδε μάλιστα συνη ́νεγκεν ἐσ τὴν τῆσ Καρχηδόνοσ ἅλωσιν. ἥδε γὰρ ἡ στρατιὰ τὴν ἀγορὰν αὐτοῖσ διεπόρθμευε, καὶ ἐσ τόδε τὸ στρατόπεδον οἱ Λίβυεσ ἀφορῶντεσ ἐθάρρουν. τότε δ’ αὐτοῦ ληφθέντοσ καὶ τὰ λοιπὰ τῆσ Λιβύησ χωρία τοῖσ στρατηγοῖσ Σκιπίωνοσ προσεχώρει ἢ οὐ δυσχερῶσ ἐλαμβάνετο. ἥ τε ἀγορὰ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἐπέλιπε, καὶ οὐδὲν οὔτ’ ἐκ Λιβύησ ἀλλοτρίασ ἤδη γενομένησ οὔτ’ ἀλλαχόθεν αὐτοῖσ καταπλεῖν ἐδύνατο, διά τε τὸν πόλεμον αὐτὸν καὶ τὴν ὡρ́αν χειμέριον οὖσαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 18

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION